Alvleesklierontsteking en nierfalen HELP!

[Angela1971]

Beste mensen en kattenliefhebbers,

Ik ben nieuw hier op de site en heb 4 katten, waarvan een kat erg ziek is en ben wanhopig op zoek naar jullie ervaringen en tips! Ik heb al veel gelezen en wil graag even mijn verhaal doen:

Shirly is 13 jaar en ging slecht eten. Nooit ziek geweest in haar leventje en geen goede dingen bij haar gemerkt.
's Avonds en 's morgens wilde ze niet eten en op een donderdag ben ik meteen naar de dierenarts gegaan: keelontsteking. Antibiotica van 2 weken en een pijnstiller. Thuisgekomen ging ze dezelfde dag nog fanatiek eten, maar ging daarna alles uitspugen. De volgende dag terug gegaan en ze kreeg iets voor de misselijkheid. Zaterdag vertouwde ik het niet en heb ik bloed laten prikken: Hoge nierwaarden, cre 631 en ureum 59. Zaterdag en zondag kreeg ze vocht onder haar huid toegediend en haar nierwaarden daalde al naar 424 (cre) en ureum was wel 66. Drie dagen is ze gespoeld met een goed resultaat. Een echo gehad van haar buik, een nier was klein, de andere nier nog gewoon groot. Ze zagen iets bij de alvleesklier wat een ontsteking bleek te zijn (fpli: 35.2). Na drie dagen spoelen was het: cre 229 en ureum 23.4. Super blij dus.

Thuis begon ze langzaam weer te eten, wel kleine beetjes, het ging moeizaam. Ze had goede en slechte dagen en we bleven altijd nog bijvoeren. Sinds die vrijdag, de tweede dag dat ze ziek werd, was ik al meteen begonnen met dwangvoeren, wat ze allemaal binnen hield, braken deed ze niet meer, en ik ben daar nooit mee gestopt. Ik gaf haar daarnaast veel soorten brokjes, naast haar nierdieet en het ging steeds iets beter met haar. Als ze maar wat at. Na een maand bloed geprikt en dat was gisteren, de uitslag was niet goed, haar nierwaarden zijn weer hoog, rond de 700, ureum ongeveer 40. De laatste week eet ze zelf niet meer, dus het voelde al niet goed. De dierenarts zegt met hun rug tegen de muur te staan, maar wij willen alle mogelijkheden weten en proberen. Niet meteen opgeven. En waarom niet?

- Onze kat wil nog naar buiten en wandelt rustig (samen met mij, want ze mag niet alleen), van onze tuin naar de tuin van de buurman en gaat daar rustig in het gras zitten en om zich heen zitten kijken.
- Als de zon schijnt gaat ze heerlijk op haar kussen in de zon liggen.
- Ze plast en poept gewoon. Na het douchen zit ze voor de douchedeur op ons te wachten, zodat ze lekker uit de douchebak kan drinken (haar ritueel). Ook drinkt ze zelf water uit de waterfontein.
- Ze loopt langs een krabpaal en krabt er even lekker aan.
- Als we met haar knuffelen ligt ze flink te spinnen.
- Ze geniet af en toe nog van een lekker snoepje.
- Haar vacht is nog altijd heerlijk zacht en ze glimt.

Nee, eten doet ze zelf niet meer, ze valt af en ze slaapt veel. Ze is een beetje suf en kruipt onder het dekbed. Maar dat komt door de hoge nierwaarden en ze is ziek, in verband ook met de alvleesklierontsteking.

Ze kreeg enzymen voor de ontsteking, verder niets. Daar zijn we uiteindelijk mee gestopt, omdat ze deze niet bij elke maaltijd binnenkreeg en wij vermoedde dat ze daardoor slechter at. Vaak tast het namelijk de eetlust aan. Daarnaast krijgt ze poeder voor haar fosfaat/ureum te verlagen: Ipakitine. Daarvan heb ik gehoord dat ze ook misselijk kan zijn, maar geen idee of dat zo is, ze heeft het wel nodig. Haar urine is nooit nagekeken, was niet nodig. Suikerziekte heeft ze niet. Maar wat betreft vitamines en calcium etc is niets bekend bij mij. Maagzuurremmers ziet mijn dierenarts ook niet zitten, terwijl ik daar wel veel over lees. We geven haar wel iets voor de misselijkheid: cerenia.

