Gevonden kittens zonder moeder

[OMH]

Dank voor je reactie, ik zal alles gaan bekijken. Of ik Engels kan lezen? Ik heb in Schotland gewerkt... dus dat zal wel lukken.

[vondeling]

De voer discussie ben ik mee bekend vanuit de hondenwereld. Iets andere voedingsbehoefte wel ongeveer dezelfde brok VS vers verdeling. Zelf eet ik veganistisch. Hier is geen kvv of iets dergelijks verkrijgbaar dus dan zou ik in plaats van restproducten, vlees/vis voor menselijke consumptie moeten voeren en dat wil ik niet.

Als de katten het redden, worden het hier buitenkatten en dan mogen ze zelf hun verse muisjes gaan vangen. Natvoer vind ik wel een optie als aanvulling maar ik denk dat het uiteindelijk ook (gedeeltelijk) brokjes gaan worden. Het nadeel van de zielige dieren hier is dat we ook al ongepland een hond erbij hebben. Ik wil al mijn dieren het liefst optimaal verzorgen maar het contrast is hier zo groot tussen doodgaan bij een verlaten pand en een veilige plaats met noodzakelijke medische verzorging, dat ze best genoegen nemen met goedkope voeding denk ik. Het is in die zin ook geen keuze geweest om er twee katten bij te nemen dus dat maakt ook wel dat ik er tegenwoordig iets anders tegenaan kijk. Zo maakt iedereen een eigen afweging, veel voedingsvoorkeuren komen ook voort uit bepaalde gevoelens of beredeneringen die vaak maar weinig wetenschappelijke onderbouwing hebben (omdat er weinig onderzoek is). Sommige vinden brokken beter voor de tanden terwijl de ander dat als fastfood beschouwt en weer anderen geven alleen barf terwijl een ander weer waarschuwt voor het risico van bot (verstikking/verstopping/perforatie) of schadelijke bacteriën, wat ook allemaal weer te weerleggen is...

Even ontopic, ze doen het volgens mij goed, de ontlasting is redelijk stevig, ze komen wat aan, eten goed en spelen veel en slapen natuurlijk ook veel. Ik zie wel een verschil tussen beide. De kater die er het slechtste aan toe was is lichter (zo uit mijn hoofd 430gr en de andere net boven de 500) en kijkt wat meer de kat uit de boom en is wat aanhankelijker maar dat kan ook het karakter zijn. De kitten van 500gr heeft de opgezette buik maar vannacht is ook dat wat verbeterd (had ook veel gepoept). Ik merk dat ik wel erg uitkijk naar het moment dat ze onafhankelijker en zelfstandiger en ook wat sterker worden. Ze liggen nu bijvoorbeeld bijna constant bij een elektrisch kacheltje, voor de energierekening zou het wel leuk zijn als dat binnenkort ook niet meer nodig is. Ze zijn inmiddels ook redelijk zindelijk, ze zitten tussen het voeren en spelen door in een reismandje bij de verwarming, dan gebeurt er nog weleens een ongelukje maar als ze los zijn gaan ze beide netjes zelf naar de bak.

[nellebel]

Wat fijn dat het steeds een beetje beter met ze gaat. En dat jij ze toch een thuis gaat geven. Knap hoor. Vooral als zoiets niet gepland is.


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Rik]

Wat leuk. De tijd dat hun karakter naar boven komt en persoonlijkheid gevormd wordt is aangebroken.

Hebben ze ook al kennis gemaakt met de hond of zijn ze daar nog wat klein voor (hangt natuurlijk ook af van het karakter van de hond)?

[vondeling]

Bedankt voor alle complimenten en voor de nieuwsgierigen onder jullie, hier is Bulgarije;). De zwarte heet trouwens Piper (Bulgaars voor zwarte peper) en de oranje heet Tikva (betekent pompoen). Met de honden hebben ze nog alleen maar kennis gemaakt op afstand, dat vertrouw ik nog niet helemaal. Eén hond heeft wat jachtinstinct maar vangt nooit iets (puur het spel en het rennen) en kan prima met katten zolang ze niet wegrennen. De andere is vooral speels, jong en lomp dus even wachten tot ze wat weerbaarder zijn. De kippen hebben ze ook al even kort bewonderd, door het gaas heen. In het halletje waar ze zitten zijn ze al heel stoer en zelfs wat baldadig, wanneer ik het kooitje buiten zet en het deurtje opendoe kijken ze me beide wat schaapachtig aan, heel grappig om dat verschil te zien.

