Second opinion woonsituatie

[Biba]

Beste forumleden,


Voor vele dierenliefhebbers een vervelend onderwerp maar graag zou ik jullie advies willen rondom mijn situatie. Ik begrijp dat er reacties zullen komen in de trant van: je bent laf etc. Maar toch hoop ik dat men mij oprecht bruikbaar advies kan geven.

Sinds enige tijd woon ik samen met partner, baby en 4 katten. Ik heb altijd 1 kater gehad en hij is inmiddels 6 jaar, mijn vriend heeft drie katten waarvan 1 kater van 3 jaar en twee poezen van acht jaar. We hebben nu net een klein kindje gekregen en zijn een aantal maanden voor de bevalling gaan samenwonen.

Het huis betreft een bovenwoning met groot balkon en brandtrap naar een binnentuin met groot grasveld en verschillende klim en klauter mogelijkheden ( dakje+zon= genieten voor de beestjes) de totale binnenruimte is ongeveer 40m2. ivm. de baby en mijn allergie komen de katten dus niet in de kinder-en onze slaapkamer. De eerste paar weken was het een hel in huis, mijn kater zat vol stress ( wilde zich continu terugtrekken, stilletjes, niet eten) en zijn drie kozen continu de aanval. Blazen, krijsen etc. Zijn kater heeft alles, maar dan ook ALLES in huis ondergeplast. Van het aanrecht, wasmachine, banken, gordijnen, muren tot plantenbakken, wiegje en kinderwagen. Dagelijks waren het zeker 6 sproeiplekken en kon ik met observeren 5 acties voorkomen. Ik heb hem niet gestraft omdat het arme beestje dan nog angstiger zal zijn. We hebben voor de onderlinge rust onder de katten ( en vooral de sproeikater) feliway, behapar, valeriaan, urine off en kiwi stokjes geprobeerd. Dagelijks schoonmaken omdat het huis ontzettend naar urine stonk bevorderde mijn humeur ook niet. Ik stond er, thuis ivm. verzorging kindje, dan ook alleen voor en het scheidsrechter spelen hangt me dan ook erg de neus uit. Altijd deuren van kamers gelijk sluiten, nooit was laten slingeren want het word onder geplast etc. Ook de katten overdag naar buiten doen is geen oplossing. Ze blijven voor de deur hangen of in de vensterbank hangen en de miauw langspeelplaat wordt gedurende tussen 11.00 en 20.00 afgespeeld. Ik heb er op deze manier geen plezier mee aan.

We hebben dus meerdere stappen ondernomen, spulletjes gekocht, naar buiten, katten per 2 binnen en de andere 2 naar buiten, dierenarts ( urine onderzocht) en via de mail met een kattenpsycholoog gedurende 5 weken gecorrespondeerd.
Advies dierenarts: sproeikat blijft zijn onvrede uitten, teveel katten en de katten die al gedurende jaren als binnenkatten leven ( zijn katten) willen dan ook lekker op de bank hangen)
Katten psycholoog: idem als dierenarts en voor de sproeikater een ander huisje zoeken want dat blijft een zorgenkindje in deze situatie.
Mijn omgeving: doe 2 katten weg want dit gaat niet goed, te klein oppervlakte, ongemak, voor de voeten lopen en een aanslag voor je gemoedstoestand.

Wat is wijsheid? ik ben een onwijze dierenliefhebber, maar deze situatie breekt me een beetje op. Waar ik altijd erg genoot van mijn katertje die lekker aan het spelen was, tegen me aan kroop en amper omkijken. Hij is geen miauwerd maar een lief, zelfstandig beestje welke zelf bepaald wanneer naar buiten te gaan. Hij zoekt toenadering ( is niet agressief) maar de andere drie wijzen hem af, ze slapen sinds kort wel samen op de bank, maar erg dichtbij elkaar komen betekend voor de schuwe poes het huis bij elkaar krijsen.

Sproeikater is erg afhankelijk van continue aandacht, voor de voeten lopen ( incl. een val tijdens mijn zwangerschap) plast alles onder, intimideert de poezen door ze aan te vallen en te bijten wanneer ze lief liggen te slapen. Het is een lief beestje maar wat veel aandacht eist, vriendlief is erg gek op hem en dat begrijp ik best. Het is een knuffelkont.
De twee poezen: 1 is echt een super lieve knuffel lobbes, in de trant van mijn kater: geen omkijken en komt vanzelf wanneer zij wil knuffelen. Rustig en gaat lekker haar gang. De andere poes is erg schuw en begint om het minste al de krijsen, ze plast in platenbakken en op kleding ( wanneer je deze laat slingeren) Lief beestje, maar erg bang.

