Autistische poes? (weet het nu écht niet meer)

[rebecca]

Ik heb twee poesjes geboren in april 2005, Cees en Cootje. Over Co maak ik me zorgen. Ze is nog steeds niet zindelijk. Probeert in de huiskamer te plassen. Is dan eerst wel aan het zoeken en zodra ik dat zie open ik de huiskamerdeur en dan rent ze naar de kattenbak. Hoe kan het dat ze nog steeds niet zindelijk is? Cees is hartstikke zindelijk. Ze komen beide uit hetzelfde nestje en ze zijn pas bij de moeder vandaan gehaald met bijna 13 weken.

Cootje kan ook moeilijk 'liefde' geven. Wanneer ze aanhalig is, heeft ze geen controle over haar nageltjes. Ze geeft ook 'bonkerig' en 'stoterig' kopjes. Cees is echt een poes die gewoon kopjes geeft.
Co vindt het ook niet leuk om in de armen gehouden te worden, maar dat verontrust me niet want de ene kat is nu eenmaal meer aanhalig dan de ander.

Er is dus, vind ik, moeilijk contact met Co te krijgen. Ze krijgen volop aandacht en liefde. Ik ben dol met ze beide.

Mijn vraag is, herkent iemand dit probleemgedrag. Ik vind het gewoon neigen naar autisme. En hebben jullie ook tips hoe ermee om te gaan.

Poesjes spelen veel met elkaar en liggen ook graag bijelkaar.

Alvast bedankt voor jullie reacties.

Liefs Rebecca

[sam]

Hallo Rebecca,

Allereerst van harte welkom hier!
Wij hebben hier ook een 'licht autistisch' katertje rondlopen. Hij is wel zindelijk, maar verder herken ik je verhaal helemaal.

Sushi wil alleen op zijn eigen voorwaarden aangehaald worden, dus als hij er zelf om vraagt. Als we hem zelf spontaan willen aaien, duikt hij onder onze handen weg. Ook zijn kopjes zijn meer kopstoten en als hij eenmaal opgaat in een knuffelpartij begint hij ook vaak te klauwen en te bijten.

Wij hebben gewoon Sushi zijn eigen leven laten bepalen, goed op zijn signalen gelet. Ik heb het idee dat hij gewoon af en toe ontzettend druk in zijn hoofdje is met allerlei indrukken en dan de 'externe' prikkels van onze aandacht er niet bij kan hebben.
Maar hij is een heel blij katertje en we kunnen hem steeds beter begrijpen. En omdat we hem vooral aandacht gaven als hij er zelf aan toe was, merkte hij dat aandacht toch ook wel erg leuk is. En nu hij bijna 3 jaar is, hebben we echt veel meer contact met hem dan toen het begon.
Het is nog steeds een raar kereltje maar we snappen hem nu gewoon.

Zo, een heel groot verhaal, maar waar het op neer komt is: geduld en liefde. Je gaat de signalen steeds beter begrijpen en zij gaat ook steeds beter door krijgen wat ze aan jou heeft.
Over dat plassen: heb je door de dierenarts laten kijken of er niet iets lichamelijks achter zit, zoals last van haar blaas? En zet anders ook een kattenbak in de woonkamer. zodat ze die kan vinden. Als dat goed gaat, schuif je die bak steeds verder richting de gang, totdat ze dat ook snapt.

Succes en veel plezier met je poezels!

Sam

[naomie120]

volgens mij zijn alle katten wel in meer of mindere mate autistisch! Elke kat heeft wel wat. En eigenwijs zijn ze allemaal!

Poes is bij ons de meest autistische, maar is door veel aandcaht een lieve knuffelaar geworden. Dus geef gewoon niet op!

