Tara's ouderdomskwalen

[Claire68]

Het is nu 8 jaar geleden dat mijn poesje Tara uit het asiel kwam. Ze is nu 18 jaar. We hebben erg veel plezier van haar gehad en willen haar goed begeleiden nu ze minder vief is, en meer begint te mankeren. We willen het juiste voor haar doen, niet allerlei dure behandelingen want ze is al 18 jaar, maar wel doen wat we kunnen om haar nog een poosje prettig te laten leven en niet laten lijden.

Sinds vier maanden is ze veel meer gaan plassen en drinken. Ik heb dus urine langsgebracht bij de dierenarts. Inderdaad laag soortelijk gewicht, verder een beetje eiwit. Verder niets afwijkends. Gestart met nierdieet. Toen later maar eens bloedonderzoek. Voor de nieren was alleen de ureum iets verhoogd (13.8, mocht tot 12.9 zijn). Creatine prima. Geen niermedicatie nodig. Schildklier goed. Geen suiker.

Ondanks "schildklier goed", vermagerde ze de afgelopen tijd, MET haar flinke eetlust. Kan gewoon ouderdom zijn, maar er moet toch wel een oorzaak zijn voor dat vele drinken en plassen? Wat kan het verder zijn? Ik ben flink aan het lezen geweest op dit forum. Heb bij de dierenarts gevraagd naar volledig bloedonderzoek, ook leverwaarden, natrium/kalium, calcium, alvleesklier. Dit zou 200 euro kosten. Sjonge een flinke uitgave, maar ik wil toch wel heel graag weten wat ze nu heeft. Niet om te voorkomen dat ze dood gaat, maar om te weten wat ik kan verwachten en nog het juiste te doen zodat ze niet onnodig lijdt.

De dierenarts stelde voor eerst foto's maken van haar borstkas. Omdat ze astmatische bronchitis laat zien, en een hartruisje heeft. Maar die twee dingen heeft ze alle 8 jaren dat ik haar heb al. En die kwalen leken mij dus niet de oorzaak van veel drinken/plassen, en van vermageren ondanks flinke eetlust. Daarvan wilde ik de oorzaak weten. Dus ik wilde liever direct mijn geld uitgeven aan het volledige bloedonderzoek. Het diepe ademen ziet er nu wat opvallender uit, als ze gestresst is door het onderzoek bij de dierenarts, en omdat ze nu zo vermagerd is, maar ja... de astmatische bronchitis is ook wel wat erger geworden ja dan eerst.

Toch heb ik me laten overhalen tot de foto's, omdat de foto's eerst maar 80 euro zouden kosten, EN omdat volgens de dierenarts dat zeer uitgebreide bloedonderzoek misschien niet eens meer nodig zou zijn, want de dierenarts dacht echt dat in die borstholte iets kon zitten dat haar zo moeilijk deed ademhalen en/of ivm het hartruisje (bijvoorbeeld een vergroot hart). Als we dat dan op de foto zagen dan was het meteen veel duidelijker in welke richting het moest gaan.

Inmiddels lustte ze van het ene op het ander moment nauwelijks brokjes meer. Dat vond ik alarmerend want ze is altijd heel erg dol geweest op (allerlei soorten) brokjes. En veel minder dol op natvoer. Alhoewel ze het Beahpar natvoer dat ze sinds een aantal weken kreeg wel heel erg lekker vond. Nu leek het dat ze alleen nog maar dat natvoer wilde. Dat vond ik toch hoogst vreemd. Ik woog haar: ze woog nog maar 1680 gram. Dit was afgelopen zaterdag. Acht jaar geleden woog ze 2.65 kilo. Ze is wel heel langzaam aan vermagerd, maar ik heb toch de indruk dat het nu veel sneller gaat.

Voor de foto's moesten we naar een gelinkte praktijk in een ander dorp. Prachtige foto's van Tara's kleine borstkasje waarop alles er prima uitzag: geen vergroot hart, geen tumoren, longen prima, alleen maar die astmatische bronchitis was te zien maar ja dat wist ik dus al.