Ik kan de zorg van een kindje en de vier katten gewoonweg niet aan. Alles voelt geforceerd en je bent continu bezig het in goede banen te leiden. Nu weet ik dat het heel vreselijk is om een kat weg te doen en met pijn in mijn hart wil ik dit toch voorstellen aan mijn partner. Vanuit een egoicentrisch oogpunt zou ik kiezen om mijn kater en zijn poes ( de lobbes) te houden omdat deze erg rustig zijn en niet agressief naar elkaar. Sproeikater is altijd al zo geweest en bange poes is in deze rol sinds dat ze hier woont. Ik twijfel sterk of deze twee wel gelukkig zijn in hun nieuwe huisje. Bovendien wordt mijn allergie ook steeds erger, ik ben hier 8 jaar geleden op getest en met 1 kat ging het altijd prima. Zodra ik bij mijn vriend thuis kwam ging het al snel mis. Toen wij elkaar leerden kennen had hij zijn twee poezen al, kater is er later bij gekomen.

Heel lang verhaal, maar wellicht een situatie welke vaker voorkomt op het forum. Nogmaals: ik heb veel stappen ondernomen, geduld gehad alleen nu is het plezier eraf. Wat adviseren jullie? Welke samenstelling van katten is het beste? Bovendien, mocht het zover komen dat 1 of 2 katten vertrekken dan is een asiel voor ons geen optie. Alleen bij vrienden. Vriendlief ziet wegdoen niet zitten, maar hij maakt de situatie ook niet mee zoals ik deze meemaak want hij werkt 5 dagen pw. Bovendien vind ik het ook erg sneu om de katten in de winter met -3 naar buiten te doen of wanneer het regent. Wij hebben een koophuis en om binnen nu en vier jaar te gaan verhuizen is financieel geen optie.

HELP! wat moeten/kunnen we doen?
Liefs Biba

[Lovecat]

Hoi Biba,

Wat een vervelende situatie beschrijf je. Het is allemaal niet makkelijk; EN samenwonen, EN een baby EN de koppeling van de katten... Het is nog al een hoop.
Dat jij er meer 'last' van hebt dan je vriend lijkt me niet vreemd aangezien hij 5 dagen werken is.

Mag ik vragen hoe jullie de koppeling van jullie katten hebben aangepakt? Zijn alle katten in een nieuw huis geplaatst bij elkaar? Of zijn zijn katten bij die van jou gekomen of andersom? Hebben jullie dit 'patsboem' gedaan of hebben jullie ze langzaam aan elkaar laten wennen?

Hoe reageren de katten op de baby? Ik kan me voorstellen dat als jullie zijn gaan samenwonen, verhuisd, een baby erbij en katten bij elkaar zetten; dit erg veel stress heeft opgeleverd voor ze.

Ik moet eerlijk zeggen dat ik 40 m2 wel krap vindt voor jullie gezinssamenstelling, en ook al kunnen ze naar buiten, wat je zelf al zegt; dit kun je niet als permanente oplossing inzetten om ze elkaar te laten ontlopen (want ja, als het vriest bijv. willen ze toch allen binnen zijn..)

Ik woon hier ook vrij krap (ietsje meer dan 40 m2) en ik wilde graag een derde/vierde kat erbij, maar heb dit toch even in de vrieskast gezet vanwege het ruimtegebrek. Jullie katten kunnen ook niet op de slaap en babykamer, dus dan hebben ze NOG minder ruimte.

Ik denk, dat als ik het nu zo lees en interpreteer, dat ik jullie ook zou adviseren de katten te 'minderen', voor hun eigen welzijn! Ik zou niet zeggen dat de sproeikater het veld moet ruimen, ik denk dat jullie met z'n tweeen het beste kunnen kijken naar welk koppel goed zou kunnen gaan, en dan niet hoe het op DIT moment is, maar hoe de katten zijn zoals je ze kent. Misschien knapt de sproeikater enorm op als er 2 andere katten 'wegzijn', dit is natuurlijk niet te voorspellen...( Ik kan nou niet zo goed uit je verhaal opmaken of de kater altijd wel individueel was of altijd al alles onder sproeide?)

Lastige situatie, ik hoop dat er hier mensen zijn die hun ideeen hierover willen delen.
Succes!

[Biba]

Hi Lovecat,

Dank voor je snelle reactie!

Ik woonde hier al met mijn kater, mijn kater is niet erg territoriaal. Zo is hij vanaf het begin niet agressief naar de andere katten en het sproeien van sproeikater heeft hij niet beantwoord met een straal van zijn kant. Tevens heeft mijn kater vaker van andere katten geleefd en dat ging altijd prima. Hij was lekker aan het spelen en nam zelfs genoegen met de laatste plek in de rangorde. Het leek erop dat het hem niet zoveel kon "boeien" zolang hij maar naar buiten kon en aan het einde van de dag een lekker blikje eten kreeg en knuffel momenten met zijn baasje. Hij is een bikkel, zelfs in de regen naar buiten en is een avonturier.

De drie katten van mijn vriend zijn in principe binnen katten, grote tijd op een flat geleefd en afhankelijk van de kattenbak. Voor een jaartje hadden ze de gelegenheid om naar buiten te gaan maar vonden een plantenbak een betere uitkomst. Het zijn met recht binnen katten die van lange bankhangsessies genieten en met name op schoot hangen. Ik krijg ze ook het balkon gewoonweg niet af, probeer het met een rieten mandje ( lift) maar ze lopen gelijk weer omhoog via de brandtrap. Deze drie zijn dus niet gekomen in het huis waar ik al een aantal maanden woon.

