Pluisje, verhoogde nierwaardes

[mjverrijp]

Sophietje gaat altijd nog naar buiten, vindt dit ook heerlijk, zeker met mooi weer, maar ze is 16, dus gaat niet verder meer dan het bankje in de voortuin, daar zit ze iedereen in de gaten te houden die voorbij komt. Als ze niet naar buiten wil, voelt ze zich niet goed. dus ben ik blij als ze naar buiten wil. Maar je kan het inderdaad niet laten om constant aan ze te denken, ondanks dat je weet dat je alles doet wat maar mogelijk is
Wat dat aangaat maak ik me veel meer zorgen om de jongere katten ,van 2 en 3 jaar die gaan nog jagen op muizen etc. en verdwijnen regelmatig de polder in, en zie ik ze uren later pas weer terug.

Ina

[puksji]

Ik weet het niet precies meer, maar het tuigje zat goed, dat had ze nog om, iets met het lijntje.
Ik kan het gewoon niet helpen. Maar ik denk steeds ze had nu niet ziek hoeven zijn. En het is echt niet zo dat ik niet eerder bloed af liet nemen om geld uit te sparen. Ik hou zielsveel van mijn dieren en het mag wat kosten als het moet.
Het is altijd meer zo geweest dat ik pas naar een DA ging als er echt wat was. En verder eigenlijk nooit, meer omdat ik de stress van die dieren zo erg vind. En achteraf zijn er toch wel dingen geweest waarvan ik zeg, daar had ik toch mee naar de DA moeten gaan. En dat bezorgt mij nou dat schuldgevoel. Had ik maar dit, had ik maar dat... allemaal niet gedaan, en als ik het wel gedaan had,zou ik mijn lieve vriendinnetje niet zo snel moeten gaan missen.
Ik denk dat het ook meer een faalgevoel is, domme nalatigheid en ten koste van mijn dier.

Sorry dat ik zo negatief doe, maar het zit me weer even vreselijk hoog.

[Adriana]

lieve kattenvriendinnetjes, af en toe een dip, dat heb ik ook en dan zie ik de toekomst veel minder vrolijk... en nee/nee geen verdrietige verhalen lezen, daar zijn de vorige niertopics aan ten onder gegaan, daarom heet dit Pluisje.
wij voelen ons niet schuldig en 'had ik toen maar' is een beetje onzin. we zijn niet alleswetend en niet alles-voorziende.
we zijn in het hier en nu bezig met top-verzorging en knokken en blij zijn met de goeie dagen en met vooruitgang, als we die zien. en we hebben elkaar om te vragen en overleggen en daarom zijn we niet alleen.

bij mij werkt t het beste als ik in hoofdlijnen weet wat er te weten is, onwetendheid maakt mij erg onrustig en onzeker.. en ik denk dat we hier een aardig beeld hebben van wat er voor personeeltjes te weten is. met onze speciale tips+trucs en onderlinge opvang.
onze katzels zullen ooit ergens een keer aan overlijden en het is niet te voorzien hoe snel dat is en het is bekend dat om te beginnen met nierdieet en de juiste medicatie de vooruitzichten stukken beter kunnen zijn..

we gáán er voor, samen met onze lieve pluizebollekes, die het zo veel beter hebben omdat wij beter weten hoe we ze zo goed mogelijk kunnen verzorgen!

[Cerna]

Goed zo, Adriana! We gaan er inderdaad voor en liever geen droevige verhalen lezen......

Ik twijfel nog erg over Urémyl vanwege de alcohol. Noa had vanmorgen echter wel weer gespuugd; dat is de derde keer in een week. Waarschijnlijk de kipfilet (twee miezerstukjes), maar ze had er zo'n zin in en ze at het zo smakelijk op en dan is vrouwtje zo blij dat ze toch nog iets uit zichzelf eet.

Omdat het ureum drie weken geleden weer verhoogd was, had ik met de DA afgesproken dat we na een maand weer bloed zouden laten prikken (en bij blijvende verhoging een infuusje). Daarna ben ik gestopt met periactin en toen ging het goed; bijna drie weken niet gespuugd en dus werd de afspraak verzet naar over 6 weken controle. En nu dan drie keer in een week spugen. Hier wordt een mens niet vrolijk van. Wat zouden jullie doen? Toch maar vrijdag weer laten controleren (dat is dus toch na een maand) of het nog even aanzien?