[nellebel]

Yep. Gebeurt. Ik ben flieft. Wat een schatjes


Verzonden vanaf mijn iPhone met Tapatalk

[Rik]

Wat een dotjes en nog zo klein

Inderdaad nog wat te kwetsbaar voor een introductie met een speelse hond (en ook met een hond met wat jachtinstinct).

Wel zal dat (begeleid) moeten gebeuren voordat ze angstig worden van vreemde dingen (en weg zouden rennen) maar dat kan zeker nog wel wat weekjes wachten. Maar dat zul je zelf ook wel weten want ook ik denk dat je het prima doet

[vondeling]

Ze zijn inderdaad ontzettend schattig.

Tot nu toe reageren de Bulgaren leuk op de namen ze vinden het geloof ik al leuk dat het Bulgaars is aangezien hier best wat buitenlanders wonen die geen woord Bulgaars spreken. De dierenarts ging de namen meteen enthousiast vertellen aan haar collega's. Wat betreft de zwarte kat, de buren hadden de zwarte straathond die in onze straat woonde Tsjernia genoemd (wat ook zwart betekent) dus ook dat vinden ze hier prima.

We wonen hier nu ongeveer 2,5 jaar, ik spreek wel een beetje Bulgaars, maar wel echt het hoogst noodzakelijke. Het cyrillische Schrift kan ik wel lezen, maar dat maakt nog niet dat ik alle woorden begrijp die ik lees . Mijn vriend spreekt inmiddels vrij goed Bulgaars waardoor ik soms ook wat lui wordt moet ik eerlijk toegeven.

[OMH]

Wat een schatjes. Ik krijg acuut weer zin in een kitten.
Maar na de ervaring met Kaya (die heeft het uitstekend trouwens!) - ik wil dat niet nog een keer meemaken. Los daarvan: succes met het verder grootbrengen, ze zijn het waard!

[vondeling]

Ze zijn het zeker waard en na alle inspanning zijn ze het me ook bijna verplicht om het te redden .
Ze groeien per dag en zijn sinds gisteren beide boven de 500gr. Het gaat niet super snel en wisselt wat per dag maar ik zie ze wel echt groeien en ze zijn niet meer afgevallen. Helemaal fit zijn ze helaas nog niet Tikva heeft nog steeds wat dunne ontlasting, het is een heel stuk verbeterd maar nog geen echte vaste drollen. Ook niest hij zo nu en dan wat me ook wat zorgen baart. Piper doet het wat dat betreft beter, mooie ontlasting en niest tot nu toe niet. In het begin was Piper de kleinste en zwakste, dat is inmiddels andersom. Toch vind ik het nog niet echt verontrustend genoeg om nu weer naar de dierenarts te gaan (stress, waarschijnlijk weer antibiotica en ook weer kans op nieuwe besmetting). Ze zijn enorm speels en hangen, wanneer ze niet eten of slapen constant in en op elkaar, ook oefenen ze volop met jagen. Dus qua gedrag zijn het vrolijke wilde jonge kittens, dat neemt meteen weer een stukje zorgen weg. Voor de liefhebbers nog een paar plaatjes van de kleine frummels in de grote wereld:

[Dinky]

Wat een heerlijke foto's van de hummeltjes op avontuur! En wat een heerlijke blauwe lucht, hier in Nederland alleen maar grijs en mistig de laatste tijd

[Rik]

Heerlijk... ze hebben ook nog van die uitpuilende oogjes

Het kan natuurlijk zijn dat Tikva nog wat last van wormen heeft. Maar dat zal volgende week met de volgende worm-behandeling wel aangepakt worden. Hopelijk is de dunne ontlasting dan snel over.