Het introduceren hebben wij als volgt gedaan: zijn katten de ruimte geboden om rond te snuffelen. Met handdoeken over de vacht zijn er geuren uitgewisseld. Al gelijk ging de poes op het kussentje van mijn kat slapen, geur vond ze blijkbaar prima. Echter toen wij mijn kat erbij haalden doken ze alle drie agressief op hem. Mijn kater heeft 1,5 week bij ons op de slaapkamer geslapen om de andere drie katten de tijd en ruimte te geven. Ook kwamen ze niet op het balkon of buiten maar alleen in de woonkamer om te wennen. Omdat sproeikater gelijk alles begon te markeren hebben wij hem bewust niet in de kinder- en slaapkamer gedaan, ivm. hygiëne.

Het slapen verliep gescheiden, toen de doelbewuste aanvallen op mijn kater minder werden hebben we de woonkamer s nachts weer geopend. Voorheen stond daar ook de kattenbak. De kattenbak is na 3 weken verhuisd naar het balkon. Mijn kater slaapt ook niet meer op onze slaapkamer. Voorheen kon mijn kater ( toen ik alleen met hem woonde) overal komen, de gehele 60 m2 van de woning. Voor hem is het ook wennen dat dat nu anders is en de regels zijn veranderd door de komst van de andere katten. Het lijkt me vooral met mijn allergie en de veiligheid van het kindje noodzakelijk dat de katten niet in de twee slaapkamers komen. Zijn kater en poes lagen ( toen het kindje er nog niet was) stiekem in de wieg en de wandelwagen. Deurklinken hebben wij dus moeten aanpassen ivm. het openen.

Sproeikater heeft dit eerder gedaan, altijd in ieder geval. met verhuizen maar wellicht ook uit frustratie. Want in de vorige woning van mijn vriend nam hij ook badmatjes, planten en de bank onder handen. Hij intimideerde toen ook al de andere twee poezen, mijn kater was er dus nog niet en toen was het gedrag al aanwezig. Hij is nu vooral bezig om bovenaan de rangorde te staan door te brommen en mijn kater proberen te aanvallen. Dit in combinatie met het sproeien. De kattenpsych heeft gezegd dat het oppervlakte te klein is en dit gedrag van de sproeikat mogelijk zal blijven omdat hij zo sterk de baas en zijn eigen ruimte wil, klopt dit? Geeft hij het niet op of hoe lang kan het duren tot dat de rangorde is bepaald???

Ik wil absoluut rekening houden met het welzijn van de beestje. Bovendien is dit voor mij ook een extreme situatie waarin ik heel anders moet handelen naar mijn kater dan voorheen. Hem naar buiten doen om momenten dat hij zelf niet meer kan bepalen wanneer hij terug kan naar binnen ( dus de katten verplicht buiten houden tussen 11.00 en bv 20.00 uur) terwijl hij voorheen de gehele dag middels zijn luikje zijn gang kon gaan. Lekker op bed liggen, voor de verwarming en vooral met koud en nat weer binnen blijven. Ik moet er niet aan denken om vier katten te verplichten om in de winter met sneeuw en dito temperaturen te verplichten om buiten te blijven. Daarom denk ik; ik vind 2 katten, en dan de 2 rustige ( zijn lobbespoes en mijn kater) prima om binnen te houden. Deze twee trekken hun eigen plan en je hebt er geen kind aan. Mijn kater trekt zich bovendien niets aan van het kindje. Sproeikat kan nog wel eens jaloers zijn op de aandacht en wanneer je op de bank zit en het kindje in de box ligt duikt hij er gelijk tussen. Daarom moet hij ook wegblijven uit de kinderkamer want hij is in staat om naast het kind te liggen. Bovendien heeft sproei een niesziekte en klodders op het gezicht van mijn kind vind ik niet bepaald lekker gezond.

Zoals nu: het regent en dan roep ik vaak mijn kat binnen. Dat gaat gewoon niet want ik wil eten maken en katten op het aanrecht tussen het eten en een baby in de woonkamer. Ik kan me niet verdelen op drie onderdelen

[Cari]

Hai Biba! Lastig probleem en ik begrijp dat er iets moet gebeuren, want dit lost zich niet vanzelf op. Jij gestrest, katten gestrest (wat elkaar fijn over en weer versterkt) en niets is nog leuk .
- De katten verplicht naar buiten doen, is geen optie, dat kan je een kat niet aandoen met slecht weer en bovendien lost het niets op.
- Ik zou sowieso weer een kattenluik installeren. Als jouw kat dat gewend was, mist hij dat heel erg.
- De beste oplossing lijkt me de sproeikater te herplaatsen. Hij kan het blijkbaar niet aan om met meerdere katten op een dergelijke manier samen te leven. Met dominantie heeft het weinig te maken, want jouw kater is niet dominant, dus er hoeft niets 'uitgevochten' te worden. Ik denk dat als je de sproeier uit de groep haalt, dat de schuwe kat ook weer tot rust komt en best kan blijven.