Na contact te hebben gehad met een andere dierenarts via email (second opinion) en met een arts van de Universiteit Utrecht, zeggen ze beiden dat we nog een keer kunnen proberen met spoelen. Vermoedt wordt door de arts van de universiteit dat die ene nier nog voldoende zou kunnen werken aangezien de eerste spoeling zo goed ging. Zijn hier mensen met vergelijkbare ervaringen? Dit weekend moeten en willen we meteen actie ondernemen, liefst vandaag nog. Willen jullie mij svp helpen?
Mijn katten zijn mijn kinderen....

Groetjes Angela

P.s.: Dit zijn haar bloeduitslagen toen ze werd gespoeld:

Beste mensen, ik ben nieuwe hier op de site en heb 4 katten, waarvan een kat erg ziek is en ben wanhopig op zoek naar jullie ervaringen en tips! Ik heb al veel gelezen en wil graag even mijn verhaal doen:

Shirly is 13 jaar en ging slecht eten. Nooit ziek geweest in haar leventje en geen goede dingen bij haar gemerkt.
's Avonds en 's morgens wilde ze niet eten en op een donderdag ben ik meteen naar de dierenarts gegaan: keelontsteking. Antibiotica van 2 weken en een pijnstiller. Thuisgekomen ging ze dezelfde dag nog fanatiek eten, maar ging daarna alles uitspugen. De volgende dag terug gegaan en ze kreeg iets voor de misselijkheid. Zaterdag vertouwde ik het niet en heb ik bloed laten prikken: Hoge nierwaarden, cre 631 en ureum 59. Zaterdag en zondag kreeg ze vocht onder haar huid toegediend en haar nierwaarden daalde al naar 424 (cre) en ureum was wel 66. Drie dagen is ze gespoeld met een goed resultaat. Een echo gehad van haar buik, een nier was klein, de andere nier nog gewoon groot. Ze zagen iets bij de alvleesklier wat een ontsteking bleek te zijn (fpli: 35.2). Je hoort en leest nog wel eens dat door zo'n ontsteking de nieren worden belast, en als je naar het totaal plaatje kijkt, lijkt dat te kunnen. Want na drie dagen spoelen was het: cre 229 en ureum 23.4. Haar nierwaarden waren dus flink gedaald. Super blij dus. En toen werd het de alvleesklierontsteking aanpakken.

Thuis begon ze langzaam weer te eten, wel kleine beetjes, het ging moeizaam. Ze had goede en slechte dagen en we bleven altijd nog bijvoeren. Sinds die vrijdag, de tweede dag dat ze ziek werd, was ik al meteen begonnen met dwangvoeren, wat ze allemaal binnen hield, braken deed ze niet meer, en ik ben daar nooit mee gestopt. Ik gaf haar daarnaast veel soorten brokjes, naast haar nierdieet en het ging steeds iets beter met haar. Als ze maar wat at. Na een maand bloed geprikt en dat was gisteren, de uitslag was niet goed, haar nierwaarden zijn weer hoog, rond de 700, ureum ongeveer 40. De laatste week eet ze zelf niet meer, dus het voelde al niet goed.
Achteraf denk ik, als ze die ontsteking heeft, want haar andere organen kan belasten, waarom is er dan niet vaker, bijvoorbeeld wekelijks extra vocht ter ondersteuning gegeven. Dat ging door mijn hoofd, dat was mijn gevoel. De dierenarts vond dat niet nodig. Ik ben geen arts, maar als je nadenkt en redeneert, dan tja....je denkt mee.

De dierenarts zegt met hun rug tegen de muur te staan, maar wij willen alle mogelijkheden weten en proberen. Niet meteen opgeven. En waarom niet?

- Onze kat wil nog naar buiten en wandelt rustig (samen met mij, want ze mag niet alleen), van onze tuin naar de tuin van de buurman en gaat daar rustig in het gras zitten en om zich heen zitten kijken.
- Als de zon schijnt gaat ze heerlijk op haar kussen in de zon liggen.
- Ze plast en poept gewoon. Na het douchen zit ze voor de douchedeur op ons te wachten, zodat ze lekker uit de douchebak kan drinken (haar ritueel). Ook drinkt ze zelf water uit de waterfontein.
- Ze loopt langs een krabpaal en krabt er even lekker aan.
- Als we met haar knuffelen ligt ze flink te spinnen.
- Ze geniet af en toe nog van een lekker snoepje.
- Haar vacht is nog altijd heerlijk zacht en ze glimt.

