Nierinsufficientie
Kat met slechte nieren
Onze poes van ongeveer 17 jaar krijgt al een tijdje Fortekor en eet droge brokken van Hills (K/d) en een poedertje dat ik onder haar eten moet mengen. Dat krijgt ze onder haar vlees, maar dat vlees is gewoon blikjes voor senior-poezen (kleine blikjes en daarvan 1/3 per dag met het poeder onder gemengd). Is dit oké, dat ze dit eet en geen dieet-vleesvoer? Onze poes was altijd al een kieskeurige in haar eten en ze eet dus enkele dagen dit en dan weer niet meer. Dus dan moet ik weer overschakelen naar iets anders. Voor dieetvoer is dit niet zo evident. Dus doe ik het met ander voer uit blik van verschillende merken. Haar droge brokjes van Hills (wel dieet) eet ze heel goed en dagelijks! Ze is nu al een klein half jaar een nierpatientje en blijft 2,7 kilo wegen (was altijd maar max. 3,5 kg!). Ik hoop maar dat ze zo nog een tijdje mee kan!? Ze blijft binnen (al vele jaren) en ik ben vooral bang dat ze, als ze nu zou buitenraken, ze niet meer terug zal komen. Ik ben nu al bang voor het afscheid ...
Vele likje van onze lieve schat!
Mensen die katten haten zullen in een volgend leven terugkomen als muizen.
Mensen die katten haten zullen in een volgend leven terugkomen als muizen.
Hoi Tejo,
Ik heb ook een nierkat, Linus, hij is vier jaar oud (in het algemene topic over nierinsufficientie heb ik over hem geschreven). Linus is een Maine Coon, hij woog altijd 5,5 kilo, en opeens 3,5... hij at bijna niet meer. Bij nierkatten die heel mager zijn, maar voor alle nierkatten eigenlijk, geldt dat "verkeerd" eten altijd nog beter is dan niet eten. Het nierdieet voer is natuurlijk wel het beste..
Toen Linus zo mager was hebben we hem eerst astronautenvoer gedwangvoerd (Hill's a/d geloof ik?). Daarna zijn we het nierdieet gaan geven met de spuiten. Omdat dit spul best wel dik is (veel brokjes) pureer ik het nu eerst met een blender. Linus eet dit spul niet uit zichzelf. De droge brokjes eet hij wel, net als jouw poes.
Ik zou je poes toch zoveel mogelijk het nierdieetvoer geven. Het ontziet de nieren, dus dat is alleen maar goed. Omdat ze niet aankomt, zou ik bijhouden hoeveel ze eet op een dag. Een kat van 4 kilo moet 50 tot 65 gram eten geloof ik (staat ook op het pak). Zo veel is dat niet gelukkig
. Ze moet ook goed drinken, want nierkatten drogen snel uit. Wij geven Linus daarom nog altijd het blikvoer (met de spuit).
Ja, naar he, als je kat nierkat is wéét je dat het einde er echt een keer aankomt
. Maar de Fortekor is echt een heel goed medicijn hoor! Ze kan best nog wat jaartjes mee, vooral als ze niet zulke hoge nierwaarden heeft. Hoewel Linus echt abnormale waarden had, en ook nog steeds leeft 
.
Sterkte!
Wendy
Ik heb ook een nierkat, Linus, hij is vier jaar oud (in het algemene topic over nierinsufficientie heb ik over hem geschreven). Linus is een Maine Coon, hij woog altijd 5,5 kilo, en opeens 3,5... hij at bijna niet meer. Bij nierkatten die heel mager zijn, maar voor alle nierkatten eigenlijk, geldt dat "verkeerd" eten altijd nog beter is dan niet eten. Het nierdieet voer is natuurlijk wel het beste..
Toen Linus zo mager was hebben we hem eerst astronautenvoer gedwangvoerd (Hill's a/d geloof ik?). Daarna zijn we het nierdieet gaan geven met de spuiten. Omdat dit spul best wel dik is (veel brokjes) pureer ik het nu eerst met een blender. Linus eet dit spul niet uit zichzelf. De droge brokjes eet hij wel, net als jouw poes.