[pearlsofpassion]

Ik zou ook al beginnen met kattenbakken bij de plaatsen.
Als je dat onhygiënisch vind ivm je baby, moet je ze maar op verhogen zetten, maar met 4 katten moet je eigenlijk 5 kattenbakken hebben. (of toch minstens de oppervlakte van 5 gemiddelde kattenbakken).
Het is helemaal te verwachten dat de katten die het meeste last hebben met de koppeling, niet in de kattenbak willen gaan waar de rest op gaat. En dan plassen ze inderdaad overal waar ze kunnen.
Dat is een gedrag dat we hier heel vaak zien.

Ik begrijp dat je gaat zeggen dat je daar geen ruimte voor hebt, maar als je je katten wil behouden, is het wel nodig. Het kan heel erg veel oplossen. Niet alleen het sproeiprobleem, maar ook de aanvallen en strubbelingen. Doordat de stress om plasplaatsen daalt.
Het lijkt vreemd, waar is wel al waargenomen.
Je kan je bakken trouwens achter een kast plaatsen of in een hoekje waar hij niet opvalt. Of je kan smalle bakken kopen (het hoeven natuurlijk geen officiele kattenbakken te zijn, een teil is voldoende) die naast het toilet passen. Zo verlies je daar niet zoveel plaats mee, en daar staan ze ook op hun plaats.

Verder zou ik stoppen met de katten de dwingen naar buiten te gaan of ergens af te gaan of zo. Je moet de stress ten allen tijde proberen te verlagen. Anders komen ze er nooit uit.
Bovendien gaan koppelingen beter als ze allemaal binnen blijven dan als je ze constant uit elkaar haalt. Pas als ze op hun gemak zijn bij elkaar kan scheiden geen kwaad meer. Al is het natuurlijk wel goed om eens stoom af te laten, maar dan moet het zeker niet langer dan een uurtje per dag of een dag in de week. Je kan het balkon wel open stellen met een kattenluik, maar dwing ze aub niet naar beneden!

Je sproeikater lijkt me inderdaad ook wel een pittig beesje die het erg lastig lijkt te hebben met de situatie nu. Hij is duidelijk ongelooflijk gestressd. Valeriaan werkt hier heel goed, maar als er te veel stress in het spel is, kan dat natuurlijk geen wonderen gaan doen. En veel met hem spelen en aandacht geven natuurlijk.
Hoe groot was de ruimte waar de drie katten hiervoor leefden? En hij is al 3 jaar samen met de twee poezen? Speelden ze toen samen? Krijgt hij nu minder aandacht dan vroeger van je vriend? Of minder speeltijd? Hoe gedroeg hij zich toen?
Hoelang zijn ze nu al de hele tijd bij elkaar (dus niet de scheiden periode meerekenen)? En ze slapen al samen op de bank?

Die aanvallen waar je van spreekt, hoe zijn die dan? Met veel gekrijs en gegrom? Echt nagels en bijten, of meer wat dreigen? Zijn er al gewonden gevallen? Hoe gaan jouw kater en die rustige poes ermee om als hij hen aanvalt? De andere poes begint te krijsen, toch?
Hoe gaat het dan tussen deze poes en de andere twee rustige? Krijst ze daar ook? Heeft ze ook bang van hen?

[jennli]

Mocht je besluiten katten weg te doen zou ik een asiel toch overwegen. Wij hebben onze vier katten ook uit een dierenasiel. Zij hebben een fijn plekje gevonden. Waar ze in alle rust en met elkaar verder kunnen gaan met hun kattenleventjes. Van onze lapjespoes weten we ook dat het niet meer klikte met het baasje. Nu is ze toch op haar plek gekomen.

[castratenkoor]

Ik sluit me aan bij Jennli. Ik zou er twee houden (de makkelijkste en tevredenste in deze situatie, dus jouw kater en zijn rustige poes) en twee naar een goed asiel doen. Daar zoeken ze een goed passend huis. Zoveel mogelijk voorkennis kunnen ze van jullie krijgen.
Ze worden daar goed verzorgd en kunnen tot rust komen tot er een ander adres gevonden wordt.
Hoe eerder hoe beter. Als je wacht zitten de asiels en de opvangadressen weer vol ladingen kittens. En dan worden de kansen voor volwassen katten aanzienlijk kleiner.

Ik zou de onhoudbare situatie zoals hij nu is niet voort laten gaan. Je MAG en MOET zelfs kiezen voor jou, de baby en de rust.
En dan voor de 2 blijvers 3 kattenbakken neer zetten.

Succes! Zulke keuzes moeten maken zijn onvoorstelbaar moeilijk.
Ik zie het als verstandig, niet als laf zoals je zelf aandraagt in je eerste post.
Ik hoop dat je vriend en jij er samen uit kunnen komen.

Mocht je toch verder gaan met 4 dan zou ik minstens 5 kattenbakken plaatsen, liefst ook hoge grote open bakken (Blokker opbergbak en dan zonder deksel gebruiken).

