[Titel aangepast door Admin)
ik heb een poesje opgevangen van een vriend van ons. dit beestje was namelijk doodziek en ik zou het verzorgen. daarvoor was het poesje altijd heel erg saai, speelde niet en aanhankelijk. mager, vol wormen en vlooien, en ziek.
ik zei je moet nu naar de da gaan, anders gaat ze dood. wij naar de dierenarts, en ja ze bleek heel ziek. na een tijd in de bench te zijn bijgekomen (met veel liefde en aandacht), is ze nu schuw van aandacht en loopt ze weg als je tegen haar praat. ze krijgt 3 keer per dag te eten van mij. en ik pak haar dan op en zet haar ook terug bij het voer. als ik haar op schoot leg wil ze eigenlijk weg, maar als ik dan ff doorzet ligt ze lekker te spinnen.
nu weet ik dat terwijl ze ziek was ze toch wel het een en ander mee heeft gemaakt. hun zoontje vond het wel leuk haar overal in te stoppen.
mijn vriend wil graag dat ze hier blijft wonen, want zijn kinderen vragen er toch niet meer naar. ik heb nog een kitten rondlopen, deze is een echte slettebak en vind dus echt alles leuk. praat tegen ons en die twee spelen samen eten samen, en gaan zelfs samen op de kattenbak dus........................
maar wat moet ik nu doen om haar socialer te maken????????? ik weet het niet meer en eigenlijk is ze zoooooooooo lief.
Kitten socialer maken
Wat lief dat je die kat onder je hoede hebt genomen! Fijn dat ze nu weer helemaal beter is.
Ik heb eigenlijk maar 1 tip voor je; Wees heeeel geduldig. Probeer haar te paaien met wat lekkers. Gun haar gewoon rust als ze rust wil. En als ze gewoon rondloopt kun je haar proberen te lokken met een snoepje of een speeltje.
Ik wens je heel erg veel succes, en nogmaals; geweldig wat je voor deze kat hebt gedaan!
Ik heb eigenlijk maar 1 tip voor je; Wees heeeel geduldig. Probeer haar te paaien met wat lekkers. Gun haar gewoon rust als ze rust wil. En als ze gewoon rondloopt kun je haar proberen te lokken met een snoepje of een speeltje.
Ik wens je heel erg veel succes, en nogmaals; geweldig wat je voor deze kat hebt gedaan!
Inderdaad geweldig dat je dit doet! Echt onbegrijpelijk en heel triest dat dit soort zaken nog gebeuren met dieren!
Ik ben het helemaal met Muis eens dat je veel geduld moet hebben en heel veel liefde en aandacht moet geven, maar uit je berichtje blijkt wel dat er daar bij jou meer dan genoeg van aanwezig is
.
Het is heel fijn dat je zelf al een kitten hebt, want dat maakt het voor het nieuwe poesje een stuk makkelijker. Ze zal door met jouw kitten te spelen en om te gaan veel van diens gedrag overnemen en zo ook een stukje schuwheid verliezen.
Het is heel goed om veel tegen haar te praten, haar op schoot te nemen als ze dat toestaat en haar dan te aaien en haar snoepjes te geven.
Verder veel met haar spelen met speeltjes (bijvoorbeeld iets aan een touwtje of aan een stokje) helpt ook goed voor haar om haar schuwheid te overwinnen, want dan wordt ze nieuwsgierig en wil ze met het speeltje spelen en zo vergeet ze dat ze eigenlijk bang is.
Ook moet je haar met rust laten als ze genoeg van je aanrakingen heeft en niet steeds optillen als ze bijvoorbeeld lekker ligt te slapen of aan het spelen is.
Verder is het met schuwe katjes heel belangrijk om nooit achter haar aan te zitten en haar proberen op te pakken, want dan voelt ze zich opgejaagd en wordt ze steeds schuwer.
Als ze wat meer aan je gewend is zal ze waarschijnlijk vanzelf minder schuw worden en zal ze uit nieuwsgierigheid steeds vaker naar je toekomen om met je te spelen en om door je geaaid te worden. Wel kan het natuurlijk zijn dat ze altijd een beetje schuwer zal blijven dan je andere kitten, maar dat zal je dan moeten accepteren, aangezien ze helaas zo'n slechte start in haar leventje heeft gehad.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en ik wens je veel plezier met je nieuwe aanwinst.
groetjes,
Sandra
Ik ben het helemaal met Muis eens dat je veel geduld moet hebben en heel veel liefde en aandacht moet geven, maar uit je berichtje blijkt wel dat er daar bij jou meer dan genoeg van aanwezig is
.Het is heel fijn dat je zelf al een kitten hebt, want dat maakt het voor het nieuwe poesje een stuk makkelijker. Ze zal door met jouw kitten te spelen en om te gaan veel van diens gedrag overnemen en zo ook een stukje schuwheid verliezen.
Het is heel goed om veel tegen haar te praten, haar op schoot te nemen als ze dat toestaat en haar dan te aaien en haar snoepjes te geven.
Verder veel met haar spelen met speeltjes (bijvoorbeeld iets aan een touwtje of aan een stokje) helpt ook goed voor haar om haar schuwheid te overwinnen, want dan wordt ze nieuwsgierig en wil ze met het speeltje spelen en zo vergeet ze dat ze eigenlijk bang is.
Ook moet je haar met rust laten als ze genoeg van je aanrakingen heeft en niet steeds optillen als ze bijvoorbeeld lekker ligt te slapen of aan het spelen is.