Ik zou je poes toch zoveel mogelijk het nierdieetvoer geven. Het ontziet de nieren, dus dat is alleen maar goed. Omdat ze niet aankomt, zou ik bijhouden hoeveel ze eet op een dag. Een kat van 4 kilo moet 50 tot 65 gram eten geloof ik (staat ook op het pak). Zo veel is dat niet gelukkig
. Ze moet ook goed drinken, want nierkatten drogen snel uit. Wij geven Linus daarom nog altijd het blikvoer (met de spuit). Ja, naar he, als je kat nierkat is wéét je dat het einde er echt een keer aankomt
. Maar de Fortekor is echt een heel goed medicijn hoor! Ze kan best nog wat jaartjes mee, vooral als ze niet zulke hoge nierwaarden heeft. Hoewel Linus echt abnormale waarden had, en ook nog steeds leeft .Sterkte!
Wendy
Hier nog een link (wel in het Engels) over hoe belangrijk het is om je kat te laten eten.
Hallo allemaal,
Even een update over mijn nierpoes Coco. Ze doet het nog steeds erg goed. Ze eet ontzettend goed van haar nierdieet (komt ons zelfs halen als we naar haar zin te lang in bed blijven liggen en zij daardoor te lang op haar eten moet wachten). Overgeven doet ze heel af en toe (niet vaker dan 1 keer in de twee, drie weken).
Ik merk ook wel aan een paar dingen dat ze slechter wordt. Ze slaapt veel en gaat wat al veel vroeger in de avond naar haar slaapplekje boven. Voorheen bleef ze de hele avond bij ons op schoot liggen. Haar vacht is nog steeds heel zacht, maar wordt wat 'ruiperiger', wat plukkiger, niet meer de gladde vacht van vroeger. Ook verliest ze de laatste tijd van die plukjes haar met een korstje eraan (klinkt vies zeg, haha). Herkent iemand dat toevallig?
In elk geval, het gaat goed met Coco, er is dus hoop voor de mensen die net hebben ontdekt dat hun kat nierproblemen heeft. Ik ben met Co niet bezig met dwangvoederen of vocht toedienen ofzo. Daar ga ik ook niet meer mee beginnen, als ze zo slecht wordt dat ze niet meer uit zichzelf eet of drinkt, dan is het einde oefening. Maar het lijkt erop dat het einde voorlopig nog niet aan de orde is! En dat terwijl ik een tijdje terug echt zeker wist dat ik haar moest laten inslapen.
Groetjes van een blije Desiree
Even een update over mijn nierpoes Coco. Ze doet het nog steeds erg goed. Ze eet ontzettend goed van haar nierdieet (komt ons zelfs halen als we naar haar zin te lang in bed blijven liggen en zij daardoor te lang op haar eten moet wachten). Overgeven doet ze heel af en toe (niet vaker dan 1 keer in de twee, drie weken).
Ik merk ook wel aan een paar dingen dat ze slechter wordt. Ze slaapt veel en gaat wat al veel vroeger in de avond naar haar slaapplekje boven. Voorheen bleef ze de hele avond bij ons op schoot liggen. Haar vacht is nog steeds heel zacht, maar wordt wat 'ruiperiger', wat plukkiger, niet meer de gladde vacht van vroeger. Ook verliest ze de laatste tijd van die plukjes haar met een korstje eraan (klinkt vies zeg, haha). Herkent iemand dat toevallig?
In elk geval, het gaat goed met Coco, er is dus hoop voor de mensen die net hebben ontdekt dat hun kat nierproblemen heeft. Ik ben met Co niet bezig met dwangvoederen of vocht toedienen ofzo. Daar ga ik ook niet meer mee beginnen, als ze zo slecht wordt dat ze niet meer uit zichzelf eet of drinkt, dan is het einde oefening. Maar het lijkt erop dat het einde voorlopig nog niet aan de orde is! En dat terwijl ik een tijdje terug echt zeker wist dat ik haar moest laten inslapen.
Groetjes van een blije Desiree
Hoi Desiree,
Wat ontzettend fijn dat het zo goed gaat met Coco! Goed dat ze uit zichzelf eet en drinkt.
Linus kreeg ook een wat plukkerige vacht toen het zo slecht met hem ging, heel veel klitjes kreeg hij ook (hij heeft lang haar). Maar ik heb geen plukken gevonden met korstjes er aan toen.