[Ddees70]

het lijkt inderdaad wel of ze de bak niet kan vinden
heeft ze wel direct toegang tot de bak of moet ze bij de deur vragen of ze naar de gang mag?

zelfde tip als Sam zet de bak binnen bereik en schuif hem steeds verder en eventueel eerst ook de kap eraf of deurtje eruit zijn allemaal enge dingen

zie topic
http://www.dekattensite.nl/phpBB2/viewtopic.php?t=10130

[Miranda]

Ik snap niet dat ze niet zindelijk is, maar wel naar de bak rent? Ze weet dus wel hoe het moet en dat lijkt me toch zindelijkheid. Tenzij de deur ernaartoe dicht is en ze dus niet snapt dat ze voor die deur moet gaan zitten? Ik weet niet hoe de situatie precies is? Misschien is een bak in de huiskamer inderdaad een idee.

Daarbij heeft iedere kat wel zijn nukken. Ieder kind ook. Maar die zijn toch ook niet gelijk deels autistisch? Ik krijg zo vaak op stage geen contact met een kind en ook die zijn de wc weleens vergeten of ze geven hardhandig liefde aan een ander kindje.
Dus wat dat betreft vind ik het wel wat hard om met autisme rond te strooien, aangezien het al moeilijk zat is als je het zelf hebt.

Onze poezen zijn net zo. Maar da's kateigen.

[Marije]

Wij noemen Minerva ook altijd autistisch hoor Miranda. En daarmee bedoelen we gewoon dat ze sociaal wat minder sterk is. Ik vind het ook niet typisch kateigen gedrag wat Rebecca beschrijft. Bij Minerva moeten we altijd voorzichtig zijn. Wil ze wel geaaid worden? Heeft ze er al genoeg van? Dat ken ik helemaal niet van de andere katten die ik heb of gehad heb. Die kunnen juist niet genoeg van onze aandacht krijgen.
Wat bij Minerva veel geholpen heeft, is veel met haar spelen en haar dan tussendoor even lekker kroelen. Minerva heeft maar 1 type speeltje waar ze mee speelt (ook zo'n autistisch trekje vinden wij ) en ik hoef nu maar "Bollie!!!" te roepen of ze komt er al aan rennen.

Wat de zindelijkheid betreft: Ik zou ook (tijdelijk) een extra bak in de huiskamer neerzetten.

[sam]

Ik zie dat het gedrag van Sushi ook echt anders dan dat van andere katten is hoor. En ook mensen die hem kennen vinden dat.
Dus daarom herken ik de beschrijving autisme die Rebecca gebruikt ook helemaal, zo zien wij dat namelijk ook. Het is echt anders dan de 'gewone' kattennukken en rariteiten, maar dat herken je denk ik pas echt als je ook zo'n exemplaar rond hebt lopen. Dus waarom zou je het dan niet zo mogen noemen?

[Lotte]

Dat moeilijk benaderbaar ken ik ook hoor.
Wij noemen het altijd kortsluiting. Saar is super eenkenning met bijna alles, of het nou over eten, slaapplekken, speelgoed of mensen gaat.
Ook zij kan zich ineens tijdens het kroelen bedenken. Eerst is het een groot feest en heel hard spinnen. A la seconde kan ze in eens uithalen en heel erg hard bijten. Dat is dus zonder enige aanleiding.

Ik ken het ook niet van andere katten dat gedrag. Die liepen gewoon weg als ze geen zin meer hadden in het kroelen. Maar nooit dat in eens omslaan.

Dat niet in de armen gehouden willen worden ken ik ook! Uit eindelijk kunnen mijn vriend en ik heel veel met Sarah, maar optillen is gewoon onmogelijk! Binnen twee seconde worstelt zich (eventueel met geweld) los.

[rebecca]

Autisme, mss kan ik beter contactgestoord noemen. Net zoals Sam zegt, als je zo'n poesje thuis hebt lopen, snap je mss beter de term. Ik heb altijd poezen gehad en dit gedrag vind ik echt anders.

Bedankt overigens voor jullie antwoorden, fijn die betrokkenheid te merken!

Miranda, Cootje weet inderdaad wel hoe het moet. De deur naar de kattenbak zit overigens dicht. Ze moeten ervoor gaan zitten om te laten zien dat ze er door willen. Co doet dit soms en soms niet. Ze is overigens ook schrikachtiger dan Cees.

