Spelen met katten

[Simbaennalax]

Hallo,

Ik heb een poes (nala 7mnd) en een kater (Simba 1jr). Het zijn beide binnenkatten.
Nu vraag ik me dus af, hoe vaak speel je normaalgesproken met je katten? Ik heb hier veel over opgezocht en het antwoord wat wel het meest naar voren kwam was dan bijvoorbeeld 3 keer per dag een kwartier, of minstens een halfuur per dag verdeeld over kleine momenten etcetera.

Nu heb ik dit best een hele tijd volgehouden, om zo veel mogelijk met de katten te spelen. Ik vind het namelijk ook zielig als ze niet kunnen spelen want ik merk gewoon dat ze dat ook heel erg leuk vinden. En uiteraard vind ik het zelf ook leuk om met ze te spelen… maaar.. niet iedere dag 3 keer en soms ook niet eens een halfuur per dag. Daar ben ik heel eerlijk in. Ik werk 5 dagen per week, van 10:00 tot 17:00, in de ochtend heb ik er vaak geen tijd voor en als ik thuis kom van mijn werk dan ben ik over het algemeen best moe en heb ik niet altijd nog zin om met de katten te spelen. Uiteraard vind ik het wel altijd heerlijk om met ze te knuffelen, te aaien en op de bank te zitten.

Ik merk dat ik de afgelopen paar weken wat minder met ze speel, ook vanwege erge vermoeidheid. Maar soms vind ik het wel zielig, dan denk ik doe ik ze hierin te kort?

Wat is jullie mening/visie hierover en eventueel eigen ervaring met spelen met binnenkatten? Ik hoor graag.

[cerna]

Ik merk dat ik de afgelopen paar weken wat minder met ze speel, ook vanwege erge vermoeidheid. Maar soms vind ik het wel zielig, dan denk ik doe ik ze hierin te kort?

Dat advies wordt meestal gegeven wanneer je één kat hebt. Maar twee katten kunnen heel leuk met elkaar spelen (een mens is toch een ander wezen ) en hebben een mens in principe helemaal niet nodig om mee te spelen.
Je doet ze dus - wat mij betreft - helemaal niets tekort.

Wel zou ik ervoor zorgen dat je een flinke (plafond)klimpaal in huis hebt en genoeg andere speeltjes en wanneer je dan zelf zo nu en dan zin hebt om ook aan het spel deel te nemen (bijv. met een lasermuis) is dat natuurlijk prima.
Maar bij twee katten die op andere manieren genoeg aandacht krijgen, hoef je je echt niet schuldig te voelen.

[Simbaennalax]

Dat advies wordt meestal gegeven wanneer je één kat hebt. Maar twee katten kunnen heel leuk met elkaar spelen (een mens is toch een ander wezen ) en hebben een mens in principe helemaal niet nodig om mee te spelen.
Je doet ze dus - wat mij betreft - helemaal niets tekort.

Wel zou ik ervoor zorgen dat je een flinke (plafond)klimpaal in huis hebt en genoeg andere speeltjes en wanneer je dan zelf zo nu en dan zin hebt om ook aan het spel deel te nemen (bijv. met een lasermuis) is dat natuurlijk prima.
Maar bij twee katten die op andere manieren genoeg aandacht krijgen, hoef je je echt niet schuldig te voelen.

Dank voor je reactie en dat je de tijd hebt genomen om op mijn bericht te reageren! Jouw reactie stelt mij wel een beetje gerust… hihi… ja ze spelen af en toe wel samen maar ze zijn wel heel verschillend in gedrag. Simba speelt graag heel wild en wilt graag stoeien (wat zich soms uit in vechten) en dat vind nala dus totaal niet leuk, die gilt alles bij elkaar als hij haar vast pakt. Vandaar dat ik me ook zorgen maakte dat ik wellicht te weinig met name met Simba speel, omdat hij gewoon heel veel energie heeft en houd van wild spelen, wat nala hem dus niet echt kan bieden…

[Rik]

Simba speelt graag heel wild en wilt graag stoeien (wat zich soms uit in vechten) en dat vind nala dus totaal niet leuk, die gilt alles bij elkaar als hij haar vast pakt.

Hier hetzelfde met Bono (broer) en Yuna (zus). Bono, flink van postuur, ziet/zag Yuna af en toe als speeltje en als hij haar te pakken krijgt bijt hij ook in haar nek (waarna zij gaat blazen en gillen).

