Er zijn al tal van topics geopend over het gedrag van katers/poezen en heb het forum wat doorzocht maar niet echt iets soortgelijk gevonden.
Kleine schets van onze situatie;
Wij hebben nu iets langer als een maand een nieuwe kater geadopteerd, hij heet Abby en is nu net 1 jaar. Onze poes is een jaar of 6, exacte leeftijd weten we niet. Onze poes kwam uit een gezin waar ze door andere katers weggejaagd werd, ze is erg onderdanig en bijt wel van haar af maar verschuilt zich liever ergens achter. Ze is een ontzettende lieve, rustige poes. Maar onze Abby is natuurlijk erg speels, gaat op onderzoek uit en wilt graag met onze poes spelen, hij jaagt haar dus ook continue op en zij is daar abosoluut niet van gediend. Sowieso is ze niet gediend van zijn komst, continue blazen, grommen en af en toe een mep met haar pootje. Meer doet ze niet, maar ik zie het (nog) niet gebeuren dat ze zijn komst accepteert. Een enkele keer mocht hij wel aan haar snuit ruiken, of aan haar achterste. Zeldzaam hoor, 9 van de 10 keer heeft ze er gewoon echt geen zin in. Overigens heeft Abby totaal geen kwaad in de zin, hij wilt gewoon met haar spelen en is een hele lieve kater. Hij heeft gewoon veel energie (genoeg speelgoed tot zijn beschikking etc) het is gewoon een echte jonge kater. Hij is gecastreerd.
Ze hebben genoeg plek om alleen van elkaar te liggen gedurende de dag, dit doen ze dus ook gewoon.
Ik weet natuurlijk dat het wennen aan elkaar tijd nodig heeft, maar vraag me af hoe lang dit dan kan duren en of onze poes überhaupt aan de kater kan wennen en ze hem accepteert.
Als dit niet het geval is moeten we Abby helaas (uiteindelijk) weer weg doen. Hij kan dan terug naar het gezin waar hij vandaan kwam. (ze hebben Abby weggedaan vanwege privé omstandigheden). Dit willen wij natuurlijk niet, want Abby is een hele lieve leuke kater en we zijn gek op allebij. Daarom hopen we dat dit nog kan slagen.
Wie heeft raad/de gouden tip? Kan dit nog goedkomen?
Groet, fluffykittypaws
