Ik ben nieuw op het forum. Ik heb 4 katjes (Kreukeltje, Mon Chou, Flo en Mazzel). Sinds afgelopen woensdag is bij mijn meisje Mon Chou (aka Koetje) CNI vastgesteld. Helaas maar waar is vaak het verhaal dan, dat je juist op zo'n moment pas op een forum terecht komt. Ik ben dus eigenlijk op zoek naar advies, tips, steun, etc.
Haar (en zo ook mijn) verhaal begint in november 2015. Zij zit op dat moment al bijna 3.5 jaar op het Royal Canin Sensible33 voer. Op dat moment begint zij een beetje te jojoën met haar gewicht. Van 6.3kg naar 6.1kg naar 6.2kg naar 5.9kg, etc, etc. Op dat moment heb ik toen contact gezocht met de dierenarts. Volgens de dierenarts was dit niet raar, gezien zij toch al 12 jaar was. Ik heb dat op dat moment voor lief genomen, maar heb wel bijna elke dag haar gewicht in de gaten gehouden. Totdat zij ineens op vrijdag 29 januari, 5.6kg woog. Ik heb toen weer meteen contact met de dierenarts opgenomen en maandag 1 februari is er bloed geprikt. En woensdagavond heb ik de uitslag gehad. Alles was goed behalve haar nierwaarde. Haar creatinine was 237,8 umol/L (referentiewaarden 44,2-141,4 umol/L)en haar ureum was 105 mg/dL (referentiewaarden 37-65 mg/dL) en 17,48 mmol/L (referentiewaarden 6,16-10,82 mmol/L). Of te wel, volgens de dierenarts CNI. Ik ben hier behoorlijk van geschrokken....ik wil mijn meisje natuurlijk nog erg lang bij mij houden

Die donderdag (4 februari) heb ik medicijnen (Fortekor en Pronefra) opgehaald bij de dierenarts. En meteen verschillende soorten nierdieet in huis gehaald. Uiteraard heb ik de dierenarts ook nog de nodige vragen gesteld omtrent behandeling. Er is namelijk alleen bloedonderzoek uitgevoerd, terwijl ik op internet lees dat eigenlijk ook de bloeddruk gemeten moet worden, er een urine onderzoek moet plaatsvinden en een echo genomen moet worden. Het komt er eigenlijk op neer dat hij al de onderzoeken best wil doen wanneer ik dit zou willen, maar dat het volgens hem weinig nut gaat hebben. Zijn beredenering is eigenlijk dat je niets veranderd aan het nierfalen met urine onderzoek, echo's etc. Volgens hem ben je alleen een stuk lichter in je portemonnee en de conclusie blijft hetzelfde: Het is en blijft nierfalen wat behandeld moet worden.
Op vrijdag 5 februari heb ik ook nog contact gehad met UZGent. De professor daar acht het wel degelijk nodig om al die onderzoeken uit te voeren. Ik kon daar maandag (8 februari) al terecht. Betekende wel dat ik nog niet met de medicatie kon starten. Ik zat op dit moment zo in tweestrijd. Als ik wel naar Gent zou gaan, wat doe ik mijn meisje dan allemaal aan (denkend aan de uitspraak van mijn eigen dierenarts). En als ik niet naar Gent ga, wat ontzeg ik mijn meisje dan misschien. Uiteindelijk heb ik toen besloten eerst op het advies van mijn eigen dierenarts af te gaan en met de medicatie te beginnen. De 1e pil Fortekor heb ik vrijdagavond (5 februari) gegeven en de 1e dosis Pronefra de volgende dag 's ochtends (zaterdag 6 februari). Het nierdieet was al vanaf dag 1 (donderdag 4 februari) een ramp. Mijn meisje is normaal al erg kieskeurig met haar voer en met dat nierdieet al helemaal een ramp. Soms een paar brokjes (Specific) en meestal gewoon niets (Hills, Royal Canin). Natvoer heeft zij nooit gepruimd, maar heb ik wel geprobeerd aan nierdieet en helaas ook hetzelfde resultaat.
Nadat ik die zaterdagochtend de Pronefra gegeven had, was zij eigenlijk totaal gestopt met drinken en eten. Ook het voer wat zij normaal dus erg lekker vond (Ones), wilde mijn meisje niet meer eten.
