De kleine rooie duivel

[Ayzha]

Hallo iedereen,

Ik heb niet echt een probleem ( gelukkig ) maar had graag advies. 3 weken geleden heb ik een nieuw kitten uit het asiel gehaald `Chassin`, ik had al 2 poezen van allebij 2 jaar `kiana` en `Ayzha`. De kleine chassin is een katerje, een echte;-) Nu voelde hij zich van de 1ste minuut helemaal thuis bij ons, super! Maar naar mijn idee heeft hij ADHD hij rent en rent en rent en rent, we hebben veel speeltjes hier en die moeten het dan ook allemaal ontgelden. Nu is dat allemaal niet erg, maar het blijkt dus dat hij s `nachts dus ook flink te keer gaat, ik zelf hoor het niet maar mn vriend wordt er telkens wakker van. Ik heb al gezegd geen aandacht geven, is natuurlijk lastig als je om 4 uur gewekt wordt.. Daar hebben we een oplossing voor gevonden, oordoppen voor ons allebij;-) Chassin is slim Hij begint je handen aan te vallen, je voeten enz enz. Hij bijt heel veel, krabt ook veel en weet gewoon van alle gekte niet wat hij moet doen. WE spelen echt super veel met hem, vooral voor het slapen gaan, maar hij lijkt gewoon niet moe te worden, hij slaapt maximaal 10 min en dan begint hij weer. Ook valt hij kiana aan, springt op haar rug, begint te `schoppen` en te bijten, wij trekken z`n aandacht weer en dan is kiana weer even veilig voor 15 min. Nu `t gaat allemaal nog wel, ik heb er ook niet echt problemen mee, Maar...... wat als hij zo blijft... Hoe kan ik dit gedrag afleren, ik wil niet dat hij mij bijt of krabt, weet iemand een spelletje waardoor hij `moe in z`n koppie wordt `?

Alvast bedankt,

[Lovecat]

Poeh, ik zou bijna zeggen; neem er nog een jong ding bij, maar hoe oud is Chassin eigenlijk?
Misschien is Chassin wat te druk voor jouw poezen en wil hij een lekker stoer speelmaatje van rond zijn leeftijd erbij om mee te klooien.

Als hij je handen of voeten aanvalt; meteen het 'spel' stoppen en hem negeren, het moet echt duidelijk zijn dat hij dat niet mag!

Heb je een laserpointer? Daar kunnen ze ook flink achteraan rennen om de energie kwijt te kunnen.

[Aziraphale]

Wilde hetzelfde typen als Lovecat; het allerleukste en ik denk de meest effectieve oplossing voor jouw probleem is om er een ander duiveltje bij te nemen!

[castratenkoor]

Ik denk ook dat een kitten erbij de oplossing is. Dan kunnen ze samen rondscheuren en loop je minder risico op "aanval" - gedrag.

[Ayzha]

hallo, leuk dat jullie reageren.
Ik heb een laserpointer, we spelen echt heel veel met hem. Een vriendje erbij wordt moeilijk, ik woon op een appartement ik denk dat 4 katten wat veel is. Sinds gisteren kruipt hij me in de gordijnen... Tis echt niet dat hij niets mag mollen, ik bedoel dat kan gebeuren, hij is gewoon niet te temmen;-)
Chassin is nu 10 weken. Ik doe aan voedselverrijking, dus daar steekt hij ook flink wat energie in. Spel wordt meteen afgebroken als hij bijt of krabt, maar t boeit hem niet hij gaat gewoon door..

zou op deze leeftijd een gedragsdeskundige helpen? of denken jullie dat die zeggen het is nog een kitten, wacht het eens af

[pearlsofpassion]

Het is totaal normaal kittengedrag. Dat krijg je nu eenmaal bij kittens.
En het is heel belangrijk voor zijn sociale ontwikkeling dat hij ook met leeftijdsgenootjes kan spelen. Kittens leren elkaars grenzen kennen en leren rekening houden met de ander. Hij zit nu in een piekfase van sociaal spel en als hij het nu niet leert, zal hij het misschien wel nooit meer leren. Hij is ook veel te vroeg van zijn nestgenootjes gescheiden, op 7 weken begint die sociale vorming nog maar.
Het kan natuurlijk wel goed evolueren (en dan spreek ik over een periode van een dik jaar), maar het kan net zo goed fout gaan (dat hij andere katten écht gaat pijn doen en aggressief wordt naar jou).

