Een kat uit bijvoorbeeld Griekenland adopteren.

[Rik]

Dit geeft dus nog niet meteen weer, of de houder een verzekering afsluit, of de eigenaar (adoptiebureau) een verzekering afsluit.

Volgens mij sluit de houder/bezitter de verzekering af.
En ik denk ook niet dat er in de kleine lettertjes iets staat over eigenaar of houder/bezitter.
Er staat vaak "uw kat".

En in de geest van de overeenkomst zal elke rechter dan toewijzen dat het wel de bedoeling is dat de kosten voor die kat verzekerd zijn (op naam van de afsluiter). Ik ken ook geen voorbeelden waarbij een verzekering dit aangevochten heeft, zelfs niet bij hoge bedragen (en ik denk wel dat er heel wat bruikleen overeenkomsten zijn).

[Cerna]

Ik ben gestopt met lezen want wat is nu eigenlijk het doel van dit topic?

Allen hier aanwezig hebben katten. Uit het asiel, via een opvang, via een fokker, noem maar op. En we tekenen een contract waarin staat dat we goed voor het dier zullen zorgen. Helaas staat dat er in omdat het dus niet altijd vanzelfsprekend is.
Je beschouwt jezelf als de blikopener van de kat(ten), gaat ermee naar de dierenarts wanneer het nodig is en betaalt de kosten. Waarom zou je daar verder over nadenken?
En verder geniet je vooral van de aanwezigheid van de kat(ten) en hoopt dat ze (hij/zij) heel oud mag worden.

Het contract ligt in de la en daar kijk je nooit meer naar.

[Asse-Poes]

Het is zelfs fraude als een houder het dier gaat verzekeren.

Zie het als een zoon of dochter die op de no-claim treden verzekering vader of moeder een auto gaat verzekeren, de verzekering maatschappijen houden hun mond en pakken het geld, totdat er een schade komt en ook nog eens blijkt dat het fraude is... dat wist de verzekering maatschappij al vanaf dag één natuurlijk, maar hielden gewoon hun mond dicht... totdat.

Hoe weet de verzekeraar dan dat het dier geadopteerd is? En of er koop danwel bruikleen is overeengekomen?
Clea is naam- en adresloos gechipt door het asiel in Egypte en ik moest haar in NL op mijn naam zetten.

Er zit ook wel een verschil tussen bewust/expres frauderen over no-claim korting, waardoor de autoverzekeraar schade lijdt en het verzekeren van een dier tegen ziektekosten waar vooraf geen bewijs van eigendom gevraagd is door de verzekeraar. Dan is het geen fraude volgens mij. De verzekeraar lijdt immers geen schade. Er is premie betaald voor het dier. Door wie maakt niet uit.
Ik heb ooit de auto van mijn moeder verzekerd en heb haar opgegeven als regelmatige bestuurder. Geen enkel probleem mee gehad toen er wel schade was.

[Asse-Poes]

Deze begrijp ik niet helemaal. Want dit is absoluut niet waar.

met betrekking tot de Roemeense hond (koopcontract) staat er toch echt:

Sterker nog, de adoptant c.q. koper kon op grond van het consumentenrecht zelfs
eisen dat de stichting de hond op haar kosten zou laten opereren

[Asse-Poes]

Ik ben gestopt met lezen want wat is nu eigenlijk het doel van dit topic?

Allen hier aanwezig hebben katten. Uit het asiel, via een opvang, via een fokker, noem maar op. En we tekenen een contract waarin staat dat we goed voor het dier zullen zorgen. Helaas staat dat er in omdat het dus niet altijd vanzelfsprekend is.
Je beschouwt jezelf als de blikopener van de kat(ten), gaat ermee naar de dierenarts wanneer het nodig is en betaalt de kosten. Waarom zou je daar verder over nadenken?
En verder geniet je vooral van de aanwezigheid van de kat(ten) en hoopt dat ze (hij/zij) heel oud mag worden.

Het contract ligt in de la en daar kijk je nooit meer naar.

En voor de rest ben ik het met Annet eens.
Je wilt een kat via een Stichting of Asiel of een fokker of Marktplaats, of hoe dan ook.
Niemand verplicht je dat te doen, niemand verplicht je om een contract te tekenen.

Als je een dier in huis haalt, zorg je er goed voor. Punt.
En niet zeuren over kosten. dan moet je een porceleinen katje nemen voor in de vensterbank.

Mijn liefde voor mijn kat(ten) verandert niet door het feit of ik eigenaar of bruiklener ben.