Wij dwangvoeren Linus nog wel, elke dag om de paar uur. Toen het zo superslecht ging moesten we dit wel doen om hem in leven te houden, we hadden toen nog de hoop dat hij uit zichzelf zou gaan eten. Nu, bijna 2 maanden later, doet hij dat nog steeds niet echt. Hij eet wel wat brokjes maar niet genoeg om hem in leven te houden. De rest spuiten we dus bij. Tja.. we zijn er eenmaal mee begonnen, en omdat hij nu echt best wel goed is (speelt weer, rent weer, is vrolijk) kunnen we het echt niet over ons hart verkrijgen om ermee te stoppen.
Ik heb wel nog steeds de hoop dat hij ooit weer wel uit zichzelf gaat eten. Tenzij het opeens slechter gaat. Als het goed is heeft hij nog steeds maar 20% nierfunctie, dus hoe lang we nog met hem hebben weten we niet. Maar we genieten gewoon van elke dag.
Het hangt denk ik ook van de kat af of je met dwangvoeren gaat beginnen. Stel dat Linus het echt verschrikkelijk zou vinden (dat vindt hij soms ook wel), dan is het natuurlijk een ander verhaal.
Groetjes,
Wendy
Wat ontzettend fijn dat het zo goed gaat met Coco! Goed dat ze uit zichzelf eet en drinkt.
Linus kreeg ook een wat plukkerige vacht toen het zo slecht met hem ging, heel veel klitjes kreeg hij ook (hij heeft lang haar). Maar ik heb geen plukken gevonden met korstjes er aan toen.
Wij dwangvoeren Linus nog wel, elke dag om de paar uur. Toen het zo superslecht ging moesten we dit wel doen om hem in leven te houden, we hadden toen nog de hoop dat hij uit zichzelf zou gaan eten. Nu, bijna 2 maanden later, doet hij dat nog steeds niet echt. Hij eet wel wat brokjes maar niet genoeg om hem in leven te houden. De rest spuiten we dus bij. Tja.. we zijn er eenmaal mee begonnen, en omdat hij nu echt best wel goed is (speelt weer, rent weer, is vrolijk) kunnen we het echt niet over ons hart verkrijgen om ermee te stoppen
. Ik heb wel nog steeds de hoop dat hij ooit weer wel uit zichzelf gaat eten. Tenzij het opeens slechter gaat. Als het goed is heeft hij nog steeds maar 20% nierfunctie, dus hoe lang we nog met hem hebben weten we niet. Maar we genieten gewoon van elke dag.
Het hangt denk ik ook van de kat af of je met dwangvoeren gaat beginnen. Stel dat Linus het echt verschrikkelijk zou vinden (dat vindt hij soms ook wel), dan is het natuurlijk een ander verhaal.
Groetjes,
Wendy
-
jenniegirl
- Huiskat
- Berichten: 30
- Lid geworden op: 16 feb 2007 07:58
Hoi Wendy,
Gelukkig is dwangvoeren altijd een beslissing die ieder persoonlijk voor zijn/haar eigen kat kan maken. En ik vind het echt goed van je dat je, wrsl omdat Linus er gewoon een heel goed leven door heeft, aan dwangvoederen doet (naar woord trouwens, dwangvoederen...).
Bij Co zullen wij er niet voor kiezen, maar ze is al oud (16 jaar op z'n minst) en heeft een respectabele leeftijd voor een kat. Bovendien hebben we het mooi gehad samen, sinds we elkaar in het asiel vonden, en ik wil niet dat het afloopt met gevechten. Want dat zou het worden, dwangvoeren van Coco. Ze is een felle donder, en als mevrouw iets niet blieft, dan blieft ze het ook ECHT niet. Knokken heb ik er niet voor over/wil ik haar niet aandoen. Maar nogmaals: respect voor jou hoor! Super dat het met Linus zo goed gaat!
Groetjes,
Desiree
Gelukkig is dwangvoeren altijd een beslissing die ieder persoonlijk voor zijn/haar eigen kat kan maken. En ik vind het echt goed van je dat je, wrsl omdat Linus er gewoon een heel goed leven door heeft, aan dwangvoederen doet (naar woord trouwens, dwangvoederen...).
Bij Co zullen wij er niet voor kiezen, maar ze is al oud (16 jaar op z'n minst) en heeft een respectabele leeftijd voor een kat. Bovendien hebben we het mooi gehad samen, sinds we elkaar in het asiel vonden, en ik wil niet dat het afloopt met gevechten. Want dat zou het worden, dwangvoeren van Coco. Ze is een felle donder, en als mevrouw iets niet blieft, dan blieft ze het ook ECHT niet. Knokken heb ik er niet voor over/wil ik haar niet aandoen. Maar nogmaals: respect voor jou hoor! Super dat het met Linus zo goed gaat!