Op dat moment ben ik maar dierenklinieken af gaan bellen voor wat te doen. Het was op dat moment ook zaterdag en dan krijg je ook nogeens te maken met dat mijn eigen dierenarts natuurlijk geen dienst had. Ik kreeg toen verschillende verhalen. De één zei "het is de misselijkheid door de medicijnen", maar de andere zei weer "urine onderzoek en echt om te kijken of er toch niet iets anders aan de hand is" en weer een ander zei "spoelen, omdat het niet door de medicijnen kan komen op deze korte termijn". Uiteraard kon ik bij elke dierenkliniek langskomen om naar haar te laten kijken. Aangezien ik het niet langer kon aanzien, ben ik terecht gekomen bij een dierenhospitaal in de regio. Het eerste wat die dierenarts eigenlijk zei toen hij Koetje zag, was dat mijn meisje er eigenlijk nog erg goed uitziet. Mooi gewicht en een mooie glimmende vacht. Hierna volgde eerst het lichamelijk onderzoek. Haar ogen, mond en hartje waren goed. Zo ook heeft hij aan haar buik gevoeld en hij voelde geen gekke dingen. Ik had hierna 2 opties: Of naar huis gaan met een eetlustopwekker (Mirtazapine) en het nog even aankijken, of meteen een echo en urine onderzoek laten doen. Daar is alleen wel een sedatie voor nodig. Wanneer dat woord genoemd wordt, slaat de paniek eigenlijk toe bij mij. Een 2 jaar geleden heeft een kat van mij een hartstilstand gekregen bij de sedatie. Uiteindelijk, met de tranen rollend over mijn vangen, toch maar gekozen voor het uitgebreide onderzoek. Op de echo was het volgende te zien:
- De blaas: Normale dunne dubbele blaaswand, bypoechogene urine, gb.
- Haar nieren: Linker nier iets onregelmatige aflijning (niet meer helemaal rond aan de onderkant, maar dat komt door de leeftijd volgens de dierenarts), intact kapsel, meet +/- 3,8cm (Netjes binnen de norm volgens de dierenarts), bekken 1-2mm, gb. Rechter nier iets onregelmatige aflijning (niet meer helemaal rond aan de onderkant, maar dat komt door de leeftijd volgens de dierenarts), intact kapsel, meet +/- 3,4cm, bekken 2mm. Conclusie dierenarts: Beide nieren geen normale boonvorm en rechter nier iets te klein, verder gb.
- Punctie urine / urineonderzoek: SG 1043 (1001-1080) AO helder Bloed spr
TE +++ Bil - Glu -
pH 6.5 (5.0-6.5) Ket -
Het urine onderzoek was erg positief volgens de dierenarts. De urine was namelijk erg goed geconcentreerd, wat betekent volgens de dierenarts, dat de nieren de afvalstoffen nog prima afvoeren. Het was de dierenarts dus een beetje een raadsel waarom Mon Chou ineens niet meer at en dronk. Misschien was het, volgens de dierenarts te wijten aan de Pronefra die die ochtend voor het eerst gegeven was. De dierenarts zei namelijk wel dat onder dwang geven van medicijnen (en natuurlijk het telkens voorgeschotelde dieetvoer) tot een afkeer kan leiden bij de poes. De dierenarts zei ook dat zij niet werken met de combinatie Fortekor en Pronefra. Maar dat zij altijd Semintra geven. Dit schijnt lekkerder te zijn en maar 1 keer per dag gegeven hoeft te worden, in plaats van op 3 momenten op de dag. Ik heb die Semintra wel voor de zekerheid meegenomen. Maar die avond heb ik haar even geen medicatie meer gegeven na de sedatie voor echo en urine onderzoek. Zij heeft van de dierenarts toen nog wel een injectie tegen de misselijkheid gehad en vocht toegediend gekregen, omdat zij toch wat uitdrogingsverschijnselen had. Zondagochtend moest ik een eetlustopwekker geven en haar op dat moment gewoon op voer houden wat zij echt lekker vindt (Ones), zodat zij in ieder geval weer zou gaan eten. Die zondag is mijn meisje gelukkig weer gaan eten en drinken. Uiteraard zat ik nog in dubio wat te doen met die medicijnen. Ging ik overstappen van Frotekor en Pronefra naar Semintra..... Hierover heb ik afgelopen maandagavond nog contact gehad met mijn eigen dierenarts. Hij kende alleen Semintra helemaal niet (mijn dierenarts zit overigens in België). Zijn advies was dan ook om gewoon verder te gaan met Fortekor en Pronefra. Uiteindelijk belde mijn dierenarts 's avonds wat later nog terug. Hij was in de boeken gedoken en kwam zelf tot de conclusie dat hij hier ook wat van geleerd had. Zijn advies heeft hij bijgesteld en ik moest met Semintra beginnen. Hij had op dat moment ook meteen het laboratorium gebeld en de opdracht gegeven alsnog het fosfaatgehalte in het bloed te controleren. Mocht het namelijk nodig zijn, dan kon er nog een fosfaatbinder erbij gegeven worden. Hierover word ik vandaag door de dierenarts gebeld.
Op dit moment loop ik nog steeds tegen dat nierdieetvoer aan. Ik ben sinds gisteravond begonnen met het mengen van haar normale voer (Royal Canin Sensible33) met dieetvoer (Royal Canin Renal Special). Hierbij heb ik de verhouding 80-20 even aangehouden om toch ergens te beginnen. Die Ones heb ik even in de kast geparkeerd, gezien ik toch ergens moet beginnen. Ondanks dat ik eigenlijk wel weet dat zij die Ones lekkerder vindt dan de Royal Canin Sensible33 (waar zij de laatste 3.5 jaar op gezeten heeft).
Ik hoop dat jullie nog een beetje pap van mijn verhaal kunnen maken

Een plaatje bij het praatje.....Dit is mijn meisje:
