Hoi allemaal,
Mijn lieve poesje is gisteren doorgereden en ik ben er helemaal kapot van en voor mijn kater vind ik het heel erg.
Ze waren vanaf hun geboorte al samen en vanaf die tijd onafscheidelijk geweest. Hij is nu anderhalf jaar en helemaal niet gewend om de enige kat in huis te zijn. Sinds gistermiddag is ze er niet meer en dat heeft hij vannacht wel gemerkt. Hij was naar haar op zoek en ook vanmorgen was hij behoorlijk van slag.
Omdat z'n zus is doodgereden door een auto wil ik hem nu wat minder vaak naar buiten laten. Het wordt toch kouder en ik ben bang dat hem hetzelfde gaat overkomen. Hij is zo speels en roekeloos en rent de straat telkens over zonder op te letten. Als een bestuurder hem niet ziet dan ligt ie zo onder een auto.
Maar ik vraag me af hoe dat nu dan met hem verder moet. Als hij telkens binnen moet blijven en dat zonder zijn zus, dan wordt ie helemaal gek denk ik en zeer ongelukkig. Maar als hij weer naar buiten gaat dan loopt ie een grote kans om ook overreden te worden. Auto's rijden niet erg hard in onze buurt, maar er rijden wel veel auto's.
Ik kan ook een andere kat erbij nemen, maar daar heb ik nog helemaal geen zin in en ik weet niet of hij dat wel zal accepteren en of ze dan uberhaubt wat aan elkaar zullen hebben.
Ik hoop wat tips te krijgen of verhalen van mensen die hetzelfde hebben meegemaakt.. dat één van de katten alleen overbleef na het overlijden van de andere kat.
Alvast bedankt!
Kater ineens alleen na overlijden van poes
Hallo Yuna, welkom op het forum. Wat afschuwelijk van je poes!
Heb je haar meteen moeten begraven of heeft de kater haar nog kunnen zien? Soms helpt het namelijk al de kater nog even bij zijn dode soortgenoot is, maar ik weet natuurlijk niet op je poes erg beschadigd was.
Ik zou hem in ieder geval een poosje binnenhouden en veel met hem spelen om hem af te leiden. Leg een grote knuffel neer als ze altijd samen sliepen, want als jij zelf nog niet aan een nieuw katje toe bent, moet je het nog niet doen.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat het gauw een beetje een plek krijgt.
Heb je haar meteen moeten begraven of heeft de kater haar nog kunnen zien? Soms helpt het namelijk al de kater nog even bij zijn dode soortgenoot is, maar ik weet natuurlijk niet op je poes erg beschadigd was.
Ik zou hem in ieder geval een poosje binnenhouden en veel met hem spelen om hem af te leiden. Leg een grote knuffel neer als ze altijd samen sliepen, want als jij zelf nog niet aan een nieuw katje toe bent, moet je het nog niet doen.
Ik wens je heel veel sterkte en hoop dat het gauw een beetje een plek krijgt.
Bedankt voor je reactie Emma!
We hebben haar nog niet begraven, dat gaat vanavond gebeuren, dus mijn kater zou haar nog even kunnen zien. Ze ziet er nog goed uit. Ik zat hier al over te twijfelen, maar ben bang dat hij dan helemaal gek wordt als hij haar zo ziet.. Maar dat is dus meestal niet het geval als katten hun dode soortgenoot zien?
We hebben haar nog niet begraven, dat gaat vanavond gebeuren, dus mijn kater zou haar nog even kunnen zien. Ze ziet er nog goed uit. Ik zat hier al over te twijfelen, maar ben bang dat hij dan helemaal gek wordt als hij haar zo ziet.. Maar dat is dus meestal niet het geval als katten hun dode soortgenoot zien?
Hoi Yuna, welkom hier 
Wat afschuwelijk wat er gebeurd is
Als de kater aan haar ruikt, weet hij dat ze dood is en niet meer naar haar hoeft te zoeken.
Ik denk dat het inderdaad fijn voor hem is, als je extra veel met hem speelt.
