Bange zwerfkitten

[Claudia w]

Hallo,

Bijna 8 jaar geleden is er bij ons een zwerfpoesje aan komen lopen van 5 weken. Dit is prima gegaan. Hele lieve poes. We hebben nog een kater van 7.
Nu hebben we een zwerfkatertje van 10 a 11 weken. Die at bij vrienedn van ons in de tuin, maar zij zijn geemigreerd 1 week geleden. Wij hebben hem meegenomen.
Hij is alleen doodsbang voor mensen. Nu hebben we nog een katertje gekocht van 10 weken die wel mensen gewend is. Die is super.
Daar reageert het zwerfkatertje wel heel goed op. Die trokken meteen met elkaar op. Geweldig. Ook de andere kat en poes vind hij geweldig. De poes blaast wel maar de kater vind het prima.
Maar zo gauw hij mensen hoort verstopt hij zich. Ik vind het zo zielig.
Ik had hem eerst in de badkamer zitten om langzaam te wennen. Als ik hem dan vasthield stribbelde hij niet tegen.
Ik vond de badkamer toch wel klein, maar sinds hij in de woonkamer zit krijg ik hem amper te pakken.
Hoe kunnen wij zijn vertrouwen winnen?

groeten Claudia

[daantje]

Claudia, ik denk dat je het vertrouwen alleen kunt winnen door hem met rust te laten en hem zelf te laten bepalen "wat wel" en "wat niet".
Je kunt hem uitdagen door spel. Speel met een verenstok o.i.d. met de andere poezels, misschien wil hij wel meedoen.

Ik heb zelf de ervaring met een schuwe kat; zij was alleen aanhankelijk wanneer ze ziek was, maar zodra ze opgeknapt was liet zij zich niet meer zien en zeker niet aanhalen. Ik kan ook alleen maar vanuit die ervaring vertellen .
Wij hebben haar gelaten voor wat het was en lieten haar in haar waarde. Blissy is nooit echt aanhankelijk geworden maar ze komt steeds vaker bij ons beneden, slaapt bij Barrel (dat was vanaf het eerste moment helemaal goed) op mijn voeteneinde en komt soms zelfs een dikke aai halen . Kleine vooruitgangen waar we jaren over gedaan hebben .

Succes!

[beestenbende]

Tijd en geduld is op dit moment inderdaad het enige wat je kan doen. Het maatje wat je wat wilde katje heeft zal er uit eindelijk voor zorgen dat hij beter gesocialiseerd word. En het vertrouwen moet je winnen door hem zo veel mogelijk met rust te laten en te accepteren dat hij bang is. Mijn ervaring is dat dit na 1 a 2 maanden over is, hoewel ze altijd wat wantrouwig zullen blijven naar andere mensen toe.

[Nyncke]

Heb ook een zwervertje gehad, die heeft zich nooit laten aanhalen.
Leven en laten leven dacht ik en ze kreeg lekker te eten en een warm plekje om te slapen.

[sandy]

Inderdaad tijd en geduld en veel liefde, dan kom je een heel eind.
Zo'n katje zal altijd wel het schrikachtige in zich houden, dat heeft Jessie van ons ook maar als je de tijd neemt kan hij mischien nog wel de grootste kroelerd worden in de toekomst.
Veel aandacht geven, veel lief praten en als hij bv zit te eten kan je proberen hem voorzichtig te aaien.
Ik ging, omdat Jes zich verschool onder de dekenkist, plat op mn buik liggen en praatte ook veel tegen haar en aaide 'r voorzichtig, met name met eten wat ik haar daar gaf.
Ze rilde van angst bij elke aanraking maar ik heb volhard en toen ze na een week durfde op een stoel te slapen ben ik haar meer met rust gaan laten, dat gaf haar een veilig gevoel.
En veel spelen bouwt ook vertrouwen, maar doe alles met rust en een rustige stem, dan kom je er wel

O Jes durft trouwens, ze is nu bijna 5, beneden te komen als er visite is sinds een paar maanden.

[Gita]

Ze is misschien helemaal geen mensen gewend, wel andere katten vandaar dat de andere poezen geen problemen opleveren. En mensen zijn ook erg groot en vreemd als je ze nog nooit gezien hebt laten we wel wezen. En dan wil dat mens ook nog met die enorme handen aan je zitten, probeer het je maar eens voorstellen vanuit het oogpunt van het zwervertje. Zie tips hierboven om haar wat op haar gemak te stellen.

Op zich is het poesje nog jong dus je hebt best kans dat het (deels) goed komt. Sommige katten blijven altijd schuw naar (vreemde) mensen. Wat lief dat jullie haar niet op straat hebben laten staan.