Cees is echt een poes die laat zien dat ze het naar haar zin heeft. Ze spint en kroelt en wil graag bij me zitten. Ik gun Co dat ook zo en twijfel soms of ze wel happy is omdat ik zo weinig contact met haar kan krijgen.

Sam, ik probeer haar inderdaad zoveel mogelijk te laten. Soms komt ze uit haar zelf bij me op schoot , ik haal haar dan even aan en laat haar verder met rust. Maar ze blijft onvoorspelbaar. Fijn dat je dat stoterige kopjes geven herkent. En dat klauwen en bijten. Ik weet zeker dat ze het doet uit oncontroleerbaarheid. Ik straf haar dan ook nooit.

Ik heb geen kachel in de keuken. De kattenbak staan in de bijkeuken. Ik kan de kamerdeur daarom niet op een kier zetten ivm verlies van de warmte. Blijft Co af en toe in de kamer plassen, dan moet er maar een kattenbak in de kamer. Maar dat vind ik onhygiënisch. Maar goed, als het echt niet anders kan.

Poesjes moeten nog gesteriliseerd worden. Ik kan dan meteen die wisselende zindelijkheid bespreken met de dierenarts.

[veronikske]

Cootje weet inderdaad wel hoe het moet. De deur naar de kattenbak zit overigens dicht. Ze moeten ervoor gaan zitten om te laten zien dat ze er door willen. Co doet dit soms en soms niet. Ze is overigens ook schrikachtiger dan Cees.
Ik heb geen kachel in de keuken. De kattenbak staan in de bijkeuken. Ik kan de kamerdeur daarom niet op een kier zetten ivm verlies van de warmte. Blijft Co af en toe in de kamer plassen, dan moet er maar een kattenbak in de kamer. Maar dat vind ik onhygiënisch. Maar goed, als het echt niet anders kan

Hoi Rebecca, ik wil nog even reageren op je probleem van de kattenbak. Volgens mij gaat ze blijven in huis plassen, simpel omdat ze niet onbeperkt naar de bak kan gaan. Je zegt dat ze het weten, dat ze voor de deur moeten gaan zitten, maar toch, je zal het niet altijd zien, en als ze dan dringend moet plassen, ja dan doet ze het in de kamer. Een poes is ook geen hond, die kan je op gezette tijden naar buiten laten, en die kunnen inderdaad "leren" dat ze enkel buiten moeten plassen. Een poes "werkt" anders, die plassen ofwel buiten, als het vooral buitenpoezen zijn (er zijn katten die niet op een bak gaan, en het enkel buiten doen), maar binnenpoezen plassen op een bak (gelukkig maar ), maar ze moeten dan wel ten allen tijden en vrij aan die bak kunnen geraken.
Zo'n bak is niet echt onhygienisch hoor, als je zo een model neemt met een kap en een deurtje, en je ververst die wekelijks, en dagelijks haal je de poepjes eruit, dan merk je zelfs niet (qua geur) dat hij er staat.
Ikzelf heb 5 bakken staan, en iedereen die hier binnenkomt zegt altijd : "
allé, zoveel katten ( 5) en bakken (5), en je ruikt dat niet"
Ja, zeg ik dan, da's wel de bedoeling hé, t'is niet omdat ik zoveel dieren heb, dat het hier naar een asiel moet ruiken....

liefs veronikske

[rebecca]

Dankje wel voor de tip Veronikske!
Ik heb het zelf nog niet eerder meegemaakt dat een kat af en toe in huis plast. Mijn katten hebben nog wel eens vrij dunne (en ontzettend stinkende) ontlasting. Ik geef ze alleen brokjes (huismerk) en verder alleen vers water. Misschien dat ze bij buren ander eten krijgen denk ik weleens?

Wat me ook nog opvalt bij Co is dat ze vergeet. De katten mogen niet op het aanrecht. Het blijven boefjes dus uit het oog dan zit er nog wel eens iemand op het aanrecht. Als ik dat HEY roep dat springen ze er snel af.

