Wel of niet opvang/pleeggezin

[Mickey_Mouse]

Hoihoi

Ik zit er aan te denken om een pleeg/opvangkat een kans te bieden, tot hij/zij naar zijn vooraltijdmandje kan. Gastgezin worden dus.

Voors:
- eervol en dankbaar werk
- katten hier kunnen goed met anderen
- vanuit de diernebescherming, dus wel iets om op terug te vallen
- 3 is gezellig, hij/zij kan er prima een poosje bij. Zodra ze geschikt zijn gaan ze weer.
- het geeft een machtig gevoel om een beest vertrouwen te laten krijgen (ik merk dat nu met fleur en hoe ver ze al is met een maand liefde en aandacht)
- redelijk wat aan lig, verstop en schuilplekken
- alle spullen zijn dubbel aanwezig



Tegen:
- ruimte is 36m2
- mick en fleur zijn er nog niet heel lang. (mick half jan, fleur begin maart. Wel hebben ze echt steun aan elkaar, dat kunnen ze een ander ook geven)

Letten op:
- ongedierte en parasieten
- aparte kamer/ruimte



Nouja, ik wil er is mee over gedachten wisselen met jullie.
Wat mij betreft staat mijn huisje er voor open. Maar wil het wel verantwoord doen.

[castratenkoor]

Bij de nadelen vergeet je in mijn optiek wel wat - risico van ongedierte en ziektes - Giardia ed.
Dat is voor mij een reden om het niet te doen. Ik vang kleinschalig op wat hier kan blijven.
Daarbij heeft de hele groep meermalen van alles opgelopen. Dat is voor een blijvende bewoner toch makkelijker te bevatten dan voor een logee.

Stel je hebt Giardia opgelopen en dat net onder de knie. Kittens verhuizen en je krijgt nieuwe kittens.
dan zou het je dus zo opnieuw kunnen overkomen.

Ik wil het je niet afraden en ik vind het een nobel streven. Maar ik denk wel dat je er te licht over denkt. Beter van te voren ook aan de risico's denken.

[mittenslief]

als je goed wil opvangen heb je wel een xtra kamer nodig om ze de eerste in quarantaine te kunnen, ook moederpoezen met kittens kunnen beter in een aparte kamer gehouden worden...zelf ook opvanggezin en dit is het 4e jaar dat ik het doe, superleuk werk, maar je moet ook wel tegen kunnen dat je weer afstand kan nemen van de poezen

[Mickey_Mouse]

Daarom dus ook het sparren en het willen horen van meningen

Vergeten te vermelden en misschien ten overvloeden: ze zijn hier ingeënt, gechipt, ontwormd en krijgen maandelijks een vlooienpipet

[Dinky]

Wat Dinie ook al aangeeft: houdt risico van besmettingen in het oog.
En wanneer het om kittens gaat kan het handig zijn om een aparte ruimte te hebben voor de opvang, zoals een slaapkamer die niet wordt gebruikt.

Zou je dus vooral aanraden om eens in gesprek te gaan met het asiel om te praten over de mogelijkheden en vooral de punten waar je rekening mee moet houden en wat zij van jou verlangen

[nellebel]

ik zou ook niet durven. heb 2 felv katten gehad. de een heeft de ander besmet. net een fip katje gehad. het idee alleen al dat ik mijn katten in gevaar zou brengen voor een ziekte lijkt me doodeng. fiv/ felv het ligt op de loer

[Freya13]

Ik vang kittens op sinds vorig jaar. Ik heb er vorig 'seizoen' drie gehad, eentje per keer. In het begin moet een kitten echt apart, rekening houden met vlooien, incubatietijd voor enge ziektes zoals kattenziekte. Eens die incubatietijd voorbij (én je eigen katten zijn volledig ingeënt, ook tegen FELV!) lopen ze hier vrij rond in de woonkamer. Superleuk, maar het brengt ook de nodige zorgen met zich mee (de drie kittens hebben, in verschillende mate, niesziekte gehad, eentje heeft er een blind oogje aan overgehouden). En als het met een bepaald kitten echt klikt, dan vloeien er natuurlijk traantjes bij het vertrek. Wij hebben gelukkig drie eigen katten, zodat onze katten de opvangertjes niet echt missen bij vertrek.