[Biba]

Hoi allen,

Dank voor jullie advies en vragen. Ik zal proberen deze allemaal te beantwoorden.

Over de kater van mijn vriend, ik zal proberen een goed beeld te schetsen hoe hij voorheen met de 2 poezen omging.
Poezen liggen te rusten, of zelf helemaal in slaap. Kater gaat bij ze zitten, baldadige houding en bijt in de nek of springt met vier pootjes wijdt bovenop de poes. Poes gaat blazen en trappelen. Vaak is het vriendlief die ingrijpt en de kater weghoudt bij de poes. De schuwe poes wordt beslopen en dagelijk wel 2 of 3 keer opgejaagd. Zij vliegt onder het bed, kater erachter aan. Vaak is het dus mijn partner die de kater corrigeerd. Schuwe poes gromt vaak naar de kater wanneer deze gaat aanvallen, ook krijst ze wel eens wanneer ze wegrent. Wanneer ik het observeer zie ik dat de kater de schuwe poes besluipt en in de gaten houdt. Ze leven al een tijdje samen, soms even een aantal maanden niet want toen werd de kater ondergebracht bij iemand anders. Het sproeien heeft hij dus altijd al gedaan, wellicht in mindere mate voorheen omdat hij nu natuurlijk wordt geconfronteerd met een andere omgeving en een vreemde kater. Anderzijds is de kater erg aanhankelijk en amper zelfstandig ingesteld want tijdens het slapen wil hij vaak tegen de poes aanliggen, ook likt zij hem schoon ( kopje) dit ziet er erg liefdevol uit van de poes maar vaak wordt het na een kleine minuut beantwoord met een bijt van de kater. De ruimte waar zij voorheen leefden is 1 jaar in een flat geweest, ik vermoed ook iets van 50 a 60m2 ( alleen een balkon als buitenruimte) daarna een maisonnette waar de poezen 8 maanden al woonden en de kater de laatste twee maanden erbij is gehaald. Daarna hebben ze een half jaar in een woning met tuin gewoond van 65m2. In deze woning waren ze vooral in de plantenbakken aan het plassen terwijl ze eigenlijk ook naar buiten konden. Mijn vriend besteed wel aandacht aan zijn katten, het zijn schootkatjes en vooral de kater eist aandacht op, loopt miauwend rond te dartelen, op schoot terwijl je iets anders aan het doen ben etc. Lijkt sterk alsof de kater zich niet zelfstandig kan vermaken. Met het kindje erbij krijgt hij natuurlijk wel minder aandacht omdat het kind voor ons op de 1e plaats komt. Kan hij nog jaloers gedrag ontwikkelen? Dit omdat hij continu op of rond je hangt voor aandacht. Het plassen doet hij nog steeds, zoals vanochtend tegen een stoel in ons bijzijn. Naar mijn mening is zijn gedrag hetzelfde, het is een kliertje, alleen sproeit hij nu ook.
Wanneer hij mijn kater besluipt of al grommend op het afkomt ( kopje schuin en diep grommen) kijkt mijn kat hem met grote ogen aan, geeft een brabbelend miauwtje ( waarschuwing?) en draait zich vervolgens om en loopt weg. Gisteren nog toen mijn kater van het balkon afging ( met zijn billen in de richting van de sproeikater) krijg mijn kat een kleine aanval van achteren.
De 2 poesjes kennen elkaar al vanaf jongs af aan, geen ruzies, liggen bij elkaar etc. De schuwe poes daarintegen loopt nu wel te krijsen ( ook wanneer ze mijn kater ziet lopen in haar buurt) maar zij was juist degene die mijn kater herhaaldelijk aanviel terwijl mijn kater alleen maar weg wilde rennen. Ze ruziet nu ook met een buurtkat. Wellicht dat jullie dit enerzijds bange, krijsende gedrag en anderzijds agressieve gedrag kunnen verklaren. Schuwe kat die zelf aanvallen opzet om niet ten prooi te vallen, andere indruk achterlaten dan schuw en bang? Schuwe poes gromt ook tijdens het eten wanneer sproeikat weer eens al het eten opeet. Ik moet dit goed in de gaten houden want hij wil alles opeten en laat niets over voor de rest. Ze eten trouwens wel apart! Althans mijn kater eerst, in de gang, dan de twee poezen in de keuken maar die worden al snel weggejaagd door sproeier.

