Nu woon ik alleen en werk ik niet meer (afgekeurd). Dus horen zij ook wel dezelfde zinnen en tonen.
Ze reageren afzonderlijk op hun naam maar ook op hun koosnaampjes.
Wanneer ik iets lekkers geef en op het einde zeg “nou, nu is het operdepop” weten ze dat het klaar is en gaan zij ook niet schooien.
Niet dat zij ooit schooien maar ze draaien daarna ook om en gaan verder hun ding doen.
Ik zeg vaak 1…2. In een rustig tempo.
“De lamp gaat uit in 1….. 2…. Nu.”
En dan zoeken zij een plekje.
Stofzuiger idem dito. Kennedy houdt er niet zo van en zoekt dan haar plekje in de tunnel op.
Als ik vraag aan Pippa of zij mee gaat naar bed en ik zeg 1…2 een klap 2 keer op mijn bovenbenen en zeg dan ook “kom maar” dan komt zij 9 van de 10 keer. 10de keer wil zij ergens anders liggen.
Kenny is dol op kattenveertjes. Zij gaat op een krabmeubel liggen, op haar rug. Als ik 1..2 zeg en dan gooi (zelf wil ze of tennissen of vangen) dan staat ze klaar om te vangen.
Zeg ik dit niet dan is ze niet alert.
Heel bijzonder. En als ik bij de laatste opperdepop zeg dan gaat ze daarna met een kattenveertje spelen. Ermee jagen of in een waterbak gooien.
En zo zijn er door de dag heen meerdere woorden waardoor ik merk dat zij echt wel aan de toon/ klank/ woorden of combi weten wat er gaat gebeuren of verwacht wordt.
Kennedy herkent een fluitje dat als zij iets gaat doen wat niet mag, ik dat laat merken. En als ik haar naam lager uitspreek. Ze reageert dan ook mooi terug. Meestal stopt ze dan ook met wat ze wilde gaan doen.
De andere 3 hebben dit nooit nodig gehad en reageren ook niet op dat fluitje.
Andersom heeft Pippa ook heel duidelijk een lichaamstaal. Zij vindt het fijn als ik met haar mee ga naar een kattenbak. Kenny vindt het leuk om verstopt te gaan liggen om haar te bespringen als zij uit de bak komt. Bij Jackie doet zij dat ook en Jackie bij haar. Toch na al die tijd snapt zij niet dat Lotta en Pippa dat niet kunnen waarderen.
Pippa doet iets met haar lichaam waardoor ik weet dat ik haar moet volgen. Ze kijkt dan ook achterom of ik er nog steeds ben.
En zo zijn er honderden vormen van communicatie, wat zo ingeburgerd is. Maar ik ook mooi vind om te zien.
Bij honden is dit iets wat normaal is. Katten kunnen het op hun eigen manier ook.
Als ik de een prijs omdat ze aan een krabmeubel aan het krabben is, dan gaan 2 andere katten ook heel fanatiek krabben.
Wanneer ik een van hun prijs als zij op de kattenbak zitten en dan nog meer prijs als ze de buit nog eens goed ingraven dan heb ik meestal 2 of 3 katten die achter elkaar ook naar de bak gaan.
Prachtig
Wanneer Jackie wil dat ik naar haar toe kom, haar knuffelplek is op de mat bij de deur, en ik kan niet meteen komen dan roep ik zangerig dat ik zo kom. En dat accepteert ze. Ze weet dat ik wel kom.
Of ik vraag haar waar “balletje is. Zoek jouw balletje maar.”
Dat is een ballenbaan. Vaak hoor ik dan een balletje rondracen door de baan.
Herkenbaar? Zijn er zo ook woorden of gebaren die katten snappen?
