Nieuwe poes erbij of toch niet?

[AngieLayla]

Hallo allemaal,
Begin november is mijn poes Layla van 4 jaar plotseling overleden en daardoor is haar zusje Angie (ook 4) nu alleen achtergebleven.
Nu gaat het goed met Angie, ik heb niet het idee dat ze Layla echt mist maar toch vraag ik mij af of het niet leuker voor Angie is als er een nieuwe kitten bij komt zodat ze wel gezelschap heeft, ik heb nog 2 honden voor gezelschap maar dat is toch heel anders want honden en poes leven langs elkaar.
Of zou het toch beter voor haar zijn om gewoon verder "alleen" te leven?
Ik ben zo bang dat ze helemaal niet staat te wachten op een nieuw vriendinnetje.
Moeilijke keuze!

[castratenkoor]

Is moeilijk in te schatten waar je haar een groter plezier mee doet, sololeven of een vriendje erbij.
Maar het is wel zo, hoe langer ze alleen is, zonder andere kat bedoel ik dan, hoe minder kans op slagen als je er een kat bij zet. Hangt natuurlijk enorm af van haar karakter en van de nieuwkomer.
Het blijft koffiedik kijken.
Sommigen zullen je een leeftijdgenoot adviseren, ik zou eerder voor een of nog liever twee kittens gaan.
Maar nogmaals, jij kent je poes het beste.

[AngieLayla]

Angie is een vreselijk lief poezebeest en zocht Layla altijd op maar Layla moest niks van haar weten (op latere leeftijd) Als ik er voor ga kies inderdaad wel voor een kitten.
Waarom zou je 2 kittens adviseren ipv een?

[pearlsofpassion]

Ik denk dat een kitten te veel van haar gaat verlangen. Een kitten wil spelen, stoeien en lekker hard achter elkaar aanrennen. Hij zal haar opzoeken, bovenop haar springen, uitdagen om te spelen en als zij dat niet wil, gaat het mis.
Een kat van 4 jaar is met heel andere zaken bezig en dat klikt niet meer met een kitten alleen.

2 kittens samen lossen dat probleem op. Dan kan je poes nu ermee spelen of interageren op het tempo dat ze zelf wil, want die 2 hebben elkaar wel. Dat moet er niets meer, maar kan ze zelf kiezen wat ze wil.
Een kitten alleen kan nogal wat eisen, en dat kan hij dan vinden in een vriendje.

Anders zou ik inderdaad kiezen voor een kat tussen de 2 en 4 jaar. De introductie is dan wat lastiger, maar meestal komt het op de juiste manier wel goed. Kittens worden iets eenvoudiger aanvaard, maar dan loopt het erna dus vaak mis als de kitten haar draai vind en te veeleisend wordt. Vanaf 2 jaar mindert dat.
Het is niet dat de nieuwkomer in een hele groep katten komt en daarin haar plekje moet vinden, het is gewoon iets tussen jouw kat en een nieuwe. Dan zou een jong volwassen kat geen probleem mogen geven. Het gaat bij voorbeelden hier op het forum altijd wel goed als er een tweede sociale kat bij een sociale eerste kat komt. Of twee kittens, dat gaat ook goed.
Een weekje tot maand wat grommen,blazen en aftasten is wel normaal.
Dat lijkt mij de beste optie om een situatie te krijgen waar beide katten ook echt veel aan elkaar hebben, en echt vriendjes kunnen worden.


Ik wil er echter wel op wijzen dat, als Angie helemaal geen zin heeft in een andere kat, je dat zeker ook zo kan houden!
Ik zou dan echter zeker niet voor 1 kitten gaan, daar weet ik alles van. En er zijn nog meer mensen hier die dat meegemaakt hebben. Dan eindig je na maanden stress voor je poes met een tweede kitten erbij te halen, of met de kitten te herplaatsen. Dat kan je dus beter vermijden, dat doet meer slecht dan goed.

