Poes in verdrukking en verzet, 1940-1945

[Cerna]

Er is een nieuw kattenboek verschenen. Totaal anders dan de boeken die tot nu toe op de markt zijn gekomen. Lijkt mij wel interessant:

poes in verdrukking en verzet 1940-1945
Speciale uitgave van de Poezenkrant

In het boek 'poes in verdrukking en verzet 1940-1945' komen vele aspecten van het oorlogs­poezenbestaan aan de orde: hoe kwamen ze in deze barre omstandigheden aan hun eten? Kreeg de raspoes een voorkeursbehandeling? Maar ook: wisten poezen te voorkomen dat ze zelf onderdeel van de dis werden?

Wat was het lot van de werkende poes? Hoe vond de naoorlogse verwerking plaats? De onderzoeker kwam op het spoor van poezen die zich aansloten bij het verzet maar concludeert desondanks dat de meeste poezen zich trachtten aan te passen aan de omstandigheden. Hiermee draagt hij bij aan het nog steeds voortdurende debat over 'grijs in de oorlog'. Een van zijn stellingen luidt: "De meeste poezen waren grijs." Nog niet eerder is een dermate gedetailleerde studie verschenen over de poes in die periode.

In twee appendices gaat de auteur in op spraakmakende poezen: Anne Franks Moortje, van wie hij de laatste levensfase heeft weten reconstrueren (lees hieronder het verhaal) en Tom Poes van Marten Toonder.



'poes in verdrukking en verzet 1940-1945' verscheen als Poezenkrant nummer 57. De handelseditie is gebonden, geïllustreerd, telt 112 pagina’s en is voorzien van schutbladen van verduisteringspapier. De prijs is € 14,90.

Bestellen
• Bestel online bij het Parool of via de shop van het Historisch Nieuwsblad
• Boekhandelaar? meer informatie of bestellen? Stuur de Poezenkrant een mailtje

[Sifra]

Ik hoorde erover op de radio. Alleen fokkers van raskatten kregen bonnen voor "kattenbrood" van de voedseldistributie, de rest moest maar met de pot mee eten. In de hongerwinter zijn heel wat katten zelf in de pot verdwenen.

[Cerna]

Dat zal dan niet om heel veel katten zijn gegaan want de fokkerij kwam zo goed als stil te liggen omdat mensen geen geld hadden om een raskat te kopen.
Dat was na de oorlog ook een groot probleem toen fokkers weer wilden starten want de genenpool was te klein geworden en daarom werden vaak andere rassen gebruikt (tenminste bij de Brits Korthaar, van de andere rassen weet ik dat niet, maar dat zal niet anders zijn geweest.)

En ja, wanneer je honger hebt dan kijk je niet zo nauw. Konijn of kat (en waarschijnlijk ook honden) het maakt niet uit. Eten is eten.