Mijn vriend wil geen katten wegdoen, hij is gehecht. Gisteren hebben wij, althans ik, mijn irritatie geuit. Het zat me dan ook behoorlijk hoog. Er is vandaag een kattenhotel gebracht, een beschut plekje voor op het balkon met drie ruime plekken waar zij kunnen inklimmen ( kussentjes etc) bovenop het dak ligt kunstgras en een water en brok bakje aan de zijkant. Persoonlijk vind ik dit geen oplossing want in de winter, met -3, sneeuw, regen etc zie ik het niet voor me dat de beestjes van 10 tot 19 buiten zitten wanneer wij aan het werk zijn. Wanneer ik thuis ben, en de baby slaapt dan mogen ze wel een uurtje naar binnen, maar katten en een babybox vind ik geen prettig idee.
Wat betreft de kattenbakken, mijn kat is anti kattenbak en dus zal het voor zijn drie katten moeten zijn. Echter hebben we nu een ruime bak op het balkon staan. Ivm. zwangerschap en toxoplasmose heb ik de bak in de woonkamer weggehaald. Wat al eerder werd verwacht klopt ook, we hebben weinig ruimte. In de badkamer, keuken en gang ( smalle vertrekken) past geen bak meer. Desnoods in de woonkamer maar daar zit ik met een kindje niet op te wachten.
Mijn vriend concludeerde gisteren wel dat het kattenprobleem een beetje tussen ons in staat en zorgt voor irritatie. Hij wil ze niet wegdoen, en dat begrijp ik enerzijds wel want je bent gehecht en wanneer je een huisdier neemt wil je deze ook hoe dan ook blijven verzorgen en bij je houden. Maar anderzijds denk ik je wilt ook kinderen en wanneer een woning niet ideaal is voor het welzijn van jezelf, je kind, je partner en bovendien de katten zelf moet je toch concessies doen? Wanneer er katten worden weggedaan vind hij dat ik ook mijn kat moet wegdoen. Dit kan ik voor mezelf egocentrisch motiveren; mijn kater betekend heel heel veel voor mij, mijn maatje, mijn kindje en ik ben onwijs gehecht aan het manneke. Bijgestaan in zeer moeilijke tijden en een ieder in mijn omgeving, incl. mijn vriend weet wat hij voor mij betekend en hoe ver mijn liefde voor hem gaat. Hij is zelfstandig, rustig, gezond, een buitenkat en eist geen aandacht op. Hij heeft een 15 minuten knuffelmoment per dag en dan is het alweer genoeg voor meneer ( kneden, likken in je hals, oogjes dicht, spinnen) Ook komt hij wel tegen je aan liggen. Ik zou niet zonden hem kunnen. Ik heb hem bijna " verloren" aan mijn ex, maar gelukkig had ik hem na 3 maanden weer terug.
Zo heeft natuurlijk mijn vriend ook zijn motivatie waarom hij zijn katten wilt behouden, is het daarom egocentrisch om te zeggen " jij hebt er 3 en ik maar 1" ?? Ik ben inmiddels wel gek geworden op zijn lobbespoes, omdat deze gewoon erg rustig en zoet is. De andere twee eisen gewoonweg teveel aandacht en ik vraag me af of ze wel happy zijn.

Ik moet deze situatie toch een nieuwe kans geven, omdat mijn vriend van wegdoen niets moet weten. Echter snapt hij wel dat ik dagelijks met de herrie zit in combinatie met een kindje en zwangerschap. Er moet op een gegeven moment toch een grens ook voor hem aanbreken? al is het dat ik het niet vind kunnen dat de beestje in de winter overdag buiten moeten vertoeven. Er zijn genoeg baasjes die dit doen, maar van mij mogen ze natuurlijk dan lekker in de woonkamer rondhangen. Alleen niet 4 katten. Wanneer lobbespoes zou blijven met mijn kater dan mag de slaapkamer ook weer open. Nu gebeurd dat niet omdat sproeier na 1 minuut in een openstaand vertrek gelijk begint te plassen. En met kleding, dekbed en andere spullen vind ik dat erg vies.

Dank voor jullie advies en aandacht...!
Liefs

[MarjanR]

Ik heb meegelezen en ik heb eigenlijk maar 1 advies.
De sproeikater moet een nieuw fijn huisje krijgen waarbij hij de enige kater is.
Waar hij aandacht krijgt (een gezin met kinderen ouder dan 8 jaar bijvoorbeeld).

De twee poezen van je vriend en jouw kater kunnen het na een week of 2 prima vinden.
Ik geloof dat echt.

[Cari]

Dat denk ik ook. Ik snap heel goed dat je vriend de sproeier niet weg wil doen, maar het is in het belang van de sproeier dat hij dat wel doet. De kater is niet gelukkig in deze situatie en zal dat, gezien zijn voorgeschiedenis, ook niet worden. Om hem dan toch te houden, vind ik triest voor de kater (en ook voor de poezen). De kater went prima weer ergens anders en zal op de juiste plek beter iin zijn vel zitten. Als de situatie zo blijft, zal de stress alleen maar erger worden en zullen jullie onderling steeds meer ruzie gaan krijgen. Dat slaat weer over op de katten en zie die vicieuze cirkel maar eens uit te komen . Straks gaat de kleine kruipen en dan wordt het helemaal een ellende, want die kruipt geheid ergens de urine in. Dan zal de boel helemaal escaleren.
Het feit dat je vriend zijn kat zou moeten wegdoen omdat hij er 3 heeft, vind ik nergens op slaan. Zo ga je ook niet met je kinderen om. Feit is wel dat zijn kater de onruststoker en sproeier en dus de oorzaak van alle stress is. Voor alle partijen zou het beter zijn de kater een andere plek te gunnen. De poezen en jouw kater krijgen dan weer rust, meer ruimte en hoeven niet naar buiten. Jullie hoeven er geen ruzie meer over te krijgen en de baby groeit op zonder stress. Als je vriend in staat is nuchter de feiten onder ogen te zien, zal hij ook moeten toegeven dat de kater beter elders kan wonen. Ook voor de kater is dat leuker. Herplaatsen is het beste wat hij voor zijn vriendje kan doen.

