Ik had voordat ik mijn update plaatste vandaag toevallig Clea's verhaal gelezen, dat was ook al zo een rollercoaster en verdrietig verhaalAsse-Poes schreef: 29 nov 2024 12:09 Oef wat een verdrietige update.
Ik weet hoe je je voelt. In mei had ik ook een afspraak om Clea* te laten inslapen en toen we bij de dierenarts waren, kon ik het niet. En zijn we met de poes weer naar huis gegaan.
Mijn da zei dat ik het per dag moest bekijken. En dat ze elke dag en elk uur beschikbaar voor Clea* zou blijven.
Die extra week heb ik echt nodig gehad en op 4 juni kon ik haar laten gaan.
Het moet ook voor jou 'goed' voelen. Dat is enorm belangrijk voor de periode ná euthanasie.
Wat je ook beslist, je hebt haar een prachtig leven gegeven. Je hebt alles voor haar gedaan en méér.
Ik wens je heel veel sterkte.
Nog heel veel sterkte met het verlies <3De dierenarts heeft het al bijna een jaar over dat er niks meer te doen is en dat als wij en zij er klaar voor zijn, we mogen bellen om haar in te laten slapen. Dus ik ben er al wel een tijd mee bezig en heb er nu opzich ook wel vrede mee omdat ik weet dat het voor haar het beste is. Ik merk nu ook aan alles dat haar lichaampje echt op is
Maar jeetje, ik voel me dan toch ook wel weer heel egoistisch omdat ik haar helemaal niet wil laten gaan en echt niet zonder haar kan. Mijn kleine knuffeltje, die elke dat bij me lag wanneer het maar ging. Van de 4 katten die we hebben, was zij mijn allereerste kat en ook de meest aanwezige. Ik heb haar gekocht toen ik het ouderlijk huis uit ging, en ze hoort hier dus ook echt in dit huis thuis. Ik kan me geen leven zonder haar voorstellen.
