Acceptatie tussen katten (o.a. bij nieuwkomers)

De ene kat blaast en gromt (opeens) naar de ander. Soms van het ene op het andere moment om een (schijnbaar) onverklaarbare reden en soms als er een nieuwe kat/kitten wordt geintroduceerd.
Plaats reactie
Gebruikersavatar
Poezebal
Panter
Panter
Berichten: 456
Lid geworden op: 04 jan 2003 17:43
Locatie: ergens in drenthe
Contacteer:

Bericht door Poezebal »

Woefie zal zijn nestgenoot niet meer herkennen.
Klinkt heel raar maar vaak zijn ze dit (de moederpoes) na een dag of 3 al kwijt, omdat ze een andere reuk krijgen door het nieuwe thuis en ze hebben dan nog een kitten, dus missen de eerste dagen de kleintjes maar daarna is het klaar. Dit verschilt wel, maar het zal geen maand duren.

Oudere katten of die al veel langer bij elkaar zijn kunnen het wel hebben, ik ken gevallen en heb gehoord van gevallen waarin de katten elkaar gelijk opzochten en elkaar leken te herkennen, maar met zo'n jong diertje is dat eigenlijks niet voor de hand liggend.

Wat niet inhoud dat je er geen kitten bij kan nemen hoor.
Jonge katjes zullen vaak even een ruggetje opzetten, even blazen, maar vaak wint de nieuwsgierigheid en hobbelen ze al snel achter elkaar aan en zijn meestal al snel de dikste vrienden en spelen ze er lustig op los.

[Admin: bericht aangepast. Sorry Malou]
Ik ben in vorm :cool:. Rond is toch ook een vorm?
Achter elke traan van verdriet, zit een glimlach van herinnering..
Gebruikersavatar
Lies77
Poema
Poema
Berichten: 222
Lid geworden op: 17 mar 2006 16:55
Locatie: Kalmthout
Contacteer:

Woefie en Musti

Bericht door Lies77 »

Hoi,

het is dus zover. Woefie en Musti (Woefie's neefje van 1,5 weken jonger) zijn aan elkaar aan het wenneb.

Musti is heel nieuwsgierig en precies wel op zijn gemak. Licht wat te maffen. Ook af en toe wat wassen erbij. Maar Woefie weet precies niet echt wat ze er van moet denken. Had ze nog nooit horen blazen. Wist ook niet dat poezen echt konden grommen gelijk honden, maar daar ben ik ondertussen echt wel achter gekomen.

Ze zijn mekaar nog niet in de haren gevlogen. Maar er hangt hier toch wel een gespannen sfeertje. Benieuwd wat dat wordt.

Blijkbaar hebben ze er toch wel wat vrede meegenomen want ze liggen allebei met hun pootjes onder hen wat de doezelen en af en toe rond te kijken, wat te rekken en te strekken, geeuwen en alles daarbij. Maar Woefie houdt Musti wel erg in het oog. Hij moet geen stap verkeerd zetten.

Daarjuist was ze toch eens aan het rieken aan de zetel waar hij juist langs was gelopen.

Hmmm, we zullen het wel zien.

Wordt nog vervolgt.
Sandra1984
Huiskat
Huiskat
Berichten: 14
Lid geworden op: 08 aug 2006 16:34
Locatie: Breda
Contacteer:

Bericht door Sandra1984 »

Heb vandaag harry bij Noortje gezet.
Ze zijn de hele tijd al aan t spelen en stoeien. Je merkt wel dat ze wel aan t kijken zijn wie de baas is van de 2, maar verder spelen ze heel lief samen. Het gaat heel goed, ze blazen niet naar elkaar.
Harry is van begin juni dit jaar en Noortje van 13 april dit jaar..

Had verwacht dat Noortje wel moeilijk ging doen, maar het gaat heel goed.
Na een kwartier gingen ze eigenlijk al spelen. Ze eten en drinken samen en de kattenbak word ook gedeeld(de tweede staat er voor piet snot)
Gebruikersavatar
Lies77
Poema
Poema
Berichten: 222
Lid geworden op: 17 mar 2006 16:55
Locatie: Kalmthout
Contacteer:

Woefie en Musti

Bericht door Lies77 »

Tjonge jonge, wat is het hier een gromconcert. Vooral van Woefies kant. :???: Maar ja, da's degene die het hardst moet aanpassen. Musti is gewend van met veel katten samen te leven.

