Kaya krols, Noek chagrijnig

[OMH]

Hihi. Handen in de kip en bouillon heb ik nooit gedaan
Wel gewoon allebei intensief even flink aaien en rollebollen om elkaars geuren over te brengen.

Dat gaat natuurlijk ook, maar het ging lekker snel zo

[OMH]

Sinds gistermiddag is ze weer thuis, met een belachelijk rood rompertje aan dat haar duidelijk in de weg zit. Ze was even wat wankel, maar werd snel weer mobieler - het zal niet anders zijn dan bij elke andere sterilisatie. Ze heeft een paar brokjes gegeten, maar verder nog helemaal geen trek. Daarbij is ze gewoon nog krols. Gelukkig hebben we het pijnstillertje er met wat leverpastei ingekregen. En nu maar weer verder met het wennen over en weer; manlief heeft de ramen naast de kamerdeur afgeplakt met karton zodat ze elkaar niet kunnen zien, en dan kan ze weer een poosje in de kamer - met de andere twee in de rest van het huis, want de hele tent is nog van de leg.
Een vierde doen we nog maar even niet...

[Rik]

Daarbij is ze gewoon nog krols.

Tsja, hormonen hé. Dat duurt even voordat die oestrogenen het lichaam uit zijn.

Fijn dat alles goed gegaan is.

[Cerna]

De krolsheid zal nog wel een paar daagjes aanhouden. Dat heb ik ook gemerkt toen Yarah afgelopen december tijdens de krolsheid gesteriliseerd werd.
Maar dat ze geen eetlust heeft vind ik zorgelijker want ze heeft voor de operatie toch ook al moeten vasten.
Ik denk dat de oorzaak gezocht moet worden in het rompertje. Veel (jonge) dierenartsen adviseren dat standaard, maar meestal is het helemaal niet nodig.
Ik heb al zo vaak een kat laten steriliseren en alleen bij Yarah wilde ik graag een rompertje omdat zij zich zoveel krabde en likte. Maar het rompertje bleek te groot en dat werkte niet. Dus toch het rompertje maar uit gedaan want ze brak bijna haar nek en ondanks haar poetsneurose, bleef ze netjes van het wondje af (https://www.dekattensite.nl/phpBB2/view ... 98#p770198)

Ik zou het ding uit doen en afwachten wat er gebeurt en mocht ze dan toch gaan bijten (likken is niet erg) en aan de hechtingen gaan trekken, kun je het weer aan doen.
En je zult zien dat ze dan ook gaat eten.

[OMH]

Ze eet weer, maar je moet het onder haar neusje zetten, hetzelfde geldt voor drinken. Dat rompertje zit inderdaad in de weg; we laten het nog een paar dagen zitten op advies van de DA, die haar nog even heeft gezien. Ze zat daar maar, met een hangend kopje, terwijl ze kort na de operatie nog levendiger was. Ik heb zojuist nog wat tijd met haar doorgebracht en ze ziet er weer veel alerter uit. Ze heeft de hele middag op mijn schoot liggen slapen na het bezoek aan de DA. En inderdaad, de hormoontjes doen nog mee. We houden haar in de gaten, maar ik ben niet ongerust meer.

[Asse-Poes]

Fijn dat het goed gaat met Kaya!
Heeft Noek al gemopperd over haar vieze dierenartslucht?

[OMH]

Fijn dat het goed gaat met Kaya!
Heeft Noek al gemopperd over haar vieze dierenartslucht?

Omdat Noek niet altijd zo aardig is voor Kaya doen we de introductie opnieuw. Ze zitten dus nog even gescheiden maar we proberen nu zoveel mogelijk geur uit te wisselen, daarna komt de fase van elkaar zien en daarna… enfin, je weet het. Soms denk ik dat stoere Noek stiekem een beetje bang is ook. Even voorzichtig aan maar. Tika doet waarschijnlijk niet moeilijk, dat is een schat van een poes die het wel best vindt. Het moet maar even zo, Noek werd toenemend ongezellig tegen Kaya, we nemen even de tijd. Gelukkig hebben we boven een grote kattenkamer met alles wat ze nodig hebben, we wisselen vandaag weer een paar dagdelen af.
Sry, ik kan het nooit kort vertellen… .
Jullie betrokkenheid doet me goed trouwens, bedankt!

[Asse-Poes]

Je schrijft leuk, dus hoe langer hoe beter

Succes met de intro!

[OMH]

Je schrijft leuk, dus hoe langer hoe beter

Succes met de intro!

Schrijven en taal = hobby. Een van de vele. Dank voor het compliment!

