Een gezellige dikke kater woonde bijna twee jaar op mijn buitenbankje (met lekker dik kussen op de houten zitting!). Ik woon in een appartementencomplex aan de begane grond in een dorpje. Het gedeelte bij de voordeur is helemaal overdekt, dus de kat regent beslist niet nat en heeft ook weinig last van de wind.
Hij had duidelijk een thuis, want hongerig toonde hij zich nooit. Die kreeg goed te eten! Het enige wat ik deed was af een toe een aai over de kop, verder vond ik het eigenlijk wel best dat ie daar lag. Ik heb zelf overigens een poes van 10 jaar die via een kattenluikje in het raam (direct boven mijn bankje) in- en uit kan lopen.
Sinds ongeveer 2 maanden heeft die kater ontdekt dat als de voordeur opengaat hij mee naar binnen kan glippen en even later via het luikje weer naar buiten (hij gaat nog steeds niet via het luikje van buiten naar binnen, dat snap ik ook niet). Ik heb het maar een beetje toegelaten dat hij even in huis was en ook een graantje meepikte van het eten van mijn poes.
Door toeval ben ik er achter gekomen dat de kater een prima huis had twee straten verderop in een rijtjeshuis bij twee dames, beiden ook in de vijftig net als ik. Zij houden erg van huisdieren, zijn er heel goed voor, verzorgen ze keurig. Maar het is er wel druk, want een poes en kater (broer en zus) en twee drukke hondjes. Wat blijkt? Die ene dame is twee jaar geleden met haar hondjes bij de andere dame ingetrokken, die dus al twee katten had. De kater, Dexter, vond deze ontwikkeling blijkbaar minder leuk en vanaf dat moment heeft hij mijn bankje uitgekozen.
Het lijkt er sterk op dat hij eigenlijk MIJ heeft uitgekozen. Meestal is het andersom, dan kiest de mens de kat. Nu is mijn vraag: hoe kan het dat een kat een ander huis kiest, terwijl hij het toch goed heeft qua aandacht en eten? OK, hij zal het al te grote enthousiasme van die hondjes niet op prijs gesteld hebben, maar is dat een reden om zijn heil ergens anders te zoeken?
Inmiddels is hij zo gewend aan mijn routine en mijn huis dat hij helemaal niet meer naar de dames gaat! Ik heb sinds twee maanden overigens goed en geregeld contact met deze vrouwen en zij vinden het prima dat het zo is gelopen. Ze weten dat Dexter het niet beter had kunnen treffen, hij heeft denk ik de beste 'stief'moeder in de omgeving uitgekozen als je uitgaat van de mate van dierenliefde ha ha.
Ik denk zelf dat mijn poes nooooit een ander thuis zou kiezen al komen er tien honden in mijn huis wonen. Het is namelijk vooral de trouwhartigheid die opvalt bij deze poes (een blauwe rus die ik op 5-jarige leeftijd heb geadopteerd van mensen die 'm toen kwijt wilden want er kwam een kindje). In ruil voor een pop werd dat schatje mijn poes. Paar weken eerder was mijn vorige poes (ook een blauwe rus) na 15 jaar bij mij tijdens een operatie overleden. Die poes was heel bijzonder en ook heel trouw, maar mijn huidige poes - de buurvrouw noemt haar 'tante bep' - is zo leuk en gezellig en ze is dol op mij! En dat is vooral ook andersom, wat ben ik blij met haar!
Wie heeft ervaring met een poes of kater die na verloop van tijd gewoon een paar huizen verder gaat wonen, terwijl ie echt niet verwaarloosd wordt door de mensen bij wie hij eigenlijk hoort?
Groet
Anneke
Waarom kiest een kater van 3 jaar voor een ander 'thuis'?
Wat een leuk verhaal zeg, ik zie het helemaal voor me die gezellige dikkerd op een bankje voor jouw deur 
.
Ik ken persoonlijk geen katten die een deurtje verder zijn gaan wonen, maar ik denk dat hij inderdaad de rust van jouw huis verkiest boven de drukte bij hem thuis. Sommige katten kunnen daar inderdaad beter tegen dan anderen. En als niemand daar een probleem mee heeft lijkt het mij een perfecte oplossing.
