2,5 week geleden ben ik naar de Dierendokters gegaan omdat ik merkte dat hij slecht at, ze zagen een afgebroken kies waar een stukje van achtergebleven was en waar een forse ontsteking onder aanwezig was, de volgende dag is hij hieraan geopereerd en 2 weken verder is ondanks 2 zware antibiotica kuren & metacam weinig verbetering.
Eergisteren dus weer op controle en daar zijn kaak moeilijk open ging en dikker was haalde ze er een collega bij , die vertrouwde het niet en dus zijn er gelijk foto's gemaakt, de uitslag was een tumor in het kaakbot, mede de reden van de afgebroken kies & ontsteking.
Hij krijgt nu bupredine 3 x dgs 2 ml en lijkt niet veel pijn te hebben, eet zijn natvoer wel maar brokjes minimaal.
Palliatieve zorg zou hem volgens de dierenarts nog een aantal maanden bieden, dit tot de kaak zo vervormt dat hij niet meer kan eten, maar zover laat ik het nooit komen hoe moeilijk het ook is , en een operatie betekent dat van linksachter tot ruim rechtsvoor ( het tumor zit ver naar voren ) het verwijderen van zijn kaakbot en met speciale klei en pinnen reconstrueren, later worden de pinnen weer operatief verwijderd , hij krijgt na de ingreep een sonde, ik moet hem dwangvoeren, en later zal hij opnieuw brokje voor brokje moeten leren eten, en tevens zeer veel pijn voor Smokey ondanks de morfine.
Ik ben er kapot van, nog geen 7 mnd geleden ons poezenkindje Simba van 9 in moeten laten slapen vanwege hartproblemen, ook daar een half jaar mee op talloze consults en onderzoeken in Rijswijk & Dordrecht geweest maar dat mocht niet baten.
Ik wil onze lieve Smokey ook niet blootstellen aan allerlei nare onderzoeken , veel stress bezorgen en mezelf de hoop geven dat de uitkomst anders is.
Alle ervaringen die ik lees hierover lopen allemaal naar af, het tumor keert terug of het is niet operabel.
Wie heeft dit ook meegemaakt, wie kan mij het vertrouwen geven dat ik er goed aan doe nog zoveel mogelijk te genieten van onze grote schat, mijn katten zijn mijn alles....
Wat moet ik toch......
Lieve groetjes
