Gedragsverandering

[Marije]

Al een tijdje valt het me op dat Luna veranderd is.
Jullie zullen misschien denken, waar maak je je druk om, maar Luna is lang niet meer zo opdringerig als vroeger en dat vind ik jammer. Hoewel sommige mensen dat opdringerige van haar irritant vonden, vond ik het juist wel grappig en het hoorde gewoon bij haar.
Wat ze dus vroeger deed was mij de hele tijd achterna lopen, heel veel mauwen en gewoon veel aandacht vragen. De laatste tijd hoor ik haar nooit meer mauwen! En ze vindt het wel lekker als ik haar kom aaien en knuffelen, maar ze komt er niet zelf meer om vragen!
Ik vind dit zo raar.
Ze is niet ziek. Ze eet, drinkt, poept en plast goed en ze is overdag heel actief.
Het zou te maken kunnen hebben met de komst van Flanna, maar die twee kunnen heel goed samen opschieten en hoewel Flanna ook heel aanwezig is, is er nog wel ruimte voor Luna (en Minerva).
Een ander ding waar het mee te maken zou kunnen hebben, is dat ze tegenwoordig veel meer buiten komt dan vroeger, omdat we nu in zo'n veilige buurt wonen.
Sorry voor het hele verhaal. Ik zat me gewoon af te vragen hoe het toch kan dat ze zo veranderd is en wie weet herkent iemand van jullie dit.
Bij de dierenarts kan ik toch moeilijk aan komen met "Luna is niet meer opdringerig. Wat te doen?"

[constance]

hoi Marije,
Ik herken je verhaal, maar dan omgedraaid. Bennie is in september vorig jaar bij ons komen wonen als 13-weken oud katertje en natuurlijk dan nog heel aanhankelijk; veel kroelen, op schoot liggen etc.
Maar naar verloop van tijd werd dit steeds minder, en ik weet ook wel dat bengalen niet echt schootkatten zijn dus het verbaasde me niet echt.
En zoals een echte puber gedroeg hij zich!
Nu is hij dit jaar in augustus ziek geweest, gelukkig weer helemaal opgeknapt maar sindsdien weer even aanhankelijk als een klein kitten.
Misschien dat 'ie opeens weer ontdekt heeft hoe lekker het is om te kroelen en bij z'n mens op schoot te liggen? ik weet het niet, maar ben er wel heel blij mee!
Tja, het blijven af en toe mysterieuze wezentjes he, die katten!
Groetjes, Constance

[claudia]

Hoi Marije,
Vervelend he? Als een kat niet bij je wil. Ik heb dat zelf ook met Bo, zoals je weet. Maar bij jou lijkt het me iets anders. Flanna is er later bijgekomen en die 2 kunnen heel goed met elkaar opschieten zeg je. Misschien ziet Luna nu Flanna als haar goede vriendin. Ze is er immers altijd (en wij zijn natuurlijk nog wel eens weg). Ik weet niet of dit mogelijk is hoor, maar het is het eerste waar ik aan dacht toen ik je verhaaltje las.
Knuffel Luna nog maar eens extra, als ze dat wil. Het blijft toch altijd jouw meisje!

[Marije]

Het gekke is dat ze het dus eerst wel wilde, Claudia.

Luna is nu 14 maanden, Ilo.
Jouw verklaring klinkt wel goed trouwens.
Ik had de opdringerigheid nog niet met vervelen in verband gebracht, maar er zijn nu dus 2 redenen waarom ze zich minder zou kunnen vervelen; Flanna en meer naar buiten mogen.
Dankje! Ik voel me gelijk wat gerustgesteld.

[Ona]

Misschien ziet Luna nu Flanna als haar goede vriendin. Ze is er immers altijd (en wij zijn natuurlijk nog wel eens weg).

Dit klinkt eigenlijk best aanneemlijk. Bij mij is er een omgekeerde trend gaande. Ik heb er sinds ruim 2 maanden ook een extra poesje bij. Echter, Jimmy mag haar niet zo. Hij was vroeger nooit zo aandachtvragerig maar meer een einzelganger. Sinds Sima in huis is, is hij veel knuffeliger geworden. Ik vind dit wel fijn maar ik heb ook het gevoel dat het komt doordat hij bevestiging zoekt bij mij, of ik hem nog steeds wel lief vind. Het wordt nu een stuk minder nu ze het steeds beter met elkaar kunnen vinden. Het kan dus zijn dat Luna gewoon een nieuw (knuffel)maatje heeft gevonden in Flanna, wat eigenlijk heel positief te noemen is.
Dit kent natuurlijk wel twee kanten. Ik snap dat jij het jammer vindt dat ze nu minder met jullie knuffelt. Ik denk dat dit na verloop van tijd wel weer terugkomt. Een nieuwe kat kan nog wel eens bepaalde gevoelens bij een kat naar boven brengen (bijvoorbeeld moederlijke gevoelens).

[Shaz]

Luna is nu 14 maanden, Ilo.
Jouw verklaring klinkt wel goed trouwens.
Ik had de opdringerigheid nog niet met vervelen in verband gebracht, maar er zijn nu dus 2 redenen waarom ze zich minder zou kunnen vervelen; Flanna en meer naar buiten mogen.
Dankje! Ik voel me gelijk wat gerustgesteld.

Ja ik denk ook dat je dit juist als positief moet zien ook al is het voor jouzelf natuurlijk wel jammer. Ze heeft inmiddels een kattenvriendinnetje waar ze haar energie en knuffels bij kwijt kan en ze kan naar buiten toe. Daardoor heeft ze die aandacht van jou minder nodig. Voor haar hartstikke fijn dus! Ook heeft het wel met het volwassen worden te maken hoor. Zowel Quinto als Xandor liepen de hele tijd achter me aan als kitten zijnde en dat doen ze nu ook niet meer.

[daantje]

Blissy heeft ook zoiets. Bij Marjolein was Blis een lekker aanhankelijk beestje, dat hebben we zelf gezien maar sinds ze hier woont is ze eerder wat schuw. Wij denken dat het gekomen is door de vele medicatie die ze van ons als "vreemden" kreeg. Mijn vriendin zegt altijd: Hoe meer katten je in huis hebt hoe minder ze van jou als mens nodig hebben. Ik weet niet in hoeverre daar waarheid in schuilt natuurlijk, maar hier lijkt die vlieger wel op te gaan. Vanaf dag 1 is Blissy dikke vriendinnen met Barrel en heeft ze ons gewoon niet nodig. Ik vind het ook best wel jammer maar als ik zie hoe gelukkig ze is met wat ze heeft is het eigenlijk ook wel prima. Dit dondersteentje is altijd vrolijk en geniet van elke dag, dat straalt ze gewoon uit.

[Loontje]

Marije, komt mij ook heel bekend voor

Lana was in het begin superaanhankelijk. En plotseling wilde ze alleen
liggen. Carlo en ik dachten eerst dat ze misschien ziek was, maar het
bleef zo. Natuurlijk vinden we het heel jammer. Maar we weten nu
dat het bij haar karakter hoort. Ze is op zichzelf, en als mevrouw zin
heeft om te knuffelen, dan pas komt ze naar je toe. Anders niet