Wat betreft jouw eigen poes denk ik dat die nogal eenkennig is en zich aan jou gehecht heeft. Dat hoor je wel vaker bij Blauwe Russen, dat schijnt bij hun karakter te horen en zij zal dus inderdaad niet snel ergens anders gaan wonen. Mijn eigen kater is ook zo gehecht aan éen persoon (mij
) en die wil van andere ook niet zo veel weten, dus ik herken wel wat in jouw verhaal. Het was een wilde zwerfkat, maar ik denk dat ik daar nooit meer vanaf kom, haha.
Ik wens je in ieder geval veel plezier met je beide katten en welkom op dit forum!
groeten,
Sandra
.Ik ken persoonlijk geen katten die een deurtje verder zijn gaan wonen, maar ik denk dat hij inderdaad de rust van jouw huis verkiest boven de drukte bij hem thuis. Sommige katten kunnen daar inderdaad beter tegen dan anderen. En als niemand daar een probleem mee heeft lijkt het mij een perfecte oplossing.
Wat betreft jouw eigen poes denk ik dat die nogal eenkennig is en zich aan jou gehecht heeft. Dat hoor je wel vaker bij Blauwe Russen, dat schijnt bij hun karakter te horen en zij zal dus inderdaad niet snel ergens anders gaan wonen. Mijn eigen kater is ook zo gehecht aan éen persoon (mij
) en die wil van andere ook niet zo veel weten, dus ik herken wel wat in jouw verhaal. Het was een wilde zwerfkat, maar ik denk dat ik daar nooit meer vanaf kom, haha.Ik wens je in ieder geval veel plezier met je beide katten en welkom op dit forum!
groeten,
Sandra
Re: Waarom kiest een kater van 3 jaar voor een ander 'thuis'?
Ikkuh,Kalliope schreef:
Wie heeft ervaring met een poes of kater die na verloop van tijd gewoon een paar huizen verder gaat wonen, terwijl ie echt niet verwaarloosd wordt door de mensen bij wie hij eigenlijk hoort?
Snoesje was van de buren twee deuren verderop.
Toen we hier nog niet zo heel lang woonden kwam ze ondeugend onder de poort door kijken en vanaf die dag is ze steeds een stapje verder gegaan. Eerst op de matje bij de keukendeur en
het eindigde ermee dat Snoesje overdag altijd bij ons was lekker op bed of de bank.
Als wij thuis kwamen met de auto kwam ze op een holletje aangerend en was helemaal happy.
Snoesje had het thuis ook gewoon goed, alleen waren er nog drie katten en we hadden het vermoeden dat ze het te druk vond.
Toen Snoesje was overleden hadden wij ook meer verdriet dan de buren. De buurvrouw vond het wel erg maar ze zei ik zag haar bijna nooit meer.
Als je de mensen leert kennen, dan ga je van de dieren houden.
Vroeger kwam er bij mijn schoonmams ook altijd de kat van de buren. Ik hoor daar nu nog de verhalen over
Hij kwam smorgens al aanrennen als Paul zijn krantenwijk ging lopen. Dan ging hij naar binnen om ergens te gaan liggen. Tot 10 uur .... dan wilde hij weer snel naar buiten om naar zijn huisje te gaan. Een half uur later kwam hij likkend terug en rook mijn schoonmams dat hij gegeten had. Tot 18 uur dan ging hij weer.
Dit was elke dag hetzelfde ritme, een aantal jaren lang.
De buren waren echt lief voor hem en zorgden goed voor hem, maar toch kwam hij elke dag langs.
Hij kwam smorgens al aanrennen als Paul zijn krantenwijk ging lopen. Dan ging hij naar binnen om ergens te gaan liggen. Tot 10 uur .... dan wilde hij weer snel naar buiten om naar zijn huisje te gaan. Een half uur later kwam hij likkend terug en rook mijn schoonmams dat hij gegeten had. Tot 18 uur dan ging hij weer.
Dit was elke dag hetzelfde ritme, een aantal jaren lang.
De buren waren echt lief voor hem en zorgden goed voor hem, maar toch kwam hij elke dag langs.
Dieren zijn oprecht en liegen niet !