En je moet pas een ander katje nemen als je daar zelf aan toe bent
Wat afschuwelijk wat er gebeurd is
Als de kater aan haar ruikt, weet hij dat ze dood is en niet meer naar haar hoeft te zoeken.
Ik denk dat het inderdaad fijn voor hem is, als je extra veel met hem speelt.
En je moet pas een ander katje nemen als je daar zelf aan toe bent
Groetjes,
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra
Ilona
En een dikke knuf van Lady, Lana, Rosie en Kyra
Nee, zelf heb ik gemerkt dat katten juist behoefte hebben aan afscheid nemen. Als de 'ziel' weg is, zie je dat ook aan je levende kat; die kijkt dan niet meer naar de dode kat om. Zo ga ik er zelf altijd mee om en weet dan ook dat het tijd is om de kat te begraven. Tot die tijd staat de kat in een open doosje in de kamer, zodat de andere katten er allemaal even bij kunnen kijken. Ze worden daar rustiger van, altijd.
Voor jezelf is het misschien ook goed om je poes nog even bij je te zetten, een bloemetje of een gedichtje in het doosje te doen, net waar jij behoefte aan hebt. Ikzelf kon voelen wanneer de ziel wegging, dan werd het heel koud boven de kat en de kou verspreidde zich door de kamer. Daarna werd het warm in mijn hart en dan wist ik: nu is het goed.
Misschien kun je hier iets mee. Veel sterkte!
Voor jezelf is het misschien ook goed om je poes nog even bij je te zetten, een bloemetje of een gedichtje in het doosje te doen, net waar jij behoefte aan hebt. Ikzelf kon voelen wanneer de ziel wegging, dan werd het heel koud boven de kat en de kou verspreidde zich door de kamer. Daarna werd het warm in mijn hart en dan wist ik: nu is het goed.
Misschien kun je hier iets mee. Veel sterkte!
Allereerst wil ik je heel veel sterkte wensen met het verlies van je lieverd.
Ik denk inderdaad dat het goed is voor je katertje om nog even afscheid te kunnen nemen van zijn vriendinnetje. Ik heb geen ervaring met twee katten waarvan er een is weggevallen, maar in het dierenpark waar ik werk laten de verzorgers overleden dieren vaak nog een paar dagen in het verblijf, zodat de andere dieren afscheid kunnen nemen.
Kun je voor je katertje geen stukje tuin afzetten, zodat hij toch nog naar buiten kan ?
Een nieuw katje moet je pas nemen als je er weer aan toe bent, ik zou inderdaad veel met je katertje spelen en knuffelen.
Nogmaals, veel sterkte !
Ik denk inderdaad dat het goed is voor je katertje om nog even afscheid te kunnen nemen van zijn vriendinnetje. Ik heb geen ervaring met twee katten waarvan er een is weggevallen, maar in het dierenpark waar ik werk laten de verzorgers overleden dieren vaak nog een paar dagen in het verblijf, zodat de andere dieren afscheid kunnen nemen.
Kun je voor je katertje geen stukje tuin afzetten, zodat hij toch nog naar buiten kan ?
Een nieuw katje moet je pas nemen als je er weer aan toe bent, ik zou inderdaad veel met je katertje spelen en knuffelen.
Nogmaals, veel sterkte !
Groetjes van Ilse en kopjes van Buddy en Roxy !
-
veronikske
- Panter
- Berichten: 423
- Lid geworden op: 10 sep 2005 14:02
- Locatie: Belgie-limburg
Even een update:
Met mijn kater is het de afgelopen week wel goed gegaan. Ik heb hem voordat we zijn zus gingen begraven nog een tijdje bij haar gelaten en hij heeft heel lang aan haar gesnuffeld en liep toen weg. Ik denk dat hij daarvan een stuk rustiger werd. Maar de dagen erna was ie toch erg eenzaam en sliep veel.
Uiteindelijk heb ik toch besloten er een kitten bij te nemen. Wel wat snel, maar voor kater Nuno vind ik het toch leuker als hij een soortgenootje heeft en vind het natuurlijk zelf ook leuk om een nieuwe poes erbij te hebben.