[Rik]

met betrekking tot de Roemeense hond (koopcontract) staat er toch echt:
Sterker nog, de adoptant c.q. koper kon op grond van het consumentenrecht zelfs
eisen dat de stichting de hond op haar kosten zou laten opereren

Ja, in dit geval zou dat inderdaad kloppen en zou het gaan om een verborgen defect in het "aangeschafte goed"
(wat een benaming hé )

De adoptant had echter al overwogen om de hond in te laten slapen, dus ik vraag me af, als de stichting had geweten dat ze de hond niet uit huis konden plaatsen, of ze toch een andere beslissing genomen zouden hebben (en adoptant wist toen nog niet dat ze eigenlijk het recht zou kunnen hebben de kosten op de stichting te verhalen).

Zo'n stichting zal in alle gevallen moeten zorgen dat het dier gezond is (want zo wordt het ook verkocht of 'uitgeleend').

Maar ik denk ook dat iedereen eigenlijk wel zijn eigen verantwoording neemt en het niet eens in de gedachten opkomt om zo'n stichting aansprakelijk te stellen, eigenaar of niet.

[Asse-Poes]

Maar ik denk ook dat iedereen eigenlijk wel zijn eigen verantwoording neemt en het niet eens in de gedachten opkomt om zo'n stichting aansprakelijk te stellen, eigenaar of niet.

Precies!
Een stichting heeft dan al gauw geen bestaansrecht meer, vrijwilligers bedanken dan ook voor de eer en de honden en katten zijn de dupe en mogen hun dagen slijten in miserabele asiels. (Of erger!)

[Appie]

Ik ben gestopt met lezen want wat is nu eigenlijk het doel van dit topic?

Allen hier aanwezig hebben katten. Uit het asiel, via een opvang, via een fokker, noem maar op. En we tekenen een contract waarin staat dat we goed voor het dier zullen zorgen. Helaas staat dat er in omdat het dus niet altijd vanzelfsprekend is.
Je beschouwt jezelf als de blikopener van de kat(ten), gaat ermee naar de dierenarts wanneer het nodig is en betaalt de kosten. Waarom zou je daar verder over nadenken?
En verder geniet je vooral van de aanwezigheid van de kat(ten) en hoopt dat ze (hij/zij) heel oud mag worden.

Het contract ligt in de la en daar kijk je nooit meer naar.

Dat ben ik heus wel met je eens, natuurlijk gaat het om de gezelligheid van een diertje om je heen.

Maar zaken zijn zaken en liefde is liefde.
Het is dus wel degelijk belangrijk voordat iemand een contract aangaat.

Rik haalt een heel goed stukje erbij welke ik zal quoten hieronder waar ik de laatste zin vet gedrukt heb...

"Je zult er ten eerste goed op moeten letten dat de organisatie gebruik maakt van een goede overeenkomst. De afspraken over de plaatsing van het dier moeten duidelijk zijn vastgelegd. Controleer altijd goed wie er eigenaar wordt van het dier. Het komt soms voor dat de organisatie of stichting de eigendom van het dier behoudt, terwijl jij wel de verantwoordelijkheid en aansprakelijkheid voor het dier krijgt. Bovendien ga je soms akkoord met veel verplichtingen rondom de verzorging van het dier en het afleggen van verantwoording aan de stichting, die misschien niet redelijk zijn."

En zoals ik al in mijn eerste bericht aangegeven had, zie ik de genoemde constructie, iets als dat de houder niets meer of minder is dan een soort van oppas voor het dier.
Als ik op vakantie ga en mijn diertje naar een opvang breng, dan is de opvang gedurende die dagen ook oppas... waar ik voor moet betalen!
Niet dat ik dat erg zou vinden om voor een oppas te moeten betalen, maar als iemand dan niet de rechtmatige eigenaar van een kat is d.m.v. zo'n contract en het adoptiebureau mij dus als een soort van oppas ziet en via een schimmig contract ook alle kosten en verantwoordelijkheden/aansprakelijkheid in mijn schoenen schuiven, krijg ik daar een behoorlijk vieze smaak van in mijn mond.

Iedereen kent het gevoel wel, je valt voor iets, in dit geval een dier, dan is een handtekening vaak al snel gezet, terwijl iemand er later anders over kan gaan denken en het toch allemaal niet zo prettig voelt om niet de rechtmatige eigenaar te zijn van het diertje... wellicht zelfs het gevoel hebben opgelicht te zijn.
Het zou zomaar kunnen, dat iemands mooie/liefdevolle band met het diertje ernstig verstoord kan raken door dit alles, niet dat ik dat goed zou keuren, want het diertje kan daar natuurlijk niets aan doen, maar ik kan het me wel voorstellen dat het zo zou kunnen werken bij iemand.

[Rik]

"Oppas"... ben je dat eigenlijk ook niet van je bloedeigen kinderen? Daar ben je de eerste jaren ook verantwoordelijk voor. En bij een kat weet je zelfs dat je "oppas" tot zijn dood bent. De vieze smaak in de mond lijkt me dan ook hoogst persoonlijk en niet door iedereen gedeeld.