Verder is het met schuwe katjes heel belangrijk om nooit achter haar aan te zitten en haar proberen op te pakken, want dan voelt ze zich opgejaagd en wordt ze steeds schuwer.
Als ze wat meer aan je gewend is zal ze waarschijnlijk vanzelf minder schuw worden en zal ze uit nieuwsgierigheid steeds vaker naar je toekomen om met je te spelen en om door je geaaid te worden. Wel kan het natuurlijk zijn dat ze altijd een beetje schuwer zal blijven dan je andere kitten, maar dat zal je dan moeten accepteren, aangezien ze helaas zo'n slechte start in haar leventje heeft gehad.
Ik hoop dat je hier wat aan hebt en ik wens je veel plezier met je nieuwe aanwinst.
groetjes,
Sandra
Eigenlijk ondersteun ik alles wat al gezegd is (hoewel ik niet zo'n snoepgever ben, ik ben meer een complimentengever 
), maar dit deed me even denken aan de Siamees die bij mijn ouders terecht kwam.
Het dier had vijf jaar lang alleen een zolder gezien voor ze bij hen kwam. En dan ook meteen in een huis met Bouvier en een andere poes: welcome to hell!
Natuurlijk schoot Minou bij elke gelegenheid direkt naar boven, een donkere en veilige plek opzoekend. Mijn ouders hebben dit gewoon laten gaan, máár ze namen haar, elke keer als zij boven waren (en dat was wel heel vaak 'gek genoeg'
) mee naar beneden.
Minou schoot dan wel weer per direkt terug de trap op, maar dat gaf niet.
Het heeft uiteindelijk ruim twee jaar geduurd eer ze het benedenleven accepteerde. Het duurde ruim een half jaar eer ze uit zichzelf de trap afliep. Wat ik daarmee wil zeggen is dat 'geduld hebben' heel makkelijk klinkt, maar dat het ook echt een lange adem behoeft.
En wordt ze toch niet echt die sociale kat als je had gehoopt, so be it. Maak je er niet te druk om, ook een karakter heeft invloed en niet alle katten vinden een schoot gezellig Je merkt vanzelf wel dat het goed is voor haar, echt waar.
Ik heb mijn katten nu ruim vijf jaar en ik heb het idee dat ze pas nu volledig zichzelf zijn. Eerlijk gezegd dacht ik dat ook na een half jaar hahaha. Ze blijven je verbazen, met veel liefde en respect voor hun karakter kom je echt een heel eind
Groetjes, Fram
), maar dit deed me even denken aan de Siamees die bij mijn ouders terecht kwam.Het dier had vijf jaar lang alleen een zolder gezien voor ze bij hen kwam. En dan ook meteen in een huis met Bouvier en een andere poes: welcome to hell!
Natuurlijk schoot Minou bij elke gelegenheid direkt naar boven, een donkere en veilige plek opzoekend. Mijn ouders hebben dit gewoon laten gaan, máár ze namen haar, elke keer als zij boven waren (en dat was wel heel vaak 'gek genoeg'
) mee naar beneden. Minou schoot dan wel weer per direkt terug de trap op, maar dat gaf niet.
Het heeft uiteindelijk ruim twee jaar geduurd eer ze het benedenleven accepteerde. Het duurde ruim een half jaar eer ze uit zichzelf de trap afliep. Wat ik daarmee wil zeggen is dat 'geduld hebben' heel makkelijk klinkt, maar dat het ook echt een lange adem behoeft.
En wordt ze toch niet echt die sociale kat als je had gehoopt, so be it. Maak je er niet te druk om, ook een karakter heeft invloed en niet alle katten vinden een schoot gezellig
Je merkt vanzelf wel dat het goed is voor haar, echt waar.Ik heb mijn katten nu ruim vijf jaar en ik heb het idee dat ze pas nu volledig zichzelf zijn. Eerlijk gezegd dacht ik dat ook na een half jaar hahaha. Ze blijven je verbazen, met veel liefde en respect voor hun karakter kom je echt een heel eind
Groetjes, Fram
Ik Wil Nu Aandacht En Geen Seconde Later!
Aldus mijn katten.
Aldus mijn katten.
Onze Dap is ook te vroeg bij z'n moeder weggehaald, en nu bang voor mijn vriend. Het gekke is, dat hij alleen 's avonds bang is. Er is niets raars voorgevallen tussen die twee, maar wel vervelend.
Nou gaan we 1 november verhuizen, en ben ik bang dat ie dan helemaal de weg kwijt raakt. Iemand nog tips?
Nou gaan we 1 november verhuizen, en ben ik bang dat ie dan helemaal de weg kwijt raakt. Iemand nog tips?
Dappie rules!
Een verhuizing is natuurlijk altijd enorm stressvol voor een kat, maar het helpt wel je katje zo laat mogelijk mee te verhuizen. Verder tijdens het leegruimen van je oude huis én het inrichten van je nieuwe huis een veilige eigen kamer ver van alle drukte aanbieden, bijvoorbeeld een logeerkamer (daar dan ook eten, drinken en kattenbak neerzetten). Pas na alle drukte de kat in de rest van je huis los laten lopen. En natuurlijk niet te snel naar buiten. Sterkte tijdens de verhuizing en hopelijk komt het weer helemaal goed tussen je kat en je vriend.
groetjes,
Sandra
groetjes,
Sandra