Toen uitgebreid gesproken met de dierenarts van die dorpspraktijk, die de foto's had beoordeeld. We hadden net al een heel gevecht gehad met de kleine magere Tara voor die foto's, en ik had nu eigenlijk geen zin meer om nog bloed van haar af te laten nemen. Ik stelde de vraag: wat voor garantie geeft het dat daar iets uitkomt? Volgens de dierenarts: helemaal geen enkele garantie. Want het kan wel van alles zijn, wat helemaal (nog) niet noodzakelijkerwijze in het bloedbeeld komt. En "hoe ver wil je gaan, ze heeft al een mooie leeftijd". De dierenarts heeft wel heel uitgebreid en liefdevol met me gesproken.

Ik heb prednison ter tafel gebracht. De dierenarts was prima bereid om prednison voor te schrijven omdat dit verlichting zou geven aan de astmatische bronchitis. Verder wekt het (meestal) de eetlust op, en zouden er ergens anders dan in de borstholte ontstekingen of tumoren zitten dan zou de prednison ook kunnen helpen. Ik vond het mooi dat ik prednison mocht hebben maar ik gaf wel aan dat ik het nog niet meteen wilde gaan geven, eerst meer googelen over bijwerkingen enzo, en nadenken, en nog even aanzien. Nu, dan mocht ik de prednison ook nog niet hebben. Daar kon ik dan later alsnog om vragen. Okee dan.

En nu? Ik wil Tara even geen dierenartsbezoeken meer aandoen. Het even aanzien.

[Dorien66]

Eigenlijk geef je het al duidelijk aan in je laatste alinea, zo zou ik het ook aanpakken met een 18-jarige die het beeld laat zien wat jij beschrijft. Maar ik zou wel vragen of je de prednison al in huis mag halen, als je het inderdaad wilt kunnen geven. Want je zult altijd zien dat je op een zaterdag of zondag de tijd rijp vindt. Dan kun je het maar beter hebben liggen.
Sterkte voor jullie!

[Cerna]

Het verhaal lijkt een beetje op die van mijn oudje Cerná (bijna 17): wil opeens ook geen brokjes meer, is ook flink afgevallen (maar kan het hebben want ze woog 6,6 en nu 5,3), drinkt en plast veel.

Wij hebben eergisteren bloed laten prikken en haar schildklier werkt weer te snel (ze is al 2 jaar schildklierpatient) dus daar kan het snelle afvallen aan liggen. Maar ik heb geen idee waarom ze nu opeens geen brokjes meer wil. Ze heeft geen gebit meer dus daar kan het niet aan liggen en alle andere waardes waren als van een jonge kat.

Ik heb haar een-achtste Mirtazapine gegeven en toen ging ze handenvol brokjes eten. Dat is iets wat je uit kunt proberen (receptje van de dierenarts en dan bij de gewone apotheek ophalen). Het wekt de eetlust goed op en zolang de nier- en leverwaardes goed zijn, kun je dat prima geven.
Bij ernstige nierpatiënten kan het namelijk de ureumwaarde verhogen omdat het een kalmerend middel is waardoor het bloed langzamer gaat stromen en de nieren slechter doorbloed worden. Maar bij een ureumwaarde van 13,8 hoef je je geen zorgen te maken.

Prednoral is ook een keuze, maar kan wanneer je het lang gebruikt zorgen voor blaasontsteking of nog erger, diabetes.
Ik zou het dus eerst met Mirtazapine proberen om haar weer aan de gang te krijgen vooral omdat ze verder eigenlijk nog best heel gezond is.

[Claire68]

Annet, ik ben dankbaar voor de tip van de mirtazapine, heb net een pil opgesplitst in 8 porties en Tara is nu bezig de eerste dosis te consumeren, heel fijn door wat natvoer verdeeld. Ik heb een vriend die mirtazapine gebruikt dus ik heb aan hem 1 pil van 15 mg gevraagd, om uit te proberen. Als het bevalt kan ik over twee weken het aan de dierenarts vragen het voor te schrijven.