Ik zou je gevoel volgen in de kwestie of ze nog een kat bij wil of niet.
Als ze vroeger ook niet echt heel erg close was met haar zusje, zal ze waarschijnlijk niet op zoek zijn naar een andere kat.
Dan zou ik er ook geen halen in de optiek van een vriendje voor haar.
Dus dan blijven enkel twee kittens over, als je zelf graag meer katten zou hebben. Zodat zij toch op zichzelf kan blijven als ze dat wil. Voor haar hoef je het dan niet te doen. Dan is het jouw zin.
Maar of dat dus zo is dat ze liever alleen blijft, of ze toch terug graag een vriendinnetje wil, dat kan jij het beste weten, en daarin mag je gerust je gevoel volgen.

[Anne]

Ik zou een leeftijdsgenootje uit het asiel nemen, je kan goed met de medewerkers daar overleggen. Als jij je eigen kat kwa karakter beschrijft hebben zij meestal wel een advies over een kat die daar goed bij past. Bij de meeste asiels mag je de poes ook op proef mee, mocht het niet klikken of willen dan kun je de poes terug brengen naar het asiel.

Aangezien je schrijft dat Angie een vreselijk lief poezebeest is en Layla op zocht lijkt het mij dat ze een kameraadje wel kan waarderen en het liefst 1 die net als zij zelf, niet meer zo actief is en dan ben je bij een kitten verkeerd af, net wat Valerie zegt.

Fijn dat je het beste met haar voorhebt

[AngieLayla]

Hallo,
Voor mij zelf hoef ik er niet perse een nieuwe (of 2) bij te hebben, ik zou het alleen puur voor Angie doen zodat zij een soortgenootje(s) heeft. Maar ik kan eerlijk gezegd slecht inschatten of ze dat wilt of niet.
Ze lijkt me niet echt eenzaam, hoewel ze de laatste tijd wel veel uit het raam zit te staren en mij op zoekt. Maar ik ga hierbij puur uit van mijn eigen gevoel als ik Angie zou zijn dan zou ik graag een soortgenootje willen hebben om mee te spelen, klinkt misschien een beetje stom want ik kan natuurlijk helemaal niet voor haar denken maar ze heeft altijd aan Layla gehangen ook al was dat niet wederzijds.
Verder is Angie nog zeer actief, en lijkt soms kwa karakter wel op een kitten, lekker spelen, over de meubels crossen, achter propjes papier aan rennen noem maar op.
Moeilijk hoor haha

[castratenkoor]

Het blijft altijd een gok hoor. Garanties dat het klikt krijg je nooit!

[L33ntje]

Het hangt er denk ik ook heel erg vanaf hoeveel je thuis bent, en hoeveel aandacht ze dan krijgt. Twee katten is in principe altijd leuker / beter dan één , maar twee katten die elkaar niet eens zien staan, dat schiet niet op natuurlijk.

Wij hebben twee katten gehad die met een jaar ofzo tussentijd bij elkaar gekomen zijn, en daarvoor resp. solokat en (tijdelijke) zwerfkat-met-onbekend-verleden zijn geweest. Het heeft een jaar of vier, vijf geduurd voor ze zelfs maar in dezelfde ruimte willen zitten, en contact hebben ze eigenlijk nooit gehad. Het waren feitelijk gewoon twee 'losse' katten.

Belangrijker is wellicht of je ZELF ook inderdaad nog een tweede kat wilt, of dat alleen maar zou doen om de poes een plezier te doen. Heel domme vergelijking, maar je kiest ook niet voor een tweede kind omdat je oudste graag een broertje of zusje wil. De kosten, de zorgen, maar ook de aandacht als het tussen die twee niet blijkt te klikken, komt wel allemaal op jouw neer, en dat moet je emotioneel EN financieel EN qua tijd kunnen trekken.

En inderdaad, een dier op proef / een logeetje van het asiel zou je altijd kunnen proberen ; als het klikt : super, als het niet klikt : ook duidelijk. Probleem is alleen dat er vaak wel wat meer dan een paar dagen overheen gaan om aan elkaar te wennen.

[pearlsofpassion]

@L33ntje: het maakt natuurlijk wel veel verschil dat deze kat wel soortgenootjes gewend was. Als ze solo-kat was geweest (zoals bij jou) zou ik het heel erg afraden!

