Pluisje, verhoogde nierwaardes

[castratenkoor]

Heel veel sterkte Sandra!

[Adriana]

vandaag erg verdrietige dag en zwaar waar jullie door heen moeten en ik ben in mijn gedachten bij jullie. rationeel staat het keurig op een rij maar emotioneel is het zo vreselijk tegenstrijdig. maandenlang gestreden met topverzorging en dan moet je ineens zelf een zo tegenstrijdige beslissing nemen en haar loslaten en laten gaan. het is hier nog vers, nog maar een half jaartje geleden maar het voelt als gisteren. ik leef met jullie mee en doe een zachte knuffel over Kaya's bolletje en wens je heel veel sterkte..

[Cerna]

Bij Patiaan is het crea gestegen van 230 vorige keer (212) naar 297 nu. Baal er eerg van betekent dus dat de infuusjes hun werk niet genoeg doen. Hier nu het advies 150 ml te geven ipv 100 ml, per dag dus. Ureum heeft de Da niet getest, terwijl ik hier wel om vroeg. Beetje jammer... Fosfor en kalium ws ok. Ook kreeg ik het advies weer met de anti misselijkheidspillen te beginnen, al merkte ik in het weekend weinig verschil.
Zijn gedrag is best ok, redelijk actief op momenten dat hij wakker is. Toch meegenomen naar de tuin afgelopen weekend, en hij lijkt t daar wel naar zijn zin te hebben.

Balen dat de crea ook weer gestegen is! Maar wanneer Patiaans gedrag op dit moment best OK is, dan is dat toch ook weer een lichtpuntje? En de andere waardes ook goed, en Patiaan zit nog steeds dik onder de waarde van Noa (laatste keer 394), dus ik zou zielsgelukkig zijn met zo'n uitslag!

Noa slaapt op dit moment overdag ook erg veel, maar is 's avonds zeer actief. Gisterenavond vonden we het om 10 uur welletjes en daar was ze het niet mee eens. Ze ging voor de deur zitten jubelen (is een heel hoog sopraantje; lijkt wel een kittenmiauwtje), liep de kamer in en weer terug naar de buitendeur en hield dit een half uur vol. Steeds maar heen en weer lopen en wanneer ik vroeg "Wat wil je dan?" (stomme vraag, vrouwtje!), dan begon ze nog hoger te jammeren. Oh, en dan is het zo moeilijk om zo'n "zielige" kat te weerstaan!

Eten gaat nog steeds erg goed, al wordt de loop naar de Exigent brokjes steeds frequenter en ik weet niet of ik dat nou moet verbieden. Eiwit is 32 procent, maar ze eet er maar zo weinig van (misschien 25 brokjes op een dag), dat kan toch niet erg schadelijk zijn?
Ik ben zo blij dat ze zelf weer wat meer eet en wegzetten is geen optie, dan raakt Amber weer van de leg.

[maij]

Met tranen in mijn ogen heb ik jullie berichtjes gelezen. Het meeleven van jullie doet me heel erg goed en is hartverwarmend.

Vanmiddag om 14.55 zijn we naar de DA gegaan en hebben afscheid genomen. Nu is haar lijf hier en kunnen de andere katten afscheid nemen. Daarna brengen we haar naar het crematorium.

Natuurlijk zal ik hier af en toe komen kijken. Hopelijk nooit meer met een kat die ook dit probleem heeft maar gewoon als toeschouwer.
Ik ben heel dankbaar dat ik jullie heb gevonden en mede dankzij jullie ben ik instaat geweest Kaya een mooi aantal maanden te geven. Bedankt allemaal!

@Cerna,
Je weet dat het niet perfect voor haar is maar ze eet dit uit zichzelf en wellicht versneld het alles een beetje. Vraag je af of het zin heeft je hier druk om te maken en of je Noa er een plezier mee doet.

Kaya heeft gisteren en vandaag brokjes gehad die ze anders nooit zou krijgen. Die at ze gewoon op zonder gedoe.

