Veel miauwen na verlies huisgenoot

[Lotte G]

3 jaar geleden adopteerde ik 2 oudere katjes uit het asiel: Nox (kater, 12j, FIV+, slechtziend door verlies van 1 oog na aanrijding tijdens zijn straatkatleven) en Noori (kattin, 6j, FIV+, reeds alle tandjes getrokken in het asiel omdat deze bleven ontsteken). 2 dutskes dus die elkaar hadden gevonden in het asiel en dus liefst samen geadopteerd werden.
Eens bij mij thuis, veranderde de dynamiek wel wat. Ze leken toch niet zo gehecht aan elkaar, maar accepteerden elkaar wel gewoon in dezelfde ruimte. Nox durfde Noori wel wat treiteren maar dit ging nooit te ver. Ik kon hen met een gerust hart alleen laten wanneer ik ging reizen met 1 of 2x per dag iemand die langs kwam om hen te verzorgen en eventjes aandacht te geven. 's Nachts bleven ze zonder problemen buiten de slaapkamer en waren ze op hun korte zoomie periodes na ook stil.
Een maand geleden heb ik helaas Nox moeten laten inslapen na ziekte. In het begin leek Noori er niet erg mee in te zitten, maar heb ik mogelijks de fout gemaakt om ze enkele nachten toch bij mij op de kamer te laten. Kort nadat dit niet meer mocht (ben licht allergisch dus na een tijdje wordt het wat veel), is ze 's nachts veel meer beginnen miauwen aan de deur, zeer klaaglijk. Dit lijkt ook niet meer te stoppen, ondanks negeren. Iemand tips?

[Asse-Poes]

Nog gecondoleerd met het verlies van Nox.

Waarschijnlijk mist Noori toch haar vriendje meer dan je denkt.
En nu ze ook niet meer bij jou mag slapen, wordt het een beetje te veel voor Noori.

Ik zie 2 opties
1) toch in jouw slaapkamer laten en zelf allergietabletjes gaan slikken
2) een nieuwe kat erbij zetten