Of Angie een andere kat leuk zou vinden of niet, kan toch echt niemand jou vertellen...
Als ze haar zusje wel opzocht, vind ze ze alleszins wel interessant. Dat is al iets. Als dat niet zo was geweest, had ik het zowiezo afgeraden.
Nu zou het kunnen dat ze het leuk vind, het zou ook kunnen dat het haar niet veel doet. Dat kan jij echt beter inschatten dan wie dan ook.
Dat ze speels is is wel een pluspunt. Het is net in het spelen dat een soortgenootje natuurlijk prachtig is! Als ze tot voor kort nog gestoeid heeft met haar zusje tenminste. Anders zou ze het speelse gedrag van een andere kat wel eens niet meer kunnen kennen of verkeerd interpreteren. Ze zou het zelfs als aggressie kunnen aanvoelen, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Dus, speelden de zusjes nog samen? Of zoek je niet echt een stoeikameraadje voor haar maar eerder gezelschap?
Als je op voorhand goed nadenkt wat er bij je kat zou passen, is er al veel meer kans dat de klik er uiteindelijk komt, dan als je zomaar wat doet.

Maar nogmaals, of je dat wil of niet, moet je zelf beslissen en zelf bij Angie aanvoelen. Ik kan je wel volgen dat het misschien niet zo leuk is als ze haar hele leven alleen blijft. Het hangt inderdaad ook af van hoeveel je thuis bent en met haar bezig bent.
Je weet natuurlijk ook nooit wat de toekomst brengt (en die is nog lang voor haar, laat het hopen) en als je haar nu lang alleen laat kan er daarna ook geen kat meer bij... Als ze dan hele dagen alleen zit, is dat wel heel spijtig. Maar misschien gebeurt dat ook niet...
Dat zijn allemaal zaken die je mee in overweging kan nemen.

[Adriana]

als ik je teksten goed lees dan zocht Angie haar zus op voor gezelschap, ze houdt die behoefte zonder zus ook. matchen is altijd lastig en soms is het de eerste keer al raak. de mw's van het asiel kunnen je daarbij heel goed adviseren, zij kennen hun dieren en is er helemaal geen aansluiting, dan wissel je en dat is voor de dieren altijd beter dan blijven forceren. een hele lieve kater/leeftijdsgenoot lijkt me ook een optie, dan loop je veel minder kans op dominantie of andere strubbelingen onderling..

[Robijn]

Het hangt er denk ik ook heel erg vanaf hoeveel je thuis bent, en hoeveel aandacht ze dan krijgt. Twee katten is in principe altijd leuker / beter dan één , maar twee katten die elkaar niet eens zien staan, dat schiet niet op natuurlijk.

Belangrijker is wellicht of je ZELF ook inderdaad nog een tweede kat wilt, of dat alleen maar zou doen om de poes een plezier te doen. Heel domme vergelijking, maar je kiest ook niet voor een tweede kind omdat je oudste graag een broertje of zusje wil. De kosten, de zorgen, maar ook de aandacht als het tussen die twee niet blijkt te klikken, komt wel allemaal op jouw neer, en dat moet je emotioneel EN financieel EN qua tijd kunnen trekken.

En inderdaad, een dier op proef / een logeetje van het asiel zou je altijd kunnen proberen ; als het klikt : super, als het niet klikt : ook duidelijk. Probleem is alleen dat er vaak wel wat meer dan een paar dagen overheen gaan om aan elkaar te wennen.