Groetjes,
Desiree
Hoi Desiree,
Ach ja, op sommige moment is het dwangvoeren, en op andere momenten bijvoeren. Linus vindt het niet altijd even leuk, maar soms heeft hij ook wel een beetje trek gelukkig.
Ik kan me het helemaal voorstellen dat je er bij Coco dan niet voor kiest, ik zou het denk ik ook niet doen dan. Bij Lynx bijvoorbeeld, broertje van Linus, zou ik er ook niet aan moeten denken dat hij dit nodig zou hebben. Hij zou het denk ik niet accepteren. En inderdaad, als het einde dan echt komt dan wil je dat gewoon vredig laten zijn. Gelukkig gaat ze nog redelijk, en het is inderdaad een dame op leeftijd, dat is wel fijn
.
Linus gaat echt heel goed (op dit moment dan), hij speelt best wel fanatiek weer, drinkt soms zelf, eet af en toe ook zelf brokjes. We hebben nog steeds een stille hoop dat zijn eetlust terug komt. Maar zo niet, ook goed. Wij spuiten stug door .
Groetjes,
Wendy
Ach ja, op sommige moment is het dwangvoeren, en op andere momenten bijvoeren
. Linus vindt het niet altijd even leuk, maar soms heeft hij ook wel een beetje trek gelukkig.Ik kan me het helemaal voorstellen dat je er bij Coco dan niet voor kiest, ik zou het denk ik ook niet doen dan. Bij Lynx bijvoorbeeld, broertje van Linus, zou ik er ook niet aan moeten denken dat hij dit nodig zou hebben. Hij zou het denk ik niet accepteren. En inderdaad, als het einde dan echt komt dan wil je dat gewoon vredig laten zijn. Gelukkig gaat ze nog redelijk, en het is inderdaad een dame op leeftijd, dat is wel fijn
.Linus gaat echt heel goed (op dit moment dan
), hij speelt best wel fanatiek weer, drinkt soms zelf, eet af en toe ook zelf brokjes. We hebben nog steeds een stille hoop dat zijn eetlust terug komt. Maar zo niet, ook goed. Wij spuiten stug door .Groetjes,
Wendy
Niet zulk goed nieuws: Coco is vanmorgen ingeslapen. Ik vond haar vanochtend op de mat, met haar smoeltje in een plasje vochtbraaksel. Ze was misselijk, suffig en leek duizelig. Eigenlijk wist ik toen meteen al dat het einde oefening was. Ik heb haar op de bank gelegd en ben eerst even gaan douchen. Toen ik terug kwam bleek ze urine op de bank te hebben gelekt. Toen wist ik het zeker.
Gelukkig had vandaag onze eigen dierenarts praktijk (en niet een of andere zaterdagarts die ik niet ken). Ze was het met ons eens dat het einde verhaal was. Co heeft een zwaar slaapmiddel gehad en is in mijn armen in slaap gevallen, en pas na een uur, waarvan zo ongeveer een half uur zware coma, echt overleden.
Ik ben erg verdrietig, zal haar erg missen. De beslissing was echter de enige juiste. Daar zijn wij van overtuigd. En het is beter zo voor haar, want dit was zielig en kat-onwaardig. Ik ben vooral verdrietig omdat het zo jammer is, Co was echt een ontzettend goeie kat om in huis te hebben en ik ga haar aanwezigheid, haar knuffels en lekkere zachte buikie missen. Het is niet anders. Het is gebleken dat het van de ene op de andere dag om kan slaan, van het ene moment op het andere moment zelfs, want eerder vanochtend sprong ze nog in mijn armen voor aandacht. Een uur later lag ze op de mat.
Ik weet verder even niets meer te zeggen. Groetjes dan maar.
Desiree
Gelukkig had vandaag onze eigen dierenarts praktijk (en niet een of andere zaterdagarts die ik niet ken). Ze was het met ons eens dat het einde verhaal was. Co heeft een zwaar slaapmiddel gehad en is in mijn armen in slaap gevallen, en pas na een uur, waarvan zo ongeveer een half uur zware coma, echt overleden.
