6-jarige poes bij kater en kattin van 1,5 jaar

[Euforia]

Deze morgen toen ik me aan het klaarmaken was had ik de deur opengezet bij Nanou zodat ze wat kon rondlopen. Missy en Filou zaten beneden in de slaapkamer, met de deur gesloten.
Toen ik uit de badkamer kwam was Nanou beneden aan de deur van de living aan het krabben. Toen ik haar wilde gaan halen om terug naar boven te gaan begon ze te blazen naar me. Toen kroop ze onder de onderste trede van de trap.
Ik heb haar gedrag genegeerd en haar naar boven gelokt met een snoepje. ( Al is dat misschien toch haar gedrag belonen ?)
Boven heb ik haar dan een potje natvoer gegeven zodat ze braaf terug haar kamer binnenging. Voor Missy en Filou heb ik ook een potje natvoer gezet, dit op de hoek recht voor Nanou haar kamer.
Filou kwam zonder aarzelen van het potje eten. Missy durfde niet uit de living, maar heb haar dan toch kunnen lokken, en ze is tot aan de onderste trede van de trap gekomen, heb daar haar potje dan gezet.

Nanou voelt zich duidelijk al goed in huis, maar Missy probeert zoveel mogelijk de situatie te ontlopen.
Gisteren zat Nanou aan het vliegenraam met Missy op een meter voor haar, uiteindelijk heeft Missy een paar keer geblazen, maar uiteindelijk lag ze zich te kroelen in de zon net voor Nanou… Nanou zat aan het raam te krabben, maar verder geen geluid behalve een paar mauwkes..

Ik denk dat we nog heel veel tijd nodig zullen hebben voor Missy, zeker wanneer ze binnen in huis zijn. Kan ik hen hier in helpen ?

[castratenkoor]

Op dit moment zou ik de zaak vooral laten rusten. Nanou is net geopereerd en voorlopig nog niet stabiel en zichzelf. Echt er actief mee aan het werk gaan zou ik pas over 3-4 weken doen. Traplopen zal nog pijnlijk zijn voor Nanou, dus niet zo gek dat ze van pijn en spanning gaat blazen.

Haar dan naar boven lokken met wat lekkers is prima. Ik zie dat niet als het belonen van fout gedrag. Blazen is meest een kwestie van angst en onzekerheid.

Steek er vooral veel aandacht en liefde in de komende weken.

[Euforia]

Ik dacht dat Nanou doorhad dat Filou en Missy aan de andere kant van de deur zaten en dat ze daarom zo reageerde..
Ze krijgen alledrie veel aandacht en liefde hoor Maar ik vraag me gewoon af hoe ik Missy naar Nanou kan krijgen op een positieve manier. Het ontlopen is volgens mij ook geen goeie oplossing..
Nuja, uiteindelijk is het woensdag pas twee weken dat Nanou bij ons is, dus ik mag geen mirakelen verwachten
Eind november is mijn verjaardag, het zou het mooiste cadeau zijn als ik die avond in onze zetel met een dekentje en m'n drie poezen bij ons naar een filmpje kan kijken.. Zou dit mogelijk zijn denken jullie?

[Sifra]

Ja, als jij een filmpje aanzet en met een dekentje in je zetel gaat zitten.

[Cari]

Inderdaad, rust, rust, rust.........
Ik snap dat je ongeduldig bent en alles snel goed wilt hebben, maar dat gaat niet gebeuren. Nanou en Filou is niet zo'n probleem, maar Missy is doodsbang en een gemakkelijke prooi voor Nanou. En Nanou weet dat en zal haar zeker niet met rust laten.
Mijn advies is om Nanou nu gewoon een aantal weken alleen nog maar op haar eigen kamer te houden, totdat ook Missy in staat is zonder angst dichtbij de hor te komen en daar ook durft te eten. Pas als Missy zich weer helemaal zeker voelt, kan je weer een stapje verder.
Jijzelf kan verder gewoon even niets doen, alles wat je doet zal forceren zijn en dat werkt averechts.
Je kan Nanou beweging geven door regelmatig met haar te gaan spelen.

Ik zie net je berichtje... eind november? Ik heb er een hard hoofd in en raad je aan geen enkele streefdatum te hebben. Realiseer je dat je een heel moeilijk 'geval' in huis hebt gehaald en probeer te ontspannen .

[Euforia]

Ok dat is duidelijk.
Geen probleem, dan blijven we het zo verder aanpakken !

[Dinky]

Wat je nog wel zou kunnen doen is eerst Nanou borstelen en daarna Missy zodat ze naar elkaar gaan ruiken?
en/of elkaars mandjes omwisselen?
Op die manier raken ze wel meer bekend met elkaars geur

[nellebel]

en soms wonen katten samen in een huis wat goed gaat juist door elkaar te ontlopen. ik denk dat je er niet teveel op moet spitsen om straks gezellig met alledrie op de bank te zitten. elkaar tolereren in soms het hoogst haalbare. wil niet te pessimistisch klinken, maar vind wel dat ik reeel moet zijn. soms willen wij mensen meer als mogelijk is. stom voorbeeld is mijn man, die wilde altijd katten die gezellig op de schoot komen liggen. deden ze nooit. ook omdat hij te graag wilde en hierdoor gespannen en gefrustreerd raakte. nu zijn ze 3½ en sinds enkel weken ligt guusje regelamtig op zijn schoot en gijs altijd tegen hem aan op de rugleuning van de bank. mijn man heeft geleerd dat zijn wensen frustraties worden en hierdoor hij nog verder van huis is.

[Euforia]

Ja hoor , geen probleem, ik denk dat ik mijn wens wat ongelukkig uitgedrukt heb.
Elkaar tolereren is het eerste waar ik naartoe wil werken, de rest zien we wel
UIteraard zal ik niets meer forceren, ook met het oog op nanou haar operatie geweest.

[Euforia]

Vannacht heeft Missy voor de derde nacht op rij terug bij ons in de slaapkamer geslapen. (Dit deed ze niet sinds Nanou hier was.)
Vandaag wou ik eens uitproberen hoe dicht ze durfde komen.. Ik kon een snoepje geven in het zicht van Nanou. Toen ik in de badkamer was, kwam ze ook zonder angst. Nochtans moest ze hiervoor Nanou haar deur passeren dit mocht beloond worden met een beetje natvoer voor alle drie m'n pluisjes want geen van de die heeft vandaag geblazen of gegromd





Jullie kunnen je niet voorstellen hoe gelukkig deze minuutjes mij gemaakt hebben.

[Cari]

Zo gaat ie goed ! Wees blij met hele kleine stapjes en laat die stapjes geruime tijd 'inzinken', zodat ze gewoonte en normaal kunnen worden.

[Euforia]

Ja hoor , dank je

Ik ben zo blij dat we al zo "ver" zijn. Ik ben echt trots op m'n Missy dat ze dit vandaag zonder aarzelen gedurfd heeft.

Babystapjes

[Iza]

Wat fijn joh!

[nellebel]

gefeliciteerd met deze mijlpaal. jullie komen er wel

[Dinky]

Fijn dat er weer een stapje is gezet en Missy weer normaal gedrag gaat vertonen!