Sandra, wat vreselijk! Ik las je berichtje een half uur geleden en heb het eerst moeten laten bezinken en een potje gehuild want je weet dat het je allemaal boven het hoofd hangt. En je hoopt dat dat moment nog heel lang zal duren, en je kunt je kop nog zo diep in het zand steken, eens komt het.........
En voor jou en Kaya is het nu gekomen. Nu moet je je gaan voorbereiden op een afscheid. En toch........Misty's waardes zijn nog hoger en zij leeft ook nog, dus misschien duurt het toch nog eventjes. Ik hoop het zo voor je. En ik hoop het voor ons allemaal.
Geniet van haar, verwen haar en heel, heel veel sterkte voor de komende tijd.
Eerst iedereen bedankt voor de lieve woorden dat doet me goed.
Cerna schreef:En voor jou en Kaya is het nu gekomen. Nu moet je je gaan voorbereiden op een afscheid. En toch........Misty's waardes zijn nog hoger en zij leeft ook nog, dus misschien duurt het toch nog eventjes. Ik hoop het zo voor je. En ik hoop het voor ons allemaal.
Geniet van haar, verwen haar en heel, heel veel sterkte voor de komende tijd. Liefs,
Annet
Afscheid hebben we in december al van Kaya genomen dus voorbereid ben ik altijd een beetje gebleven. Veel voorbereiding heb ik nu dan ook niet nodig wel even tijd om van de schrik te bekomen en het een plekje te geven. Wat ik nu nodig heb is daadkracht, een eerlijke blik naar wat goed voor Kaya is en realisme.
Misty eet goed, is actief en levendig alles wat Kaya niet meer is en doet.
Op dit moment zit Kaya verstopt in een rieten reismand wat een beetje haar huisje is. Ze reageert anders dan normaal en ziet er niet gelukkig uit. De injecties lijken nauwelijks effect te hebben. Kortom ik doe haar geen groot plezier door haar hier nog lang te laten zijn.
Hoe moeilijk ik het er als mens mee heb ik moet haar loslaten en dat zal ik van de week doen.
Misschien kan je haar met wat wondermiddeltjes nog een dagje goed krijgen, zodat ze met een goed gevoel kan gaan?
Misschien is dat persoonlijk, maar ik zou niet graag een dier ziek laten gaan, als het eventjes kan, dan liever terwijl ze zich goed voelt.
Veel sterkte met je moeilijke beslissing. En achteraf....
Je hebt je best gedaan...
Groetjes Valerie, Kleintje (8 jaar) , Cuzco (3 jaar) en Luís (2 jaar) (+ konijntjes Rafke, Lars, Keira en Elise)
Ik denk dat wat de DA nu gegeven heeft een beetje de wondermiddeltjes zijn.
Pijnstilling, anabolicum en vocht zodat ze zich wat beter voelt maar heb dus niet het idee dat dat veel effect heeft.
Ronald wil ook liever dat ze `goed` gaat maar voor mij is het nu belangrijk om te zorgen dat ze niet slechter gaat dan ze nu is.
Lieve Sandra, wat een onzettend triest bericht... Leef echt heel erg met je mee, wij allemaal denk ik, want we wegten dat het ons allerliefste poezebeest ook ooit te wachten staat. en al denk je dat je voorbereid bent, het komt denk ik altijd te vroeg... Ik wens je hee veel sterkte toe voor de komende tijd, wens je nog mooie momenten toe met Kaya, hoop dat ze op haar manier nog een beetje mag genieten. jullie hebben er alles aan gedaan om het draaglijk te maken voor haar, en de liefde die jullie haar geven zal ze zeker voelen. Bah ik zit hoier met tranen in mijn ogen nu, en voel me bijna schuldig over de uitslag van Patiaan, die ik vanmiddag ook even moest verwerken, maar die veel mider erg is dan die van jullie...
Bij Patiaan is het crea gestegen van 230 vorige keer (212) naar 297 nu. Baal er eerg van betekent dus dat de infuusjes hun werk niet genoeg doen. Hier nu het advies 150 ml te geven ipv 100 ml, per dag dus. Ureum heeft de Da niet getest, terwijl ik hier wel om vroeg. Beetje jammer... Fosfor en kalium ws ok. Ook kreeg ik het advies weer met de anti misselijkheidspillen te beginnen, al merkte ik in het weekend weinig verschil.
Zijn gedrag is best ok, redelijk actief op momenten dat hij wakker is. Toch meegenomen naar de tuin afgelopen weekend, en hij lijkt t daar wel naar zijn zin te hebben.
Heb nog gevraagd of stress van invloed kan zijn op stijgen van nierwaardes of op uitslag bloedonderzoek, volgens mijn Da is hier geen sprake van.
Yana: ik denk dat je mis. wel van gedachten veranderd wb het "dwangvoederen"ed. Wat Annet zegr klopt als een bus, de meeste katten gaan heel hard achteruit als ze stoppen met eten. Ze worden inderdaad nog misselijker, en de cirkel ik compleet. Naar mijn mening heb je (helaas) wenig keus met een nierpatientje... Wb de wisselingen in gdrag, de ene dag "beter"zijn dan de ander, herken ik veel in. Kan een hele dag zijn, dat minder zijn, en de dag daarna weer een actievere kat.
