Vreemde-katerpis

[Lisa9]

Mijn poes heeft jaren 'snachts buiten doorgebracht omdat ze 'savonds moord en brand schreeuwt als ze niet naar buiten mag, en haar luikje met vier standen bij een eerdere proef een hele grote kater opleverde, pontificaal op mijn bank.
Ze wordt nu wat ouder en daarom probeer ik het nog een keer op stand uit+in, maar afgelopen nacht heeft ze weer bezoek gehad, rook ik door het hele huis vanmorgen.
Hoe hou ik vreemde katers buiten, zonder mijn poes hele nachten in de kou te laten staan?
Speciale geurtjes zullen ook haar afschrikken; en halsband (voor een persoonsgebonden luikje) zal ze loswurmen (en onder haar oksel trekken - ik heb al twee keer een buurtkat het leven gered met diepe okselsneden van zo'n bandje).
Iemand stelde voor: op de loer liggen met een waterpistool.
Weet iemand een minder bewerkelijke truc?

[Muis]

Ik zou toch een supersoaker van een buurjongetje ofzo lenen Je weet wel, zo'n mega waterpistool. Ik snap dat het heel veel moeite is, je weet immers maar nooit wanneer die kater op bezoek gaat komen, maar meestal komen ze dan echt niet meer terug hoor.
Misschien een beetje zielig voor jouw poes, maar zou je 's nacht het kattenluikje niet af kunnen sluiten? Dan kan er ook geen vreemde kater naar binnen.

Succes!

[Miranda]

Oh, dat stinkt inderdaad!

Ik had dat gisteren. Er loopt hier al tijden iedere dag een zwart katertje in de tuin en die blies naar andere buurtkatten, maar gaf onze beide katten steeds kopjes.
Toen hij er op een gegeven moment 's avonds zat en dan 's morgens nog, heb ik hem wat eten gegeven (hij zag er ook zo zielig uit met zijn knik in zijn staart).

Dat had ik nooit moeten doen, want nu zat hij de hele dag in onze tuin. 's Morgens keek hij je aan door het keukenraam en kon ik die blik niet weerstaan en bracht ik hem wat lekker buiten achter de deur.
Op een gegeven moment at hij binnen ook, omdat ik vaak de deur open heb staan als de poezen buiten zijn. Nadat ik hem op de mat zag slapen tijdens een hagelbui, vond ik dit oké.
Overigens hield ik het kattenluikje naar de keuken/huiskamer wel dicht, maar dit vonden onze eigen katten niet leuk, dus op een gegeven moment had ik hem gewoon binnen en ging hij gewoon ergens slapen (een vreemde kat gaat toch niet zomaar ergens rustig slapen?).

Onze katten accepteerden hem, lieten hem eten en slapen, dus ik dacht, laat het maar begaan. Blijkbaar is hij zich ietwat thuis gaan voelen en dacht hij de boel ook tot zijn territorium te laten behoren, want hij liet de bijkeuken echt behoorlijk stinken!
Nou heb ik hem gisteren twee keer bij de deur weggespoten (met plantenspuit), maar met een ontzettend schuldgevoel. Helemaal wanneer hij dan naar mij keek door het keukenraam. Verbazing, onbegrip, met zo'n blik keek hij mij aan. Aangezien ik het niet over mijn hart kan verkrijgen zo door te gaan, heb ik hem vanmorgen gewoon genegeerd, hoe enorm hij ook miauwde bij de deur, achter het raam op de vensterbank...

Iemand een idee of ik goed bezig ben?

Hij is even oud als onze poezen (liep als kitten wel eens door onze tuin heen) en niet gecastreerd.
Volgens mij woont hij aan de overkant van de straat (daar liepen in hun kittentijd altijd twee zwarte kittentjes).

[rieneke]

logisch dat het katertje er niets van begrijpt: eerst neem je hem liefdevol op, om hem vervolgens weg te jagen??
ik zou eerst zeker willen weten dat het katertje een tehuis heeft, en eens aan de overkant gaan informeren hoe of wat.
mochten de mensen niet geinteresseerd zijn in het katje, kan je hem dan niet laten castreren en in huis opnemen, gezien dat hij voor zover ik begrijp eigenlijk al bij je woonde?
anders zou ik hem naar het asiel brengen, zodat hij kans heeft op een fijn mandje.
laat je nog even weten hoe het verder gaat?

[Miranda]

Nou, hij is hooguit drie keer echt in huis geweest en heeft lekker geslapen. Vaker is hij in de bijkeuken geweest en iedere dag kreeg hij wat eten.
Ik snap heel goed dat hij het niet zal begrijpen, maar ik kan hem nu echt niet meer binnen laten, gezien hij alles onderpist (wel logisch, als ongecastreerde kater) en onze katten vonden dat ook niet zo super. Gelukkig piste Thoran er niet overheen.