Ik ben erg verdrietig, zal haar erg missen. De beslissing was echter de enige juiste. Daar zijn wij van overtuigd. En het is beter zo voor haar, want dit was zielig en kat-onwaardig. Ik ben vooral verdrietig omdat het zo jammer is, Co was echt een ontzettend goeie kat om in huis te hebben en ik ga haar aanwezigheid, haar knuffels en lekkere zachte buikie missen. Het is niet anders. Het is gebleken dat het van de ene op de andere dag om kan slaan, van het ene moment op het andere moment zelfs, want eerder vanochtend sprong ze nog in mijn armen voor aandacht. Een uur later lag ze op de mat.
Ik weet verder even niets meer te zeggen. Groetjes dan maar.
Desiree
. Ook toch nog best plotseling he? Ik kan me voorstellen dat je heel erg verdrietig bent, zo'n lieve poes opeens weg Thanks...
Het is inderdaad heel plotseling gegaan, maar ik ben voor Coco blij dat het op deze manier gebeurd is. Ze heeft nu maar max 2 uurtjes geleden, stel je voor dat ze op een doordeweekse dag was ingestort en mijn vriend of ik haar pas na 8 uur gevonden zouden hebben. Dat blijft haar nu gelukkig bespaard... Ze is misselijk geworden en nog geen twee uur later gestorven in mijn armen.
Voor de mensen met een nierkat: geniet ervan, knuffel vaak met je poezel en zeg de dingen die je wil zeggen. Het kan van het ene op het andere moment voorbij zijn. Geniet van de tijd die jullie nog met elkaar hebben. Ik ben zo blij dat ik nog tegen Coco heb kunnen zeggen dat ik van haar hou en dat ze weet, en heeft kunnen voelen, hoe belangrijk ze voor me is geweest. Wie weet komt ze nog eens een keer spoken bij me... Lijkt me gezellig...
Het is inderdaad heel plotseling gegaan, maar ik ben voor Coco blij dat het op deze manier gebeurd is. Ze heeft nu maar max 2 uurtjes geleden, stel je voor dat ze op een doordeweekse dag was ingestort en mijn vriend of ik haar pas na 8 uur gevonden zouden hebben. Dat blijft haar nu gelukkig bespaard... Ze is misselijk geworden en nog geen twee uur later gestorven in mijn armen.
Voor de mensen met een nierkat: geniet ervan, knuffel vaak met je poezel en zeg de dingen die je wil zeggen. Het kan van het ene op het andere moment voorbij zijn. Geniet van de tijd die jullie nog met elkaar hebben. Ik ben zo blij dat ik nog tegen Coco heb kunnen zeggen dat ik van haar hou en dat ze weet, en heeft kunnen voelen, hoe belangrijk ze voor me is geweest. Wie weet komt ze nog eens een keer spoken bij me... Lijkt me gezellig...
Lieve Desiree,
Sterkte nog bij het verlies van jouw Coco!
Ik heb ook een 'ouwe' nier-kat (minstens 17 jaar) en sinds een paar maandjes staat ze op Fortekor. Ik hoop dat ze nog lang bij ons mag blijven, maar als het einde daar is, hoop ik voor haar dat het ook zo snel mag gaan als bij jouw Coco. Niet meer te veel lijden en afzien.
Nogmaals veel sterkte!
Sterkte nog bij het verlies van jouw Coco!
Ik heb ook een 'ouwe' nier-kat (minstens 17 jaar) en sinds een paar maandjes staat ze op Fortekor. Ik hoop dat ze nog lang bij ons mag blijven, maar als het einde daar is, hoop ik voor haar dat het ook zo snel mag gaan als bij jouw Coco. Niet meer te veel lijden en afzien.
Nogmaals veel sterkte!
Vele likje van onze lieve schat!
Mensen die katten haten zullen in een volgend leven terugkomen als muizen.
Mensen die katten haten zullen in een volgend leven terugkomen als muizen.
21 
, wat een fijne leeftijd voor een kat. Maar natuurlijk houden jullie hem het liefst nog even bij jullie. Weet je nog de waarden uit je hoofd? Linus, onze Maine Coon kat van 4, had creatinine 863 (normaal tot 112 dacht ik?) en ureum 45 (normaal ook veel lager, ik weet het niet meer precies). De dierenarts dacht dat hij binnen een week wel dood zou zijn. Dat was begin februari.
