Hallo
Het vrouwtje vond dat ik na al jullie lieve woordjes, draaiende duimen en enorme steun ook wel even zelf mocht toespreken. Nou ja, dat doe ik dan graag, wel goed luisteren dan he, want ik ben dol op aandacht
Zoals jullie dus weten ben ik een tijdje ziek geweest. Het vrouwtje heeft mij toen weer achter moeten laten bij zo'n meneer in een witte jas. Die meneer vond ik eigenlijk niet zo aardig, want die ging met een naald in mijn blaas! En dat deed ZEER! .. of nou ja...eerst eventjes, daarna voelde ik eigenlijk alleen een soort opluchting. Het vrouwtje was daar gelukkig bij en zij vertelde me dat die naald mijn plas uit mijn blaas haalde. Hm..vreemd, maar ik voelde me er al wel een stukje beter door.
Nou ja, en toen later waren er allemaal lieve mensen, net zoals mijn vrouwtje, maar dan ook in die witte jassen. Die gaven mij eten en gingen met mij kroelen enzo. Af en toe kwam er wel eentje om prikjes te geven of te kijken naar de naald die in mijn pootje zat.. infuus noemen ze dat geloof ik.
Weer later voelde ik me helemaal niet fijn. De witte jas meneer zei iets over een plasje dat in mijn buik lekte... snap ik niet, dat klopt toch niet? Daarna ben ik ineens gaan slapen dus ik weet niet wat er toen is gebeurd. Maar toen ik wakker werd, had ik ineens allemaal kale plekken! mijn mooie vacht, geruïneerd! Nou ben ik een stoere vent dus ik geef er niet zoveel om dat mijn vacht niet netjes zit...maar allemaal kale plekken?
Ik ging me daarna steeds beter voelen en ze waren allemaal héél lief voor me. Lekker eten, vers water, lekker kroelen... maar ik wilde toch erg graag naar huis.
Dus ik was hééél blij toen ik mijn vrouwtje weer zag en ik mee naar huis mocht!
Nu ben ik dus weer lekker warm thuis. Ik lig constant op schoot bij het vrouwtje. Lekker warm voor mijn blote buikje... willen jullie mijn oorlogswonden zien??
Kijk!! mijn nek!! een grote kale plek! Ik vraag me af wat ze daar hebben gedaan...het vrouwtje wist het ook niet
En een kale plek op allebei mijn voorpootjes! daar hadden van die kleine buisjes in gezeten waar water doorheen stroomde ofzo...dat 'infuus' ding
Brrr! koud, dus gauw een foto maken! mijn buikje, mijn mooie buikje, kaal! en er zit zo'n gek plekje op nu. volgens het vrouwtje mag ik ook niet aan dat plekje komen, daarom heb ik nu weer zo'n vervelende kraag om.
Kijk, hier zie je de kleine plekjes. Volgens het vrouwtje is de meneer in de witte jas daar iets aan het repareren geweest... ik snap het niet, maar ik hoop dat mijn haartjes snel weer aangroeien, brrr!
Het gaat nu in elk geval heel goed met me
Ik eet heel goed, ik drink wat -al gaat dat wat lastig met die stomme kraag- en ik slaap héél veel. het liefste bij het vrouwtje op schoot. vind ze vast niet erg. Ik was gisteren wel héél erg moe. Het vrouwtje wilde even opstaan, maar ik lag op schoot dus probeerde ze me wakker te maken, alleen sliep ik zó diep dat ik dus niet wakker werd. Vrouwtje schrok daar nogal van, raar vrouwtje. ze moet me gewoon laten slapen,simpel toch? Maar goed, uiteindelijk werd ik wel wakker en toen heeft ze me -na een grote knuffel- op het grote kussen gelegd. ook lekker warm!
Ik ben héél veel neusje-neusje aan het doen met mijn vrouwtje, dat vind ik fijn. Het vrouwtje moet dan ook altijd lachen. Ze probeerde er een foto van te maken, maar ik vind dat altijd zo interessant dat ik dan de andere kant op kijk.
Ik word weer moe, dus ik ga lekker nog even de oogjes dicht doen. Lekker warm op schoot...
Ik wil jullie nog heel erg bedanken dat jullie zo lief zijn geweest voor mijn vrouwtje de afgelopen 2 maanden en dat jullie zoveel voor me hebben geduimd en kaarsjes hebben gebrand
een neusje-neusje voor jullie allemaal!
een grote knuffel van mij, Mystic, en van mijn vrouwtje
bananendans!!
.
) ze hadden in elk geval 4 kleine sneetjes gemaakt, waardoor de plasbuis groter of losser ofzo werd, waardoor die in elk geval niet meer zo verkrampte en Mystic dus makkelijker kon plassen. (even goed nagedacht, en o ja, hij zei dat er een strictuur was ontstaan, dus een vernauwing in de plasbuis en die hebben ze geopereerd)
... "ik wil hier weg!" Ze vonden hem echt een enorm schatje en een echte kroelkont, maar het was duidelijk dat hij naar huis wilde 