Wij (jij, ik en iedereen hier) houden van onze katten en willen ze het liefst zo lang mogelijk bij ons houden. We proberen ze zo goed mogelijk te verzorgen en doen wat binnen ons vermogen ligt om te gezond te houden of in ieder geval niet slechter te laten worden. De vraag is hoever moet je daarin gaan. Zolang het eten van die brokjes binnen de perken blijft zou ik heel blij zijn dat ze zelfstandig brokjes eet.

[Cerna]

Lieve Sandra, het moeilijkste moment is voor jou nu achter de rug (tenminste voor mij was altijd het nemen van de beslissing en dan de uiteindelijke euthanasie het meest vreselijke). Daarna is er alleen nog maar verdriet en uiteindelijk berusting en acceptatie. Maar ook opluchting dat de beslissing genomen is.

Ik heb vorig jaar een boek gelezen over Animals and the afterlife waarin verhaald wordt over dieren die na hun dood nog een tijdje bij de eigenaar blijven. Een kat die altijd op het voeteneind sliep en na haar dood merkt het vrouwtje dat het nog steeds zwaar is op het voeteneind, ze voelt en het voelt er warm aan. Maar ze ziet niets. Toch voelt ze dat de kat in haar omgeving is..........

En zo staan er tientallen verhalen in. Zo wonderlijk. Maar ook heel geloofwaardig! En heel troostrijk. En helemaal niet zweverig.
Soms zie ik trekjes terug in katten van katten die overleden zijn (zo is Cochi qua gedrag een complete afspiegeling van Flora) en heeft Milka heel veel van Tabitha. Het kan toeval zijn, maar wij noemen hen altijd de reïncarnatie van........

Ja, ik ben ook blij dat Noa deze brokjes eet want dat geeft aan dat er nog niets mis is met haar eetlust. Dat ze alleen het nierdieet niet zo graag eet (al eet ze Trovet wel op tijdens het spuitjevoeren en meestal ook zonder protest).
Gisterenavond hebben we Noa gewogen want mijn man vond dat ze een brede rug kreeg. Ze weegt nu 3,8 kilo! En is dus sinds het spoelen (11 maart) al weer 3 ons aangekomen. Dat is toch een heel goed teken?!

Dadelijk komt het definitieve afscheid van jullie lieve Kaya. Ook nu weer sterkte gewenst. Wij hebben onze katten altijd begraven op de dierenbegraafplaats, maar toen Tabitha in 2007 overleed hebben we haar laten cremeren en nu staat haar urntje in de boekenkast vlakbij het mandje waar ze altijd in sliep en is ze toch nog een beetje bij ons.

[mjverrijp]

Sandra, heb een hele dag aan jullie moeten denken. Dat je op zo'n mooie dag afscheid hebt moeten nemen van Kaya.
Ik zat vanmiddag in de tuin met mijn zieke kat hard spinnend op schoot en was erg dankbaar dat ze het relatief gezien nog zo goed doet, maar zie inderdaad met angst en beven het moment tegemoet waarop ik zo'n beslissing moet nemen.
Heb daar bewondering voor.
Ik heb ooit een kater in moeten laten slapen omdat hij aangereden was, maar toen had ik geen tijd om daar over na te denken en had ook geen andere keus.
Dat maakt het niet minder erg, maar voordat ik er erg in had was hij al overleden en was ik met hem onderweg naar het crematorium.
om zelf die beslissing te nemen en een dag en tijd te bepalen lijkt mij verschrikkelijk.