We hebben binnen drie dagen een bloedtest gedaan, een echo van zijn nieren laten maken en een blaaspunctie laten doen (urinetest). Daar bleek een nierbekkenontsteking uit. Hij krijgt voor de rest van zijn leven fortekor (zou voor jullie kat ook iets zijn denk ik, daar kan je ook bij oude katten de leefkwaliteit verbeteren). Hij is toen zes weken op antibiotica gezet, en het ging eigenlijk steeds beter. Tot we vorige week donderdag stopten, toen ging het 2 dagen goed, en daarna weer super slecht. Sinds eergister hebben we weer antibiotica, en nu gaat het weer beter (hoewel het gister echt belabberd ging). Het schijnt een hardnekkige, moeilijk te bereiken, ontsteking te zijn. Maar hopelijk helpt deze kuur wel.
Liefs,
Wendy
, wat een fijne leeftijd voor een kat. Maar natuurlijk houden jullie hem het liefst nog even bij jullie. Weet je nog de waarden uit je hoofd? Linus, onze Maine Coon kat van 4, had creatinine 863 (normaal tot 112 dacht ik?) en ureum 45 (normaal ook veel lager, ik weet het niet meer precies). De dierenarts dacht dat hij binnen een week wel dood zou zijn. Dat was begin februari.We hebben binnen drie dagen een bloedtest gedaan, een echo van zijn nieren laten maken en een blaaspunctie laten doen (urinetest). Daar bleek een nierbekkenontsteking uit. Hij krijgt voor de rest van zijn leven fortekor (zou voor jullie kat ook iets zijn denk ik, daar kan je ook bij oude katten de leefkwaliteit verbeteren). Hij is toen zes weken op antibiotica gezet, en het ging eigenlijk steeds beter. Tot we vorige week donderdag stopten, toen ging het 2 dagen goed, en daarna weer super slecht. Sinds eergister hebben we weer antibiotica, en nu gaat het weer beter (hoewel het gister echt belabberd ging). Het schijnt een hardnekkige, moeilijk te bereiken, ontsteking te zijn. Maar hopelijk helpt deze kuur wel.
Liefs,
Wendy
Ja, primeran, of primerid (speciaal voor dieren) werkt heel goed tegen de misselijkheid. De fortekor ondersteunt de nieren, als je dan ook nierdieet geeft, is dat een behoorlijke verlichting voor de nieren. Linus was gister ook straalmisselijk, echt zo erg dat we het niet meer zagen zitten. En nu eet hij al de hele dag door , alsof er niets aan het handje is... heel raar.
Ik kan alleen maar zeggen, lees dit topic goed door, zoek op nieren en katten op google, dan weet je een beetje wat je kan verwachten. En wat je je ook moet afvragen, willen we het gevecht (als het een gevecht is) van dwangvoeren aan, die laatst weken (maanden?), of willen we dat niet. Wij geven Linus vrij makkelijk dwangvoer, en hij doet het er goed op, dus voor ons is de keus makkelijk. In moeilijke periodes geven we 2 spuiten Hill's K/D, om de 2 a 3 uur. En dan ook nog 1 keer om 3 uur 's nachts. Omdat ik nog studeer kan dat makkelijk, maar ja, niet iedereen zit ook in dezelfde situatie.
Vocht is trouwens erg belangrijk, dit verdunt alles, dus zorgt er ook voor dat poes zich beter voelt. Verder misschien lactulose voor het poepen, dat is ook vaak lastig.
In ieder geval veel sterke!
Liefs,
Wendy
, alsof er niets aan het handje is... heel raar.Ik kan alleen maar zeggen, lees dit topic goed door, zoek op nieren en katten op google, dan weet je een beetje wat je kan verwachten. En wat je je ook moet afvragen, willen we het gevecht (als het een gevecht is) van dwangvoeren aan, die laatst weken (maanden?), of willen we dat niet. Wij geven Linus vrij makkelijk dwangvoer, en hij doet het er goed op, dus voor ons is de keus makkelijk. In moeilijke periodes geven we 2 spuiten Hill's K/D, om de 2 a 3 uur. En dan ook nog 1 keer om 3 uur 's nachts. Omdat ik nog studeer kan dat makkelijk, maar ja, niet iedereen zit ook in dezelfde situatie.
Vocht is trouwens erg belangrijk, dit verdunt alles, dus zorgt er ook voor dat poes zich beter voelt. Verder misschien lactulose voor het poepen, dat is ook vaak lastig.
In ieder geval veel sterke!
Liefs,
Wendy