Het lijkt precies wel goed te komen ook al gaat het zeker nog even duren. Ze lopen nu al alletwee rond en Woefie is precies niet meer zo gespannen. Ze wil terug spelen en eten. :-P Dat was gisteren en vanmorgen nog wel even anders. Ze stond echt (bijna) letterlijk stijf van de stress. Ze heeft vanmorgen ook moeten overgeven en dat doet ze alleen als ze gestresseerd is.

Heb daarstrax met beiden proberen te spelen maar da's nogal lastig als Musti bang is van de muis die aan de hengel hangt. Hij heeft er uiteindelijk toch wel de lol van ingezien en begon al een heel klein beetje mee te doen.

Ik heb ze ook nog alle twee een speelgoedmuisje gegeven. Ik heb ze alle twee eens goed aan de vacht van 1 van de twee katten gewreven en dan de muis met de andere zijn geur aan hen tweeën gegeven. Heel voorzichtig werd er dan toch mee gespeeld.

Daarjuist allebei melk gekregen. Hebben op minder dan een meter afstand gezeten en er gebeurde niets. Behalve dan haastig de melk opdrinken. Musti is een echte vraatzak. Heeft zelfs Woefies restje opgelikt. Maar die eet sowieso niet echt veel.

Vanmorgen met Musti naar de da geweest. Goed voor hem, eens ontwormt en gevaccineerd. En Woefie kon eens een beetje op haar positieven komen. Heeft precies wel gewerkt want toen ik terug kwam was ze toch al wel wat rustiger. Niet meer zo op van de zenuwen.

Ach ja, die twee poezels zullen elkaar wel vinden. Nu nog proberen om ze alletwee de flodderbeesten die ze zijn te laten behouden en tis helemaal ok.

wordt vervolgd. :icon_shifty:
Gebruikersavatar
Lies77
Poema
Poema
Berichten: 222
Lid geworden op: 17 mar 2006 16:55
Locatie: Kalmthout
Contacteer:

Woefie en Musti

Bericht door Lies77 »

Hiep hoi, joehoe enz.:lol:

Die twee hier zijn vriendjes aant worden. Ze stoeien er op los. Naar elkaar meppen, precies tikkertje spelen, worstelen, enz. Bij dat worstelen is het soms wel een beetje hevig, ze slaan met hun klauwen en ze bijten elkaar dan ook, maar weten precies wel wat de grenzen zijn. Als er één piept, stoppen ze meteen. Om dan nog geen 5 seconden later terug te beginnen. Het is hier geen moment meer rustig.:roll:

Vandaag zijn ze heel de dag al alleen geweest :oops: en dat gaat blijkbaar prima. Vanaf gisterenavond zag je ze wat naar mekaar toekomen en we hebben ze dan ook alletwee beneden gelaten toen we gingen slapen. Geen kik van die twee gehoord en vanmorgen waren ze al (nogal heel erg ruw precies) aant spelen, dus het kon wel. Nu gaat het precies steeds beter met die twee. Ze volgen mekaar overal naartoe en dat is niet meer uit jaloezie of zo.

Gelukkig, want die grom- en blaasconcerten zijn maar niets.

Groetjes,

Woefie en Musti
en Lies :lol:
Gebruikersavatar
Yoeri
Huiskat
Huiskat
Berichten: 18
Lid geworden op: 19 sep 2005 12:39

Bericht door Yoeri »

Hoi,

heb al een hele tijd niet meer gepost hier, vooral dan omdat alles prima gaat met Roos en Isidoor. Ze tolereren mekaar en spelen regelmatig samen. Samen slapen doen ze niet maar dat moet ook niet. Het zijn alletwee echte lieverds en we hebben veel plezier met ze. Zo veel plezier dat we sterk overwegen om de kattenfamilie te laten uitbreiden. Isidoor en Roos zijn broer en zus uit hetzelfde nest, ze kwamen bij ons toen ze 6mnd en 1j waren. Nu zouden we graag een echt kitten hebben om het opgroeien te zien. Voorlopig is de grootste vraag: 1 of 2 erbij? Ik zou graag opnieuw broer en zus erbij nemen om het evenwicht te bewaren en omdat 1 kitten tov 2 volwassen katten 'benadeeld' is. Praktische problemen zullen we in't begin ook hebben want Isidoor en Roos kunnen buiten, ons idee was om de nieuweling(en) in de loop van de dag apart te houden en 's avonds ze samen te laten. Bijkomende vraag: hoe lang moet je wachten voor een kitten nr buiten kan/mag?

