Ze is de eerste 13 weken bij de fokker goed gesocialiseerd, want ze is nergens bang van en heel rustig.
Sinds 6 weken hebben we Tess in huis, een 1,5 jaar oude HTK poes, die uit een gastgezin bij mijn ex is beland, als cadeau voor mijn zoon zijn verjaardag.
Na 10 maanden was mijn ex het beestje zat en moest ze ineens weg.
Buiten het feit dat ik daar al niet goed tegen kan, was mijn zoon (14) natuurlijk erg verdrietig en kwam vragen of zijn kat alsjeblieft bij ons mocht wonen?
Hoewel ik uit mezelf nooit voor deze situatie gekozen zou hebben (we hadden op dat moment ook Puk van 12, die al behoorlijk ziek was, zij is inmiddels overleden), kon ik geen nee zeggen.
De eerste weken hebben we haar apart gehouden, op de kamer van mijn zoon en toen ze een beetje aan ons gewend was, ook op de andere kamers boven, de overloop en de gang.
In het begin was ze heel bang, maar inmiddels is ze het liefst de hele dag bij me (ik kan niet eens meer naar de wc zonder dat er gemauwd en aan de deur gekrabd wordt


We hebben geuren uitgewisseld en de katten langzaam geïntroduceerd, ze elkaar laten zien tot Tess niet meer begon te blazen, Jera vindt alles best, houdt het wel heel geinteresseerd in de gaten, maar blaast niet en blijft rustig in haar mandje liggen als Tess door de kamer loopt.
Tess onderzoekt heel ge:interesseerd het huis, tot ze Jera ziet, dan begint ze heel hard te blazen en te grommen.
Als ik haar afleid met een speeltje, stopt ze met grommen en na een tijdje doe ik ze dan weer apart, als ik merk dat het blazen van Tess weer begint, blijkbaar wordt dan de spanning te hoog.
Dan gaat ze echter klaaglijk zitten mauwen en krabben aan de kamerdeur, ze wil erbij zijn.
Nu is het alleen zo dat Tess steeds Jera opzoekt, als ik haar niet afleid en naar haar toe sluipt en gromt en blaast.
Ze mept dan ook echt, met de nagels uit, meestal in de lucht en dan blaast Jera een keer terug en dan druipt Tess af.
Ik heb het idee dat ze probeert de baas te gaan spelen over Jera, die mij dan met een verbaasde blik aankijkt, "moet dat nou?"
Vandaag heb ik even met beiden gespeeld, op de grond, met een hengeltje, ik ertussen en dat ging goed.
Toen liep Jera naar de gang en ging de kattenbak in, waarop Tess erachter aan schoot en voor ik zelfs maar overeind kon komen, mepte Tess, met uitgestoken nagels Jera in haar achterpoot

Ik heb Tess weer boven apart gezet en toegesproken, maar ik ben hier wel erg van geschrokken.
Ik wil niet dat mijn lieve Jera straks niet meer naar de bak durft of steeds wordt aangevallen.
Mijn arme meisje loopt nu mank...
Wat zie ik over het hoofd?
Is Tess niet goed gesocialiseerd?
Ik heb gebeld met het asiel waar ze vandaan kwam, maar die kunnen me geen informatie geven, zeggen ze.
Mijn zoon zegt dat ze alleen was in het gastgezin waar ze haar hebben opgehaald, bij mijn ex was ze ook alleen.
Kan dit nog goedkomen?
Want ik wil ook niet mijn zoon zijn kat afnemen