Ik ben altijd erg alert op signalen van stress bij Yuna maar wonder boven wonder heeft ze die nooit gehad. Wel zou ik adviseren ze, omdat ze nog jong zijn, het zelfvertrouwen van Nala op peil te houden. Wat ik wel eens doe bij het spel met Yuna (die jaagt graag achter de hengel aan) haar tijdens het spel vlak langs Bono te laten scheren. Bono ziet dan dat ze eigenlijk zelf geen 'speeltje' is.

Maar nog steeds krijgt Bono het op zijn heupen. Gelukkig zie ik nu ook dat het maar korte spurts zijn en stopt op het moment dat Yuna een bepaald punt kan bereiken (midden op bed, vensterbank, stoel e.d.). Dan stopt hij ook gelijk (heel raar om te zien want hij kan haar daar makkelijk pakken maar schijnbaar is dat toch 'buut vrij' ). Alleen als hij haar midden op de vloer te pakken kan krijgen, pint hij haar vast. Maar een moment later kan Yuna ook gewoon weer met een opgeheven staart lang Bono lopen dus gelukkig gaat het goed.

Mijn advies is verder ook om genoeg vluchtwegen voor Nala ter beschikking te stellen. Als ze op een bepaald punt gepint wordt zou je daar wat neer kunnen zetten (krabpaal/stoel o.i.d.) om dat punt wat lastiger te maken om haar te pinnen (of dat ze daar op of omheen weg kan komen).

Maar het is inderdaad lastig voor ze als ze allebei heel ander spel-gedrag hebben.

[Simbaennalax]

Hier hetzelfde met Bono (broer) en Yuna (zus). Bono, flink van postuur, ziet/zag Yuna af en toe als speeltje en als hij haar te pakken krijgt bijt hij ook in haar nek (waarna zij gaat blazen en gillen).

Ik ben altijd erg alert op signalen van stress bij Yuna maar wonder boven wonder heeft ze die nooit gehad. Wel zou ik adviseren ze, omdat ze nog jong zijn, het zelfvertrouwen van Nala op peil te houden. Wat ik wel eens doe bij het spel met Yuna (die jaagt graag achter de hengel aan) haar tijdens het spel vlak langs Bono te laten scheren. Bono ziet dan dat ze eigenlijk zelf geen 'speeltje' is.

Maar nog steeds krijgt Bono het op zijn heupen. Gelukkig zie ik nu ook dat het maar korte spurts zijn en stopt op het moment dat Yuna een bepaald punt kan bereiken (midden op bed, vensterbank, stoel e.d.). Dan stopt hij ook gelijk (heel raar om te zien want hij kan haar daar makkelijk pakken maar schijnbaar is dat toch 'buut vrij' ). Alleen als hij haar midden op de vloer te pakken kan krijgen, pint hij haar vast. Maar een moment later kan Yuna ook gewoon weer met een opgeheven staart lang Bono lopen dus gelukkig gaat het goed.

Mijn advies is verder ook om genoeg vluchtwegen voor Nala ter beschikking te stellen. Als ze op een bepaald punt gepint wordt zou je daar wat neer kunnen zetten (krabpaal/stoel o.i.d.) om dat punt wat lastiger te maken om haar te pinnen (of dat ze daar op of omheen weg kan komen).

Maar het is inderdaad lastig voor ze als ze allebei heel ander spel-gedrag hebben.

Nou…. Hoe je dit omschrijft lijkt het net alsof je de situatie bij mij thuis omschrijft.
Hier precies hetzelfde; Simba ziet inderdaad nala af en toe ook als z’n speeltje, en krijst dus zoals ik al zei alles bij elkaar wanneer Simba haar pakt. Ik was er ook bang voor dat ze zich hierdoor niet op haar gemak zou voelen, maar integendeel. Nala zoekt Simba altijd op, altijd bij hem gaan liggen, volgt hem overal maar daagt hem ook uit en valt hem zelfs soms aan (alhoewel ze echt veel kleiner is, dat wel). En dan wanneer hij haar terugpakt is het huilen. Ik maak me soms best zorgen dat ze “te veel” vechten/stoeien. Maar hoe ik het zo hoor is dat dus vrij normaal? Wellicht ook door de leeftijd nog he.
Nou goed, ben wel weer een beetje gerust. Groetjes daar