Maar goed... uiteindelijk is het zo dat als je het er niet mee eens bent, moet je er niet aan beginnen.

[Asse-Poes]

Ik zie het probleem echt niet.
Ik heb katten van het asiel gehaald, katten gekocht en zelfs 1 gratis gekregen. En recent dus 1 geadopteerd.
Ik ben me ervan bewust dat een dier geld kost .
Van schimmige contracten of onredelijke voorwaarden heb ik in al die jaren nog nooit last gehad.
Het zijn allemaal mijn katten en ik betaal al hun kosten met liefde. En ik zit er totaal niet mee of dat juridisch wel of niet klopt en of ik eigenaar of bruiklener ben. Of oppas.
Het idee alleen al...

[Appie]

Zo'n stichting zal in alle gevallen moeten zorgen dat het dier gezond is (want zo wordt het ook verkocht of 'uitgeleend').

Zo denk ik er dus ook over, maar ik zal een stukje copy/paste hieronder plaatsen hetgeen ik bijvoorbeeld ook tegen kwam op zo'n adoptie site, waar iemand dus alleen maar houder wordt van het dier en niet de rechtmatige eigenaar...

"De Stichting is niet aansprakelijk voor zichtbare of verborgen gebreken van de Kat.
Van de herkomst en de achtergrond van de Kat is het asiel/ foster waar de Kat tot het transport heeft verbleven noch de Stichting iets bekend.
Katten zijn vaak van straat, uit een katten kolonie of uit erbarmelijke situaties weg gehaald.
De katten hebben doorgaans onder erbarmelijke omstandigheden moeten zien te overleven.
Dit kan zich later uiten in gezondheidsproblemen.
Vanwege de incubatieperiode van onder meer besmettelijke ziekten is de Stichting voor de eventuele gevolgen daarvan, niet aansprakelijk.
De “Adoptant” is zich hiervan bewust en aanvaardt straks na
ondertekening van het bemiddelingscontract dit risico en neemt de daarmee gepaard gaande medische kosten voor zijn rekening."

Best wel schokkend dus.

[Asse-Poes]

Ik vind hier niets schokkends aan.
Ik vind het zelfs heel logisch, zeker bij een dier uit het buitenland.

Je wilt een kat met de garantie dat ie geen verborgen gebreken of ziekten heeft en je wilt gedekt zijn tegen alle medische kosten en zelfs pensionkosten voor de kat als je op vakantie gaat vind je onredelijk.
Ik zou zeggen: koop een porseleinen kat voor in de vensterbank.

Dit hele topic slaat nergens op. Ik stop er in ieder geval mee.

[Appie]

Dus deze instellingen/stichtingen willen dieren in eigendom hebben, maar er alleen niet voor zorgen, want dat moet een ander maar doen voor ze.
Ik vind dat een foute instelling hebben naar dieren toe, zo geef je al niet het juiste voorbeeld hoe met dieren om te gaan.
Als je een diertje wilt hebben, dan zorg je daarvoor en schuif je dat niet af op een ander, zo heb ik dat altijd vroeger geleerd van mijn ouders.

kosten en zelfs pensionkosten voor de kat als je op vakantie gaat vind je onredelijk.

Dan heb je dus niet goed gelezen.

Ze bleek niesziekte hebben en heeft mijn andere kat besmet, die er bijna aan doodgegaan is.
De zogenaamde nazorg bestond uit 1 mailtje met de vraag hoe het met haar ging. Geen woord over mijn andere doodzieke kat.

Het stoorde me alleen enorm dat er geen enkel teken van medeleven of belangstelling voor Bellow terugkwam.

Waarom vind je dat dan, want wat kun je verwachten van mensen/instellingen/stichtingen die wel dieren willen hebben in eigendom, maar er niet voor willen zorgen, zij zelf al het foute voorbeeld geven hoe met dieren om te gaan, ze geven al niet eens om hun eigen dieren, laat staan om andermans dieren.

Als je het probleem er echt niet van inziet, komt dat op mij over als erg manipulerend, maar zo zal je het denk ik niet bedoelen... hoop ik dan maar.

[Rik]

Dus deze instellingen/stichtingen willen dieren in eigendom hebben, maar er alleen niet voor zorgen, want dat moet een ander maar doen voor ze.
Ik vind dat een foute instelling hebben naar dieren toe, zo geef je al niet het juiste voorbeeld hoe met dieren om te gaan.