Dorien, zeker had ik die prednison wel in huis gewild voor het geval dat. Maar daar ging die dierenarts absoluut niet mee akkoord. Het argument is dat je er dan ook bij de buurvrouw mee kunt gaan dokteren. Ik had dan moeten liegen dat ik het direct aan Tara zou gaan geven om het mee te krijgen. Vervolgens zou de dierenarts van de eerste praktijk contact houden, dus telefonisch vragen hoe Tara er dan op reageerde. Dan zou ik weer moeten toegeven dat ik het alleen maar in huis wilde hebben eerst. Daar voel ik me niet lekker bij, zulk gedraai.

Bedankt voor de reacties!

[Claire68]

Nou, dat valt tegen: Tara blieft het hapje met de mirtazapine erdoor niet. Het staat er nog steeds. Het ruikt/smaakt blijkbaar toch anders met die mirtazapine erdoor. Hebben meer mensen deze ervaring? Ik laat het nog maar even staan en prak het af en toe om met een drupje water, zodat er geen uitgedroogde stukjes in komen.

Morgen moet de volgende poging zijn om een stukje pil in haar keel te duwen dan, als ze het echt niet zo eet.

[Claire68]

Gelukkig, ze heeft het opgegeten! Het zit erin!

[Ennakee]

Heb je al eens gehoord van het supplement Cholodin?
Dit middel wordt ook voor oudere dieren aanbevolen ter ondersteuning, het kan ook eetlust opwekkend werken.


https://www.dierapotheker.nl/product/90 ... oCeRrw_wcB

Bij mijn kater Freddy werkte de mirtazapine maar 1 x de daarop volgende keren, dat ik het hem gaf werkte het averechts en kreeg hij er epileptische aanvallen. Hij was hiervoor al gevoelig. Dus bij mij was het geen succes.

Mocht je het toch willen geven, dan is rechtstreeks in de bek de snelste manier om het te laten werken.
Dieren kunnen ook van dit middel erg hyper worden

[Cerna]

Hoeveel Mirtazapine gaf jij, Anneke?

Ik heb Milka altijd 1/4 Periactin gegeven (zelfde bijwerkingen) en daar werd ze eerst ook hyper van en daarna slaperig, maar sinds ze op 1/8 staat, merk ik niets meer van bijwerkingen.
Wel een enge bijwerking trouwens, kwam dat doordat hij hyper werd?

[Ennakee]

ik gaf 1/8 tabletje 1x per 72 uur.

Hij had in het verleden waarschijnlijk 1 of 2 x een tia gehad hij was toen rond de 14 jaar en +/- 2 jaar later kreeg hij de diagnose chronisch nierfalen.

Dat alles bijelkaar maakte hem extra gevoelig, heb ik het vermoeden.
Vandaar dat hij bij mij reactiv tonicum kreeg, wat hij lekker vond en weer van opknapte. I.p.v. De eetlust opwekker mirtazapine.

Alleen de 1e dosis die hij bij de dierenarts kreeg maakte hem hyper. De 2e keer 3 weken later raakte hij direct in een insult. Gelukkig van korte duur maar je schrikt wel heel erg in het begin. Vanaf dat moment kreeg hij om de 6 tot 12 weken een insulten cyclus. Gelukkig heel licht maar het was wel epilepsie.

De mirtazapine had toen ook geen enkel positief effect meer op zijn eetlust. Dus ik heb het hem niet meer gegeven.

[Claire68]

Effect van de mirtazapine tot nu toe: nog niet duidelijk, maar tot nu toe niet negatief. Mogelijk is Tara iets levendiger. Om het natvoer van gisteravond en vanochtend drong ze iets steviger aan lijkt het, en ze treuzelde niet met het opeten. Mogelijk iets meer brokjes.

