Fout van dierenarts kost mijn schattebout haar leven

[nellebel]

weet je, ik heb eigenlijk helemaal geen vragen aan hem. Wat betreft de medische toestand van mijn kat, geloof ik hem toch niet. En waarom hij dingen zo heeft gedaan, interesseerd me ook niet. ik hoef gee ngoedpraterij om wat hij haar heeft aangedaan.
Tuurlijk weet ik dat hij ook maar een mens is, en dat mensen soms fouten maken enz enz, maar dat is mijn verstand. Qua gevoel ben ik boos op hem, en dat zal nooit weggaan. Ik wil daar alleen geen energie meer insteken. Het is gebeurt, en we veranderen het niet meer.
Echter het feit dat hij belt zegt ook wel wat, en al zou ik er een andere kat mee kunnen redden omdat hij volgende keer beter nadenkt .....
Ik weet het niet, voelt als verraad naar mijn kat als ik met hem ga praten. Want qua gevoel blijft het de moordenaar van mijn kat. (ik weet dat dit gruwelijk klinkt).
Maar ik weet ook dat ik netjes zal blijven in gesprek en dat hij ook niet meer kan doen als excuses aanbieden. bah ,wat moeilijk.
Mijn man gaat proberen mee te gaan.

[Adriana]

als je volhardt in hoe je dit topic hebt genoemd, dan zul je het er nog heel erg lang heel erg moeilijk mee hebben. ik geloof niet en dat is op basis van je eigen informatie, dat je conclusie klopt en dat deze dierenarts je kat om zeep heeft gebracht.
waar ik je wèl volg is dat hij de kwaliteit van haar levenseinde mogelijk veel beter in de gaten had kunnen houden. en misschien veel duidelijker en eerlijker had moeten communiceren.
sommige dierenartsen proberen sommige baasjes te sparen en hen niet de hele waarheid te vertellen en zijn een beetje onduidelijk over de vooruitzichten.
dat loopt bij de baasjes vaak verkeerd af en we hebben op het Forum daarvan een paar voorbeelden.
hoe erg ook, ik denk dat een baasje altijd en onmiddellijk met de volledige ernst van de situatie geconfronteerd moet worden en als het dan later een beetje meevalt dan is dat beter dan de afdeling 'zachte heelmeesters'.

de vooruitzichten en levensverwachting voor jouw kat waren bij de eerste diagnose gewoon heel erg slecht..... het verloop had beter gekund maar dan was je ook met moeilijke beslissingen geconfronteerd geworden want wat dacht je van het doormaken van een eventueel chemo-traject met je geliefde huisdier ??

[nellebel]

Weet ik ,daarom botst mijn gevoel en verstand ook steeds.
Hij heeft wel degelijk fouten gemaakt die hij ook wil toegeven. En het gaat mij vooral om de laatste weken van haar leven, de onnodige pijn die ze heeft gehad. Als ze die pijn had moeten hebben vanwege de ziekte die ze had, had ik haar allang eerder later inslapen, want ik vind dat geen enkel dier zoveel pijn verdiend.

[Adriana]

nee en daar heb je helemaal gelijk en ik kan me je verdriet en ook boosheid daarover heel goed voorstellen. en ik ben bang dat je er heel veel van geleerd hebt en dat je nooooit meer relatief lang bij een dierenarts zult blijven hangen en het vertrouwen zal ook een stuk minder zijn... (zo werkt het in ieder geval bij mij..)
ik hoop toch dat het je zal lukken om het na dit gesprek (hoop dat het lukt om het bij te wonen) een beetje af te sluiten en het te laten rusten.
en de woede zal daarna nog regelmatig omhoog komen, ik ken het. één van mijn katten is gemold door een dierenarts met onnodige prednisolon-injecties en ik heb nog regelmatig last van razende woede, die daarover af en toe opborrelt.

[nellebel]

Ben jij wel bij die DA gebleven? Ik ben nu bij een andere, maar ben wel veel voorzichtiger geworden.
Ik ga het gesprek wel aan denk ik, maar alleen omdat ik hem de kand wil geven om het voor zichzelf uit te leggen en dan zal ik ook benomen dat ik hoop dat hij ervan heeft geleerd.
Voor mezelf vind ik het minder nodig, maar ja, voor het rouwproces misschien wel beter.
Boosheid maakt al meer plaats voor de leuke herinneringen aan onze kat. Kunnen we uren over kletsen wat ze allemaal uithaalde. We zegge nook vaak tegen onze flippie wat zijn grote zus ervan gezegd zou hebben of gedaan zou hebben.