[castratenkoor]

Als ik het goed begrijp staat er dus alleen buiten een kattenbak. Ik vrees dat een groot deel van het probleem een tekort aan kattenbakken in huis is.

[jennli]

Daarnaast heb ik het gevoel dat de sproeikater een speelmaatje mist. Het gedrag van de kater naar de poezen wordt steeds gecorrigeerd als ik het goed belees. Wellicht dat het sproeien een uiting van stress is door onbegrip en gebrek aan een passend speelmaatje.

Wat hebben ze voor speelmogelijkheden in huis?

[pearlsofpassion]

Ja, ik had ook een beetje dat gevoel, vandaar mijn vragen naar de reacties van de andere katten en hoe het voorheen was.
Hij moet dat dan voorheen toch ook al gehad hebben?
En nu blijkt dat hij deze problemen eigenlijk altijd al gehad heeft.

Misschien mist hij het feit dat er geen speelkameraadje is en gaat hij daardoor maar klieren, ofwel is hij gewoon een solo-kater die niet met andere katten omkan en enkel mensen rondom zich wil.
alleszins is deze situatie echt niet houdbaar en zeker niet het beste voor allemaal. Het is heel egoistisch van de zo bij te houden en ze te dwingen in stress te leven.
Het is voor jou slopend, maar voor hen nog meer!!

Het is heel erg dat die kater dit gedrag nu nog vertoont en er niets meer gedaan is. In mijn ogen had het nooit zo lang mogen duren, maar ik snap wel hoe het zover gekomen is. Het is alleen heel erg spijtig. Want leer het hem nu, op deze leeftijd nog maar eens af...
In deze situatie, gaat dat zeker niet lukken, en al helemaal niet als je geen kattebakken wil bij plaatsen.
1 bak voor 3 katten (reken ik jou kater even niet mee, maar ik ben het er niet helemaal mee eens dat je hem gewoon weg kan laten) is gewoon veel te weinig. Daar zit waarschijnlijk al een deel van het probleem van de sproeikater in eerste instantie. Alleen is hij het nu gewend, al zoveel jaren en weet hij niet beter. Hij ervaart het waarschijnlijk niet meer als een probleem en zijn natuurlijke zindelijkheid is hij afgeleerd.
Misschien is het wel om zich af te reageren, en een soort van tic om om te gaan met zijn stressfactoren.
alleszins is het duidelijk dat hij stijf staat van de stress, en je bange poes ook hoe langer hoe meer.
Diegene die ook terug uithalen zijn vaak het bangst van de tegenstander, en voelen zich zo in het nauw gedrukt (erger dan wij dat als mens ervaren) dat ze geen andere uitweg zien dan aan te vallen, en vlak erna terug in de angstige rol te vervallen.
Het vraagt ontzettend veel moeite om zo'n kat terug rustig te laten worden (en ik kan het weten want ik heb zelf een jaartje zo eentje gehad), en je kan er zelfs maar over beginnen denken op het moment dat ze gerust gelaten wordt. Zelfs vriendelijke benaderingen zijn op dat moment te veel (van andere katten natuurlijk, steun van het baasje heeft ze meer nodig dan wanneer ook).
Op het moment dat ze rustig kan worden (en dat zie ik wel gebeuren met je twee andere katten, maar van zijn leven niet met die jonge sproeikater), wil ik je met alle plezier bijstaan met tips. Maar het vraagt maanden inzet.

Op dit moment kan je eigenlijk niet goed doen. Door de kater te corrigeren, frustreer je hem, werk je de normale kattengang van zaken tegen, en is iedereen in de war. Daardoor begrijpen ze elkaar natuurlijk niet meer. Maar als je niet zou ingrijpen loopt het (vooral voor de bange poes) helemaal uit de hand. Zolang de sproeikater geen uitlaatklep heeft en haar met rust laat, kan je haar niet helpen. En ze staat 24 uur op 24 onder extreme stress. Dat moet je goed beseffen.

De katten hele dagen buiten laten vind ik wel egoistisch en absoluut geen optie. Ze de keuze laten, ok, maar verplichten, is gewoon echt verkeerd.
Je lost er niets mee op, integendeel, je zorgt alleen maar dat je even zelf geen last hebt van het probleem. Het is eigenlijk struisvogelpolitiek: als ik ze niet zie, is er geen probleem.
Het probleem blijft echter gewoon doorduren en wordt mogelijks zelfs nog erger. Dus dat vind ik een vreselijke oplossing.
En nu hoor ik dat er ook nog eens een ruzie met een buurtkat bij komt.

