Lucky Juultje

[Simrock]

De kogel is door de kerk, de knoop is doorgehakt, de beslissing is genomen...
Ik kon poes Julia, over wie ik eerder ge-post heb, niet uit mijn hoofd krijgen.... ze is kort nadat wij bij haar zijn gaan kijken in het asiel weer terug gebracht naar haar eerste pleegmoeder, die haar weer een beetje tot haar positieven heeft gebracht.

Ik heb haar gisteren gebeld of we nog een keertje mochten komen kijken. We waren hartstikke welkom in haar beestenboel. Julia zat lekker in het zonnetje in een groot konijnenhok. Ik heb eerst oogcontact met haar gezocht, kleine spleetjes waren het , daarna mijn hand heel rustig bij haar hoofdje gebracht en haar wat laten snuffelen. Op een gegeven moment mocht ik haar aaien, ookal leek ze nog heel erg schrikachtig.

De pleegmoeder zei dat ze met het asiel gebeld had en dat we haar enige tijd mee mochten nemen op proef, kijken of het wederzijds goed zou komen. Mijn hart zei direct JA, mijn hersenen heb ik ook over de streep getrokken, het is natuurlijk niet niks. Ik heb haar gezegd dat ik haar twee weken de tijd geef om een beetje te wennen en te kijken of ze een beetje uit haar schulp komt, daarna maken we de balans om te zien wat eerlijk is ten opzichte van ons en voor Juultje natuurlijk (bij haar pleegmoeder heette ze lucky, vandaar Lucky Juultje).

We kregen het konijnehok mee met een handdoek daarover. Die hebben we bij thuiskomst bij ons op de grote slaapkamer gezet. We hebben haar zoveel mogelijk met rust gelaten. Voordat we gingen slapen heb ik haar met de hand stukjes kip van Sheba gevoerd, dat vond ze wel smakelijk!

Vanochtend verschoonde mijn vriend de etens/drinkensbakjes.... even rug omgedraaid... Juultje foetsie! Ze houdt zich verstopt want we kunnen haar nergens vinden.

Wat kunnen jullie mij aanraden ten aanzien van deze situatie: op de korte termijn, en op de lange termijn natuurlijk... want ik wil graag dat Juultje zich hier thuis en op haar gemak begint te voelen.

Ik heb zelf al bach rescue remedy gehaald en dat eraan een druppeltje op de sheba te doen en dat in haar etensbakje te laten, want ik kan me voorstellen dat ze erg bang en uit haar doen is. wellicht dat dat haar een beetje helpt...

Tips en advies worden weer heel erg op prijs gesteld..

[Boheme]

Fijn dat je het toch wilt proberen, al had ik denk ik het risico niet durven nemen. Maar als het goed uitpakt is het natuurlijk geweldig..

Ik zou haar in eerste instantie in een aparte ruimte laten, niet te groot, zodat ze aan die ruimte en de geuren kan wennen. Als ze na een dag of wat, of snachts op verkenning gaat en ze begint zich vrijer te voelen en vertrouwd, zou je een keer van ruimte kunnen wisselen, zodat Juultje aan haar geur gewend kan raken. Ik heb zelf nog nooit een schuwe en angstige kat gehad, dus ervaring heb ik niet.

Ik heb wel vroeger een bengaal gehad, die was al een jaar of twee toen ik hem kreeg, die was toch ook wel wat onzeker. Hij heeft eerst een week onder de kast gezeten en vervolgens kwam hij er elke keer wat vaker onder vandaan Ik heb toen zijn voer en drinken in de buurt gezet en ook de kattenbak. Al met al heeft het wel een maand geduurd voordat hij zich helemaal goed voelde bij ons.

[Cari]

Mijn hart zei direct JA, mijn hersenen heb ik ook over de streep getrokken,

Dat heb je mooi gezegd ! Hartstikke goed dat jullie het willen proberen.
Had je haar nu in een afgesloten konijnenhok en is ze daaruit ontsnapt? Zit ze nog in de slaapkamer? Zo ja, hou haar dan voorlopig daar met het konijnehok open, tot ze zich bij jullie wat meer op haar gemak voelt. Zodra dat het geval is, zou ik Gijs mee naar de slaapkamer nemen. Ik heb hier ook een schuwe kat gehad, die heel blij was toen een van mijn hondjes bij hem 'op bezoek' kwam. Hij begon gelijk te spinnen .
Praat veel tegen Juultje en paai haar met lekkere hapjes. Misschien wil ze (iets later) spelen met een sliertje of zo? Probeer veel bij haar in de buurt te zijn, maar als ze niet geaaid wil worden, niet forceren. Ze moet volgens het pleeggezin een knuffeltje zijn, dus dat komt dan vanzelf wel.
Ik wens jullie heel veel succes. Hou ons op de hoogte en als 't even kan, foto's graag .

[Tember]

Mijn Dennis was ook heel erg schuw in het begin. Daar heeft het asiel me ook voor gewaarschuwd. De eerste paar dagen waren erg spannend, maar ze is nu helemaal thuis en niet meer zo schuw. Ik heb mijn andere kat Erwin vanaf het begin bij haar gehouden, mits ik zelf ook thuis was. Ik heb Dennis de eerste paar weken alleen in de woonkamer gehouden, zodat ze kon wennen aan mij en aan de geluiden die hier vaak voorkomen: vaatwasser, deuren die open en dicht gaan, voetstappen. Erwin deed ik 's nachts naar boven, zodat ze beneden in haar gemakje kon verkennen. Dan at, dronk en deed ze haar behoeftes. Verder zagen we haar weinig de eerste dagen. Op een gegeven moment kwam ze zelf tevoorschijn, om met Erwin te spelen en te drinken in ons bijzijn.

Ze lag veel onder de stoel en soms lag ik bij haar op de grond en aaide ik haar en gaf ik haar snoepjes, zodat ze aan mij en m'n geur kon wennen. Cari heeft ook al veel goede tips gegeven, zoals tegen haar praten en proberen met haar te spelen met een touwtje of iets. Niet iets waarmee je hand heel dichtbij haar komt. Na een week of anderhalf was ze helemaal thuis en miauwde ze in de keuken net zo hard als Erwin mee om eten. Inmiddels is ze hier ruim een half jaar en heeft ze zich ontwikkeld als het meest trouwe en lieve dier wat je je kunt bedenken. Ze is een ontzettende knuffel en erg gehecht aan mij en Erwin.

Iedere kat is natuurlijk anders, niemand kan voorspellen hoe het zal lopen met Julia. Geef haar de tijd en forceer niks. Probeer met haar te spelen, haar te aaien en wat lekkers te geven, maar laat haar als ze niet wilt. Op een gegeven moment, des te meer ze jullie ziet en merkt dat jullie alleen maar leuke dingen met haar doen, zal ze uit haar schulp kruipen.

Ik wens je veel succes en sterkte met Julia! Ik hoop dat ze binnenkort 'tot leven' komt en laat zien hoe lief en leuk ze is!

[ayla]

Hoe is het nu met Lucky Juultje?