Tot slot wil ik Sandra nogmaals heel veel sterkte toewensen, en geef Kaya een dikke knuffel van me!
Groetjes van mij en poezen Sarah, Tica, Floortje (IM Mickey, Poesje, Patiani, Guusje, Nina, Monty, honden Luna, Sophie en Nala.
Verhoging in de waardes is echt niet leuk en het is dus behoorlijk gestegen ondanks de vochtinfuusjes. Schuldig voelen over de uitslag moet je dus zeker niet doen, ben jij gek.
Kan me voorstellen dat je het moet verwerken want als je denkt iets te doen wat goed voor je poezebeest is en het slaat niet aan of in ieder geval niet genoeg om de boel positief te beïnvloeden dan schrik je. Want als dat al niet werkt wat dan nog wel?
Hier heb ik alles gedaan wat ik kon bedenken en toch loopt het mis. Ik kan in ieder geval zeggen dat ik alles wat ik kon bedenken geprobeerd en overwogen heb en dat kun jij ook als het, hopelijk over jaren zover is dat je afscheid moet nemen.
Ik vind het vreselijk lief om te lezen hoe jullie samen met mij huilen en meeleven.
We hebben haar lekker even bij ons gehad om te knuffelen. Momenteel ligt ze weer in haar rieten huis en is het genoeg geweest... We hebben besloten dat ze morgen haar vrijheid terugkrijgt.
Sandra, wat erg! Veel sterkte de komende tijd, geniet nog van haar en hoop met de anderen dat Kaya ook nog mooie momenten mag hebben.
Je wilt inderdaad zo'n beslissing zo lang mogelijk uitstellen. maar je weet ook dat eens de tijd daar is.
Ik ben pas begonnen Sophietje MacSam te geven. Op het potje staat dat ze 2xdgs een tablet mag.
kan ik dit zonder problemen geven?
Ook Sophietje gedraagt zich erg wisselend per dag. De ene morgen komt ze gelijk eten 's morgens, de andere dag taalt ze niet naar eten.
Vanmorgen bleef ze gewoon op de bank liggen en kwam niet eten, met als gevolg dat ik de gehele dag
als een havik op haar ga letten om te zien wat ze wel of niet doet en nog belangrijker of ze wil gaan eten.
Vanmiddag zat ze weer lekker in het zonnetje en vanavond weer heerlijk te eten.
Sandra, wat verdrietig is dit. Ik heb aan je gedacht vandaag en gehoopt dat het wel mee zou vallen, dat ze gewoon even niet lekker was. Maar in mijn achterhoofd wist ik ook dat dit er in zat. Het is meteen ook zo confronterend, we weten dat we dit allemaal krijgen. Ik doe aan struisvogelpolitiek, Simba is niet ziek, vind alleen maar haar eten niet lekker en moet daarom gevoerd worden. Maar jouw bericht zet me meteen weer met beide benen op de grond.
Voor jou is het morgen, voor mij overmorgen? Of volgende week? Niemand die het voorspellen kan.
Ik zal morgen ook weer aan je denken, maar nu ook al. Ik kan me voorstellen dat je gek van verdriet bent.
Ook van mij heel veel sterkte en knuffels voor Kaya, en een virtuele knuf voor jou.
Groetjes Inge en Pebbles 2010 Sunna 2011 Dirk 2024
Dag mooie Kaya, morgen ga je de lange reis maken naar de regenboogbrug. Vrouwtje zal je zo missen en wij ook want in die vier maanden dat we je hebben leren kennen, zijn we ook een beetje van je gaan houden.
We hebben lief en leed gedeeld en morgen is het voor Kaya voorbij.
Patiani, Kaya en Noa, de drie musketiers van eind vorig jaar. Alledrie zo'n beetje vanaf dezelfde tijd ziek met bijna dezelfde verschrikkelijke waardes, maar ook alledrie knokkers, zowel de vrouwtjes als de poezen.
Voor Kaya is het einde nu gekomen, laat het voor Patiani en Noa alsjeblieft nog heel lang mogen duren! En natuurlijk ook voor de poezen die er helaas sinds januari bij zijn gekomen want steeds weer zal deze rotziekte haar slachtoffers hebben.
Kaya, het ga je goed en Sandra en Ronald voor morgen en ook voor de weken die komen gaan, nogmaals heel veel sterkte! Blijf je nog wel een beetje bij ons?
Dat lieve Kaya, het ga je goed aan de andere kant van de regeboogbrug.
Daar is het fijn en alles kan en mag, geniet er van.
Vrouwtje en baasje komen over een heeeeeeeeeeeeele lange tijd pas weer, waak je goed over ze?
Ze zullen je missen.
Sterkte voor morgen en natuurlijk de komende tijd, Sandra
Groetjes van Marjan, Prrrt van Sara (7-6-2010), mieuw van Tygo (01/11/2011)
Ik las je berichtje een half uur geleden en heb het eerst moeten laten bezinken en een potje gehuild want je weet dat het je allemaal boven het hoofd hangt. En je hoopt dat dat moment nog heel lang zal duren, en je kunt je kop nog zo diep in het zand steken, eens komt het.........