Echter Co kan zo op het aanrecht gaan zitten alsof dit mag. Als ik naar haar toekom lopen, dan kijkt ze me aan, spint en kan me zo een bonkerig kopje geven. Zo van, kijk eens hoe fijn ik hier zit en wat fijn dat je even bij me komt kijken. Echt van geen kwaad bewust. Terwijl als ik een andere keer er aan kom lopen, ze als de wiedeweerga van het aanrecht springt. Als ze weer eens 'lief' blijft zitten, pak ik haar dan ook maar gewoon op en zet haar op de grond zonder te straffen. Ik merk dat als ik wel boos word (hard ga praten) ze zich echt een hoedje schrikt.

Co wil er ook veel vaker in en uit. Ik moet dus de deur openen naar de keuken, waardoor ze evt naar buiten kunnen, naar de kattenbak en het voer. Als ze in de keuken zit, wil ze in de kamer en v.v. Niet altijd maar veel en veel vaker dan Cees.

Liefs

[Poezebal]

Lijkt me best lastig als je kat dit gedrag vertoont.

Heb je er ook al eens aan gedacht, mocht je niet een bak in de kamer willen hebben, om een kattenluik in je deur te maken??

Daarbij zo onhygienisch is het niet hoor dat is maar net hoe vaak jij je bakken verschoond
En ik denk dat in jouw geval een kattenbak in de woonkamer toch wel het beste idee is, want ik vraag me af of ze door t luikje zou gaan als die in de deur zou zitten.

En je hoeft niet perse een bak met klep. Als katten dit niet gewend zijn, zullen ze er misschien niet op gaan.
Wat je dan weer wel kunt doen is klontvormend gritt halen, bijvoorbeeld van Biocats, het is wel duurder, maar je doet er veel langer mee, en het laat zowel de plas als de poep gelijk klonteren, opdat je het er s'avonds zo uit kan scheppen.

Waar ik eerder 6 normale zakken per week gebruikte aan gewone gritt, doe ik met Biocats bijna 2 week, want door elke dag te scheppen blijft het zo schoon als mogelijk. Als het er bijna 2 week inzit gaat het hier wat ruiken, dus dan is het tijd om te verschonen

Ik vind het jammer dat je katten niet onbeperkte toegang hebben tot de bak, want dat is juist zo belangrijk, jij wil ook direct naar de wc kunnen toch

Ik denk dat je het plasprobleem alleen op kunt lossen door een bak in de kamer,...

Over haar bij je komen, probeer gewoon met haar te blijven spelen en praten, wie weet krijg je toch meer contact met haar.
Voor de rest zou ik haar gewoon lekker haarzelf laten zijn

Succes ermee!

[sKatje]

Een bak in de kamer, of een paar meter verder, dat lijkt me even onhygiënisch. Wat aan hun pootjes hangt, hangt er na een paar meter nog aan, toch?
En als je dan toch al heel de dag tijd hebt om de deur voor hen open en dicht te doen, dan heb je toch ook tijd om elke keer als er gepoept of geplast is, dat even te verwijderen?

[rebecca]

Een bak in de kamer, of een paar meter verder, dat lijkt me even onhygiënisch. Wat aan hun pootjes hangt, hangt er na een paar meter nog aan, toch?
En als je dan toch al heel de dag tijd hebt om de deur voor hen open en dicht te doen, dan heb je toch ook tijd om elke keer als er gepoept of geplast is, dat even te verwijderen?

Dit komt nogal verwijtend op me over, ik weet niet of dat je bedoeling is. Je hoort me niet zeggen dat ik geen tijd heb, dat vind ik niet aardig van je.

[sam]

Heb je het al geprobeerd met die bak in de huiskamer Rebecca? Ik ben erg benieuwd of Co dat wel begrijpt, dan zou je zeker al een stuk verder met haar zijn.

En dat van Co die rustig op het aanrecht blijft zitten herken ik ook. Sushi kan uitgebreid aan de bank krabben en als ik dan boos word en roep, kijkt hij me even aan en gaat dan nog harder krabben. Terwijl hij op andere momenten ineens bang weg kan schieten als hij alleen maar rustig in de kamer zit en een van ons binnen komt lopen.