Sterkte de komende tijd

Ina

[yana]

Sandra wat erg...wat zullen jullie haar missen, lieve Kaya..
Ik geloof erin dat ze naar een betere plek gaan, naar de hemel. En dat heb ik Rosa ook al gezegd, en Sevje vorig jaar. Dat ze niet bang hoeft te zijn, of zich groot hoeft te houden voor ons. Ik zeg altijd dat als ze niet meer kan dat het dan goed is....Ze verstaan geen abn natuurlijk, maar voelen wel wat ik bedoel denk ik. Je hebt gedaan wat je kon, en het beste voor haar gedaan. Sterkte..
Wat een kloteaandoening is dit toch..
Ieder van ons zit hier tegenaan te hikken. Elke dag weer..een tijdbom..we weten hoe het voelt..

Rosa lust niks lekkers van snoepjes of wat ook. En beste werkt nog water na de pil. Anders weigert ze gewoon te slikken, wat je ook wrijft onder haar kinnetje..

[castratenkoor]

Sandra sterkte met de leegte die achter blijft en met het wegbrengen naar het crematorium.

[patiani-guusje]

Sandra, ook ik heb veel aan jullie gedacht vandaag, wat zal dit moeilijk zijn geweest. Het is inderdaad iets waar we allemaal bang voor zijn, we weten dat het moment ooit gaat komen. Helaas nu voor jullie lieve Kaya, en ook nog veel te vroeg... Wel "fijn" dat ze nu nog even bji jullie is, en jullie alle rust afscheid kunnen nemen. De foto's die je op de site hebt gezet braken overigens mijn hart, kreeg er tranen van in mijn ogen. Zelfs voor mensen die Kaya niet kenden is heel duidelijk te zien dat ze zich echt heel ziek was, wat dat betreft hebben jullie de juiste beslissing genomen.Maakt het niet minder moeilijk maar ze heeft nu haar welverdiende rust. Heel veel sterkte nogmaals!

Hier zit de angst er goed in nu, door wat Sandra nu meemaakt met Kaya. De realiteit is toch dat het opeens erg snel kan gaan. En dat spoelen met infusen op een gegeven moment niet meer helpt.
Het blinde vertrouwen wat ik hier in had, is verdwenen, ook omdat het crea weer is gestegen.
Hier nog steeds een kat die niets anders eet dan kattensnoepjes, en die veel "smakt en likt"met zijn bekje wat volgens de DA duidt op misselijkheid. Baal er dan ook ontezttend van de het ureum niet is getest gister, maar ga er ook niet nog een keer een bloedtest voor doen. Niet op korte termijn tenminste.

Annet, wb het eten van die brokjes: ik ben er zelf erg streng in maar door het verhaal van Kaya en andere katten hier vraag ik me wel eens af of dit wel juist is. juist omdat we allemaal weten dat ze op een tijdbommetje leven, moet je ze dat plezier dan wel ontzeggen..? Van de andere kant bekeken, als de waardes hierdoor nog meer zouden stijgen en de kat zich dus beroerder gaat voelen/sneller achteruit gaat... Het is en blijft een dillemma, een keuze die iedereen zelf voor zijn of haar kat moet afwegen. hier zeg ik nu "nee"maar ik zeg geen nooit.

Er kruipt nu overiegns een spinnende kat op mijn schoot, ik ga even genieten...
Veel sterkte iedereen en geniet van alle kleinde momenetn!

[Anne]

Heel veel sterkte Sandra
Niet alleen haar zieke lijf en zij zelf zijn er nu niet meer, maar ook jouw zorgen, jouw verzorging is nu weggevallen en ik kan me voorstellen dat de leegte verschrikkelijk moet zijn.
Heel veel sterkte met het verlies van jullie zorgenkind

[Adriana]

wat betreft verantwoorde snoepjes/brokjes
trovet en beaphar hebben snoepjes voor nierkatten.
hier vonden/vinden ze RC renal of renal special helemaal het einde.
ze krijgen dat niet als nierdieet (ivm het hoge arginine gehalte, waarvan ze ivm hun gluco niveau niet al te veel van binnen moeten krijgen) maar max 20 stuks per katzel verdeeld over het etmaal gaat prima en dolle pret en baasje ook ok. da heeft proefzakjes. (ik ook..).