Mijn poesje Yuna (het overleden poesje) kan toch nooit vervangen worden. Voor haar heb ik een mooie kei besteld die ik dan in de tuin leg waar ze begraven is.
Vorig weekend ben ik gaan kijken voor een nieuwe kitten en was meteen verkocht toen ik een ontzettend mooi zilvergrijs poesje zag. Ze mocht het nest al verlaten want ze is al 12 weken dus als ik haar echt wilde dan kon ik haar meteen meenemen... Ik vond het wel moeilijk om al een week na de dood van m'n andere poesje alweer een nieuwe te nemen, maar heb het toch gedaan en geen spijt van gehad. Dinsdag kwam ze bij ons en meteen rende ze het hele huis door en begon ze te spelen met Nuno's speeltjes. Nuno was de eerste dagen nogal bang voor haar, maar sinds 2 dagen komt ie steeds dichterbij haar en sliepen ze zelfs naast elkaar. Hopelijk worden ze echte vriendjes maar dat ziet er wel naar uit zoals het nu gaat....
Met mijn kater is het de afgelopen week wel goed gegaan. Ik heb hem voordat we zijn zus gingen begraven nog een tijdje bij haar gelaten en hij heeft heel lang aan haar gesnuffeld en liep toen weg. Ik denk dat hij daarvan een stuk rustiger werd. Maar de dagen erna was ie toch erg eenzaam en sliep veel.
Uiteindelijk heb ik toch besloten er een kitten bij te nemen. Wel wat snel, maar voor kater Nuno vind ik het toch leuker als hij een soortgenootje heeft en vind het natuurlijk zelf ook leuk om een nieuwe poes erbij te hebben.
Mijn poesje Yuna (het overleden poesje) kan toch nooit vervangen worden. Voor haar heb ik een mooie kei besteld die ik dan in de tuin leg waar ze begraven is.Vorig weekend ben ik gaan kijken voor een nieuwe kitten en was meteen verkocht toen ik een ontzettend mooi zilvergrijs poesje zag. Ze mocht het nest al verlaten want ze is al 12 weken dus als ik haar echt wilde dan kon ik haar meteen meenemen... Ik vond het wel moeilijk om al een week na de dood van m'n andere poesje alweer een nieuwe te nemen, maar heb het toch gedaan en geen spijt van gehad. Dinsdag kwam ze bij ons en meteen rende ze het hele huis door en begon ze te spelen met Nuno's speeltjes. Nuno was de eerste dagen nogal bang voor haar, maar sinds 2 dagen komt ie steeds dichterbij haar en sliepen ze zelfs naast elkaar. Hopelijk worden ze echte vriendjes
maar dat ziet er wel naar uit zoals het nu gaat....
sterkte met het verlies 
en heel veel plezier met je nieuwe katje
nadat mijn kater luna was aangereden heb ik hem ook nog aan mijn andere twee katten laten zien, maar zijn vriendje Tijger was toch nog een paar weken van slag veel mauwen enzo toen heb ik na twee maanden toch een nieuw kitten erbij genomen, toen was ook meteen het zielige mauwen afgelopen
en heel veel plezier met je nieuwe katje
nadat mijn kater luna was aangereden heb ik hem ook nog aan mijn andere twee katten laten zien, maar zijn vriendje Tijger was toch nog een paar weken van slag veel mauwen enzo toen heb ik na twee maanden toch een nieuw kitten erbij genomen, toen was ook meteen het zielige mauwen afgelopen
Desire
Hoi Doryn,
Bedankt voor je reactie! Ik vind het inderdaad verschrikkelijk dat Yuna er niet meer is Yuna en haar broer Nuno waren m'n eerste katjes en ze waren een beetje als kindjes voor me En Nuno nog steeds natuurlijk, en nu samen met m'n nieuwe kitten Yara. Ik heb een paar foto's van haar op de fotogalerij van deze site gezet. Kijk maar.
