Toen ik nog thuis woonde hadden we een kleine felle schildpadpoes. Aan komen lopen, net als Kasper. Ze had een heel ander karakter; behoorlijk wild (maar vreemd genoeg kreeg ik daar wél pillen in).
Mjjn ouders hadden geen kattenluikje, dus 'svonds niet binnen betekende de hele nacht buiten blijven. Ik sliep op zolder met raam open, en je raadt het al. Luid miauwend stond ze een keer in het open raam, via dak daar gekomen. Deponeerde trots een half opgegeten rat op mijn voeteneinde
.Luikje toch maar dicht en Arjuna binnen?
. Maar één keer heb ik haar een waarlijk grootse actie zien ondernemen: in de tuin zat een duif en ik zag Safa in de deuropening verstarren en zich gereed maken voor de sprong. Met een gigantische sprong kwam ze als uit 't niets op de duif afgevlogen, die maar op 't nippertje op tijd opvloog. En Safa....ach, mijn arme meisje belandde midden in de vijver 
.
? Afgelopen week 2 pubermuisjes die Bump vrij snel vakkundig aan hun eind hielp en opvrat.