[patiani-guusje]

Geef hier ook Trovet, vissmaak. Gaat niet goed hier, voelt duidelijk erg misselijk! Veel smakken met bek en weing actief. Baal zo dat ik het ureum niet weet! Had een andere Da dan die ik normaal heb
Heb het nog gezegd: Crea en Ureum!! Vandaag eiegenwijs, geef weer 2x 100 ml net als vorige keren ipv de geadviseerde 150 per dag..

[maij]

Dank voor jullie lieve woorden

@ Anne,
Ik ben heel erg blij dat ik niet al maanden spuitvoer want dan was het om de zoveel uur denken aan het feit dat Kaya er niet meer is. Nu was het vanmorgen goh normaal lag Kaya daar altijd. Hoefde ik niet naar beneden om haar brokjes te geven, fortekor en de hom. middelen niets.
Ondanks dat er nog 6 katten en een hond rondlopen voelt het hier heel leeg.
Maar het feit dat ik weet dat het goed is was geweest dat ze op was en nu geen pijn meer heeft maakt het makkelijker en geeft me rust.
En het is wel fijn om die zorgen niet meer te hebben.

@Ina het is je gevoel op 0 zetten en zakelijk gaan regelen.
Wanneer cremeren ze bij het crematorium? Wanneer zijn ze open? Wat vind ik dan het fijnste?
Hoe is Kaya er aan toe en dan ga je alles bij elkaar leggen en kies je!
Geniet van het gespin en alle alle tijd die die jullie samen door brengen.

@Yana ik weet ook dat het niet klaar is ze is nu op een betere plek en ik zal haar vast wel weer zien als het zover is.
Ik deed bij Kaya altijd wat tuf achter een pilletje aan dat werkte hier prima. Zelfde wat jij met water doet denk ik.

@Pantiani
Allereerst kan ik je niet zeggen hoe blij ik ben met wat je schreef over de foto van Kaya. Dat het gewoon duidelijk zichtbaar was dat ze heel ziek was. Gewoon een stukje bevestiging dat het niet alleen slechte waardes/cijfers waren maar ook een "slecht" uiterlijk.

Wat betreft Pantiaan daar moet ik even van slikken. Wil je hem even doorgeven dat het niet de bedoeling is dat hij nu al gaat. Kaya is nog niet toe aan een speelkameraad dat moet ze eerst allemaal goed voorbereiden.
Ik hoop met heel mijn hart dat de infusen effect gaan hebben en dat hij nog lang bij je mag zijn.
Kom op Pantiaan ga ervoor, ik zou graag nog heel veel positieve nieuwtjes over je lezen.

[puksji]

Het is me een tijdje gelukt om hier te kunnen lezen zonder regelmatig met tranen in mijn ogen te zitten. Maar het relaas over Kaya heeft weer een hoop bij me los gemaakt. Het verdriet van Sandra is zo voelbaar, ook door de angst om straks hetzelfde verdriet te hebben. Afgelopen 2 dagen heb ik ook terwijl ik gewoon aan het werk was mijn tranen moeten bedwingen om de gedachte dat ik Simba ook over niet al te lange tijd moet missen. Zolang ik hier deelnemer van het niertopic ben, nu dik 2,5 maand, ging het toch relatief goed met alle nierkatjes, wat mij toch enige hoop gaf. In dan ineens heeft er een de strijd verloren. En pets, wakker zijn we weer allemaal. Het overlijden van Kaya doet mij ook verdriet, terwijl ik haar niet eens kende. Maar van Kaya en alle andere poezen hier wordt net zoveel gehouden als ik van mijn Simba doe, en ik hou ook van andere katten. Zelfs toen de poes van iemand hier verderop was overleden stond ik samen met zijn vrouwtje te huilen.
De foto's van Kaya maakt het dan nog tastbaarder, dat leuke kleine poesje wat nog een lang fijn leven voor haar heeft en dan dat breekbare oude oma'tje.
Meteen denk ik dan weer terug aan hoe Simba in mijn leven kwam, ook zo'n leuk klein poesje wat eerst nog een andere baas had voor ze bij ons kwam. En die kwam aan onze deur of wij nog een poes wilden hebben. Nee! zei ik heel resoluut, maar ging toch maar even kijken. Ik was meteen verloren door de aanblik van dat mooie sneeuwwitte hummeltje.
En nu, bijna 16 jaar verder heb ik ook zo'n breekbaar oma'tje. En ik wilde het niet zien, maar ik zie nu toch ook als ik naar Simba kijk, een zieke poes. Ze is mager en plukkerig.
En ineens bedacht ik mij vandaag terwijl ik aan het werk was, de laatste dagen daar, die heel erg lang en zwaar zijn (10 uur per dag ben ik van huis), als ze maar niet nu ineens doodziek wordt terwijl ik de hele dag weg ben.
Volgende week heb ik de laatste drukke week, en daarna ben ik zoveel mogelijk thuis om bij haar te zijn. Dan kan ze lekker naar buiten en kunnen we veel knuffelen.