Ik zal inderdaad eens bij de overkant vragen, maar ik weet niet of ik hem wel erbij wil hebben, gezien hij veel aandacht opeist en onze katten ondersteboven loopt (ook met eten).
Maar mochten ze hem niet willen hebben, kan ik altijd verder kijken, maar als ze hem wel gewoon willen houden dan is dat natuurlijk ook begrijpelijk... ik zou wel kunnen aanraden om te castreren. Maar katers die al in huis plassen castreren, blijven vaak toch plassen of valt dat mee?
Want ik wil van't zomer wel graag de deur open...

In ieder geval heb ik hem de hele dag al niet gezien. Net even, maar toen liep hij net weg uit de tuin op een drafje (richting de kant waar ik denk dat hij dus woont).

Groetjes,
Miranda

[Miranda]

Nou, er is vooruitgang!

Vanmiddag heb ik bij die buren aangebeld, waar ik ze wel heb zien lopen en zij konden mij vertellen bij wie ik moest zijn. Een aantal huizen verderop.

Ik wist gelijk wie het waren, een vrij jong stel en een beetje apart. Niet echt slimme mensen, zeg maar. Dat meisje zit ook altijd thuis in slobberkleren en was nu gelukkig ook thuis.
Ik verhaal doen en ze vroeg geeneens welk katje het was (ze hebben drie zwarte katjes hoorde ik en twee wat ouderen), maar dat begreep ze waarschijnlijk al, omdat ze hem thuis weinig zien.

Ik heb heel netjes gezegd dat ik het een superlief katje vond (stemde zij mee in, al zei ze niet veel meer dan ja), maar dat hij wel binnen plast (ik de deur dicht moet houden) en hij steeds om eten miauwt.
Ik zei dat de dierenarts in Oosterwolde duur was (wilde de onze aanraden), maar gelukkig zaten zij bij dezelfde als ons, een goedkope, maar goede, dierenarts.
Ze zou overleggen met haar man, die zou hem wel komen ophalen (bij ons, van straat?) en dan binnen houden. Ik zei dat ik dat wel zielig vond, omdat hij heel graag buiten is. Ze wilde dan een afspraak maken voor castratie begreep ik eruit, want ze zei echt niks meer dan 'ja' en 'jaaa', etc.

Maar goed, ik denk dat het duidelijk is en hopelijk doen ze er echt wat mee. Hopelijk straks eind goed, al goed!

Toch vind ik het wel wat. Ik bedoel, zulk soort mensen denkt er niet echt goed bij na als ze katten aanschaffen. Het zijn geen mensen die doordenken. Ik heb niks tegen op zulke mensen, maar meestal zorgen dit soort mensen voor de kattenoverschotten...

[Sandra W]

Ik ben het helemaal met je eens wat betreft je verhaal over deze kat, alleen zijn het helaas niet alleen "dat soort mensen" (lees: domme mensen) die onnadenkend zijn en voor het kattenoverschot zorgen door alles maar ongecastreerd en ongesteriliseerd rond te laten lopen. De wereld zit er helaas vol mee, ook hele gewone, slimme mensen reageren helaas vaak te laat of helemaal niet.

groeten,
Sandra

[rieneke]

goede aktie miranda!
nou hopen dat ze het inderdaad laten doen
je hebt goede kans dat het sproeien dan afgelopen is of erg verminderd hoor. als ze al sproeien voor de castratie is de kans wel groter dat ze het blijven doen, maar het kan ook reuze meevallen.
hou ons op de hoogte please

[Miranda]

Nou, inmiddels is het beestje nog niet gecastreerd. Had in principe al wel gekund, maar goed, daarover kunnen we niet oordelen, omdat ik niet weet of er een afspraak staat gepland namelijk.

We hebben hem vanaf die dag geen eten meer gegeven en toen hij nog steeds heel vaak kwam, deed ik de stofzuiger even aan, maar daar schrok hij niet zo erg van.
Mijn vriend heeft een klein bekertje water zijn kant opgegooid (ik kan dat niet) en ook daar schrok hij niet echt van. Hij heeft een sterke wil om hier te zijn en dat vind ik wel apart.
Gisterochtend, na onze wegjaagpogingen, lag er een dooie muis, half aangevreten, op de mat bij de achterdeur. Zelf zat hij ernaast. Ik moest hem een aai over de bol geven, want ik zag het toch als cadeautje.
Mijn vriend was er ook wel van onder de indruk. Net alsof hij zegt: 'Als ik jullie deze lekkernij geef, mag ik dan hier blijven wonen?'

