23 Juli had hij voor de eerste keer beginne braken en heb toen meteen met de dierenarts contact opgenomen. Aangezien hij maar 1 keer had gebraakt kon het ook liggen aan het warme weer. 24 juli kwam ik thuis en had Otis 2 maal gebraakt (grote plassen, 1 heel droog precies onverteerd eten ) en diarree gehad, hij was heel lusteloos dus meteen naar de dierenarts gegaan!
Daar bleek dat hij uitdrogingsverschijnselen had (hoewel hij goed dronk maar met braken en diarree gaat het snel). Ze hebben hem meteen aan infuus gehangen en medicatie toegediend. Parvo test was gelukkig negatief! 2 dagen later mochten we hem gaan ophalen en was hij er volledig bovenop, wat exact scheelde wist de dierenarts ons niet te zeggen ('een virusje' zei ze maar welk kon ze niet zeggen hoewel bloed was afgenomen). 500 euro lichter werden we naar huis gestuurd met 2 soorten medicatie, Stomorgyl en Canikur Pro, van de Stomorgyl kregen we 3 pilletjes mee en de Canikur moest 's ochtends en 's avonds 1 ml van worden toegediend. Het ging goed, hij kwam lekker bij, komt heel goed overweg met de eerste kitten (was dag na opname van Otis gecastreerd) tot gisterenavond...
Rond 18uur werd hij terug misselijk, was hevig aan het braken, diarree. Dus meteen terug naar dierenarts gebeld. Vandaag (02/08) worden we verwacht rond 10u30 bij hun voor nogmaals onderzoek.
Mijn vraag is : is het normaal dat dierenarts niet met zekerheid kan zeggen wat het is? Hebben jullie enig idee wat het zou kunnen zijn? Wij zijn enorm bang om deze prachtkitten te moeten afgeven
