Krolsheid bij 8 maanden oude poes

[Caatjebenjeboven]

Mijn Muis is nu 8 maanden oud en al voor de derde keer in 5 weken krols. Iedere keer als ik een afspraak wil maken bij de dierenarts, ben ik weer te laat.
Ik had geen idee dat dat zo vaak zou zijn.
Haar broertje (gelukkig gecastreerd) gaat er regelmatig 'op' en dat vindt ze meestal goed.
Gaat het daardoor sneller over?

Met de zoekfunctie kwam ik niet veel verder. Wat is nu wijsheid? Is het slecht voor haar dat ze zo vaak krols is? Is het normaal? Hoe kan ik haar het beste helpen?

Nu haal ik haar extra aan en praat zachtjes tegen haar want ik heb het idee dat zij niet weet wat haar overkomt.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik dacht dat katten maar eens per jaar krols waren
Ik heb enkel ervaring met jongetjes....

[castratenkoor]

Daarom is het advies ook met 6 maanden castreren, dan ben je de eerste krolsheid voor.
Ik zou zodra de krolsheid over is alsnog laten castreren.
Hoelang is het geleden dat broertje is gecastreerd? Ze blijven na de ingreep namelijk nog 6-8 weken vruchtbaar.
Alleen als er echt geslachtgemeenschap is gaat de krolsheid er eerder van over.

[mittenslief]

ooohhh jee, ja krolsheid kan vaak snel in alle heftigheid terugkeren vooral omdat je toch een knulletje
erbij hebt, mijn poesje heb ik ook pas later laten helpen maar de pest is dan dat je ten eerste al een
hele slechte baarmoeder hebt waardoor ze een iets grotere wond krijgen en de hormonen zijn pas na
een tijd uit het lijfje, dusssss vandaag een afspraak maken voor volgende week is mijn advies
sucses ermee

[Caatjebenjeboven]

Mijn DA adviseerde castreren bij Muis pas met een maand of 7/8. Dat wilde ik gaan doen en toen was ze al krols, en weer, en weer... Pffffffffffffff.
Tommie is half december gecastreerd.....hm, dat kan dus nog spannend worden ook.
Het ziet er wel echt uit als gemeenschap maar ik zie hem wel klungelen. Volgens mij weet ie niet precies waar hij heen moet. Er wordt na de seks wel hevig gepoetst daar in de buurt...
Vorige keer dat ik belde wilde de da geen afspraak maken omdát ze krols was, ik kon weer bellen als het over was.

[Anne]

Onze Bella is in haar krolsheid geholpen. Ze bleef namelijk maar krols en daar werd ze helemaal wanhopig van.
Ik zou haar gelijk laten helpen als de krolsheid voorbij is

[Caatjebenjeboven]

Wil ik ook snel doen. Ik ontdekte gisteren dat ze ook sproeit. Wat is dat en waarom doet ze dat?
Het is een kleverig goedje, ik zat er natuurlijk eerst met mijn vingers aan.

[castratenkoor]

Is heel normaal dat poezen sproeien als ze krols zijn.
Territorium aangeven en katers lokken.
Ouderwetse dierenarts met dat advies 7/8 maanden.
Dat ondervind jij nu.
Plasvlekken opruimen en schoonmaken als de katten er niet bij zijn.
Anders lok je uit dat ze eroverheen blijven gaan om jouw geur te maskeren.
En geen chloor gebruiken.

Hopenlijk kunnen we anderen met een jong poesje door middel van dit topic
adviseren eerder te castreren.

[Caatjebenjeboven]

Ja, dat hoop ik ook wan tik zit mooi met de gebakken peren.
Dank voor de schoonmaaktip.

Ik heb ook een bekentenis; iedereen op dit forum geeft zo hoog op over dat je kittens met z'n tweeën moet nemen. Ik vond dat vooral in het begin ook heel erg leuk en goed maar inmiddels hebben de katten ons alleen nog nodig om hun troep op te ruimen.
Ze halen ons niet aan, als wij hen willen aanhalen bukken ze omdat ze niet geaaid willen worden. Ze lijken genoeg aan elkaar te hebben.
Als ik neus aan neuscontact zoek lopen ze gewoon weg.
Ze laten hun natvoer na een paar happen staan, lopen steeds naar hun voerbakjes en willen de boel dan begraven en ik heb al heel wat verschillende merken uitgeprobeerd.
Niet dat we ze weg doen hoor maar heel veel lol hebben we er op dit moment niet van.
Kan dat komen omdat ze in de pubertijd zijn?
Ik vind het echt heel erg jammer.
Misschien naïef van mij om te denken dat wat je zaait ook oogst.