Vanochtend lag hij klein opgerold diep in slaap op de mat. Weer een aai en toch een beetje lekkers. Ik kan er echt niet meer tegen, om hem steeds niks te geven. Vooral niet na zijn volhardende pogingen aan te geven het hier ondanks stofzuiger, water, etc, te willen blijven...

Hellup...

[Sandra W]

Gewoon lekker laten komen, het arme beestje snakt naar wat liefde en aandacht .

Trouwens heel veel asiels, dierenartsen en dierenbeschermingen doen in de lente aan goedkopere castratieacties. Misschien is dat wel wat voor hun of kun je aanbieden om hem er zelf heen te brengen (en dan geef je ze later de rekening, haha .

groeten,
Sandra

[Miranda]

Om het geld hoeven ze het niet te laten. Bij hun (en mijn) dierenarts is het maar ongeveer 22 euro voor een kater, dus dat zou ik ook nog wel willen betalen uit nood (maar in eerste instantie is het toch echt voor hun eigen rekening).

Mijn vader tipte mij ook al om aan te bieden de kat wel te willen brengen en halen, als zij dan de rekening betalen. Ieders wat. Maar ik zie hen er wel voor aan om de rekening niet te betalen, maar in dat geval doe ik dat wel (alleen uit nood dus).

Hm, dan moet ik er vanmiddag maar weer even heen. Ze zullen wel denken, daar is ze weer. Maar goed, ik zal het wel even aanbieden.
Bied ik ook gelijk aan om even een afspraak te maken. Zul je net zien dat hij die dag niet bij ons thuis is, omdat ie het aanvoelt.

Hij is echt lief. Vanmorgen liep het konijn van de buren door onze tuin (ze zijn volgens mij een nacht weg), dus die heb ik weer in het hok gezet.
Al die tijd liep zwarte kat met mij mee en de terugreis naar ons huis heb ik hem getild en lekker gekroeld, hij genoot.

[nicolsjun]

Tja kattenliefhebbers, ik zit ook met een soortgelijk probleem.
Kattenpis/sproeien van een vreemde kat!
Hij ziet er te goed uit om een zwerfkat te zijn maar helaas heb ik zelf een kat die helemaal niet gecharmeerd van hem is. Sterker nog...... hij is bang. Dus eten geven en inpikken die kat! is dus geen optie, want ik denk die kat komt niet voor niets iedere keer bij ons aanzetten.
Het luikje op de "alleen naar buiten" stand heeft niets opgeleverd. De "indringer" en onze eigen kat overigens ook, trok het luikje naar zich toe en floepte zo naar binnen.
Toen maar helemaal dicht gemaakt. En wat denk je? De rand van het luikje gesloopt zodat een kleinste zuchtje wind het luikje liet flapperen naar binnen en buiten.
De rand vervolgens maar met superlijm vastgemaakt en toch maar weer op "niet naar binnen of naar buiten "gedraaid. Op de een of andere manier is hij toch naar binnen gekomen, (onze eigen sufferd zat angstig toe te kijken)en helaas voor ons, na de nodige "geurtjes" lukte het niet om naar buiten te kunnen. Een lawaai van jewelste, een stank!!!! en wij 's morgens vroeg in een slappe poging om het beest zo bang te maken dat hij niet meer terug zou komen, de hele huiskamer door, met z'n tweetjes achter de zwarte joekel aan. Eenmaal binnen zagen we overigens pas dat hij inderdaad angstaanjagend groot was.
Een zoveelste grondige nachtelijke poetsbeurt verder, hoopten we dat het voorbij zou zijn.
Maar nee, naar binnen komt hij vooralsnog niet maar verder pist/sproeit hij tegen alles waar maar tegen aan te pissen is aan, onder onze overkapping. Geen tuinstoel, vuilniszak, of wat dan ook is veilig. En dan dat mauwen!
Als ik hem te pakken krijg.........
Nee grapje! Zover kan ik niet gaan, het zijn tenslotte beesten met hun instincten. Maar het begint wel langzaamaan zeeeeer vervelend te worden. Dit moet gauw een einde krijgen. Dus wie biedt?
In de buurt navragen of hij van iemand is, (in de directe omgeving niet)is onbegonnen werk.
Help!!!!!!

[Miranda]

Hoi,

Ik kan me voorstellen dat het erg frustrerend wordt, toch doet hij het niet om jullie te pesten. Als hij ook irritant miauwt, en plast, is de kans zeer groot dat hij krols is en nog niet gecastreerd. Dat zou al veel problemen kunnen verhelpen, denk ik.

Om erachter te komen van wie hij misschien is, kun je de dierenambulance of dierenarts vragen te checken of hij ook een chip heeft. Zo ja, dan heb je mazzel en kan hij terug naar de eigenaars (als ze in de buurt wonen, misschien ermee praten) en anders dan weer naar een andere oplossing zoeken.

Succes!

