Poes met chronische blaasontsteking --> stress?

[anne77]

Alvast bedankt voor het lezen ik hoop dat mijn bericht hier goed staat, anders verplaats hem gerust.
Ik hoop dat iemand mij tips kan geven of ervaringen kan vertellen over een soort gelijk geval.

Mijn poes, net 2 jaar geworden, kampt al een jaar met blaasontsteking.

Vorig jaar werd er blaasontsteking geconstateerd, ik liet haar urine onderzoeken omdat ze het soms naast de bak deed. Hieruit kwam dus blaasontstekeing, metacam meegekregen urine even later weer laten testen toen kwam er struviet in voor. Royal Canin High dilution meegekregen, daarna weer urine laten testen. Zat nog steeds struviet in dus doorgaan met het voer. Uiteindelijk over gegaan op Royal Canin SO Urinary. Dit leek goed te gaan, struviet was weg, ze plaste bijna niet meer naast de bak. Ja soms in het doucheputje maar dit schijnt weer een lekker geurtje af te geven.

Ik bleef zeker eens in de 1-2 maanden haar urine wegbrengen om het te laten controleren en hieruit kwam naar voren dat er geen gruis/struviet meer inzat maar dat de ontstekingscellen nog wel steeds aanwezig waren + rode bloedcellen. Dus weer aan de metacam. Blaaspunctie laten maken voor bacteriën, deze zijn niet aanwezig. Röntgenfoto laten maken van de blaas, hierop ook niks raars te zien.

Toen dacht de DA wellicht aan chronische blaasontsteking, waarvan de oorzaak van de blaasontsteking niet bekend is. En dit te maken kan hebben me stress, nu is mijn poes (kruising Ragdoll) best wel een actief beestje en kan zich snel druk maken om dingen.
Dus advies Royal Canin Calm voer, hier zitten we nu ook al zeker een half jaar op. Struviet is niet terug gekomen maar de ontstekingscellen blijven aan de hoge kant. Advies was ga maar cystease gebruiken dit is om de blaaswand etc. sterker te maken. Dit gebruik ik nu dus ook nog steeds.

Nu plast ze ook nog regelmatig naast de bak en mauwt ze soms zomaar in de rondte. Dit is soms voordat ze naar de bak moet maar doet dit ook gerust als wij rustig op de bank zitten en zij een beetje rondloopt in huis. Ze mauwt dan ontzettend hard en loopt daarna weer gewoon door het huis alsof er niks aan de hand is.

Ze komt af en toe naar buiten maar vindt alles spannend, een klein geluidje en haar staart zet ze op en is met 1 tel binnen. Ze wil wel graag naar buiten maar vindt het ook wel erg spannend.

Waar ik me vooral zorgen over maak, heeft ze geen pijn? (is hiervoor misschien een natuurlijke pijnstilling voor te gebruiken) want haar mauw is soms zo ontzettend hard dat het door merg en been gaat, maar een paar tellen later loopt ze weer rond alsof er niks gebeurt is.

Daarnaast toen de DA vertelde over dat stress een grote oorzaak kan zijn van chronische blaasontsteking ging er bij mij ook wel een lichtje branden. Ze likt soms erg veel aan haar poten dat er wondjes ontstaan. Tussen haar tenen van haar achterpoten is het soms helemaal rood en nat van een soort lik wond. Heb toen ook feliway en back druppels geprobeerd heb hier niet veel van gemerkt.

Nu is ze soms best veel alleen (3 dagen per week zijn wij sowieso van 07.00 t/m 17.30 weg) en uit verveling kan ze ook stress krijgen heb ik gelezen, maar een poesje erbij kan natuurlijk ook weer voor stress zorgen dus wat is wijsheid.

Ik heb niet het idee dat de RC Calm voldoende helpt om haar stress niveau naar beneden te halen.
Zolang ze gestrest blijft zullen die ontstekingscellen ook aanwezig blijven en blijft ze dus die chronische blaasontsteking houden. Volgens de DA was het nu niet nodig om pijn/ontstekingsmedicijnen te geven omdat er van de week geen rode bloedcellen meer aanwezig waren in haar urine. Dit was 5 weken geleden nog wel, dus dat is een “vooruitgang”. Maar ben zo bang dat ze toch wel pijn heeft omdat ze soms zo klagelijk mauwt.
Ikzelf denk dus ook dat het van de stress komt omdat er al heel veel dingen zijn uitgesloten en ze ook aanwijzingen geeft op stress; veel mauwen, lik wonden aan poten en tenen, soms schrikkerig.