[OMH]

Je schrijft leuk, dus hoe langer hoe beter

Succes met de intro!

Ik zal een poezenverhaaltje plaatsen, ik heb er zat. Wel eerlijk zeggen als jullie het niets vinden! Dan ben ik niet teleurgesteld (maar wel verdrietig natuurlijk).

[Asse-Poes]

Leuk! Doen!
Je laatste zin belooft al een hoop leespret

Edit: je bent al begonnen zie ik

[OMH]

De introductie schiet nog voor geen meter op. We pakken het voorzichtig aan: na het wennen aan elkaars geur kunnen ze elkaar nu ook door het raam naast de deur heen zien. Noek gromt en blaast en wil haar zelfs door het glas heen meppen.
Het enige kleine succesje is dat we Kaya in het reismandje even snel hebben laten zien en dat hebben gekoppeld aan een momentje met iets lekkers. Ik houd mijn hart vast, maar misschien ben ik te ongeduldig.
??
Ik vraag me soms ook af of hij een beetje bang is. Iedere keer die we van de trap komen zit hij om een hoekje te loeren naar wat we eventueel bij ons hebben (wonen etc. doen we beneden, kattenkamer is boven).

[Rik]

De introductie schiet nog voor geen meter op. We pakken het voorzichtig aan: na het wennen aan elkaars geur kunnen ze elkaar nu ook door het raam naast de deur heen zien. Noek gromt en blaast en wil haar zelfs door het glas heen meppen.

Het gedrag van Noek zal ongetwijfeld komen door onzekerheid.

Hoe doe je het met de introductie?
Beide eten geven aan eigen kant van een deur e.d.?
Site swapping?
Zoveel mogelijk positiviteit bij elke keer dat ze elkaar zien (door b.v. dat eten)?
En dat is niet een kwestie van dagen.

[OMH]

Het gedrag van Noek zal ongetwijfeld komen door onzekerheid.

Hoe doe je het met de introductie?
Beide eten geven aan eigen kant van een deur e.d.?
Site swapping?
Zoveel mogelijk positiviteit bij elke keer dat ze elkaar zien (door b.v. dat eten)?
En dat is niet een kwestie van dagen.

Noek is van het begin af aan al een beetje een lastig portret geweest, en toen Kaya hier begin december kwam wonen hebben we het via geur - zien - ontmoeten aangepakt. Omdat hij toenemend vervelend tegen haar werd toen ze krols was dachten we na de sterilisatie: dan beginnen we opnieuw. Dus zo pakken we het nu ook aan. Het lijkt me dat we de geurfase hebben gehad (maar misschien wil ik het te graag te snel) en dus hebben we het karton van de raampjes naast de woonkamerdeur gehaald en kunnen ze elkaar weer zien.
Nu kennen ze elkaar toch al aantal maanden, vandaar dat het me verbaast hoe Noek tegen haar doet. We hebben ze één keer dichterbij elkaar gehad, Kaya in het reismandje en dat gekoppeld aan een snoepjesmoment. Die snoepjes gaan er grif in, maar daarna begint het geblaas weer en brengen we Kaya naar boven.
Ik wilde inderdaad vanavond proberen hen alledrie te laten eten aan twee kanten van de woonkamerdeur. Positiviteit proberen we uiteraard ook.
En anders maar weer met de handen in de kip/bouillon!
Of geduld, geduld, geduld. Punt is ook dat ik het aldoor zo zielig vind dat Kaya in haar uppie door de woning mag wandelen (dat is zo'n enorm gezelschapsdiertje) en dat ik het ook weer zielig vind als Noek en Tika aan de andere kant van de deur/het glas zitten te miauwen.
Nou ja, we houden vol. Dank voor het luisterend oog!

Edit: waar Noek onzeker door moet zijn weet ik ook niet. We spelen, aaien, geven hem (extra) aandacht. Maar goed, je kunt niet in een kattenhoofdje kijken. Ik zou dat trouwens wel willen kunnen!

[Rik]

Het feit dat Noek de tijd en mogelijkheid heeft om gewoon voor de barrière te zitten en proberen uit te halen geeft al aan dat de introductie verkeerd gaat. Dit zou pas moeten gebeuren op het moment dat ze het allebei 'normaal' vinden de ander te zien. Tot die tijd moeten ze het gewoon te druk hebben met andere positieve dingen (zoals eten en spel, aandacht voor iets anders dan elkaar).

Er is nu natuurlijk ook historie dus voor Noek is het met zijn onzekerheid logisch gelijk terug te grijpen naar wat hij gewend is te doen... uitvallen. Dat gaat tijd kosten om dat eruit te krijgen.