[cerna]

Nee, dat heeft niets met de leeftijd te maken, vrees ik want ik zie hier hetzelfde bij Jip (6) en Luna (10). Ze waren eerst dikke maatjes, maar toen Jip een jaar of twee was veranderde dit en ging hij Luna zien als jachtobject. Eerst reageerde ze daar fel op, maar nu ze wat ouder is vlucht ze voor hem weg zodra hij zo'n bui heeft. Maar wanneer hij rustig is dan zitten ze ook gewoon naast elkaar. Ze is dus niet bang voor hem, maar wil niet aangerand worden (wie wel?).
En hiervoor zag ik hetzelfde met kater Cochi die het vanaf een jaar of vijf ook steeds op de poezen voorzien had.

Het is dus normaal gedrag. Gedrag dat we ook wel in de mensenwereld zien, maar waar een sausje beschaving overheen zit. MeToo en zo.

[OMH]

Wat een bekende verhalen - het gaat hier net zo. Noek is dominant en bespringt Tika als hij daar zin in heeft; Tika gaat om de hoek zitten wachten tot hij "uit de loop is" en durft dan pas naar binnen. Het zal best normaal gedrag zijn en het gaat ook tijden helemaal prima, maar ik vind het lastig als het gebeurt.

Succes allemaal!

[Guazala]

Komt hier ook bekend voor, behalve het krijsen dan. Maar Filou jaagt ook vaak achter Pixel, is dan veel te wild en Pixel gaat zich dan ergens verstoppen. Maar op andere momenten zitten ze gezellig samen of zie ik haar hem een pets geven om hem uit te lokken (wat dan ook weer eindigt in een verstopte Pixel omdat Filou te wild was in zijn readtie).

Ik heb ook een vermoeden dat ik dat lastiger vind dan zij. Ik zit er dan mee in dat ze bij ons in de woonkamer zat en wat later boven verstopt in een kartonnen doos. Maar zij lijkt zich daar verder ook niet al te veel van aan te trekken. Vooral ook omdat Pixel wel gemakkelijk blaast als iets haar niet aanstaat (een vreemde kat te dicht bij het raam, de deurbel die gaat...) en ze dat nooit naar Filou doet als hij haar bespringt.

[Simbaennalax]

Dank voor jullie reacties en wat leuk om ook eens andere soortgelijke verhalen te horen. Ik denk inderdaad dat wij ons als mensen soms iets te druk maken terwijl de katten zich er niet zo veel van aantrekken maar toch blijft het een lastig dingetje dat “vechten”. Ik zie het soms wel een beetje als broer en zus gedrag. Maar goed.. als ze het maar met elkaar kunnen vinden toch?

[Anne]

Ik ben ook wel benieuwd hoevaak je met binnen katten moet spelen
Ik denk dat het helemaal anders is als je maar 1 binnen kat hebt?

[OMH]

Dat hangt volgens mij van de kat af. Het zal sommige katten worst (nou ja...) wezen of je hen wilt entertainen, een andere kat smeekt erom. Het is belangrijk dat je je kat kunt lezen. Wij hebben twee binnenkatten en we zien we vanzelf of ze zin hebben in een hengeltje of een balletje of een nepmuis. Of in die oplaadbare, altijd een hit. Indien geen zin, dan doen we het toch, want ze krijgen anders te weinig beweging. Indien wel, idem.

Wat mij betreft scheelt het ook hoe je katten met elkaar omgaan. Kijk, hier gaat het aardig, maar Noek kan strontvervelend zijn en dan spelen we meer en nog meer. Als ze het allebei wel prima vinden en de halve dag liggen te dutten, dan laten we hen met rust, uiteraard.

Ik geloof wel dat katten het nodig hebben om aandacht dan wel afleiding aangeboden te krijgen.
Op het moment dat ik dit schrijf hebben ze allebei een half plastic rietje, waar ze helemaal eigenpotig mee spelen. Soms krijg ik er een aangereikt en die gooi ik dan een stukje weg en dan merk ik het wel.

Volgens mij is er niet een algemeen antwoord te geven op hoe vaak en hoe veel. Lees je katten, zou ik zeggen.
En ja, het scheelt of je één kat hebt of meer en of ze elkaar naar het leven staan, gedogen of lief vinden.