Kat toont geen affectie meer naar vriend

[Poppy]

Sinds een maand hebben mijn vriend en ik een poes in huis genomen. Ze komt uit het asiel en is gevonden, dus over haar achtergrond is helaas niets bekend, haar leeftijd is geschat op bijna 3 jaar.
Nu heb ik hier 2 weken geleden al een topic geplaatst omdat mevrouw opeens krols werd, ze bleek niet gesteriliseerd te zijn terwijl ze wel bij de asieldierenarts onder het mes was geweest.
Vanaf het moment dat we haar in huis haalden trok ze heel erg naar mijn vriend toe, ze ging liever naar hem toe dan naar mij, al toonde ze ook naar mij wel affectie. 's Avonds lag ze altijd achter hem te slapen op de bank en ze rende gelijk naar hem toe als ze hem zag.
Afgelopen maandag moest ze opnieuw gesteriliseerd worden omdat de dierenarts dus een fout gemaakt had. De operatie is helemaal goed gegaan maar sinds ze weer thuis is ziet ze mijn vriend niet meer staan.
Als hij haar roept kijkt ze niet eens meer en als hij haar wil aaien rent ze hard weg, als ze het wel toelaat is dit maar van korte duur en loopt ze bangig weg. Er is verder niets speciaals tussen die twee voorgevallen waardoor ze bang geworden kan zijn.
Naar mij is ze juist veel liever geworden, ze wil continu kroelen en bij mij zitten, ze achtervolgd me door het hele huis. Heeft iemand dit ook wel eens meegemaakt? Of heeft iemand een idee hoe dit kan komen? Mijn vriend vindt het namelijk helemaal niet leuk dat de kat hem niet meer ziet staan.

Ik moet er wel bij zeggen dat ik degene ben die haar altijd eten geeft, dus dat is waarschijnlijk een van de redenen waarom ik interessant voor haar ben. Gisteren heb ik expres mijn vriend haar al het eten laten geven en toen mocht hij haar ook wel weer aaien, maar vandaag is ze weer even schrikachtig voor hem als ervoor.
Zou het misschien kunnen komen doordat de dierenarts haar hardhandig behandelt zou hebben? Ik heb haar alleen maar weggebracht en opgehaald voor de dagopname dus ik heb verder niet gezien hoe hij haar behandeld heeft..

[Lovecat]

Ik heb niet precies hetzelfde meegemaakt, maar ik herken wel de gedragsverandering na castratie.
Mijn kitten Dexter was enorm aanhankelijk naar mij toe, na de castratie heeft hij mij echt een tijd genegeerd. Als ik in de buurt kwam, liep hij al weg, en aaien wilde hij ook niet meer (terwijl hij daarvoor er dol op was).

Ik heb een tijdje daarna een 2e kitten erbij gehaald en daar is ie helemaal dol op, waardoor ik nog meer genegeerd werd Maar sinds een paar weken begint Dex weer langzaam contact te zoeken bij mij; hij heeft gisteren voor het eerst sinds maanden op schoot gezeten!

Ik wijt het maar aan puberteit, maar jouw kat is al 3 jaar, dan lijkt me dat het bij haar geen puberteit meer is.
Ik denk dat je haar maar even de tijd moet geven, misschien trekt ze wel weer bij, net als Dex bij mij... Geduld en liefde zijn DE sleutelwoorden voor een goede band met je kat.

Edit; zie net je berichtje; degene die eten geeft is in de regel wel iets populairder, in ieder geval hier wel; liefde van de kat gaat door de maag?! Denk(hoop!) niet dat de da haar hardhandig behandeld heeft + ze is toch onder narcose tijdens de castratie? Misschien is ze wel even uit haar hum door de operatie en het dagje van huis zijn..

[achtpuntzes]

misschien ruiken de dierenarts en jouw vriend ongeveer hetzelfde en associeert ze jouw vriend met de dierenarts?

[Sunnetje]

Toen ik nog bij mijn ouders woonde hadden wij ook een poes, Sheba*.
Zij was ook altijd heel aanhankelijk en lief. Na haar sterilisatie echter moest ze ineens niets meer van mijn vader weten, sowieso niet meer van mannen. De dierenarts die haar geopereerd had, was ook een man. We vermoeden dat dit er toch iets mee te maken heeft gehad. Misschien de herinnering, zware stem + geur?

Sheba* heeft gaandeweg wel leren vertrouwen, maar ze was altijd aanhankelijker naar vrouwen toe dan naar mannen.