Vanochtend heb ik het stukje pil achterin haar bek kunnen duwen en dat is heel erg mooi, dat dat lukte. Daar is ze op zich geen kat voor. Daarna lekker smullen.

Heb je al eens gehoord van het supplement Cholodin?
Dit middel wordt ook voor oudere dieren aanbevolen ter ondersteuning, het kan ook eetlust opwekkend werken.

Ik heb dat nu bekeken en gegoogled, de positieve ervaring die ik lees is dat het helpt bij (beginnende) dementie bij katten, dat is mooi maar dat heeft Tara niet, over de eetlustopwekkendheid ervan vind ik zo snel niets.

[Cerna]

Cerná krijgt ook sinds een paar maanden Cholodin en het wekt zeker de eetlust op. Het zijn echter grote brosse pillen en wanneer Tara (ik heb ook een Tara gehad ) nog geen 2 kilo weegt zul je hem moeten halveren. Dat is lastig want vaak valt de pil bij het doorsnijden in allemaal brokjes uiteen. En het zijn dure pillen.

Echter, nu Cerná niet goed in haar vel zit (maar het gaat de goede kant op!) werkt Cholodin ook niet en Mirtazapine wel. En ik geef haar nu ook Hills AD en dat vindt ze heerlijk!
Zou ook goed voor Tara zijn want er zitten veel extra stofjes in. Het zijn grote blikjes, maar ik kan het zonder probleem in porties verdelen en in boterhamzakjes doen en daarna invriezen. Het wordt na ontdooien wat waterig, maar ik meng het toch met warm water zodat het op vladikte komt en doe het dan op een schoteltje.
Ook geef ik Cerná iedere morgen een flinke lik Nutrigel. Zij likt het zo van mijn vinger, maar dat is per kat verschillend.

[Ennakee]

De Cholodin tabletten brak ik doormidden met mijn handen dat ging voor mij vrij eenvoudig. Dat ging makkelijker dan met een mesje, dan kreeg ik ook vaak stukjes. Misschien is dit niet voor iedereen een optie vanwege pijnlijke handen, dan kun je op het oog stukjes samenvoegen tot de gewenste hoeveelheid.

Het is een voedingssupplement dus het luistert iets minder nauw dan daadwerkelijke medicatie.

[Claire68]

Het is goed om te weten dat Cholodin bestaat, maar ik ben nu bezig met de mirtazapine, ik heb voor twee weken pilstukjes, dus ik kan nu mooi twee weken lang beoordelen wat dat doet. Dus ik ga nu niet ook aan Cholodin beginnen, dat in de eerste plaats voor dementie werkzaam is.

Toen ik vanmiddag thuiskwam waren bijna alle brokjes opgegeten die er nog lagen. Er wordt duidelijk weer meer gegeten.

Ik ben nog wel een beetje bezorgd wat mijn dierenarts hiervan gaat vinden, dat ik mirtazapine uitprobeer en dat ik het haar straks (wellicht) ga voorleggen, of zij dit alsjeblieft ook wil voorschrijven. Ik ben een beetje bang dat zij er geen ervaring mee heeft of het niet goed vindt.

[Cerna]

Je hoeft niet dagelijks Mirtazapine te geven hoor. Vooral in het begin werkt het wel een dag of drie.

Kan me niet voorstellen dat je dierenarts moeilijk gaat doen. Kan me wel voorstellen dat ze het niet kent (meestal schrijven dierenartsen valium voor of de oudere dierenartsen Periactine, maar dat is uit de handel en heel lastig te verkrijgen)

[Claire68]

Neehee, niet dagelijks... Om de andere dag een achtste pil doe ik.

Ik hoop het, Annet, dat de dierenarts het wil. Ik was al begonnen aan een mail maar die heb ik toch maar weer gewist. Ik ga op het eind van die twee weken bellen denk ik. Als het goed bevallen is en ik haar er dan inderdaad om wil vragen.