Sandra nogmaals heel veel sterkte.

[Cerna]

@ Inge: mij vergaat precies hetzelfde. Steeds maar weer huilen om droevige verhalen terwijl het zo goed ging. En Kaya was nog helemaal niet zo oud, nog in de bloei van haar leven zelfs. Ze moest nog 8 worden! En Noa die hopelijk op 8 juli 4 jaar wordt. Zoals ze nu is, verwacht ik dat wel. En ze wordt ook nog beroemd! Er komt een artikel van mijn hand in het juni-nummer van de Brittenkrant van Neocat met mooie foto. Een artikel over onderhuids infuus geven en een ode aan mijn dappere Noa.

@ vrouwtje van Patiani: wat akelig nou dat het met Patiani ook niet fijn gaat. Ik hoop dat het infuus toch nog wat doet! Heeft de DA het helemaal niet gehad over opname? Geef je tweemaal daags 100 ml? Ik ga heel hard duimen voor Patiani dat hij er weer bovenop komt en dat het weer gewoon zijn zoveelste dip is.

Heb het een beetje aan de stok met die DA uit Dodewaard waar ik zo'n vertrouwen in had. Hij heeft mij homeopatische medicijnen voorgeschreven en een vitamine-preparaat: Vitoral-C. Noa kreeg vrijdag twee korreltjes, maar de vit. had ik nog niet die kreeg ik zaterdag. Ik kreeg de indruk dat Noa meer eetlust kreeg van die hom. korreltjes want daarna begon ze Exigent te snaaien.
Zaterdagavond kreeg ze voor het eerst Vitoral en de volgende morgen werd ze heel lastig met het eten. Met pauzes van 5 minuten lukte het me om haar 35 gram te geven. Maar wat een geworstel! Dat was echt dwangvoeren, helaas.

Maandagavond heb ik Amber ook zo'n pilletje gegeven omdat ze die dag geen L.Lysine had gehad tegen de snotterigheid (helpt trouwens geweldig; Amber heeft al 3 maanden niet meer gesnotterd). De volgende dag wilde Amber niet eten. En dat is vreemd want Amber eet altijd.
En toen ging me een lichtje op: Noa was lastig met eten sinds het pilletje en Amber ook. Dat kon geen toeval zijn!
En dus ben ik gestopt en heb de DA een mailtje gestuurd dat ik die pillen niet meer geef. Vandaag at Noa weer redelijk normaal (maar iets sputteren).
Maar de DA is het er niet mee eens. Natuurlijk moet ik het zelf weten maar hij vindt het niet verstandig. Ik heb zonder overleg vooraf, 60 pillen van hem gekregen en hij neemt ze niet meer terug! Dat Noa er ziek van wordt, schijnt hem niet te interesseren want daar ging hij totaal niet op in. Wat een teleurstelling! Ik had zo'n vertrouwen in die man. Bah!