Inmiddels is hij er bijna 3 weken.
Door zijn drukheid merk ik dat Maggy hem soms probeert te ontwijken, om niet de pineut te worden.
Hij is erg volhoudend in zijn spel. Zelfs als Maggy niet wil en gromt of zelfs blaast, houd hij niet altijd op.
Met als gevolg een zwaar geïrriteerde Maggy en een onstuimige Benjamin.
Alhoewel ik het vermoeden heb dat hij haar taal steeds iets beter leert te begrijpen, want hij neemt steeds vaker afstand als ze aangeeft niet te willen.
Er komen ook af en toe van deze spelaanvallen dat ze wat minder vriendelijke lichaamshoudingen aannemen. Oren gekanteld en elkaar aanstaren. Vervolgens bespringt Benjamin Maggy, protesteert zij luid met kwaad klinkende miauwen, neemt ze hem in de houdgreep of gaat ze weg.
Maar dit is van korte duur, achteraf gaan ze beide hun eigen gang en laten elkaar met rust.
Dit gebeurd toch een stuk of 4 keer per dag en duurt misschien nog geen halve minuut.
Ik heb er moeite mee om te peilen of dit er simpelweg bij hoort.
Verder eten ze rustig, geen gedragsproblemen, goede kattenbak-etiquette en rennen ze 2 a 3 keer per dag wild achter elkaar aan (waarbij ze beide veel lol hebben).
Beide zijn lief en aanhankelijk en vertonen geen vreemd of gestresst gedrag.
Alleen dat Maggy zo kermt bij het stoeien is iets waar ik als leek me wat zorgen over maak omdat ik het niet helemaal begrijp. Mijn indruk is dat ze helemaal niet zo veel wil stoeien en zich op zo’n moment lastiggevallen voelt, of dat hij toch te lomp is en haar pijn doet.
Toch zijn ze altijd bij elkaar in één ruimte, geen van beide voelt de behoefte zich af te zonderen.
Ze zijn ook niet gefixeerd op elkaar. Benjamin let wel graag op Maggy als ze actief is, maar daar heeft hij de leeftijd ook nog voor. Hij kan ook heerlijk ergens anders mee bezig zijn.
Ik hoor graag jullie mening
