Ik ben Sanne
Ja een beetje... dat is eigenlijk met iedere medische ingreep zo. Zo ook met vaccineren. Aan cellen zitten, verwijderen/toevoegen verstoord altijd de chemische samenstelling. Het blijft een kwestie van voor- en nadelen afwegen.
Maar ik herken je gevoel heel erg. Je maakt je zorgen, weet van jezelf dat je je eigenlijk niet zorgen hoeft/moet maken maar je zal maar besluiten niks te doen en dan blijkt het foute boel, dus ga je op onderzoek om (troost)/ geruststelling te zoeken. Op internet zoeken geeft alleen maar meer onrust en stress (zo ook een forum als deze) want de horrorverhalen blijven beter hangen en geloof je eerder dan de geruststellende verhalen....dus aan het einde van de rit zit je jezelf op te vreten van de zorgen.
Je da om advies vragen en naar je hart luisteren zoals Dinie zegt. Want wat er ook mag gebeuren of in de toekomst nog gaat komen, je zorgt met hart en ziel voor je dieren en doet je best! Dus het komt altijd goed! Als je je best doet kan je jezelf niks kwalijk nemen toch? Bovendien kan je niets anders doen dan op een gegeven moment ergens vertrouwen in te hebben of een persoon te vertrouwen.
Mij lijkt jouw plan een super goed plan! En inderdaad heel goed dat je anderen ook laat voelen!
Oh en mocht het eventueel zo zijn dat je je schaamt voor jezelf dat je je zo veel zorgen maakt (dat heb ik altijd namelijk) wees niet bevreesd je bent echt niet de enige!
Zo ben ik een keer halsoverkop naar mn baas geraced met Louis omdat ik een gigantische bult in zn keel voelde!!.....het was zijn borstbeen....dat heeft me nog een jaar lang flauwe grappen gekost. Nooit verstandig om voor anatomisch onderzoek je eigen kat als praktijkvoorbeeld te gebruiken