[nellebel]

tegen felv kun je niet enten. dat is geld weggooien, geeft geen garanties die enting. zover zijn ze nog niet. ik weet dat ik misschien overdreven reageer, maar als je dat overkomt ga je kapot echt waar.
ik neem het me nog soms kwalijk dat ik sjefke bij flippie heb gezet, dat was haar dood vonnis, en het asiel ingelicht en die hebben er niets mee gedaan,. leuk voor al die andere katten die erbij hebben gezeten. een stuk of 10

[Mickey_Mouse]

oef dat is inderdaad iets nellebel. Ik neem het zeker mee in de overweging. Slordig ook van het asiel, dat zou je toch niet verwachten.

[eveline1982]

Ik heb 3 jaar kittens opgevangen. Ik deed dit particulier dus niet ism een asiel oid. Ik neem aan dat je via een asiel wilt gaan opvangen? Houd rekening met vooral giardia! Ik heb dat ik weet niet hoe vaak in huis gehad, als je je eigen dieren zelf moet behandelen kan dat flink in de kosten oplopen. Niesziekte, kattenluis, veel vlooien en wormen zullen voorbij kunnen, mijt ook maar dat heb ik zelf gelukkig weinig gehad. Soms kotsen ze zelfs wormen en ernstige niesziekte is ook een naar en vies gezicht, je moet dus niet snel vies van dingen zijn want je krijgt echt met van alles te maken hahaha. Ik heb dikwijls kokhalsend kittens moeten wassen die onder de diaree zaten of onder de snot. Kijk ook naar je eigen, kan je er tegen als je dagen met een doodzieke kitten bent bezig geweest en het overlijd in je armen? Ik vond dat echt het aller ergste van alles en was dan ook echt een paar dagen van slag. Ooit een kitten van 2 uur oud opgehaald, de rest was dood en naar deze werd niet omgekeken. 10 dagen elke 2 uur (ook s'nachts) moeten voeden en verzorgen, ik was echt zijn mamma (alle zachte geluidjes die normaal voor mamma poes waren bestemd, maakte hij naar mij) en toen lag hij dood in zijn nest dat heeft me toen echt even genekt!

Maaaaaaaar opvangen is ook zo enorm leuk!!! Heerlijk die ukkies die jou als hun mamma bestempelen, piepend op je af komen rennen als je even weg bent geweest en dan hard koppies geven of via je been omhoog klimmen om te knuffelen. Ik kon heerlijk genieten van een ukkie die lekker een flesje dronk, daarna ontlasten (iets minder fijn) en dan heerlijk bij je kroop om te spelen met je haar en gezicht. Ik mis het enerzijds enorm maar het zorgen dat alles gezond word of blijft is best wel zwaar. In mijn fotoalbum banjer, beer en vrienden kan je veel lezen over het opvangen, ook de minder leuke kanten en de enorme nare kanten

Lees nu pas dat je een volwassen kat wilt opvangen hihi. Ik heb ook aan paar katten tussen de 6 maanden en 1 jaar opgevangen. Waren allemaal katten met een gebruiks aanwijzing. Heb zelf 2 honden en 3 katten en soms was het wel even wennen hoor voor allemaal. Mijn dieren zijn allemans vrienden maar de katten die je krijgt niet altijd

[Freya13]

Nellebel: dit begrijp ik niet? Mijn katten worden al vele jaren ingeënt tegen 'kattenleucose' zoals dat hier heet. Mij is nooit gezegd dat dit vaccin niet betrouwbaar zou zijn? Dit ga ik toch eens navragen bij de dierenarts, want ik ben er altijd van uitgegaan dat ik hier veilig mee ben ...