Ik denk dus niet dat gedragstherapie de oplossing is (en een goede therapeute zou je dat ook moeten zeggen), want hij doet niets abnormaals. Hij is gewoon kat, wat hij ook hoort te zijn.
Ik weet dat niet veel mensen dat weten, maar als je een kitten in huis neemt, neem je nu eenmaal dit in huis. Een sloopmachine. En dan moet je ook je verantwoordelijkheid nemen, vind ik, want jij hebt ervoor gekozen, hij niet. Hij heeft een leeftijdsgenootje nodig. Het spelen met jouw handen is daar een heel duidelijke aanwijzing voor en houdt steeds onmiddelijk op als hij wel een speelkameraadje heeft.
Het zou nog niet erg zijn moesten jouw oudere katten wel met hem spelen, dan kan hij daarvan leren. Maar dan doen ze duidelijk niet.
Vind jouw oudere poes het eigenlijk wel erg, als hij haar 'aanvalt'? Of laat ze het gebeuren?
Als ze niet krijst, of blaast of zo, moet je het gewoon laten gebeuren hoor.
Het is echt spelen, en als hij dat niet kan, zal hij nooit leren wanneer het pijn begint te doen. Ze zal hem echt wel corrigeren.
Als ze van in het begin bang van hem is, dan is het hopeloos en zal ze nooit met hem spelen en kom je terug bij een leeftijdsgenootje uit. Want spelen zal hij! En niet met speeltjes, het gaat hier niet om jacht, het gaat om sociale vaardigheden. En die kan hij enkel en alleen van een andere kat leren.
Als je oudere poes eigenlijk niet bang was en niet krijste, moet je het gewoon laten. Maar ze zal nu wel door jouw tussenkomst geleerd hebben dat het goed is, en misschien durft ze dan niet meer spelen...
En hoe reageert de andere oudere poes?

[Mirjam86]

Je kan altijd even bellen met de DA en vragen wat zijn/haar advies is, maar zover ik het kan beoordelen is het normaal gedrag voor een kitten.
En als ze jullie uit de slaap blijft houden kan je ervoor kiezen haar 's nachts niet meer op de slaapkamer te laten. Hij zit natuurlijk wel in de 'drukke' leeftijd, dus misschien wordt hij mettertijd wat rustiger.

[jennli]

Wij hebben hier in huis een wit duiveltje met zwarte vlekken die hetzelfde gedrag vertoonde. We hebben er vervolgens een jong poesje bijgehaald en dat was een super oplossing. We hadden ook al een poes van vier, maar die wilde niet spelen. Het jongere poesje wel. Werkte ook positief voor de nachtrust Heel af en toe maakt hij ons nog wel eens in alle vroegte wakker. Heb ontdekt dat hij dat doet als hij de dag er voor wat weinig aandacht gehad heeft.

[castratenkoor]

Het is inderdaad heel normaal kitten-gedrag dus nee een gedragsdeskundige lijkt me zinloos.
Het is aan te raden je huis cat-proof te maken ipv te denken dat je een kitten huis-proof kunt maken.

Het in je gordijnen hangen is bekend leuk spel, er is hier iemand die een wand in huis bekleed heeft met vloerbedekking, echt een super-vondst.
Kunnen ze lekker de muur in scheuren.

De kunst is je kitten alternatieven bieden, heb je wel een hoge krabpaal voor hem staan?

Misschien tijdelijk de gordijnen vervangen door lamellen?

[Ayzha]

hallo,

Kiana laat het de meeste keren over zich heen komen, ze speelt ook wel met hem, soms als hij te hard bijt of krabt dan blaast ze wel of gromt ze. Heb niet altijd het idee dat ze hem verschrikkelijk vind, ze slapen ook samen enz. Die Ayzha is een kleine grombeer;-) maar zo is ze altijd al geweest, als chassin ayzha aanvalt gromt ze flink en krijgt hij een pets, dan is hij alweer even genezen;-)
Jullie moeten me echt neit verkeerd begrijpen, ik vind het niet heel erg dat hij zo is, speel echt graag met hem, en hij is gewoon hardstikke cool;-) dacht alleen wat tips is nooit verkeerd. Ayzha was toen ze klein was ook wel fel en druk, dat is gelukkig goed gekomen.. Hij wordt ook absoluut niet gestraft, we proberen als hij `stout`is, z`n aandacht te trekken en dit werkt heel goed. Hij laat zich goed afleiden.