Groetjes,

Yoeri
Gebruikersavatar
Muis
Jaguar
Jaguar
Berichten: 615
Lid geworden op: 18 jan 2003 17:40

Bericht door Muis »

Wat fijn dat het allemaal goed gaat!!
Tja, 1 of 2 kittens... Ik denk niet dat het zoveel uitmaakt. Ik durf het niet te zeggen :oops:
Het is inderdaad wel verstandig om de nieuwkomer apart te houden als je er zelf niet bij bent. Pas als je zeker weet dat ze elkaar geaccepteerd hebben kun je ze bij elkaar laten.
En kittens zou ik niet naar buiten laten gaan. Ik zou daar toch wel mee wachten tot ze 10 maanden of een jaar oud zijn.

Succes!
woefie
Kitten
Berichten: 1
Lid geworden op: 10 sep 2006 21:53

Bericht door woefie »

Ik weet niet of mijn probleem al eerder besproken is, maar ik vraag het gewoon. Ik heb drie katten, twee van ongeveer 11 jaar, en 1 van 8 jaar oud. Mijn vriend heeft drie katten, twee van bijna 3 jaar oud, en eentje van ongeveer 11 jaar oud.
Nu gaan wij samenwonen, en ik maak me bij voorbaat al zorgen over al de katten in 1 huis. Het wordt wel een groot huis, maar toch.
Is er iemand die hier een tip voor heeft?
En ook heb ik een kat die zich niet laat oppakken. :oops: En dat is toch nodig als hij verhuisd moet gaan worden. Pilletje geven om rustig te werken kan niet, omdat hij deze niet op eet, en geen kaas of vleeswaren lust waar het pilletje in gedaan kan worden.
Ook hier iemand een tip voor? :?:
Gebruikersavatar
Sandra W
Tijger
Tijger
Berichten: 2500
Lid geworden op: 22 mei 2006 08:37

Bericht door Sandra W »

Ik kan me inderdaad voorstellen dat ze je hier grote zorgen om maakt, dat zou ik ook doen!

Dat oppakken is inderdaad een heel lastig probleem. Ik moet ook vaak moeilijke katten verplaatsen en heb daarvoor de volgende tips:
1. snel grote handdoek op de kat gooien en om de kat heen wikkelen. Lastig bij snelle katten;
2. lange handschoenen dragen en hem in het reismandje persen. Dit gaat niet bij echt agressieve katten;
3. een vangkooi of vangnet gebruiken. De dierenambulance of het plaatselijk asiel heeft ze te leen als je er om vraagt.
4. de kat in een kleine ruimte opsluiten en een reismandje neerzetten en dan hopen dat hij er in kruipt. Erg handig bij bange en schuwe katten.
Hopelijk heb je er iets aan.

Sterkte bij de verhuizing en het laten wennen van de katten. Het zal helaas heel wat stress geven bij jullie en jullie katten.

groetjes,
Sandra
Gebruikersavatar
sandy
Tijger
Tijger
Berichten: 1763
Lid geworden op: 30 sep 2003 14:04
Contacteer:

Bericht door sandy »

Ik heb Jessie destijds, toen zij echt naar de dierenarts moest, met een heel klein beetje blikvoer waar ze gek op is de korf in gelokt.
Achterin de korf gezet en toen ze er ver genoeg in was een kontje gegeven en razendsnel het deurtje dicht gedaan.
Voelde me vreselijk schuldig maar het moest, haar kreeg ik toen ook op geen enkele manier in de korf en optillen was ze nog te angstig voor. Mischien dat dat een optie is?
Als wij gaan verhuizen zal ik het met haar weer zo moeten doen, omdat zij compleet in paniek raakt als ik alleen al maar een voorzichtige poging waag.
The Older I Get, The More Everyone Can Kiss My Ass.
tzt8l3
Kitten
Berichten: 1
Lid geworden op: 29 sep 2006 15:00

Bericht door tzt8l3 »

Ik heb een bijzonder aanhankelijke brit van net 3 jaar oud die eigenlijk bijna de ganse dag alleen thuis is. Na zijn laatste verblijf in het kattenhotel zei de eigenares mij dat hij wat 'eenkennig' werd en niet tolereerde dat ze met een van de andere katten bezig was. Hij eiste gewoon alle aandacht op voor zichzelf en blijkbaar niet altijd even zachtzinnig. :twisted: Daarop heb ik min of meer besloten om een vriendje voor hem te zoeken. Het is opnieuw een brit, een kitten die ik mag gaan halen als hij 12 weken is. Ondertussen begin ik mij af te vragen of dat wel zo'n goed idee was. Niffy is echt erg aanhankelijk en ik ben bang dat hij dat niet meer zal zijn als er nog een kitten bijkomt. Ik ben ook bang dat hij het kitten niet gaat accepteren. Wat denken jullie? :icon_shifty:
Gebruikersavatar
Sandra W
Tijger
Tijger
Berichten: 2500
Lid geworden op: 22 mei 2006 08:37