Het spijt me het te moeten zeggen, maar zelfs als jij dit nog lang volhoudt, doen jouw katten dat niet! Stress is dodelijk op lange termijn! En psychische schade ook.
Er moet in mijn ogen zo snel mogelijk iets gebeuren.

Het spijt me enorm voor mijn ontzettend harde woorden. Ik besef heel goed dat die zwaar zijn. Maar ik vind de situatie nu dan ook schrijnend en heel zwaar, dus ik krijg het niet zacht gezegd.
Ik hoop dat je snel een oplossing vind! Voor jou, maar zeker voor je katten!

[Biba]

Hoi, dank voor de reacties.
Sproeikater mist ook een speelvriendje, namelijk zijn eigen baasje, hij is zo gehecht aan zijn aandacht en verzorging, maar door zwangerschap en kind is dat gewoon erg lastig. Het beste zou ook zijn wanneer sproei ( even zo genoemd) in een gezin met oudere kinderen zal leven. Hij wil continu knuffelen en aandacht krijgen, helaas gaat dat nu gewoon niet. Partner wil ik momenteel nog niet van weten want ook hij is erg gehecht aan zijn kat. Een kat neem je voor het leven en niet voor maar eventjes.
Wel moet je natuurlijk naar zijn welzijn kijken en met de huidige samenstelling en een groeiend jong gezin gaat dat gewoon niet werken. Heel lullig, zeker niet aan gedacht bij de aanschaf, maar nu zal er toch anders moeten worden gehandeld. Bovendien lig ik al 2 dagen met onwijze kattenallergie op bed. Dagelijks dweilen heeft geen zin meer, en ivm. de zwangerschap mag ik geen anti allergie tabletten slikken. Dubbel vervelende situatie. Want toen ik bij mijn partner thuis kwam had ik altijd last van allergie en van mijn eigen kater juist niet. Nooit aangedacht dat dit ging spelen want ik dacht zelf aan huismijt of een andere reactie. Mag duidelijk zijn dat dit de kattenallergie is.

Over de kattenbakken, buiten staan er twee, mijn kater komt er niet op ( altijd al een buitenkat geweest) speelmogelijkheden zijn knuffeltjes, balletjes etc. En ik of mijn vriend spelen dagelijks met de katten wanneer wij daar in ieder geval. 15 minuten de tijd voor hebben. Verder liggen ze veel bij mijn vriend op schoot, bij mij echter niet meer omdat ik dan gelijk brandige ogen en een lopende neus krijg.

Ben wel blij dat ik dit post op een kattenforum. Zelfde verhaal heb ik vorige week op een ander forum geplaatst ( kopie-paste) en daar kreeg ik als reactie dat ik een dierenbeul ben, laf etc. Omdat ik juist rekening wil houden met het welzijn van het beestje, ons kind, de onderlinge stress en beperkte mogelijkheden? Men gaf daar als advies: om de vier katten gewoon op klein oppervlakte bij elkaar te houden en niet zeiken want een asiel is juist " not done" Bovendien vond men mij egocentrisch dat ik niet ging verhuizen om de katten meer ruimte te gunnen. Ik ben serieus toen de mogelijkheden gaan onderzoeken, maar het budget en omdat ik net aan een koophuis vast zat is dat geen slimme zet. 80% gaf mij de bovenstaande reactie en 20% waren moeder en vrouwen welke een soortgelijke situatie ook hadden meegemaakt en zij reageerden wel begripvol.
Ik vind het heel vervelend, maar helaas is er maar 1 mogelijkheid en dat is om in ieder geval sproeier een liefdevol huisje te geven waar hij alle aandacht krijgt die hij nodig heeft. Nu wordt het vooral een lastige opgave om mijn vriend te overtuigen want die moet er niets van weten om zijn kleine vriend weg te doen. Hij was zelfs afgelopen week emotioneel omdat hij zelf ook voelde dat sproeier te weinig aandacht kreeg, ongelukkig is en daar voelde hij zich zwaar verantwoordelijk voor. Hij dacht zelf dat het spelen met de poezen ( " liefdevol" aanvallen en etteren) speels is. Een lastige klus maar naast sproeier zijn geluk, ruimte voor de andere katten, mijn rust, de kinderen en nu de onwijs allergie lijkt het wel een optelsom om iets te ondernemen want hier komt, wat jullie ook hebben gezegd, geen verbetering in!

[BillyJean]

Ik begrijp hoe moeilijk het is, om een kat weg te doen, maar als het beter is voor de kat, dan moet je soms je eigen gevoelens opzij zetten. Zelf heb ik een bijna 4 jarige kat overgenomen, de oude baasjes vonden het heel moeilijk, maar zijn nu blij, dat hun kat het zo goed doet bij ons. Wij zijn er erg blij mee en de kat?? die heeft het helemaal naar haar zin bij ons.
Ik hou de oude eigenaren op de hoogte hoe het gaat. Ik hoop dat jullie een fijn adres vinden voor sproeier.
Dat je zo'n allergie hebt lijkt me wel heel heftig...ik hoop dat je je snel beter voelt
sterkte met de juiste beslissing!