Zekerheid buiten of binnenkat???

[castratenkoor]

Zoals ik per pb al heb geadviseerd - kies voor jezelf en de 3 katten. Laat asiel weten dat je er goed over hebt nagedacht en dat je opvangpoes wilt adopteren. Stop met jezelf verdedigen en uitgebreid ook de minpunten van de poes bespreken. Je komt op die manier onzeker over - ook wat betreft of je voor opvangpoes kunt en wilt zorgen. Kort en krachtig melden dat je voor haar kiest en dat je het definitief houdt bij die 3 poezen. Hou verder op met katten opvangen - ook niet voor andere stichting. Voor je eigen rust en in het belang van de drie poezen.

Ik ben het niet met Featherr eens. Het asiel is niet uit op gewin. Het asiel krijgt een verkeerde indruk, gevoed door alle lappen tekst die Liesje stuurt, vol zorgen en twijfels. Kort en duidelijk een keuze aangeven, dat werkt echt stukken beter.

[Liesje22]

Ik ga inderdaad doen als Castratenkoor zegt, ze duidelijk laten weten dat ik de opvangpoes wil en kan houden en ze me daarin maar moeten vertrouwen (hebben ze tot nu toe ook gedaan en ik heb me wel bewezen onderhand).

Ik mag me zo niet meer van de wijs laten brengen en zelfzeker overkomen voor een keer.
Eens in mijn eigen hart kijken en naar mijn eigen situatie en voor mezelf duidelijk: kan ik dit, wil ik dit?
Ja?
Dan stel ik het zo ook duidelijk.

Maar ik zou dan ook inderdaad ophouden met opvangen, voor het welzijn van de dieren hier en uiteraard voor mezelf.

Ik denk ook dat Castratenkoor gelijk heeft en ze een totaal verkeerde indruk krijgen, opvang heeft het al zo druk en dan kom ik maar steeds onzeker over. Telkens ze iets zeggen of voorstellen, ben ik van slag en loop ik te verdedigen.

Tuurlijk blijft er wel een vies gevoel hangen, het is niet gelopen zoals ik had gedacht of gehoopt en er is (voor mij dan) meer frustratie bij komen kijken dan nodig was, maar ik kan erin komen dat ik me dat een stukje zelf heb aangedaan met al mijn onzekerheden.

Ik ga nog een laatste keer trachten het op opvangpoes-Ragnar en Freya te houden en dan ook aandringen op een definitief besluit, zodat de onzekerheid eindelijk weg kan vallen.

Ik hou jullie zeker op de hoogte hoor!
En dank dat ik hier toch ook een groot deel van mijn zorgen en frustraties weg heb mogen schrijven al en de goede raad en ondersteuningen die ik mocht ondervinden!

[Dinky]

Ik zou inderdaad heel goed bedenken wat je zelf nou daadwerkelijk wilt en daar dan ook vol voor gaan.
Deze onzekerheid sloopt jou inmiddels en dat is voor zowel jezelf als de katten geen ideale situatie.
Hak voor jezelf de knoop door en maak dit ook kenbaar aan de opvang.

[Liesje22]

Mailtje is ondertussen verstuurd.
Duidelijk ingezet dat ik ervoor kies de opvangdame te willen adopteren.
En dat ze vertrouwen in me mogen hebben, gezien ik al bewezen heb afgelopen tijd dat ik niet wacht tot problemen escaleren vooraleer ik hulp inschakel.
Hopelijk zien ze dat ook zo.

Evenzo kan ik garanderen, dat al ze toch op een gegeven moment niet meer samen zouden kunnen, ik ze apart kan zetten, desnoods zelfs uit huis (mijn vriend woont slechts enkele deuren verder, kan daar nog steeds een poes zetten in geval van nood, moet ik gewoon even oven en weer gaan dagelijks, maar haalbaar).
Dus een directe noodoplossing in geval het fout loopt, is in principe ook niet nodig zich daar zorgen over te maken.

En ik geef natuurlijk ook niet snel op.
Ik denk niet bij de eerste grom of klauw: ojee, gaat fout, moet maar weg, niet rustig genoeg.
Laat ze maar es lekker eens zeuren op elkaar, enkele momenten later zijn ze weer vrolijk aan het spelen of samen aan het slapen.

Ik zie dat wel zitten, ik vind de dynamiek zelf ontzettend goed, zelfs nu met zijn vijfjes.
En ik ken haar door en door he.
Zoals nu de kittens ziek zijn, weet ik dat ze wat van slag is en ze niet benaderbaar is als anders en je goed op haar houding moet letten om wel of niet te aaien.
En ze zal eens mauwen voor aandacht, want hey, anders elke dag 2 leuke speelmomenten waarin de mensen toch ook wel iets meespelen en plots is mensenbaasje te moe en te druk bezig met slechts een deel van de katten om aan hun te besteden, tja, zoiets moet je bekopen bij een kat he :P
Zit daar niks mee in hoor

Ik vind het fantastisch dat er onderling niet op de vuist is gegaan en ze best wel snel weer herstellen van toch weer een grote verandering binnenshuis, en dat voor zo'n stressmadam! Ze doet dat hier goed en is duidelijk op haar gemak, zelfs bij veranderingen.
Hoe langer ze hier is, hoe sneller ze aan nieuwe situaties went en gerust is dat het ook oké is, zolang ik maar niet echt loop te stressen.

Nu is het wachten of ze haar ook bij me laten of niet en of ze weer door hameren op Freya weg doen of niet.
Ze staat nog steeds niet ter adoptie, dus ik hoop natuurlijk van harte dat ze wel mag blijven, we tenminste een kans krijgen en er voldoende vertrouwen is dat ik toegeef wanneer blijkt dat ze hier niet meer gelukkig is en niet op haar plaats zit (ik ben niet te beschaamd zoiets toe te geven, het gaat 'm om de kat, niet om mij).

En vermeld dat ik dan ook wel stop met kittens opvangen, want haar dit telkens aandoen, lijkt me niet aangewezen, ondanks ze meer en meer veerkrachtig lijkt hoe langer ze hier is. Risico lijkt me te groot dat ze op een dag toch zegt: nee joh, kheb er genoeg van en ze plots van gedrag veranderd.

Geduldig wachten nu. Ben er zo'n krak in!! :P