Hallo.. hopelijk willen jullie met me meedenken want het laat me niet los...
Afgelopen maandag ben ik met onze maine coon van 7 jaar naar de da geweest omdat hij al een paar weken wat rustiger leek en sinds 2 dgn niet meer wilde eten. In het weekend was hij nog lustelozer geworden maar dronk plaste en poepte normaal. Ook zijn lievelingseten, tonijn, bleef hij eten tot de laatste dag. Da heeft hem onderzocht en vond behalve dat hij uit zijn bek rook en afgevallen was 0.7 kg ( sinds laatste meting jaar geleden) niets vreemds. Bloed afgenomen
Uitslag crea van 2044 !!! En ureum van 70.6 !! Volgens da geen andere mogelijkheid dan Ben dezelfde dag nog in te laten slapen omdat hij met deze waardes niet meer op zou kunnen knappen. Dit hebben we gedaan...
Da is bij ons thuis geweest en Ben is in onze armen infeslapen. We zijn met het gezin de dag erna op vakantie vertrokken.. we zijn zoooo verdrietig en snappen er niets van. Da dacht aan vergiftiging maar ik kan me er niets bij voorstellen. Ben kwam alleen bij ons in het tuintje en heeft de afgelopen 2 weken maar 1 keer overgegeven. Week geleden in de nacht nadat hij Milbemax heeft gekregen. Bij vergiftiging zou ik toch ernstigere symtomen moeten zien?? Verder dacht ze evt aan een tumor...
Hoe kan het in godsnaam zo zijn dat we niks gemerkt hebben tot een paar dgn voor de bewuste maandag.
Hopelijk willen jullie meedenken...ik kom er niet verder mee..
We zijn er kapot van en nu ik op vakantie ben( vlucht stond een dag na Ben's overlijden geboekt) laat het me niet los...had er echt niets meer gedaan kunnen worden en wat is er gebeurd met Ben?