Bedankt voor je reactie! Ik vind het inderdaad verschrikkelijk dat Yuna er niet meer is
Yuna en haar broer Nuno waren m'n eerste katjes en ze waren een beetje als kindjes voor me En Nuno nog steeds natuurlijk, en nu samen met m'n nieuwe kitten Yara. Ik heb een paar foto's van haar op de fotogalerij van deze site gezet. Kijk maar. 
Het gaat met allebei erg goed! Maar echt goed met elkaar opschieten kunnen ze helaas toch nog niet
Nuno is niet meer bang voor haar en probeert soms met haar te spelen maar dan is ie veel te wild en ruw en dan loopt ze bang weg.. Maar meestal is het Yara die toenadering zoekt maar dan gaat Nuno er vandoor of hij haalt naar haar uit.
Gisteren lagen ze wel gezellig naast elkaar te slapen en toen heb ik haar wat dichter tegen hem aangelegd en dat ging goed... en later lagen ze zelfs samen op mijn schoot.. Nuno sliep en Yara was zich aan het schoonlikken en toen kwam ze per ongeluk met haar koppie tegen die van hem aan en toen schrok hij wakker en haalde naar haar uit. Maar daar reageert ze dan niet eens op en blijft lekker liggen
Als Nuno ook maar iets hoort vanuit de keuken dan komt ie meteen naar de keuken gesneld en nu loopt Yara dan telkens snel met hem mee en dan geeft ze hem kopjes en loopt hem in de weg.. echt lief om te zien.. en als ik dan een bakje eten voor ze neerzet dan is Yara de eerste die er met haar kop induikt en Nuno heeft dan geen schijn van kans en hij probeert het dan niet eens meer. Maar ze hebben natuurlijk wel hun eigen bakje en krijgen allebei ander voer, maar Nuno eet liever haar kittenvoer op.
Wel jammer dat Nuno sinds haar komst veel minder op schoot komt zitten en als hij aangehaald wordt dan knort ie helemaal niet meer.. Dat deed hij eerder altijd en kwam elke dag wel lekker op schoot zitten. Nu doet ie het nog heel af en toe. Ik hoop dat ie niet zo blijft! Hij gaat nu wel weer naar buiten, ik merk dat hij hierdoor alweer een stuk vrolijker en actiever is. Ook al komt ie maar een halfuurtje per dag buiten.. hij vindt 't veel te koud!
Nuno is niet meer bang voor haar en probeert soms met haar te spelen maar dan is ie veel te wild en ruw en dan loopt ze bang weg.. Maar meestal is het Yara die toenadering zoekt maar dan gaat Nuno er vandoor of hij haalt naar haar uit.
Gisteren lagen ze wel gezellig naast elkaar te slapen en toen heb ik haar wat dichter tegen hem aangelegd en dat ging goed... en later lagen ze zelfs samen op mijn schoot.. Nuno sliep en Yara was zich aan het schoonlikken en toen kwam ze per ongeluk met haar koppie tegen die van hem aan en toen schrok hij wakker en haalde naar haar uit. Maar daar reageert ze dan niet eens op en blijft lekker liggen
Als Nuno ook maar iets hoort vanuit de keuken dan komt ie meteen naar de keuken gesneld en nu loopt Yara dan telkens snel met hem mee en dan geeft ze hem kopjes en loopt hem in de weg.. echt lief om te zien.. en als ik dan een bakje eten voor ze neerzet dan is Yara de eerste die er met haar kop induikt en Nuno heeft dan geen schijn van kans en hij probeert het dan niet eens meer. Maar ze hebben natuurlijk wel hun eigen bakje en krijgen allebei ander voer, maar Nuno eet liever haar kittenvoer op.
Wel jammer dat Nuno sinds haar komst veel minder op schoot komt zitten en als hij aangehaald wordt dan knort ie helemaal niet meer.. Dat deed hij eerder altijd en kwam elke dag wel lekker op schoot zitten. Nu doet ie het nog heel af en toe. Ik hoop dat ie niet zo blijft! Hij gaat nu wel weer naar buiten, ik merk dat hij hierdoor alweer een stuk vrolijker en actiever is. Ook al komt ie maar een halfuurtje per dag buiten.. hij vindt 't veel te koud!