Nee, eten doet ze zelf niet meer, ze valt af en ze slaapt veel. Ze is een beetje suf en kruipt onder het dekbed. Maar dat komt door de hoge nierwaarden en ze is ziek, in verband ook met de alvleesklierontsteking.

Ze kreeg enzymen voor de ontsteking, verder niets. Daar zijn we uiteindelijk mee gestopt, omdat ze deze niet bij elke maaltijd binnenkreeg en wij vermoedde dat ze daardoor slechter at. Vaak tast het namelijk de eetlust aan. Daarnaast krijgt ze poeder voor haar fosfaat/ureum te verlagen: Ipakitine. Daarvan heb ik gehoord dat ze ook misselijk kan zijn, maar geen idee of dat zo is, ze heeft het wel nodig. Haar urine is nooit nagekeken, was niet nodig. Suikerziekte heeft ze niet. Maar wat betreft vitamines en calcium etc is niets bekend bij mij. Maagzuurremmers ziet mijn dierenarts ook niet zitten, terwijl ik daar wel veel over lees. We geven haar wel iets voor de misselijkheid: cerenia.

Na contact te hebben gehad met een andere dierenarts via email (second opinion) en met een arts van de Universiteit Utrecht, zeggen ze beiden dat we nog een keer kunnen proberen met spoelen. Vermoedt wordt door de arts van de universiteit dat die ene nier nog voldoende zou kunnen werken aangezien de eerste spoeling zo goed ging. Zijn hier mensen met vergelijkbare ervaringen? Dit weekend moeten en willen we meteen actie ondernemen, liefst vandaag nog. Willen jullie mij svp helpen?
Mijn katten zijn mijn kinderen....

Groetjes Angela

P.s.: Dit zijn haar bloeduitslagen toen ze werd gespoeld:

25-05-2013 Bloedonderzoek :
Kat
Bun : 59 . mmol/L (4,9-11,9)
Glu : 8.2 . mmol/L (3,4-5,7)
ALP : under . IU/L (<127)
T-Pro : 77 . g/L (52-77)
GPT : 40 . IU/L (<105)
Cre : 631 . umol/L (80-164)
Ca : . mmol/L (2,15-3,25)
FRA : 201 . umol/L (180-295)
ALB : 22 . g/l (23-35)
Bun: Ureum, Glu: glucose, ALP: Alkalisch fosfatase, T-Pro: total eiwit, GPT: ALT, Cre: Kreatinine, FRA: Fructosamine, ALB: Albumine

27-05-2013 Bloedonderzoek :
Kat
Bun : 66 . mmol/L (4,9-11,9)
Glu : 6.4 . mmol/L (3,4-5,7)
ALP : under . IU/L (<127)
T-Pro : 69 . g/L (52-77)
GPT : 22 . IU/L (<105)
Cre : 424 . umol/L (80-164)
IP : 3.47 . mmol/L (0,86-2,26)
ALB : 18 . g/l (23-35)
Bun: Ureum, Glu: glucose, ALP: Alkalisch fosfatase, T-Pro: total eiwit, GPT: ALT, Cre: Kreatinine, IP: Anorganisch Fosfaat, ALB: Albumine

30-05-2013 Bloedonderzoek :
Kat
Bun : 23.4 . mmol/L (4,9-11,9)
Glu : 5.5 . mmol/L (3,4-5,7)
ALP : 72 . IU/L (<127)
T-Pro : 59 . g/L (52-77)
GPT : 44 . IU/L (<105)
Cre : 229 . umol/L (80-164)
ALB : 18 . g/l (23-35)
Bun: Ureum, Glu: glucose, ALP: Alkalisch fosfatase, T-Pro: total eiwit, GPT: ALT, Cre: Kreatinine, ALB: Albumine

30-05-2013

FPLI: 35.2 (<3.5 ug/l) (alvleesklierontsteking)
Galzuren: 17 (<13 ug/l)

[catsini]

Ze kreeg enzymen voor de ontsteking, verder niets. Daar zijn we uiteindelijk mee gestopt, omdat ze deze niet bij elke maaltijd binnenkreeg en wij vermoedde dat ze daardoor slechter at

wat voor enzymen heeft ze gehad, zymoral of tryplase? dat is alleen voor alvleesklier klachten,

. Maagzuurremmers ziet mijn dierenarts ook niet zitten, terwijl ik daar wel veel over lees. We geven haar wel iets voor de misselijkheid: cerenia.

waarom geen maagzuurremmers?

hier nog wat info.

http://www.kattendomein.nl/index.php/medisch/249

[Cerna]

Geen tijd voor een uitgebreid antwoord, maar wanneer ze niet teveel stress ondervindt van opname, zou ik daar nogmaals voor kiezen en wel direct. Die waardes moeten omlaag!