Groetjes,
Miranda

[Hilda]

Misschien kan je de kat een bandje om doen met daarop de vraag of de eigenaar van de kat contact met je op wil nemen.Loopt de kat na een paar week nog steeds met het bandje om en is er niet gereageerd dan kan je er vanuit gaan dat het een zwerver is en zou ik hem naar het asiel brengen of de dierenambulance in de buurt bellen.
Als er wel gereageerd wordt kan je uitleggen dat je een beetje (altijd subtiel brengen)overlast van zijn plasgedrag hebt en of ze hem misschien een paar dagen binnen kunnen houden?
groetjes Hilda.

[Miranda]

Nou, er lijkt een eind aan het hele verhaal te komen!

Sinds een paar dagen heeft Hector, zo heet hij, een doosje van mij gekregen met daarin een handdoek. Daar ligt hij uren in te slapen. Hij is er heel blij mee.

Na weer een reeks aanbelpogingen, waarbij ze niet open deden, heb ik afgelopen vrijdag een getypt briefje door de brievenbus gedaan met het aanbod dat ik hem wel wil laten castreren op mijn kosten (het blijkt zelfs maar 14 euro).
Dat hij daarna ook wel bij ons mag blijven wonen en dat ik graag van ze hoorden hoe ze over alles dachten en dat ze dat middels een briefje terug of een belletje aan de deur wel konden vertellen.

Zaterdagmiddag kwam haar vriend de weg over toen ik weg zou fietsen en stelde zich voor. We hebben het er kort over gehad en hij zei dat hij het simpelweg niet kan betalen, maar dat ze dat ons vanavond wel wilden uitleggen allemaal, als we even wilden langskomen als ze de kleine op bed hadden.

Dus wij 's avonds naar hen toe en ik neem mijn oordelen weer in. Het blijven aparte mensen, het huis ruikt sterk naar wiet (bij het trapgat, hmmm, een kwekerijtje?) en in de kamer naar wierook. Maar ze zijn ontzettend aardig en zijn gek met hun 'poezebeesten'.

Ze had het er moeilijk mee dat Hector verhuisd, maar ik zei dat ze hem altijd mag blijven opzoeken en dat hij vast wel eens naar hun huis loopt (doet ie nu soms ook nog).
Het zusje van Hector is sinds drie dagen weg en zou best eens krols kunnen zijn... de moeder van hen is nog niet lang geleden overreden een heel eind verderop, maar beide worden ze enorm gemist!

Helaas heeft een andere open poes bij hun een nestje, waarschijnlijk van Hector, maar ik denk van een ander, aangezien Hector niet krols geweest is en er een blauw kitten tussen zit.
Jammer genoeg zijn ze erg zwak. Ze zijn vier weken, eentje is met de derde week overleden en tijdens de zwangerschap durfde de da niet te beweren dat ze echt zwanger was (hij twijfelde). Een week daarna kwamen de kittens en hebben ze de kittens vlug in een doos gelegd onder een (gewone) lamp, waar wel wat warmte vanaf komt.
De poesjes hebben vieze oogjes, wat ze goed verzorgen met afgekoeld gekookt water, meer kunnen ze niet betalen. Maar ze doen zo hun best!

Waarom zoveel katjes? Het nest van Hector konden ze niet kwijt. Mensen zeiden af. Persoonlijk zou ik daar ook geen kat halen. Niet om het dier, enorm lief, maar om de omstandigheden. Zij ziet er ook 'viezig' uit, maar ze heeft wél hart voor dieren.
Ze zei, toen niemand ze kwam ophalen, raakten we er zelf aan gehecht.

Ze blijken geen computer te hebben, dus ik bood aan ze op Marktplaats te zetten. Natúúrlijk screenen we de mensen. Daar was zij ook fel op gebrand.

Die jongen wilde ons zelfs het castratiegeld terugbetalen, want hij vond het wat van het goede als wij dat allemaal deden. Maar dat hoeft niet.
Ze willen de rest ook helpen, maar krijgen geen geld van de instantie die over hun geld beheert. Zelfs niet voor hun kleine meid, die winterkleren nodig had. Ze moesten maar naar familie en vrienden gaan.
Nu proberen ze d.m.v een smoes geld te krijgen voor de katten, maar ik ben bang dat die niet gelijk worden gecastreerd (duur en ze krijgen echt heel weinig per week) en wij kunnen het ook niet voor ze betalen. Wij leven ook niet met een vetpot.

Dus over het laatste zijn we nog niet uit, maar Hector wordt morgen gecastreerd, ik koop een zalfje voor de kittens en morgenavond komen ze langs om te kijken wie onze katten zijn en hoe het met Hector gaat.

Eind (bijna) goed, al goed.
We zijn er bijna, het eind is in zicht!