Bericht door Sandra W »

Ik ben ervan overtuigd dat je kater hevig verontwaardigd zal reageren op de komst van deze indringer, maar de meeste katten accepteren kittens gelukkig uiteindelijk wel.

Je kater zal na alle stress waarschijnlijk (hopelijk) nog net zo aanhankelijk zijn, maar je hebt wel kans dat hij alle aandacht op blijft opeisen. Dan moet je gewoon alle aandacht goed blijven verdelenen en zeker in het begin niet alleen de kitten alle aandacht geven, want dat wordt je kater nog jaloerser.

O ja, zolang ze elkaar nog niet helemaal geaccepteerd hebben zou ik ze voor de veiligheid van de kitten niet samen alleen laten (zoals 's-nachts).

groetjes,
Sandra
Spichtje
Kitten
Berichten: 1
Lid geworden op: 31 aug 2006 20:36
Locatie: Amsterdam

poes blijft grommen en blazen naar nieuwe kater

Bericht door Spichtje »

Hallo,

Ik wilde graag het volgende voorleggen, in de hoop dat iemand nog tips of informatie heeft...

Sinds 2 maanden zijn we verhuisd, met onze 6 jarige poes, van een etagewoning naar een benedenhuis. Van de verhuizing leek ze niet zo veel last te hebben en de tuin vindt ze leuk, al zal ze geen echte buitenkat worden. Na een paar weken is er een kater aan komen lopen. We hebben vanalles geprobeerd om de eigenaar te vinden, maar dat is niet gelukt, en we zijn heel blij met hem. Maar onze poes is dat niet, wat in het begin natuurlijk normaal is, want ze is geen andere katten gewend, en wil ook haar plek verdedigen. Echt vechten is het nooit geweest, wel wat blazen en grommen daarom dacht ik dat het wel snel over zou gaan, maar nu een paar weken verder is er nog niks veranderd, integendeel, nu gaat ze er zelfs luid grommend op af en gaat voor het kattenluikje zitten zodat de kater niet naar binnen kan. De kater trekt zich er niet zoveel van aan, maar het is natuurlijk niet erg gezellig. Ik heb al een paar dingen geprobeerd, zoals rustgevende bach-bloesem druppels en feliway verdamper. Poes voelt zich er wel lekker door, maar als ze de kater ziet slaat dat meteen om.
Wat kan ik nu verder nog doen? Ik weet dat het tijd kost, maar het duurt nu wel erg lang. Moeten ze samen in een kleine ruimte?

De beestjes zijn beide geholpen.
Gebruikersavatar
Muis
Jaguar
Jaguar
Berichten: 615
Lid geworden op: 18 jan 2003 17:40

Bericht door Muis »

Geduld, geduld, geduld.... ;-) Helaas...

Misschien een paar tips;
- Probeer ze samen te laten eten, dat kan een "band" scheppen
- Probeer ze tegelijkertijd te aaien
- Probeer ze samen te laten spelen (bijv met een muis aan een hengel of zoiets)

En mocht het echt niet lukken... dan zal je een keuze moeten maken. Of beide katten houden of een ander baasje zoeken voor de kater.

Veel succes!
Gebruikersavatar
Sandra W
Tijger
Tijger
Berichten: 2500
Lid geworden op: 22 mei 2006 08:37

Bericht door Sandra W »

De meeste mensen combineren een oudere kat met een kittentje en daarbij gaat de acceptatie een stuk sneller. Het is echter niet onmogelijk om volwassen katten aan elkaar te laten wennen, maar het duurt vaak wel langer. Soms worden ze dikke maatjes, maar meestal blijft het bij het wederzijds tolereren van elkaar.

Ik denk dat je het allemaal prima aanpakt. Er is niet veel meer dat je kunt doen dan veel aandacht geven en vooral veel geduld hebben. Persoonlijk zou ik ze niet forceren door ze samen in een kleine ruimte te zetten, want dan kunnen ze niet weg en raken ze extra gefrustreerd.

groetjes,
Sandra
Plaats reactie