Ik ben benieuwd hoe dit verder zal lopen, het lijkt wel een slechte soap ondertussen....
Hihi, ja ik had ook al de neiging mijn paspoort nog eens te checken of ik niet toevallig in Amerika ben.
De agent wou er geloof ik gewoon zo snel mogelijk vanaf. Tijdens het gesprek kwam hij steeds maar terug op die verwrongen manier waarop hij het recht zag. Ik heb het hem een spiekfijn uitgelegd hoe het wel zit. Aan het eind van het gesprek is die vrouw de kamer uit gelopen. Ik moest mijn jas nog aandoen (rotknopen!) Toen heb ik nog een kort gesprekje gevoerd met de man. Hij vertelde toen een verhaal van een andere zaak waar hij mee bezig was. Iemand die wel 10 verschillende soorten dieren had (geit, kat, hond, papagaai enzovoorts.) maar geen rooie cent had. Zijn volledige uitkering ging op aan het voer maar de man kon zijn dieren niet laten nakijken door de dierenarts. Uiteindelijk kwam het verhaal erop neer dat hij het met mij eens was dat de vrouw niet in staat is om voor de kat te zorgen omdat zij niet de middelen heeft de juiste zorg te geven. Ik denk dat hij dit niet heeft willen zeggen in het gesprek omdat die vrouw continu op het randje van uitbarsten zat.
Weet je wat het is. Ik betweifel de bedoelingen van de vrouw niet. Ik zeg niet dat ze een dierenmishandelaarster is of dat ze de wonden van de kat heeft toegebracht. Ik stel alleen dat de kat blijkbaar in haar zorg (dat claimt zijzelf) grote tekorten heeft gekend.
(Bijna) iedere dierenarts is bereid een betalingsregeling aan te gaan als je eerlijk verteld dat er op het moment niet zo veel geld beschikbaar is. Het feit dat deze vrouw de kat nog nooit heeft laten inenten is dus een kwestie van desinteresse ergo verwaarlozing. Dit feit bovenop de staat waar hij in is gevonden maakt dat ik (al zou ze kunnen beweizen dat de kat van haar is) de kat niet met een gerust hart aan haar terug zou geven. Dit heb ik ook aan haar gezegd:
"als ik nu de kat aan u zou overhandigen zal de kat hoogstwaarscheinlijk binnen een half jaar weer in de staat zijn waarin hij verkeerde toen wij hem opnamen"
Aan het eind van het gesprek was ze erg beledigd maar ik geloof dat ik ook wel een snaar heb geraakt. ze was stiller en ietwat tweifelachtig aan het eind van het gesprek. Ik hoop dat ze inziet wat ik bedoel.
Ook begon ze allerlij beloften te maken: "als ik hem terug heb laat ik hem natuurlijk gelijk chippen enzo" Ja daaaag! Pas als het kalf verdronken is, dempt men de put!
Nouja...
Leonie
.
.
Ik kan er verder niets meer mee. 