[yana]

Ik snap je goed hoor, Puksji! Dat schuldgevoel heb ik óók! Was ik maar tussendoor gaan testen ipv na 2jr, was ik deze november maar al gegaan..Maar niemand zag aanleiding. M'n man niet, DA niet..Ze was superspeels, bleef op gewicht, vrolijk..Alleen ík had voorgevoel..Dom dat je dan niet luistert he naar jezelf..Maar dat doe ik bewust niet, omdat ik zo'n neuroot ben..Ik ken het onderscheid niet meer tussen onredelijke angst en terecht voorgevoel..
Adriana, ik probeer plas op te vangen, valt niet mee met lepel, en als ik dat breng vraag ik gelijk of foto's niet handig zijn. En vraag ik naar bloeddruk meten, Kalium en Fosfor. Nouja, niet ik, m'n man waarschijnlijk..

[patiani-guusje]

Annet ik zou het iid na een maand laten doen, bloedonderzoek, al is het maar voor je eigen gemoedsrust..
en dan kan er in ieder geval meteen actie worden ondernomen als het nodig is, met zoals je zelf al zei-een infuusje.

Wat kun je dan tobben he over je beestje
Hier een minder goede eter dit weekend, maar ook wij houden de moed erin

Ik denk dat we met schuldgevoelens niets op schieten en onze katten al helemaal niet. Helaas kunnen we niet alles weten en met wat we nu weten doen we ons uiterste best zoals Adriana al zei.
Dus kop op, schouders eronder, en houdt de moed erin!!

[Adriana]

Annet : k zie in het andere overzicht dat je tweemaal 3/4 Mac Samuel geeft en onze ervaring is dat het met heel veel minder ook goed werkt. zou dat missch niet te overwegen/proberen zijn?
ik weet dat er een hogere dosis op het flesje staat maar mijn uitgangspunt is altijd dat als het met minder ook werkt, dan liever minder. en missch vermindert dat het spugen. en ik weet uit bloedonderzoek dat het met heel veel minder ook prima werkt, bij Mo en zeker weten bij poes Mies.
k zou het bloedonderzoek nog even rustig aanzien en uitstellen naar 6 weken..
als je natvoer geeft dan kun je die urémyl erover doen, even laten staan om te laten verdampen en dan door prakken. k neem aan dat je het grootste deel van de alcohol dan kwijt bent.

ik heb hier nog geen nieuwe nierwaardes want hik aan tegen de echo's, dus weet niet of het indd effectief is. ze krijgen hier een kwart MacSam+gras (in easypill) en een paar klotsjes urémyl over Iams senior gevogelte. ze eten voor 80% Hills k/d brokjes en Happy cat nierbroks en 10 stuks RC renal.
Enzo moet aankomen en eet mee van de Iams en ook k/d zag ik laatst en hij krijgt daarnaast Happy cat senior en nog wat RC convalescence-pap.

[Adriana]

probeer plas op te vangen, valt niet mee met lepel, en als ik dat breng vraag ik gelijk of foto's niet handig zijn. En vraag ik naar bloeddruk meten, Kalium en Fosfor. Nouja, niet ik, m'n man waarschijnlijk..

yana, ken je onze truc met een pollepel? in de buurt van de kattenbak leggen en k hoop dat het snel lukt..
overleg met je da over de andere nierwaardes kan geen kwaad en missch zijn die gegevens er ook al wel. alleen fosfor ip is een speciale meting. en afhankelijk van waar in de polder zijn er alleen gespecialiseerde radiologen voor pkd-echo's.. die lijst hebben we. en je kunt sowieso vragen of een dergelijke snelle stijging bij een zo jonge katzel niet kan duiden op pkd als oorzaak en of je da naast de gebruikelijke nierfaalverzorging nog extra tips heeft..
en je kunt vragen of je da de indruk heeft dat de bloeddruk in orde is, dat hoeft niet onmiddellijk met een uitgebreide meting. maar als er twijfel bestaat, dan missch even overleggen..