[pearlsofpassion]

Sorry hoor Mirjam, maar het gaat hier niet om 'rustiger'. Hij mist iets.
Ik heb met Cuzco ook veel te lang gewacht en geprobeerd maar uiteindelijk werd me (eindelijk) op 9 maand duidelijk dat hij echt een speelkameraadje nodig had.
Hij moest er eerst depressief voor worden.
En dat wil ik anderen besparen.

En Cuzco was nog niet eens erg, want hij viel mij niet aan en sloopte niets. Hij zocht enkel wanhopig contact met Kleintje (die dat niet wou).
Moet je niet denken, hoe het in het hoofdje zit van zo'n actief kittentje als dit.

Sinds Cuzco zijn depressie zit ik hier op het forum, en je ziet er in het kittenseizoen elke week wel eentje langskomen met dit probleem.
En je kan het 'probleemgedrag' proberen afleren, maar dan krijg je vast net als ik toen, een ongelukkige kat.
Als je er literatuur op naslaat is het ook duidelijk dat een kitten minstens tot 16 weken soortgenootjes rond zich nodig heeft om tot een evenwichtige kat uit te groeien. En zeker tussen 7 en 14 weken spelende soortgenootjes om grenzen mee te leren kennen. Beste daarvoor zijn nestgenootjes, maar mensen halen kittens te snel weg.

En er zijn hier ook al een aantal kittens gepasseerd die alleen opgegroeid zijn, en die na een paar maanden zo aggressief werden dat de mensen ze hebben moeten wegdoen of toch nog een ander kitten hebben moeten bijnemen.
Ik weet er nog maar eentje bij wie het wel goed gegaan is, maar dat is dan ook een katje wiens baasje de hele (echt 24 uur) bij hem is en met hem bezig is.


Wel stop dan met hem af te leiden. Hij is helemaal niet stout, hij is zich aan het ontwikkelen.
Als de oudere poes veel met hem wil spelen, komt het misschien nog goed. Al blijf ik erbij dat het een echt speelkameraadje niet kan vervangen.
Maar zeker niet meer tussenkomen! Je verstoort wat net veel zou moeten gebeuren! De poes stelt zelf haar grenzen wel, daar heeft ze jou niet voor nodig.

[Ayzha]

s `nachts gaat het steeds beter, sinds de oordoppen gaat t best goed, de gordijnen heb ik opgeknoopt. Nu vind ik dat niet zo erg want die gordijnen zijn toch prullen, maar ik kan het natuurlijk niet toelaten. Ik vind een kitten erbij best leuk;-) toch maar eens even over nadenken;-)

[pearlsofpassion]

Ik denk dat als 2 rustige en een wilde kat gaat, dan gaan 2 rustige en 2 levendig toch ook?

[Mirjam86]

Sorry hoor Mirjam, maar het gaat hier niet om 'rustiger'. Hij mist iets.

Ik ben het volledig met je eens dat een leeftijdsgenootje ideaal zou zijn.
Juist in deze periode van sociaal spel.
Wat ik bedoelde te zeggen was dat hij nu middenin die periode zit.
Misschien een beetje onduidelijk neergeschreven.

[Welpie]

Heel herkenbaar verhaal! Wij hebben hier een rode duivel lopen van net 1 jaar.
Hij had hetzelfde speel gedrag. Wij hebben uiteindelijk hem met 6 maanden gecastreerd en wij liepen met hem aan een tuigje buiten ongeveer een uur per dag en dat 2x.. Volkomen voor lul (zo voelden wij ons) maar het hielp wel...
Voor ons gevoel kon hij zo de buurt verkennen en zijn energie weg.
Ook wij wonen in een flat (1 hoog, wij hebben het balkon helemaal met gaas en net afgezet! Hij kon "vrij" op het balkon lopen en wij hoefden ons geen zorgen te maken dat hij kon ontsnappen
...Zodra hij 6 maanden was ballen eraf, gechipt en hij mocht legaal alleen naar buiten...
Hij geniet van zijn vrijheid en is (ook door de castratie) zichtbaar rustiger en zodra hij weer binnen is, slaapt hij!