[vondeling]

Over twee dagen worden ze inderdaad opnieuw ontwormd dus zou fijn zijn als het daaraan ligt. Het is gelukkig niet meer echt dun maar ook nog niet wat het moet zijn.

Ze hebben nu nog niet zoveel vrijheid hoor, ze zitten bijna de hele tijd in een klein halletje wel met ramen dus ze kunnen wel naar buiten kijken. Af en toe neem ik ze even mee naar buiten om de wereld wat te ontdekken. Ze worden buiten nu ook steeds wat dapperder, Tikva had zelfs al geprobeerd een kip te besluipen (en de kippen waren er zichtbaar van onder de indruk).

Uiteindelijk worden het buiten katten dus mogen ze ook het hek over en op muizenjacht. We wonen aan een doodlopende onverharde weg, de dichtstbijzijnde weg is een paar honderd meter verder en komen maar af en toe wat auto's overheen. Als ze de andere kant opgaan is er de eerste 10 kilometer geen enkele weg, dus zou fijn zijn als ze die kant op gaan. Het is natuurlijk altijd een risico maar ik denk dat het risico hier redelijk klein is en ze er veel voor terug krijgen. Eerst moeten ze maar groot en sterk worden, gevaccineerd en later gecastreerd worden en dan kunnen ze echt op avontuur.

[vondeling]

Vanmorgen voor de tweede keer ontwormd. Ik had nu een pilletje meegekregen omdat ze al vast voedsel eten, de pil konden ze duidelijk niet waarderen en was een hele struggle om die erin te krijgen. Na de antibiotica kuur was ik er wel iets handiger in geworden maar deze pil was een stuk groter. Ze zaten er uiteindelijk in, daarna hebben ze lekker gegeten en vervolgens gaan ze altijd spelen en rondrennen (dat is inmiddels de vaste ochtendroutine). Ongeveer een uur later zag ik dat één van de twee over gegeven had, ik heb ze het niet zien doen dus weet niet welke van de twee het geweest is. Daarnaast is de pil natuurlijk wel gedeeltelijk opgenomen maar niet geheel dus opnieuw ontwormen kan dan ook niet . Ik hoop in ieder geval dat het gewoon als reactie op de pil was en niet dat ze nogmaals ziek worden. Spelen na het eten is misschien ook wel een veroorzaker maar tot nu toe ging dat steeds goed. Tikva blijft ook wel regelmatig niezen, dat stelt me ook niet helemaal gerust. Ik heb verschillende dieren maar ik vind de kittens wel enorm veel werk en extra zorgen moet ik toegeven. En ik maar denken dat katten 'makkelijke' dieren zijn...

Ik ben overigens ook opgegroeid met katten maar die waren natuurlijk ook wat ouder toen we ze kregen. Volgens de dierenarts waren ze ongeveer 5/6 weken toen ze daar waren (maar ze keek er wel twijfelachtig bij), dat zou maken dat ze nu 6/7 weken zijn.

[vondeling]

Vandaag weer bij de dierenarts geweest omdat Tikva steeds meer begon te niezen en ook natte oogjes kreeg. Gisteravond ging het echt slecht en was hij ook benauwd (natuurlijk pas in de avond na sluitingstijd van de dierenarts). De dierenarts wilde gelukkig niet nogmaals antibiotica voorschrijven en dacht dat het nu veroorzaakt werd door een virus. Ik heb neus/oogdruppels meegekregen in de hoop dat het dan verbetert. Piper heeft (nog) nergens last van maar de dierenarts heeft wel het advies gegeven om ze beide de eerste drie dagen druppels toe te dienen. Ze eten gelukkig wel goed en komen ook steeds aan dus ik hoop dat dit de laatste hindernis is en ze snel helemaal gezond zijn. Toch sneu hoe vatbaar en kwetsbaar kittens zonder moeder zijn. Nu maar hopen dat ze bij de dierenarts geen nieuw virus/bacterie opgelopen hebben ...