Gister was ik lid geworden van een Facebook groep dierenhoekje. Ik werd ineens gegrepen door een foto met de oproep: “Een nieuw baasje gezocht voor onze lieve kat” Het ging hier om ‘Jip’ een katertje van 2 ½ jaar oud. Mix Main Coon & Savannah.
Zelf heb ik altijd 3 katten gehad maar helaas is 3 jaar geleden mijn Simba (17 jr mix Htkk & Main Coon) overleden. Toen heb ik besloten het voorlopig bij 2 katten te houden, t.w. Rover (13 jr Htkk) & Poemba (5 jr mix Siberische Boskat & Savannah). Simba was altijd de lijm tussen die 2 dus toen hij wegviel heeft het ca. 1 ½ jaar geduurd voordat zij samen de draai gevonden hadden.

Al verder lezend op de Faceboek groep, kon ik die oproep incl foto van Jip niet uit mijn hoofd krijgen. Alsof het zo moest zijn heb ik gereageerd dat hij bij ons welkom is. Ik kon Jip ’s middags gelijk ophalen.

Het verhaal van Jip:
[*]Geboren op 20 augustus 2012 (bij de zus van eigenaresse)
[*]Lief katertje, gecastreerd en gechipt.
[*]Vanwege scheiding tijdelijk terug bij de zus.
[*]Deze hadden inmiddels een tweeling van 5 mnd en afstand gedaan van 2 van hun 4 katten.
[*]De moeder van Jip accepteerde Jip niet, vloog hem steeds aan en, volgens zeggen, is Jip daarvan erg in de stress geraakt.
Toen ik Jip voor het eerst zag schrok ik enorm van hoe hij eruit zag. Mager en veel kale plekken.
Ondanks dat er eerst afgesproken was dat Jip terug mocht als hij niet kon wennen, werd mij verteld dat als ik hem mee zou nemen hij niet meer terug mocht. Mijn hart brak en ik zag meteen dat Jip hulp nodig had. Het is dat ik katten gewend ben, geduldig kan zijn met ze dat ik dit aangedurfd heb.
Thuis gekomen, heb ik de reismand gesloten even in de keuken gezet.

Mijn beide katten hadden nog geen idee, heb het ze niet kunnen vertellen omdat het ineens allemaal erg snel ging. Rover (13 jr) kwam binnen, heeft even gesnuffeld, begon iets te brommen en ging aan de andere kant vd keuken zitten alles een beetje observeren. Ik heb zowel Rover als Jip snoepjes gegeven als beloning voor de eerste kennismaking.
Ik heb voor Jip boven een eigen kamertje ingericht waar hij kan acclimatiseren en goed tot rust kan komen. Regelmatig ga ik een poos bij hem zitten, krijgt hij eten of snoepjes en dan praat ik tegen hem terwijl hij mij met grote ogen aan zit te kijken. Gelukkig komt hij niet schuw over. Hij komt uit zichzelf graag kroelen.

Later die avond toen ik weer bij Jip zat, kreeg ook Poemba door dat er boven iets aan de hand was.
Al snel kwam meneer naar boven, op veilige afstand gevolgd door Rover, en ging al babbelend aan de deur krabbelen. Ik heb de deur op een kier gedaan zodat ze aan elkaar konden snuffelen. Ze waren beiden zo gretig en nieuwsgierig dat ik voorzichtig de deur open heb gedaan. Poemba heeft kort even kennis kunnen maken. Dit ging al erg goed. Na 5 minuten begon Jip toch een beetje te brommen en heb ik Poemba uit de kamer gehaald. Beiden hebben snoepjes gehad om de kennismaking te vieren.

Vandaag heb ik de deur van Jip zijn kamer opengezet zodat hij de overloop, mijn slaapkamer en de overloop kon verkennen. Vanmiddag toen Rover en Poemba buiten waren heb ik Jip naar beneden gehaald zodat hij ook hier even kon rondkijken maar dat vond hij toch nog we eng denk ik want hij ging vrij snel weer terug naar boven. Zijn eigen kamertje is toch wel het veiligste.
Ik weet dat dit, gezien toestand van Jip, extra tijd en geduld zal kosten om Jip te introduceren in ons gezinnetje.
Wat mij wel opvalt en ik me een beetje zorgen overmaak zijn:
[*]Jip gaat zo af en toe in de kattenbak liggen (lijkt iets van onzekerheid)

[*]Als ik Jip een snoepje wil geven uit mijn hand, dan lijkt het of hij ze niet ziet of ruikt. Wel als ik ze op de grond leg.
[*]Overmatig kopjes geven langs alles.
[*]Slaapt veel, komt lusteloos over geen oog voor speeltjes.
[*]Mager ca 2,5 kilo.
[*]Zijn slechte, zeer dunne vacht met die kale plekken en kapotte huid.
-. Hij krabt en bijt erg graag aan zijn vacht.
-. Ik heb hem vandaag een Knock down vlooien capsule gegeven voor de zekerheid en verder probeer ik hem af te leiden (als ik erbij ben natuurlijk)
-. De erge plekken op zijn huid smeer ik in met vaseline.


Ik hoop dat het goed komt met Jip want hij verdient het, tis echt een schatje!
Mochten jullie nog tips hebben, dan hoor/lees ik ze graag!