Kat bang voor borstel

[Jonneke]

Hoi!

Enkele vraagjes. Even ter inleiding: onze poes is nu net een week bij ons, we hebben haar uit het asiel gehaald en weten haar voorgeschiedenis niet. Ze was eerst wat schuw/verlegen, maar is nu grotendeels opgebloeid (ze komt bij ons kroelen, loopt zonder angst door het huis, maar is nog wel wat schrikachtig bij onverwachte geluiden en/of bewegingen).

Ik heb twee borstels gekocht, om haar even goed te kammen, omdat ze op dit moment best wel haart (ik weet natuurlijk niet of dit normaal voor haar is, of dat het seizoens-/stressgebonden is). Ik wil haar geen haarballen geven en zo, plus, ik kam liever dan dat ik stofzuig :P

Punt is, ze is bang voor de borstel. Hij mag naast haar liggen, ze wil er wel aan snuffelen, ik mocht op een gegeven moment zelfs haar kopje masseren. Maar zodra de borstel naar haar lijf gaat, springt ze een meter de lucht in en staat opeens 2m bij me vandaan. Van borstelen is dus nog geen sprake.

Is dit 'normaal' en moet ik haar wat meer tijd gunnen? Wat zijn goede tactieken om haar aan de borstel te laten wennen? Ik heb kattenkruid spray, maar wil dat liever niet gebruiken (want daar wordt ze meer dol/krabberig van dan dat ze er rustig van wordt)(die spray heeft trouwens ongelooflijk geholpen om haar fan te maken van haar krabton). Of kan ik dat wel proberen?

Overigens gaat dat schrikachtige niet alleen op voor de borstel, maar eigenlijk met alles wat ik in mijn hand heb. Ik heb dus een beetje het vermoeden dat ze mogelijk mishandeld is in haar "vorige leven", waardoor ze nu bang is voor voorwerpen in handen van baasjes. Ik kan natuurlijk ook aan het doemdenken zijn Maar goed, tips om haar te laten wennen aan de borstel / andere dingen die ik in mijn hand heb zijn zeer welkom!

Dank alvast, Jonneke

[Nikki2309]

Nog voordat ik jouw eigen vermoedens las, dacht ik al dat dit poesje best eens mishandeld geweest kan zijn.

Helaas heb ik geen tips voor je hoe je haar toch kan borstelen. Ik weet dat mijn tante 2 katten heeft die zich absoluut niet laten borstelen. Omdat ze langharige katten heeft gaan die naar een katten trimmer en daar moeten ze echt in bedwang gehouden worden om geschoren te worden, om zo de klitten eruit te halen. Dit zijn ook katten die gered zijn

[Jonneke]

Dank je wel voor je reactie!

Gelukkig is ze kortharig, dus hoef ik niet te borstelen voor de klitten, maar echt alleen om haar te "ontharen" en ter voorkoming van haarballen (maar goed, kan daar dus blijkbaar ook van die pasta voor geven?).

Ik heb sowieso wel geduld, hoor, dus ik wilde het ook nog even aankijken, maar met tips kan ik het proces misschien iets versnellen.

Ik merk bij Evie ook dat ze bijvoorbeeld heel averechts reageert op complimentjes: als ze met haar krabpaal of krabplank bezig is, moet ik niet tegen haar praten, want dan schrikt ze heel erg (ze gebruikt nu sinds een dag de krabpaal en - plank, dus dat is allemaal weer "nieuw" voor d'r). Ik hoop wel dat haar schrikachtige gedrag wat afneemt in de komende weken/maanden, want dat zou voor haar zo fijn zijn, als ze zich echt 100% veilig voelt bij ons. Ik vind sowieso dat ze al echt heel erg is 'verbeterd' tov vorige week, en je merkt bij haar heel erg dat ze aandacht nodig heeft, maar wel angstig is voor bepaalde dingen. Voor ons is ze gelukkig in het algemeen niet bang!

[Rik]

Tijd, tijd en tijd. En veel geduld. Ja het lijkt erop dat ze niet zo'n fijn verleden heeft gehad. Zo hebben we in mijn jeugd ook een keer een niet "herplaatsbare" poes gehad. Maar ze kunnen met wat geduld heel erg aanhankelijk worden. Het schrikken van je stem kan ik me wel wat bij voorstellen. (Misschien is er altijd tegen haar geschreeuwd, en dan denkt ze dus... wat doe ik nu weer verkeerd) Probeer je stem dus te associëren met leuke dingen. Als ze graag aangehaald wil worden kun je misschien zachtjes tegen d'r praten tijdens het aaien zodat ze dus je stem met iets prettigs gaat associëren. Het borstelen (of alles wat je in je hand hebt) kan ook wat langer duren. Je zou kunnen beginnen de borstel voor haar neer te leggen tijdens het aaien. (Bij mij gaat ze vaak kopjes geven tegen alles wat dan direct voor haar ligt) Als ze het op een gegeven moment toelaat kun je haar proberen te aaien met vreemde voorwerpen (na haar te laten snuffelen/kopjes geven daaraan). Maar alleen aaien. Nog niet borstelen. Misschien dat ze daarna uiteindelijk het borstelen wel toelaat. Als het niet lukt kun je ook altijd nog je hand en beetje vochtig maken (niet teveel) en haar aaien. Het is niet zo grondig maar je krijgt er wel een heleboel oppervlakkige haren mee af. Mijn poes laat zich ook niet echt graag borstelen maar je hebt ook van die rubbere dingen (met rubbere punten) die ook goed werken. Dat laat ze bij mij meestal wel even toe (tot ze de ju krijgt en het genoeg vindt).

[Jonneke]

Ja, praten doen we al genoeg tegen haar, gewoon terloops als ze even opkijkt, tijdens het kroelen, als ze ons achterna loopt terwijl we bezig zijn, etc.

Ik ben al begonnen met de rubberen borstel die je beschrijft, maar ik ga inderdaad gewoon lekker de tijd nemen, kroelen met borstel in buurt, eventueel kopjes geven, langzaam aaien, waardoor ze het minder eng vindt. En vochtige hand is een prima tip, dank!

En verder gaan we haar gewoon nog even lekker laten wennen Ze spint en kroelt al volop, dus dat is geen probleem.

Nu morgen voor het eerst stofzuigen terwijl ze er is... (Heb deze week geswifferd, maar ze moet toch ooit ook eens stofzuigen mee gaan maken!)

[BloemTetsu]

We hebben twee katten met verleden gehad. Een is in het wild geboren en opgegroeid en heeft daar geen fijne ervaring met mensen gehad. Zodra ik iets in mijn handen heb is Bloem bang. Ook vond ze krantengeknisper vreselijk. Ook met beide armen in de lucht schrikt ze kort. Zij is denk ik alleen 'maar' opgejaagd. Bloem hoef ik niet te kammen, soms wil ze wel hard worden gekroeld en dit is afdoende.

De andere kat was mishandeld. We konden haar in het begin wel aaien met een verenstok en ze was een mega vrijdoos, maar onze handen moesten niet in de buurt komen, dan viel ze uit. Later bleek dat haar borstbeen was gebroken. Ze bleef schrikachtig op onverwachte dingen. Kammen nooit gedaan. Elfie* hebben we een half jaar geleden moeten inslapen vanwege verlamming door bloedprop. Het hebben haar maar kort bij ons gehad, waar wat was het dankbaar.

Edit: als ik moet stofzuigen haal ik eerst de stofzuiger uit de kelder en laat hem even staan en dan breng ik hem naar boven en zet hem in de kamer. Bloem heeft dan alle tijd om weg te vluchten, daarna zet ik hem pas aan.

[Dinky]

Sorry dat ik het zeg hoor maar zo extreem bang is Evie in mijn ogen helemaal niet. Ze is immers nog maar een week bij je en laat zich al uitgebreid kroelen en ligt bij jullie op de bank

Ik heb zelf een slickerborstel. Heb Dinky hier eerst aan laten snuffelen. Daarna snoepje op de bovenkant gelegd (dus puntjes op de grond) en haar die er af laten eten (= positieve associatie). Daarna met de borstel in de hand de borstel naar haar toe gebracht met snoepje erop die ze er dan af mocht eten. Volgende stap was dat als ze het snoepje er af had gegeten ik de borstel (met de gladde kant) langs haar flank/rug haalde (en daarna volgende snoepje er op en herhalen). Stap daarna was dat ik ipv met de gladde kant één haal met de borstel kant deed en dat langzaam uitbouwen.
Omdat Dinky nooit stil wil staan met borstelen dirigeer ik haar meestal op de eettafel zodat ze beperkte ruimte heeft om heen en weer te lopen (anders draait ze helemaal om mijn benen heen en achter mij langs en schiet het niet op ). Op de eettafel blijft ze tenminste voor mij en kan ik meerdere halen achter elkaar doen
Dit proces heeft bij mij maanden geduurd maar ik kan Dinky tegenwoordig wel gewoon borstelen en kammen (het moet alleen niet te lang duren, laatst met kammen duurde het te lang en dan krijg ik een haal )

[Jonneke]

@Bianca: Dank voor de tip! Ik heb gestofzuigd (stof gezogen? Gestofzogen? Wat?), daarvan zat ze weer achter het logeerbed. Ik had de stofzuiger al wel een uurtje buiten staan, maar dat ding kende ze natuurlijk nog niet, nu wel. Gelukkig is ze weer vanzelf tevoorschijn gekomen en ligt ze nu weer op de bank.

@Mirjam: Klopt helemaal wat je zegt, we zijn ook super trots op haar en hoe goed het gaat! Wat dat betreft maak ik me ook geen zorgen Ik wilde echter wel heel even polsen hier of haar gedrag normaal is, om zo een eventueel 'probleem' in de kiem te smoren (ipv na maanden pas ermee aan de slag te gaan, en dan ben je veel verder van huis, dacht ik zo). Ik vind het namelijk wel opvallend (niet per se zorgwekkend) hoe schichtig ze reageert op alles wat we in onze handen hebben. Maar die tips van die snoepjes enzo ga ik ook proberen! Moet ik nog wel even snoepjes vinden die ze lekker vindt!

[Rik]

En... tsja... die stofzuiger? Het kan zijn dat ze daar dus nooit aan zal wennen.
(Ze kunnen niet allemaal zijn zoals op youtube: https://www.youtube.com/results?search_ ... zuiger+kat
Ik denk dat die katten daar al als kitten aan de stofzuiger gewend zijn geraakt)
Bij mij sprint ze ook, met een grote boog, om de stofzuiger heen, de kamer uit.
Dat ding maakt ook zo'n kabaal. Dat kun je ook niet verwachten. Van geen enkele kat

[Ms Maaike]

Ik heb zo'n youtube-kat (de oudste blijft gewoon liggen als ik stofzuig en de jongste wil met de stofzuigermond spelen). Trouwens, welke kat raakt er nou niet gewend aan een stofzuiger als kitten?

Hier vindt alleen een zachte borstel (voor mensen) gretig aftrek. En dan nog maar voor een half minuutje. En de poes mag ik alleen op haar kop borstelen, haar lijf is verboden terrein. Ik geef antihaarbalpasta en ik stofzuig drie keer per week. Geen probleem.

[Jonneke]

@Rik: haha, nee, precies. Ik denk dat ze dat nooit prettig gaat vinden. Ik bedoelde meer, dat ze volgende keer hopelijk al doorheeft dat er gestofzuigd gaat worden, en zich dus tijdig uit de voeten kan maken Op zich ook niet echt vervelend, dat ze de stofzuiger niet leuk vindt, anders dan loopt ze misschien maar in de weg :P

@Maaike: Ik heb net een kruimeldief gekocht, hopelijk kan ik daarmee een aantal keer per week lekker de bank afzuigen voor de haren. En inderdaad, we gaan gewoon vaker stofzuigen! 't Was nu echt heeeeeel hard nodig, want ik durfde nog niet eerder te stofzuigen (ik vond het belangrijker dat ze even helemaal op haar gemak was enzo).

Bedankt voor jullie inbreng en hulp allemaal! Geduld, langzaam opbouwen, en anders gewoon haarbalpasta is de samenvatting (oh, en stofzuigen)

[Nikki2309]

Nog even over het stofzuigen. Mijn katten heb ik als kittens gehaald en dit zijn raskatten zonder verleden en bij fokker werd ook gewoon stof gezogen maar toch vind mijn poes het altijd spannend als ik de stofzuiger te voorschijn haal. Denk toch inderdaad het lawaai, maar dat je kat daar voor weg loopt zou ik me geen zorgen om maken. Zolang ze weer te voorschijn komt

[Jonneke]

@Nikki Ik maak me ook geen zorgen, hoor. Was wel opvallend dat ze meteen terugging naar d'r eerste - en daardoor ultieme - verstopplek bij ons thuis. Maar ze kwam al meteen weer tevoorschijn nadat ik weer op de bank zat

[Mickey_Mouse]

Hier vliegt Mickey compleet in de stress van een stofzuiger. Als het te lang doet is dat inclusief hijgen. Dan heeft hij het echt te kwaad.

Wat je nog kan proberen is een handschoen zoeken die kan borstelen. Ik had een grovere voor mijn eerste kat, speciaal voor honden en katten. zag er op de manege laatst 1 die voor t paard gebruikt werd en die was een stuk fijner. Dan heb je niet echt een borstel in handen. Werd door mijn eerste een stuk beter geaccepteerd en ze kon er nog wel is in hangen, dus veiliger voor mijzelf

[Dinky]

Hihi, ik ken ze ook voor paarden Had er vroeger eentje toen ik nog op paardrijden zat Heet een roshandschoen