Dus meteen naar de da met hem. Die kon echter weinig vinden (gevoeld aan z'n blaas, was helemaal ok) en de kitten, Dexter, gedroeg zich verder normaal...
Na 3 dagen had ik er nog steeds een rotgevoel over en de kleine begon ook klaaglijk te mauwen als hij wilde plassen, dus ik weer naar de da.
Daar aangekomen, voelde de da 1 x aan zijn blaas en ontdekte een op knappen staande blaas! Hij moest meteen onder narcose en gespoeld worden en toen kwam er een zandbak uit! De da had nog nooit zo'n jonge kat gehad met blaasgruis en concludeerde dat hij (naast medicijnen) de rest van z'n leven op strikt blaasgruisdieet moet (Royal Canin Urinary s/o high delution).
Nu lees ik overal dat die dieetvoeding niet aan kittens gegeven mag worden?!
Heeft er iemand hier ervaring met kittens met blaasgruis? En vooral, wat denken jullie van de voeding?
Inmiddels is het 12 dagen geleden dat hij gespoeld is en z'n medicijnenkuur was voorbij. Controle bij da was goed, maar na een paar dagen ging hij weer buiten de bak plassen... Weer naar da (ben in 3 weken tijd al 7 x geweest daar

Arm arm beestje, als baby over straat gezworven, nu dit allemaal en straks nog castratie en hij moet nog aan z'n navelbreukje geopereerd worden, wat een pechvogel(kat) is het toch! Voor mij is het ook allemaal erg spannend, want heb nog nooit een huisdier gehad en zo'n kleine kitten die in de eerste week bij jou zo ziek wordt ... dat is geen pretje. Ik hoop echt dat ie binnenkort opknapt!
Sorry lang verhaal, maar wilde ook de details geven... Wat denken jullie ervan?