Repsaj schreef:
Als ik haar nu optil en op schoot neem als ze voor m'n voeten zit springt ze meteen weg en gaat me weer aan zitten gapen en gaat heel onrustig rondkijken en rondlopen. Terwijl ze steeds weer aandacht vraagt. Ik besefte me van de week dat ze waarschijnlijk toch geconfronteerd wordt met haar eetprobleem. Dat gedrag is vooral datgene dat mij ergert denk ik.
Muis, schootkat nr 1, blijft bijna nooit zitten als ik haar op schoot zet, zelf niet als ze voor mij voeten zit. Madam wil het gevoel hebben dat zij bepaald denk ik haha. Als ik zeg: 'kom maar, en op mijn been klop' dan springt ze op schoot.
Hoe vraagt ze aandacht? Rondlopen, rondkijken en aanstaren dus. En verder? Miauwen? slopen?
Als het alleen rondkijken etc. is, dan zou je het vrij makkelijk kunnen negeren..toch?
Ik moet bij dat aangapen trouwens denken aan Muis als kitten. Die kon me ook zo aanstaren met van die grote ogen en dan van die harde 'kitten mauws' laten horen. Ik vond het soms bijna eng haha. Vond het ook bozig eruit zien. Ik dacht echt af en toe: 'wat wil je nou joh' 'ik doe niks!' Ik moest haar ook echt nog even leren kennen toen.
Nu doet ze dat niet meer, maar ze heeft nog steeds dat 'dwingende' ze heeft een hele dwingende mauw...ik zeg altijd maar 'ze is verbaal erg sterk'. Als ze iets wil of als er iets gebeurd wat mevr. niet aanstaat dan kan ze echt zo beledigd miauwen. Ik vind het gewoon een heerlijk tutje.
Repsaj schreef:
Dikkie zit op dit moment steeds om zich heen te kijken. Ik zie dat ze zich stierlijk verveeld en ze wil dat ik met haar ga spelen.
Hoe zie je dat?
Misschien is het ook deels je eigen (misschien wel ontrechte! 'schuld') gevoel? Bij mij zitten ze ook weleens om zich heen te kijken. Negeren of soms zeg ik even 'hallo dropje', en dan gaan ze vanzelf even ergens heen wandelen, of ze gaan liggen, of pitten, of het raam opzoeken en naar buiten staren of broer of zus op zoeken om te stoeien of etc. (dat laatste is inderdaad wel een punt....maatje!)
Maar het is echt niet zo dat als ik dus 1 van de twee zo zie zitten dat ik dan denk: 'oh ze willen vast dat ik me ze speel' Soms ziet iets er misschien een beetje 'verveelt' uit maar dat hoeft het helemaal niet te zijn. Da's ook wel het kattenleven. 'eens even denken wat ik ga doen' zo ziet het er een beetje uit vind ik.
Of bedoel je toch wat anders?
Wat betreft buitenkatten. Wij hadden vroeger een kat die het eerste jaar alleen maar buiten mocht komen, toen ook naar binnen. Maar bleef een buitenliefhebber. Het was niet een heel aanhankelijke kat, met de jaren werd dat wel wat meer. Verder ook beetje gestoord...kon ie ook niet niets aan doen. Hij kon wel goed overweg met mensen maar kon ook zo in je been hangen. Dus vandaar niet helemaal kloppend. Mar dat heeft niet direct met binnen of buiten kat te maken lijkt me hoor.
Hij was ongeveer 70 procent van de tijd buiten en 30 binnen. Soms dagen meer binnen soms meer buiten. (zomer ook meer buiten dan winter etc.)
Maar ik denk dat iedere kat gewoon een eigen karakter heeft en dat dit verder niet zoveel te maken heeft met binnen of buiten kat. Misschien dat een binnen kat net wat vaker wat meer gericht is op mensen. Maar heb geen idee of dat echt waar is hoor.
NB: lees nu bericht Umi. De buitenkat die wij vroeger hadden kon beter tegen vreemde mensen dan mijn binnenkatten nu. (dus w.b. 'schuwheid')
vraag me soms al af wie het leuker vind 
en gaf haar de bal met eten. Ze was klaar met eten en ze kwam maar weer naar mij toe. Dat is doorgegaan tot 10 uur. Werd helemaal mesjokke (maar hiermee moet ik op dit forum een beetje terughoudend zijn volgens mij).
.
