Ik heb een kat van 16.5 jaar. Haar naam is Baby. Het is een heel erg lieve meid.
Op haar vijfde kreeg ze blaasontsteking en sindsdien is ze aan een blaasdieet. Daar is ze flink van gegroeid en op een gegeven moment woog ze een kilootje of 8/9. Uiteraard is de blaasontsteking nog wel eens teruggeweest, want ik ben nou eenmaal gek op mijn diertjes en mag ze graag verwennen. Fout natuurlijk
Sinds twee en een halve week is Baby aan het aftakelen. Ze was al begonnen met afvallen, maar dat gebeurt nou eenmaal op die leeftijd bij katten. Goed, ze begon ineens moeilijk en snel te ademen. Op woensdag stelde de DA een bloeddruk vast van 220/240. Kon het hartje slecht horen want er zat vocht in de borst. Plaspillen en fortekor meegekregen. En het ging stukje bij beetje beter. Op vrijdag terug voor controle en het klonk allemaal goed. Op maandag begon ze om de paar minuten naar de bak te gaan en te persen... en er kwam maar niets. De DA stelde blaasontsteking vast (voelde verder niets vreemds in haar buik) en ze kreeg een prik met antibiotica die 14 dagen werkt en met pijnstillers ging ik weer naar huis. Op donderdagavond begon ze weer om de paar minuten naar de bak te gaan en te persen. Op een gegeven ogenblik lag ze te hijgen met haar bekkie uit haar tong en doffe paniek in haar ogen. Weer ingeladen en naar de DA gegaan. Die voelde iets hards in haar buik, harde keutel in haar darmen, en ze kreeg een klysma en een vochtafdrijvende spuit. Geen pijnstiller, want die had ze die dag nog gehad. Ze heeft een paar keer wat over lopen geven die nacht... nog geen keuteltje geproduceerd. Die kwam vrijdagnacht...
Op zondagavond begon ze weer om de paar minuten naar de bak te gaan en te persen... en dus maar weer naar de DA. Deze voelde veel hard in de darmen en gaf haar een inwendig onderzoek in de anus...
Wederom is er een klysma ingegaan en een pijnstillend spuitje. Er zijn wel een paar van die harde keutels uitgekomen, maar moest ook weer spugen. En warempel, Baby leek weer op te knappen. Maandag was ze lekker levendig en at ook goed. En vandaag was ze weer een lusteloos hoopje. Ze likt wat aan haar blikvoer maar eet het niet op. Dus wederom weer naar de DA.Er zit nog steeds iets hards in de darmen, wederom een vinger in haar a.... en daarna een klysma. Ook nog een pijnstillend spuitje en we mochten weer weg. Vind haar nu minder opknappen dan de laatste keren. Heeft een klein beetje gegeten, maar ze is nog niet de ouwe...
O ja, toen hij haar met die vinger aan het onderzoeken was, deed ze heel vreemd met haar pootjes. Die namen de juiste stand niet echt meer aan. Normaal reflex is dat ze nooit dubbelgeklapt zullen staan, maar ze corrigeerde dit niet echt snel. Toen ze uiteindelijk de bak in mocht om weg te gaan, bleef ze liggen... Na een zetje ging ze er wel in maar oooo....
Morgen moet ik haar afleveren bij de dierenarts. Hij wil een foto gaan maken van haar rug. Denkt dat er misschien neurologisch iets niet in orde is. En als het dan nog steeds hard is in haar buik, gaat ie weer verder poeren...
Kijk, als ze er beter van wordt, prima, maar ik zie het nog even niet. Zal hem ook morgen op het hart drukken dat ie rustig aan moet doen, en anders maar even moet bellen.... Ik heb een kat gehad waar ik bijna een jaar mee aan het dokteren ben geweest en uiteindelijk heb ik 'm alsnog in moeten laten slapen, zonder dat ik wist wat hij had. En dat wil ik een kat nooooooooooooit meer aan doen! Het laatste stuk leven moet leuk zijn, en anders hoeft het niet meer.
O, Baby weegt nu nog zo'n 6.3 kg. Je begint nu ook echt te zien dat ze afgevallen is.
Maar goed, al die symptomen zo bij elkaar ziend, iemand enig idee wat dit zou kunnen zijn?
)