Even alles op een rij:
Al meer dan 1 jaar last van (blaas)ontsteking
Struviet gevonden (is nu weg)
RC High dilution + RC SO Urinay gehad nu RC Calm (krijgt ze nu nog)
Metacam meerdere keren gehad (plast dan goed op de bak)
Antibiotica spuit gehad
Bach druppels (gemixt door een deskundige)
Blaaspunctie gemaakt(niks raars op te zien)
Rontgenfoto gemaak(niks raars op te zien)
Feliway verdamper(merkte geen verschil)
Cystease (krijgt ze nu nog)
Heeft geen moeite met plassen en of poepen(perst niet etc)

Wat valt er nu te doen om haar te helpen. Ze is pas 2 jaar oud en heeft al zoveel medicijnen binnen gehad en wil haar lichaam niet nog meer volgooien met antibiotica etc.

Nu hoop ik dat jullie misschien ideeën hebben om haar van de stress af te helpen. Ik heb al verschillende dingen (voedingssupplementen) gevonden en hier over gelezen zoals Zylkene, Telizen en destress.

Colmicalm wordt door de DA wel eens voorgeschreven maar heb van veel mensen gehoord dat dit heel erg slecht is en ze hierdoor erg sloom worden. En dat ze in hun hoofdje nog wel gestrest zijn maar dit niet kunnen uiten waardoor ze eigenlijk nog meer gestrest worden. Dit heeft dus zeker niet mijn voorkeur.

Wie heeft er ook een poes met stress en of chronische blaasontsteking.
En gebruikt een van bovenstaande middelen om de stress wat te verlichten/ weg te nemen.

Alvast heel erg bedankt.

[mittenslief]

ik heb met mijn kater eurologist gebruikt van de huisdierendokter.nl en hij had er wel baat bij.

[Lzzy]

Hoi,
Ik weet niet of je dit bericht nog leest maar ik heb een poes met precies hetzelfde verhaal. Ik ben ook ten einde raad en ben heel benieuwd of je een oplossing had gevonden en hoe het nu met je kat is?

[luie[r]kat]

Ik heb me ook even geregistreerd om op dit bericht te kunnen reageren. (Ondanks het oude bericht, maar wellicht herkent iemand zich hier in of weet iemand een oplossing) Herken namelijk heel veel in het verhaal van Anne77. Ook ik ben benieuwd of er nog iets was ontdekt of dat er een oplossing voor is gevonden?

Hier kater van nu bijna 4 jaar. Kreeg ook op zijn 2e levensjaar plots veel blaasontstekingen. (Resulteerde in steeds op de bak moeten, vele beetjes plassen, bloed bij urine, op gekke plekken gaan plassen, klagen bij plassen, etc) Bij kater denken ze meteen: uh-oh, verstopping, blaasgruis! etc. Twee jaar zoektocht naar wat hij heeft. Verschillende keren blaasecho's, bloed/urine onderzoeken, maar daar kwam niks uit. (Geen blaasgruis/steen etc) Ook second opinions bij verschillende DA's gehad. Niks te vinden. Ook ik kreeg Metacam mee, omdat ze dachten aan een steriele blaasontsteking. (door stress / overgewicht bijvoorbeeld) Één keer gehad dat hij een overvolle blaas had en dit niet leek uit te kunnen plassen, met spoed naar DA maar ook hier kwam niks uit. (Echo, urine/bloed onderzoek + testen op plasbuis verstopping) De DA kon de blaas gewoon leeg drukken. Dus waarom hij niet zelf "kon" plassen? Maar vaker dat de kater juist continu op een lege blaas aan het drukken was (en er weer bloederig slijmslierten naar buiten kwam) Je begrijpt wel: ik ben zeer alert geworden op wanneer en hoeveel hij plast. Alleen nog maar gefocust op zijn plassen.

Ook ik heb alle soorten producten voor blaas / stress gebruikt: Telizen S, Zylkene, cystease/AA cystetab, Feliway, etc. Maar niets leek te helpen.

Tot vorig jaar november plots foute boel; zijn nieren kregen een vreselijke klap, hij bleek zichzelf te vergiftigen en kon kennelijk niet goed uit plassen. (Wat me nog altijd verbaasd, want hij plastte wel gewoon) In november kwam uit onderzoek eindelijk iets naar voren: toch blaasgruis. Bleek dus toch om een verstopping te gaan, waarop een penisamputatie volgde... (lange tijd metacam + antibiotica gegeven, voor genezing enzo)

Na de penisamputatie is hij incontinent geworden. (Deze klachten kunnen voorkomen na zo'n operatie, maar zouden na twee weken moeten verdwijnen) Hij is al 4 maanden incontinent...