Als jij denkt dat dat de instelling is van de stichtingen, dan heb je het goed fout. Het is niet dat ze de dieren in eigendom "willen" hebben, maar omdat ze weten dat dieren door sommige mensen slecht behandeld worden voelen ze dat ze geen keuze hebben. Als een kat bv sproeit in huis dan zijn er mensen die de kat al vrij snel in willen laten slapen (of erger). Als de stichting eigenaar blijft kunnen ze dat soms voorkomen. Kijk bv maar eens naar het geval van die hond uit Roemenië. Die had een operatie nodig die de mensen niet konden (of wilde) betalen. In geval van 'bruikleen' kan de hond terug naar de stichting. Bij koop kan dat dus niet. Ze handelen (in hun gedachte) dus gewoon in het belang van het dier.

Verder hebben ze dus ook absoluut niet de intentie om zich met het dier te bemoeien tijdens het leven van het dier. Tenzij het slechte behandeld wordt of onnodig ingeslapen zou worden. En dan is het nodig dat ze nog eigenaar zijn om in te kunnen grijpen. En geloof me, het slechte behandelen van huisdieren komt nog steeds heel erg vaak voor. Niet iedereen is zo goed voor hun huisdieren als de mensen hier op het forum.

[Geert]

En als Belg wil ik dit toch al zeer uitvoerige topic ook nog wat verder documenteren

Volgens het Belgisch recht:
Voor wat betreft de wettelijkheid van een beding in een contract heeft TS het bij het rechte eind als hij stelt dat als een beding indruist tegen de letter en de geest van een wet, dit beding als "niet bestaand" moet beschouwd worden. Je mag het dus compleet naast je neerleggen. Let wel: enkel het onwettig beding, de rest van de overeenkomst blijft evenwel overeind.

Wie is aansprakelijk voor de kosten (Vlaanderen en Brussel)?
Alle katten dienen verplicht geregistreerd te worden in de centrale database "CatId". In dit paspoort staan de gegevens van de 'Verantwoordelijke' voor het dier. Hij of zij dragen ook de financiële verantwoordelijkheid (garantie: zie hierna).

Garantie: in België kan je terugvallen op de wettelijk garantie mits aankoop bij een professionele verkoper MAAR ...
Sinds juni 2022 is het garantierecht hervormt geweest met een betere invulling voor o.a. digitale producten en de bewijslast (2 jaar garantie is nu echt 2 jaar geworden ipv 6 maanden - elke verkoper wordt aansprakelijk geacht voor elk probleem dat zich voordoet binnen de garantieperiode van 2 jaar tenzij hij kan bewijzen dat de koper het probleem zelf veroorzaakt heeft). Helaas geldt deze nieuwe aanpassing NIET voor levende dieren: deze blijven voorlopig als enige in het oude systeem (6 maanden dus, daarna ligt de bewijslast bij de koper) omdat men bezig is het luik 'levende dieren' in een specifieke wetgeving te gieten en deze is nog niet klaar.

Import van én houden van gezelschapsdieren
Bij onze Waalse buren is sinds 12/2022 een wet goedgekeurd die de invoer van huisdieren nagenoeg onmogelijk(*) moet maken. In het kort(**) een paar krachtlijnen: de invoer van dieren en de status van kweker-handelaar zijn afgeschaft – een limiet van max. 2 rassen per fokker – verplichte opleiding voor fokker – de kandidaat dierenhouder moet een gunstig certificaat uit het “centraal register van de milieudelinquentie en het dierenwelzijn”(***) kunnen voorleggen om een gezelschapsdier te verwerven (=kopen, adopteren of krijgen). Dierenhandelszaken, asielen en kwekers moeten dan aan iedereen die een gezelschapsdier wil adopteren, kopen of krijgen, een uittreksel uit het centraal register vragen.
Verwacht wordt dat deze regionale wetgeving zich zal uitspreiden naar de andere regio’s (met hier en daar een nuance – anders kan je moeilijk 3 ministers voor dierenwelzijn verantwoorden ). In tussentijd dien ik mij wel eerst te wenden tot de ‘Service Public de Wallonie, Ressources Naturelles, Environnement’ als ik als Vlaming bij mijn Waalse buren van 10km verderop een katje wil aanschaffen .

(*) er is slechts een zeer kleine opening gelaten en met wat ik ervan versta is dit enkel voor dieren met een speciale status (bv. Vluchteling – denk aan huisdieren van Oekraïners die naar hier gevlucht zijn, Oekraïense asielen die noodgedwongen moeten migreren – dat soort uitzondering dus maar een Roemeens zwerverskatje zal daar niet onder vallen ...).
(**) voor wie interesse heeft: hier vind je de FAQ (in het nl): https://www.wallonie.be/sites/default/f ... ion_NL.pdf
(***) om het systeem van start te kunnen laten gaan heeft iedere inwoner zo’n certificaat verkregen. Als er vanaf 1/2023 een overtreding wordt vastgesteld kan het (al dan niet tijdelijk ; al dan niet gedeeltelijk) ingetrokken worden.