Ik ben het 100% eens met L33ntje; met alles wat ze zegt!!!!!!
Ik dacht ook dat een soortgenoot leuk zou zijn voor mijn Brits Korthaar poes Robijntje die was gewend om te leven tussen veel katten (ze kwam van een cattery af), en heb er 1 kitten-katertje bijgehaald van 9 weken, omdat ik dacht dat een kitten minder bedreigend voor haar zou zijn dan een volwassen kat. Helaas kwam ik er later op dit forum achter dat een oudere kat héél vaak helemáál niet zit te wachten op een kitten! Al snel begon Gaudi mijn poes lastig te vallen, door haar te bespringen en te bijten in haar nek. Hij wil gewoon spelen met haar, maar zij helemaal niet!! Ze wil rust! Dan had ik ook nog eens het probleem dat Robijn zo onderdanig en zachtaardig was, dat ze helemaal niet van zich afbeet. Doordat ze hem helemaal niet op zijn plaats wees, heeft Gaudi nooit zijn grenzen geleerd, en daardoor voelt ie zich nu heel wat, en hij daagt haar nu continu uit, en bijt haar keihard in haar nek. Hij probeert echt de baas over haar te spelen. Zodra ze maar beweegt, dan MOET ie haar gewoon achterna gaan en lastig vallen. Soms blijft ie helemaal vastklitten in haar, omdat hij zich helemaal vastbijt in haar, en zij zich amper verzet, en rollebollen ze over de vloer, Robijntje krijsend van de pijn/schrik... Niet echt leuk dus om te zien...
Gaudi kan ik echter niets kwalijk nemen. De enige die ik iets kwalijk kan nemen, ben ikzelf! Gaudi vertoont heel normaal speel/prooigedrag. Er werd mij op dit forum geadviseerd om er een leeftijdsgenootje bij te nemen. Grote kans dat dat leeftijdsgenootje wel met hem wil spelen, en Robijn dus met rust wordt gelaten. Echter, het is natuurlijk maar afwachten of het tussen Gaudi en de nieuweling zou gaan klikken (vooral omdat Gaudi al de 7 maanden was gepasseerd), en 3 katten in huis vind ik gewoon te veel...
Gelukkig is Robijn onverschillig en is ze een minuut na de aanval tamelijk weer de oude, maar ik merk wel dat ze veel meer durft te bewegen als Gaudi buiten is...
Echter, ik ben zowel gehecht aan Robijn als aan Gaudi, dus herplaatsen doe je ook niet zomaar. Zolang het niet uit de spuigaten loopt, hou ik ze nog bij elkaar, en ik hoop dat Gaudi over een jaar wat rustiger is naar Robijn toe. In de tussentijd zal ze, omdat ze niet voor zichzelf opkomt, helaas dus nog wel wat aanvallen moeten gaan incasseren...
Had ik het over kunnen doen, dan had ik Gaudi er NOOIT bij genomen... Ik denk dat Robijn, als ze zelf kon praten, ook had gezegd dat ze Gaudi, zoals hij nu is, liever niet erbij gewild had...
Maar..... ik hoop tóch erop dat als Gaudi straks rustiger is, ze toch wat hebben aan elkaars gezelschap als ik overdag niet thuis ben, vooral omdat ze de hele dag binnen zitten, en niet naar buiten kunnen/mogen. Het heeft alleen wel veel opofferingen van Robijns kant gekost dan..
Ik hoop dat je nu overtuigd bent dat 1 kitten bij jouw kat géén goed idee is! Niet doen!!!

[AngieLayla]

Hallo,
Bedankt allemaal voor jullie berichtjes.
Ik zit in wajong en ben dus heel veel thuis, ik geef Angie de hele dag door aandacht. Soms is ze wel eens een dag alleen (samen met de honden) maar dat zal niet zo erg zijn neem ik aan.
Ik ben er inderdaad van overtuigd dat 1 kitten geen goed idee is. Als dan neem ik er twee of een iets oudere poes uit het asiel.
Een vriendin van me wil haar poes weg doen ivm scheiding, hier ben ik over na t denken alleen het probleem is dat die vriendin geen idee heeft hoe oud de poes is. De poes is komen aanlopen. Daarbij heeft het diertje nog nooit een kattenbak gezien en is geregeld buiten, ik denk dat dit voor problemen gaat zorgen dus ik denk dat ik het beter niet kan doen.

Even offtopic: Angie heeft de laatste tijd een beetje openstaande vacht, nu vermoed ik dat de wintervacht niet goed loskomt, Ik ben haar aan het borstelen en daar komt me toch wat haar uit en voor mijn gevoel word de vacht ook minder openstaand. Kan dit kloppen? of moet ik naar de dierenarts met haar?