
Knabbel komt als ik roep omdat ik hem steeds een knuffel geef als hij komt, een knuffel is altijd zijn beloning geweest en geenzins snoep of eten.
Als ik hem zou hebben mishandelt dan was hij al lang weggelopen, ik heb de tuin omheind om de vreemde katers buiten te houden niet om Knabbel binnen te houden.

In heel mijn relatie met Knabbel ga ik ervan uit dat ik niet meer ben dan hem en hij niet meer dan ik. Ik ben ervan overtuigd dat hij heus niet zo dom is als door mensen wordt aangenomen, hij weet maar al te goed als hij wat mispeutert. Zelfs een plantenspuitje gebruik ik al lang niet meer, gewoon nee zeggen en daarna verkondigen dat dat niet flink is, is voldoende. Gevolgd door een knuffel om alles te verzegelen

En zelfs dat is uitzonderlijk, het is hier zeker geen negatieve toestand.
Knabbel'tje is mijn beste maatje en wordt vervolgens ook zo bediend. Een kat heeft namelijk geen baasje maar een diender, toch?