[maij]

Kaya mag er morgen weer aan geloven. Wilde vorige week maar haar da had smiddag's geen dienst. Deze week wel.
Erg benieuwd wat haar waardes zullen zijn. Ze is in ieder geval vrolijk en actief eet meestal prima soms wat minder. Af en kotst ze maar over het algemeen ben ik dik tevreden.

Wat betreft thuis blijven.
Wij gaan sowieso vanwege de beesten niet snel samen met vakantie/weekeinde weg. Gezien Kaya zouden we dat nu denk ik helemaal niet doen maar ja de behoefte is er ook niet.
Ik zelf ben wel eens een nachtje weg en dan zorgt mijn vriend prima voor haar geeft dan ook haar medicijnen.
Maar we gaan gerust een dagje weg hoor is dan een beetje afhankelijk van de tijd van ons vertrek hoe vaak ze eten krijgt. Wij houden vreselijk veel van Kaya en de rest van de monsters maar ons leven draait niet alleen om de dieren.
Toen ik de diagnose van Kaya hoorde heb ik 4 dagen vrij genomen om afscheid te nemen en heb ik heel veel gehuild maar daarna bleek ze nog even te mogen blijven. Daar geniet ik van en ben ik erg dankbaar voor. Mijn kleine meid, wat zal ik haar missen als ze besluit te vertrekken.

Wat ik nog even kwijt wil.
Je kat heeft er niets aan als jij doodongelukkig gaat zitten zijn. Tuurlijk ben je van slag maar daarna moet je je juist voor je kat bij elkaar rapen en er voor gaan samen met hem/haar. Gewoon een zo gewoon mogelijk leven geven zonder gedoe.
Ik denk dat Kaya het heel lekker rustig vind als we er niet zijn. Geen mensen om zich heen die kijken waar ze is en hoe ze in haar velletje. Niet aan haar vacht trekken om te zien of ze niet uigedroogt is en vooral geen mensen die haar viezige medicijnen willen geven.

[Adriana]

voor jullie spannende dag morgen en ook ik ben erg benieuwd of de Homeonatura middelen werken.. k zal morgen mijn duimen laten draaien..
gelukkig is Kaya vrolijk en actief en steekt dus redelijk in haar vel. voer je nog steeds kattovit?

[Cerna]

Ook hier wordt geduimd voor een goede uitslag voor Kaya.

Ook ik durfde de (vooral) eerste maand geen voet buiten de deur te zetten. Dan werd ik zo onrustig. Maar het ging goed met Noa en langzaam maar zeker ging ik haar steeds minder als een patiënt zien. Na twee maanden ziektewet, durfde ik weer aan het werk (slechts 12 uur) en gaan we ook wel weer een middagje weg. Maar alles draait inderdaad om de katten en bij de minste verandering van gedrag (bij welke kat ook), schiet ik alweer in de stress.

Vorige week had Cerná keelontsteking (is gelukkig bijna over) en toen ik voor de tweede keer in drie dagen tijd bij de DA zat, heb ik na afloop eerst een potje zitten janken. Ik heb het gevoel dat het nooit meer op houdt.... Eerst Noa met de nieren, toen Amber aan het niesen die vervolgens iedereen aanstak en toen dat eindelijk weer beter ging, ging Amber spugen. Weer medicijnen, toen Cerná ziek. Milka is de enige die op dit moment geen medicijnen nodig heeft. Ik ben moe. Mensen zeggen dat ik niet meer moet afvallen, maar ik eet goed en toch komt er geen gram bij.

Soms wilde ik dat ik niet zoveel dieren had, dan had ik misschien ook niet zoveel kopzorgen.
Maar ik heb altijd veel dieren gehad en er was er wel eens eentje ziek, maar nooit iedereen tegelijk zoals nu.
Sorry, dat ik jullie met mijn sombere bespiegelingen lastig val, maar mijn omgeving snapt het niet. "Maak je toch niet zo druk om een paar beesten".

Wat betreft bloedcontrole: ik laat het afhangen van de komende dagen. Wanneer er voor vrijdag niet meer gespuugd wordt, wacht ik nog twee weken en anders laat ik vrijdag weer bloed controleren. Ja, voor mijn eigen gemoedsrust.