[Anne]

Het zou heel goed kunnen dat ze dit gedrag vertonen omdat ze pubers zijn. Het is niet gezegd dat als je een kat alleen houdt je kat aanhankelijker naar jou toe wordt omdat ze een soortgenootje mist.
Het is juist goed dat ze elkaar hebben.
De ene kat is wat meer naar mensen gericht dan de andere.
Ook als je grote verwachtingen van ze hebt op dat gebied kan dat er juist voor zorgen dat ze zich terug trekken. verwacht niks, haal ze niet aan als ze voor je wegduiken, laat ze los maar blijf ze wel lief vinden, dan zul je zien dat ze wat meer naar je toe komen
het kan zijn dat jij je teleurstelling naar ze uitstraalt en dat ze zich daar door onbehaaglijk gaan voelen

[castratenkoor]

Zoals ik het zie is het JUIST doordat de hormonen nu door hun lijf gieren, dat de poezen zo afstandelijk naar mensen zijn. Je poesje is een wandelende hormoonfabriek.
Ook daarom is het advies van je dierenarts een foute geweest. Als je haar op tijd had laten helpen had je er een gezellige poes aan in plaats van een bonk opspelende hormonen.
Ik heb goed hoop dat ook dat straks verbetert voor jullie.
Heeft wel tijd nodig ook na de operatie, die hormonen zijn niet 1-2-3 weg.
Ook voor de poes is dit heel nadelig, de ingreep is psychisch nu veel ingrijpender dat wannneer het voor de eerste krolsheid had plaatsgevonden.

Voel dit svp niet als verwijt naar jou toe, je hebt slechts een advies opgevolgd.

[Mirjam86]

Taiyo is ook een hele zelfstandige en onafhankelijke poes, maar na haar castratie hebben wij echt een verandering in haar gedrag gezien. Ineens wil ze wel geaaid worden: ze gooit zich languit voor je voeten en begint te miauwen. Op schoot liggen wil ze nog steeds niet, maar ze vleit zich nu wel regelmatig langs je benen voor een kriebel.

Ook speelt mijn man altijd met haar zodra hij thuis komt en ze zit daar echt op te wachten. Zodra hij binnen komt bestaat de rest van de wereld even niet meer en loopt ze luid miauwend met hem mee.

Hopelijk zal de castratie bij jullie ook helpen, en misschien zo'n vast speelmomentje inlassen?

[Lovecat]

Ik zou denken aan puberteit. Mijn Dex zat er flink in (8 maanden) toen ik mijn tweede (3 maanden) erbij zette. Mijn lieve knuffeldex negeerde me totaal, ik dacht dat het door het nieuwe kattenvriendje kwam en dat had er ook zeker mee te maken; Dex kon eindelijk kat zijn met een soortgenoot en wilde daar optimaal van genieten. Maar het viel ook samen met zijn puberteit. Dit heeft echt een tijd geduurd, maar nu is hij weer net zo aanhankelijk als toen ie nog 4 maanden was.

Jouw kittens zijn nu ook lekker aan het katzijn met elkaar en daar hebben ze jullie (nu) even niet bij nodig. Ik denk ook dat jullie je verwachtingen voor nu even opzij moeten zetten, want dat voelen die katten aan. Laat ze zelf maar komen. En misschien zijn jullie ook wat te enthousiast omdat je ZO graag wil aanhalen, dat je misschien uit het oog verliest hoe de kat graag contact maakt, hier een link met uitleg/tips:

http://www.cathealth.com/how-and-why/greeting-a-cat

Dit vind ik ook wel illustratief, ook al gaat het over honden; ik vind het ook wel enigszins toepasbaar op katten. (mijn schoonvader houdt niet van katten en mijn katten zitten altijd bij hem...)

[Robijn]

Leuke illustratie Natasja!
Ja, het klopt dat veel katten, als je bezoek hebt, vaak JUIST bij die persoon gaan zitten of op schoot springen die niets met katten hebben, juist omdat deze mensen de kat straal negeren..
De dierenarts die Robijntje heeft gesteriliseerd was helemaal gek op Robijntje, nam haar in haar handen en begon met haar te knuffelen.. Lief bedoeld hoor, maar Robijntje was hier eigenlijk helemaal niet van gediend...

[Caatjebenjeboven]

Heel erg bedankt voor alle tips.
Ik heb ze met de kinderen besproken en we gaan het uitproberen. Zij hadden na een uur al het gevoel dat het werkte;-)
Net voordat ik mijn 'grieven' hier schreef had ik ze tegen mijn kinderen geuit en zij vonden het natuurlijk niet zo leuk dat ik de poezels niet zo leuk meer vind wat resulteerde in nóg meer oppakken en aanhalen om mij toch maar te laten zien dat ze heus wel lief zijn.
Niet bevorderlijk dus.
Ik heb het idee dat we er met z'n allen serieus voor willen gaan.
We hebben voor ze gekozen met alles erop en eraan dus dit hoort er kennelijk bij.

Nu nog even die krolsheid afwachten pffffff. Ik vind het ergens ook een beetje zielig voor hun allebei, Tommie snapt er niks van, probeert wel wat maar volgens mij komt het puntje niet in de buurt van het paaltje en van frustratie kapt hij ermee en gaat op een afstandje zitten kijken hoe Muis zich in alle bochten draait.
Ik hoop voor ons allen dat het snel voorbij is.