[Catfish]

Het lijkt mij ook geweldig om kittens (of in jouw geval volwassenen) op te vangen. Maar ook ik ben bang voor ziektes. Ik heb hier drie gezonden jongens rondlopen, en wil dat graag zo houden. Heb ook ooit giardia hier gehad, was geen pretje. Om over dodelijke ziektes nog maar te zwijgen......
Maar er staan hier, en ook door jou, meerdere geweldige kanten beschreven! Dat zijn ook de redenen dat ik nog steeds wel eens dagdroom over kittens hier...

[Mickey_Mouse]

Ik ben er nog zeker over aan het dromen. Het is volgens mij gewoon enorm mooi.
De parasietenziektesgebeuren houd me even tegen omdat ik niet wil dat mijn 2 guppen ziek gaan worden, ze zijn nu immers oke bevonden.

Fleur heb ik inderdaad met oormijt gehad, 3x moeten zalven, daarna alleen nog vuil in dr oren.

Viezigheid ben ik dan weer niet bang van. Ik werk in de thuiszorg en zie dus best een en ander aan viezigheid. Dat is te overleven haha.

Ben blij met alle eerlijke antwoorden. Het is niet iets om over 1 nacht ijs te gaan

[eveline1982]

Houd er vnl bij oudere kittens en (jong) volwassen katten rekening mee dat de kans groot is dat de kat niet zomaar bij je terecht komt. Katten die (nog) niet zindelijk zijn door een buitenleven, bang zijn voor mensen en daardoor zeer agressief kunnen reageren en niet gewend zijn in een huis te wonen dus de boel gaan slopen. Wat daar tegenover staat is dat je enorm blij word als ze ineens de kattenbak gaan leren gebruiken en het allermooiste (wat het tevens ook weer moeilijk maakt) vond ik de doods bange katjes die jou compleet gaan vertrouwen en je ze ineens mag aaien en oppakken terwijl ze daarvoor nog net niet je hand eraf vraten hahaha. Ik heb kittens met de fles groot gebracht en na weken intensieve zorg met veel pijn in me hart geplaatst maar vond de bange oudere kittens die na een poosje vol zelfvertrouwen rondliepen het ergste om te plaatsen, voelde me dan een enorm rot mens. Ze hadden het hier zo naar hun zin, vertrouwde je eindelijk volkomen en dan doe je hem/haar ineens weg! Heb bij al die katten echt een paar nachten heel rot geslapen, tot ik dan weer hoorde dat het enorm goed ging en het dier zich thuis begon te voelen, dan ben je ineens weer super trots dat je daaraan hebt mee geholpen, het is dus allemaal erg dubbel kwa je eigen gevoelens

Het vervelende met vooral giardia is dat het zich niet meteen hoeft te uiten maar de kat het wel al uitscheid via zijn ontlasting. Ik heb zelfs mee gemaakt dat kittens pas na een week of wat symptomen begonnen te krijgen van giardia en tja dan moet je gewoon al je dieren gaan behandelen. Aangezien je geen kleine kittens gaat opvangen kan je overleggen met de db of je de katten die binnen komen (en niet ziek zijn verder) direct mag gaan behandelen met panacur. Dan kan je ze zodra de eerste kuur afgelopen is bij je eigen katten plaatsen, de kans op besmetting na de 1ste kuur is nl wel verwaarloosbaar. Giardia komt meestal pas met symptomen als de kat gestrest is of een verlaagde weerstand heeft. Ik weet dat ze bij een aantal katten te huizen waar verwilderde katten leven standaard 1x in de zoveel tijd een kuur geven tegen parasieten. Ik neem dus aan dat het geen kwaad kan om een dier te behandelen ook al heeft hij geen parasiet.

[Mickey_Mouse]

Oh die gevoelens absoluut. Maar ben me ook wel heel bewust van het doel; Een kat opvangen en een stabiele situatie geven zodat hij daarna verder kan naar zijn blijvend mandje.

Niet dat ik ongevoelig ben ofzo, maar in mijn werk kan ik ook goed die afstand bewaren. Ik leef mee, denk mee en voel mee met de cliënten, ze kunnen alles bij me kwijt en doen dat ook. Maar als de deur dicht is, is die dicht en glijdt dat af. Of er moet inderdaad iets heel extreems zijn.