[MarjanR]

Uit je hier maar hoor Annet!
Het is dodelijk vermoeiend als je katten ziek zijn.
Je denkt er continue aan... tja, ik probeer het niet eens meer uit te leggen op het werk

Ik duim voor een mooie bloeduitslag voor Kaya

[mjverrijp]

Annet, ik zou ook a.s. vrijdag bloedonderzoek laten doen als ze nogmaals spuugt, misschien ook wel als dat niet gebeurt. Ook wel ,denk ik, mocht ze niet meer spugen , je weet nooit.
Schuldgevoel heb je allemaal wel eens, denk ik, of in ieder geval iets van had ik maar dit of dat gedaan.
Maar ik denk niet dat je iets had kunnen voorkomen.
Ik werk fulltime, en ik ben altijd blij als al mijn vier katten thuis zijn als ik thuis kom. zeker als het mooi weer is, en ze veel buiten zijn, ben ik bang dat ze aangereden worden, ( wat in het verleden nog al eens voorgekomen is).
Ik begrijp, dat jullie regelmatig bloedonderzoek laten doen, ik doe dat eigenlijk nooit meer. Sinds Sophietje een week weg is geweest, ze wilde echt niet meer mee naar de DA, (twee keer per week een infuusje,) ben ik niet meer met haar geweest tot vorige week, Toen heeft de DA gezegd dat mocht de waardes weer gestegen zijn , ze toch te oud is om weer met infuus te beginnen, ze dat niet meer zouden doen.
Dus ben ik erg blij dat het weer wat beter gaat en ze weer wat eet.

Ina

[puksji]

Soms wilde ik dat ik niet zoveel dieren had, dan had ik misschien ook niet zoveel kopzorgen.

Dat denk ik dus ook steeds vaker. Maar ja, je begint er aan...
Hier is het de laatste tijd ook steeds bal, zieke konijnen, zieke kippen, Sjimmie abces op zijn kop en nu Simba.
Ik merk zelf gewoon dat ik alleen maar bezig ben met Simba. Er gaat hier niets meer zoals voordat Simba ziek werd. Ook het gedrag van een van mijn andere katten is totaal veranderd. Puk, de jongste slaapt bij ons in de slaapkamer. ze is de enige die dat mag omdat ze ook braaf gaat slapen en niet gaat lopen rommelen 's nachts. Altijd als wij wakker worden 's morgens kruipt ze bij mij onder de deken, of soms al eerder. Dat doet ze nu helemaal niet meer, en ze doet helemaal anders tegen mij. Katten zijn gewoon heel gevoelig voor veranderingen.
En ik ben ook moe, alles is me op het moment teveel. Vooral mijn werk, waar ik iedere keer tegenop zie omdat ik dan ruim 10 uur van huis ben. Momenteel is het 1 a 2 dagen per week, maar de komende weken wordt dat veel vaker. En ik kan er nu ook niet meteen mee stoppen, hoe graag ik dat ook zou willen.

Ook ik ervaar dat er veel mensen zijn die het niet begrijpen dat je je zo druk kan maken om een dier. Mijn werkgever zei "het is maar een kat hoor". Dat je niet van dieren houdt, oké. Maar dat je bewust een opmerking maakt waarvan je weet dat je iemand kwetst
Dan hou je ook niet veel van mensen, denk ik dan.

Ina, ik laat ook geen bloedonderzoek meer doen. Ik zou niet goed weten wat ik met de uitslag moet, ze is, zoals ze is. Ik ga wel vanmiddag naar de DA voor een anabolen injectie en dan kijkt de DA haar natuurlijk wel verder even na en wegen.

[Adriana]

hoi Inge en Yana, maar wij begrijpen je wel hoor.. en het is sport om af te zeiken denk ik wel eens als je iets gevoeligs over een dier tegen andere mensen zegt. die hebben dan vaak geen huisdieren en/of weten niet goed hoe ze moeten reageren....
t kan helemaal bezit van je nemen, een ziek dier en de verzorging en het zorgen maken kan heel zwaar zijn. k hoop dat het op een moment wel een beetje went en minder wordt want constant zoveel stress en stenen in je maag is voor t personeel ook niet zo gezond en je lieve katzel schiet er niks mee op...
die weet alleen dat-ie zich goed voelt en lekker in zijn velletje zit en als-ie mindere dagen heeft..