Nu heb ik een kater die: zodra hij twee dagen van de Metacam af is weer accuut een blaasontsteking heeft. (bloedplassen, kleine beetjes plassen, etc) DA zegt daarom dat ik hem levenslang metacam moet geven, maar dat lijkt me vreemd, toch? Hij blijkt trouwens ontzettend veel te plassen op een dag. (ik raakte er zo aan gewend en wist niet beter dan dat hij zoveel plast) Ik raakte zelfs in paniek als hij weinig heeft geplast (bang voor verstopping). Hij plastte zo'n 12x per dag, maar er is me verteld dat een kater normaal maar 1 of 2x per dag plast.

Ik vertrouwde het niet; hij die zoveel plast en urine bleef lekken. In januari daarom weer blaaspunctie gedaan: bleek hij een flinke bacterie in de blaas te hebben. Weer antibiotica. Hopend dat het urine lekken zou stoppen maar helaas. Bacterie is gelukkig weg, maar nog steeds 'incontinent'. Naast nog steeds Metacam daarom ook gestart met Propalin om wat meer controle op die blaasspier te krijgen (zijn sluis beter te dichten haha) Maar van Propalin werd hij een hele depressieve kat, en het lekken stopte trouwens ook niet.

Ook ik ben al sinds november vorig jaar over gegaan op Royal canin S/O voer, dat lijkt het blaasgruis goed onder controle te houden. Maar afgelopen week begon hij weer dezelfde klachten te vertonen (klagen, steeds overal op gekke plekken proberen te plassen, maar er kwam geen druppel uit) ondanks dat ik hem continu op de Metacam hou. Meteen naar de DA gegaan uit angst voor weer verstopping/nierschade, maar hij kon de blaas niet voelen. Ik kreeg Diazepam mee, DA denkt door stress / spanning verkeerde spiergebruik blaas. Blaas moet tot rust komen. Hij kreeg 5 mg, (nog voor de zekerheid opgebeld of de dosering wel klopte, ik vond het zo veel!) en inderdaad, hij was compleet van de wereld. Echt een te hoge verkeerde dosering!! Maar de gedachten van deze DA vond ik wel logisch, dus ik wilde nogmaals Diazepam proberen maar dan zo laag mogelijk. (1/4 tablet van 5 mg, dus 1,25 mg Diazepam per dag)

Ik wil niet te vroeg juichen, maar dit lijkt voor nu de oplossing te zijn! Hij is weer helemaal zichzelf, knuffelig, nieuwsgierig, en plast nog maar zo'n 2 tot 4 x per dag. (Meer rust rondom plassen / kattenbak) Hij had zelfs een paar dagen geen urine gelekt!!! Jammer genoeg gisteren en vandaag wel weer, maar het lijkt alsof het echt komt door spanning. Letten op: kattenbakken die bijvoorbeeld verkeerd staan (op een te drukke plek), genoeg kattenbakken (of juist teveel, ik had er op een gegeven moment zes door heel het huis staan) Maar bijvoorbeeld ook dat wanneer ik opsta, er al spanning ontstaat bij de kater en andere kat (poes), want opstaan = eten / lekkers, dus geeft ook weer stress ofzo. Vaak lijkt het alsof ie dan plots denkt: "oh ik moet plassen", maar is ook een "haantje de voorste" bij eten, en komt er dus veel spanning (en verkeerd spiergebruik) op blaas en daardoor lekken.

Nou ja, hopelijk heeft iemand hier iets aan, of is het herkenbaar. De kater krijgt dus nog altijd Metacam en sinds deze week Diazepam. Ik heb nog steeds een onderbuik gevoel dat ik door medicatie alleen de klachten aanpak maar niet de oorzaak (en hij ondertussen misschien wel iets ergs heeft).

Sorry voor dit mega bericht, alvast bedankt voor het lezen.❤

[HarryNa]

Ik zit dus al 4 jaar met die ellende plus dat mijn kat alle dieetvoeding weigert. Dus na elke behandeling krijgt ze het enige te eten wat ze lust en waar ze dus ook ziek van wordt. Daardoor in een vicieuze cirkel. Om gek van te worden. En de 3-4x per jaar 280,00 voor de da ben ik ook klaar mee. Ten einde raad. Ik overweeg serieus om hem de volgende keer te laten inslapen.

[Anne]

@harryna heb je eurologist geprobeerd?

[Rik]

Of/en KVV proberen.
Of in ieder geval natvoer.
Droogvoer is wat dat betreft gewoon funest.

O, ik zie nét in het andere topic dat vers en natvoer niet gegeten worden