[Chiquita98]

Ik zou ook kiezen voor de dialyse. Als die waarden niet naar beneden gaan dan zal het alleen maar slechter gaan. Met die hoge waarden blijft ze misselijk en wil ze daardoor niet eten.

[Brittenbolletje]

Hoe weet je zeker dat het alvleesklier ontsteking is? want om eerlijk te zijn is dat van 80% van de katten dodelijk ik kan het weten de mijne is gisteren binnen 18 uur daaraan overleden ondanks vechten. hoe wij er achter kwamen waren 2 foto's en een bloedtest de snap die niet 100% zuiver is en je kan het ook oplaten sutren om het voor 100% zeker te weten.
bloed is ook stroperig als ze dat hebben.

[Angela1971]

Ten eerste allemaal bedankt voor jullie reacties!
Morgenochtend ga ik met haar naar de dierenarts en krijgt ze vocht toegediend onder haar huid, zondag ook weer en dan willen we haar maandag de hele dag weer aan het infuus leggen, spoelen via haar bloed. Dit omdat ze morgen niet opgenomen kan worden, aangezien er niet het hele weekend iemand aanwezig is bij onze dierenarts, maar zo beginnen we toch met spoelen. We willen het nog een kans geven. De eerste keer is ze ook op deze manier gespoeld, via haar huid en toen daalde haar nierwaarden al met ongeveer 200. Daarnaast krijgt ze nog Ipakatine poeders tegen de gifstoffen.

Hoe we weten dat we het een alvleesklierontsteking is: Bloed is opgestuurd en daar bleek het uit, daarnaast was er op de echo iets te zien bij haar alvleesklier.

Eten wil ze niet, al denkt ze af en toe wel een hap te willen nemen, ze twijfelt. Ze drinkt gelukkig wel zelf. En ze wil af en toe wel een snoepje waar ze van geniet. Om de paar uur geven we haar zelf eten. Dit is zenuwslopend....vreselijke situatie....

[Brittenbolletje]

als ze alvleesklierontsteking hebben is de behandeling een infuus heel lang en morfine.

Kijk hier maar.

http://www.dierenkliniekwilhelminapark. ... titis.html

Dat er bij jou kat zo weinig is gedaan eraan klopt niet. Kan ook door secundair komen dat ze dat heeft en misschien wel door haar nieren. Maar lees daar maar eens. Je dierenarts moet meer doen want deze ontstekingen zijn super pijnlijk.

[Sifra]

Oei, dat wordt moeilijk, Angela. In het weekend zijn veel forumleden juist minder actief. Ik vrees dat ik je ook niet echt verder kan helpen. De getallen tussen tussen haakjes zijn de minima en maxima waartussen de bloedwaarden moeten zitten. Shirley zat er bij een aantal waarden flink boven, maar je ziet de waarden ook wel dalen.
Bij pancreatitis is het wel belangrijk dat ze blijft eten. Die enzymen heeft ze ook wel nodig. Misschien is het mogelijk haar met een spuitje via de zijkant van haar bekje te voeren (je kunt op het forum zoeken op dwangvoeren/spuitjevoeren)
Ik heb nog 2 links met info voor je:
http://www.dierenkliniekwilhelminapark. ... titis.html
http://www.dierenkliniekkenaupark.nl/pancreatitis
Nierfalen, pancreatitis en een kat die niet meer eet, dat is wel een heel ernstige situatie.
Veel sterkte met Shirley!

[paasnini]

Hoe is het nu? Bij pancreatitis is nierinsuficiency vrijwel altijd het gevolg van, daarnaast is er vaak sprake van kaliumtekort en moet je bedacht zijn op suikerziekte.Als de pancreatitis al lang sluimerd kan de kat ook cholangitis ontwikkelen en darmontstekingen.